Alvorens een weekje verplichte rust te nemen moest er vandaag nog een belangrijke wedstrijd gelopen worden van het Acrho-criterium. De bestemming vandaag lag in het verre Stambruges alwaar we 20 km door een enorm bosgebied moesten lopen. Eerst en vooral werd er vandaag een parcourwijzing doorgevoerd zodat de afstand 350m verder was dan vorige edities. Zo kwamen we bijna correct uit voor een volle 20km wedstrijdje (19,950m om precies te zijn. ).
Bij aankomst in Stambruges werd ons reeds verteld dat het parcour er heel zwaar bijlag door de aanhoudende regen van de voorbije dagen. Het was soms zo erg dat bepaalde stukkken volledig overstroomd waren door het overtollige regenwater. De conclusie was dus dat we vandaag gingen lopen in ordinaire cross-omstandigheden en dat zo maar eventjes voor een 20-tal km.
Uit ervaring weet ik dat ik geen echte crosser ben en dus hou ik me eigenlijk bewust uit dit circuit. Vandaag kon ik niet anders dan deelnemen want ik had geen zin om menig concurrent een cadeautje te gunnen. Want voor de start voelde ik me tamelijk goed. De vorige week had ik lekker getraind en alles leek weer beter te gaan. Dus volle moed begaf ik me omstreeks 15u richting startlijn met de intentie om er nog eens vol voor te gaan.
Bij het begin van de wedstrijd trachtte ik me enigszins wat koest te houden door niet te snel van start te gaan. Daar dachten Vanlede,Domina, Emere en Daye anders over want zij hadden blijkbaar andere intenties en gooiden er al van bij het begin stevig de beuk in. Ikzelf volgde met Duvivier, jong talent Denays en nog een atleet in een achtervolgend groepje. Reeds na een 2-tal km zag ik de kopgroep met toch wel weer een sterke Vanlede zowaar reeds een 25-tal sec. voor ons uitlopen. Ik panikkeerde nog niet want inmiddels had ik al door dat ik goeie benen had. Samen met Denays namen we onze groep op sleeptouw om toch de kloof op de kopgroep niet groter te laten worden.
Rond een 6-tal km en reeds een paar smerige stukken achter de kiezen zagen we dat de kopgroep in 2 stukken viel onder impuls van Domina en Daye. Zij hadden het hazepad gekozen waardoor Vanlede en zijn aartsrivaal Emere met 2 achterbleven. Op dat moment besloot Denays de kloof tussen laatstgenoemde dicht te lopen en plaatste een versnelling. Dit vond ik een uitgelezen kans om een cartouche te verschieten en besloot hem te volgen. De anderen van ons groepje waarbij mijn rivaal Duvivier zat moest op dat moment passen.
En zo gebeurde het dat ik rond km 8 of 9 terug aansluiting vond bij de Ludo en Elmere. Op dat moment moest ik effkes bekomen van mijn inspanning en besloot om rustig in het groepje te blijven zitten. Mijn kompaan Denays moest daar niet van weten en zette onmiddellijk de achtervolging in op Daye en Antonino. Na een 11-tal km voelde dat ik bekomen was van mijn inspanning en besloot om de kop over te nemen van Vanlede en Emere. Ik weet echter niet wanneer het gebeurde maar plotseling zag ik dat Vanlede en Emere moesten lossen. Dat ik dit jullie moet schuldig blijven heeft alleen te maken dat ik uiterst geconcentreerd moest zijn om niet te vallen wegens slecht beloopbare paadjes en van die lekkere glij-modder.
Wat ik wel nog weet is dat ik me goed voelde en dat ik naderde op Daye en Domina. Blijkbaar hadden die 2 zich stukgelopen op Denays die er als een sneltrein vandoor ging en dus ook verdiende winnaar werd. Ongelooflijk maar waar moet ik jullie meedelen dat ik rond km16 de aansluiting kreeg op Daye en Domina. Op dat eigenste moment waren we dus met zen 3 die moesten strijden voor een 2de plaats. Rond km 17 liep ikzelfs eventjes in een 2de positie omdat Domina en Daye een 10-tal meter op mezelf moesten prijsgeven.
Jammergenoeg kreeg ik een halve km later het toch wel erg lastig op een zeer zware strook. De 2 kwamen weer aansluiten waarbij Domina zelfs onmiddellijk weer ging versnellen. Dat was er voor mij en Daye teveel aan zodat Domina op weg was voor een 2de stek. Uiteindelijk gingen Daye en ikzelf tesamen naar de eindmeet waarbij ik de sprint van hem verloor. Zeer tevreden en voldaan eindigde ik dus als 4de in totaal. Vanlede werd knap 6de en Duvivier 8ste.
Na afloop was ik uiteraard supertevreden over mijn prestatie omdat ik de concurrentie nog eens kon laten voelen dat er met Delombaerde steeds rekening moet gehouden worden. Ik kan nu echt van mijn weekje rust genieten aangezien het vertrouwen toch weer een boost gekregen heeft. Dit was de vorige weken wel anders toen ik telkens een pak slaag kreeg.
Om af te sluiten kan ik jullie meedelen dat vrouwtjelief nu mijn loopkledij aan het wassen is. Ook hierin heb ik een goeie prestatie geleverd want mijn vrouwtje vertelde mij dat ze nog nooit zo smerig en vuil geweest zijn, om dan nog maar van mijn schoenen te zwijgen.
Groetjes en tot gauw. Zie hieronder de top 10 van vandaag. Als je op mijn naam klikt zie je meteen ook alle resultaten die ik dit jaar in het Acrho-criterium gelopen heb, alsook de stand in het algemene klassement.
|