Delle keek met grote ogen naar de Ronde van de Frankrijk.

Op donderdag 26 juni 1958 beleefde Delle de grootste sportieve belevenis uit zijn geschiedenis met een passage van de Tour de France. Aanleiding was de Wereldtentoonstelling in Brussel. Bij iedereen bekend als de Expo ’58. De eerste rit liep van Brussel naar Gent over 184 km, met start onder het Atomium.

De Tour, toen nog met landenteams, telde tien ploegen van twaalf renners. De Belgen rekenden op Marcel Janssens (tweede in 1957), Jean Brankart, Jan Adriaenssens en Jef Planckaert, want de laatste zege dateerde van 1939 (met Sylvère Maes). De Fransen hadden een sterke ploeg met ondermeer Jacques Anquetil, Louison Bobet, André Darrigade en Raphael Geminiani bij een regionale ploeg. Uit Italië kwam Gastone Nencini, uit Spanje Frederico Bahamontes en uit Luxemburg de sterke klimmer Charly Gaul.

De rit ging van Brussel over Hoeilaart – Overijse – Waver – Hamme-Mille –Blanden – naar Leuven. Via de Cesarsberg ging het verder langs Herent – Delle – Kampenhout – Boortmeerbeek en Mechelen. Vandaar ging het via Willebroek – Dendermonde – Aalst – Ninove – Zottegem - Munte en Merelbeke naar Gent (met aankomst aan de watersportbaan). André Darrigade won die rit in de spurt voor Jos Hoevenaars en Jef Planckaert. Charly Gaul zou dat jaar de Tour winnen na een heroïsche prestatie in de laatste Alpenrit (Chartreusegebergte), waar hij zestien minuten achterstand kon goedmaken  en na de laatste tijdrit de Ronde nog met drie minuten voorsprong zou winnen.

                                                                         

Die dag had bijna iedereen in Delle verlof genomen om het Tourspektakel te zien voorbij komen. De baan Leuven-Mechelen was die dag een aantal uren volledig verkeersvrij gemaakt. Eerst kwam de grote publiciteitskaravaan met veel toeters en bellen over de Mechelsesteenweg. De passage duurde meer dan een uur. Iedereen vergaapte zich aan de wonderlijk verbouwde auto’s en rekende op een van de vele gadgets die rijkelijk werden uitgegooid.

Rond 13.15 uur was het dan zover. ‘Zwaantjes’ met loeiende sirenes kondigden de komst van de helden aan. Het publiek werd nerveus, de spanning bouwde zich op. Was er iemand vooruit? een groepje ontsnapt? En wat deden de Belgen?..... In de verte klonk reeds de herkenbare deun van de Rodaniawagen (die tot op vandaag dezelfde is gebleven). Plots was het zover. Een volledig gegroepeerd peloton reed met hoge snelheid door Delle. Er werd gerekt en gestrekt, geroepen en gewezen, maar in geen tijd was de wielerwindhoos voorbij. Dagen uitkijken voor de intense ervaring van één minuut. Delle had de “Tour de France” zien passeren en besefte dat dit misschien nooit meer zou gebeuren.

01-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

Willy Van den Eynde

Willy Van den Eynde werd geboren op 20 april 1943 te Winksele-Delle.

Willy doorliep de lagere jongensschool van Delle, om daarna te belanden in het Koninklijk Atheneum te Leuven, alwaar hij zijn volledige middelbare studies met succes afsloot.

Zijn eerste stappen in de sport deed hij als dertien jarige op het voetbalveld bij het cadettenelftal van S.K. Delle. Het was niet zo verwonderlijk dat Willy voor het voetbal koos, want zijn vader Jules was toen actief als voetbalscheidsrechter in eerste provinciale Brabant.

Willy Van den Eynde sloot zich ook aan bij Atletiekclub PAKT-Tildonk en onderscheidde zich ook in het veldlopen.

Voor zijn vijftiende verjaardag (in 1958) kocht zijn vader in Wespelaar voor hem een koersfiets. De fiets had wel niet de juiste maat voor Willy’s lange benen, maar toch startte hij al dezelfde namiddag in een wedstrijd voor niet-aangeslotenen (onderbeginnelingen) te Vertrijk. In deze wedstrijd kon hij tot op twee ronden voor het einde het peloton volgen, dan moest hij echter begeven.

In de volgende wedstrijden kwam er steeds beterschap. In zijn tweede wedstrijd te Everberg werd hij negende. In de daaropvolgende wedstrijden reed hij achtmaal binnen de eerste vijf met ondermeer een tweede plaats te Putte en te Erps-Kwerps. In de veertiende wedstrijd waarin hij startte in Kersbeek-Miskom verliep alles naar wens en Willy Van den Eynde kon voor het eerst met de zegebloemen naar Delle terugkeren. Nu had Willy de smaak te pakken en nog datzelfde jaar won hij nog liefst 10 wedstrijden, waaronder het kampioenschap van België voor onderbeginnelingen te Zichem. Daar versloeg hij toen Herman Vanspringel in de spurt. Hij bracht ook de zegebloemen mee uit Tildonk, Wijgmaal, voor een tweede maal dat jaar in Zichem; Winksele, Herent, Vertrijk, Erps-kwerps, Sint-Joris-Winge, Kerkom.

In het voorjaar van 1959 won hij nog 9 wedstrijden bij de onderbeginnelingen namelijk te Vertrijk + eindwinnaar tweedaagse, Haasrode, Everberg, Veltem, Blanden; Ruisbeek, Bertem, Erps-Kwerps

Willy Van den Eynde kreeg vanaf 21 juni 1959 zijn vergunning bij de KBWB om te kunnen starten in de categorie van de nieuwelingen. De overgang naar deze categorie was een succes want hij won dat jaar nog vijf wedstrijden, waaronder een wedstrijd voor eigen supporters in Winksele-Delle. Verder won hij nog te Gilly, Dongelberg (Geldenaken), Rhismes en Asse.

Inmiddels hadden enkele wielerliefhebbers in Delle een wielerclub gesticht. Deze wielerclub die de naam “De Rapste Wint” kreeg deed er alles aan om “hun Willy” te steunen.

1960 bracht de bevestiging van de klasse van Willy. Hij werd de Brabantse vedette bij de nieuwelingen. Hij won liefst 20 koersen. Deze overwinningen behaalde hij te Lot, Kampenhout, Vissenaken, Bevekom, Sint Joris Winge, Korbeek-Lo, Tildonk, Liedekerke, Opprebais, Marbaix,Waterloo, voor de tweede maal dat jaar in Kampenhout, Geldenaken, Winksele-Delle, Ruisbroek, Grez-Doiceau, Bevekom, Diegem, voor de tweede maal dat jaar in Sint Joris Winge, Asse.

Willy Van den Eynde werd in 1960 ook nog 12 maal tweede en won bovendien het jaarklassement van Dagblad Het Volk – Lactovita als regelmatigste renner van de provincie Brabant met ruime voorsprong.

In 1961 zette hij zijn zegereeks bij de nieuwelingen verder. In het voorjaar won hij de wedstrijden te Winksele-Delle, Tervuren, Sint Stevens Woluwe, Erps-Kwerps, Herent, Ganshoren, Vossem, Kortenberg, Kessel-Lo, Overhespen en Bevekom. Jammer genoeg werd hij wegens ziekte daarna vijf weken uit de beweging gehouden. Dat was uiteraard geen goede voorbereiding op het nationale kampioenschap van België waarin men hem niet kansloos achtte.                                                    
                                                            

Dat kampioenschap had dat jaar plaats op 16 juli 1961 te Deerlijk. De nieuwelingen moesten in dat kampioenschap 125 km afleggen. In en rond Deerlijk moesten de renners een ronde rijden van achtentwintig kilometer met de beklimming van de Tiegemberg (ook bekend als het Vossenhol). Deze ronde moest viermaal gereden worden en tenslotte eindigde het kampioenschap met een kleine ronde van dertien kilometer.

Tijdens de wedstrijd waren er heel wat ontsnappingen. In de derde ronde sprong Willy Van den Eynde tijdens de beklimming van “het Vossenhol” weg. Willy kon honderd meter voorsprong nemen maar werd ingelopen door een kopgroepje van het verbrokkelde peloton. Vervolgens ontstond er een ontsnapping van een groepje van 11 renners. In dit groepje zaten heel wat favorieten zoals Willy Planckaert, Walter Godefroot en Jan Nolmans. Tijdens de laatste beklimming van de Tiegemberg probeerde Willy het opnieuwn maar hij kon geen beslissende kloof slaan. De kopgroep van 11 renners ging met driehonderd meter voorsprong op het peloton de laatste kleine ronde in. Tijdens deze kleine ronde kwam alles op een vijftal kilometers van het einde samen. Ondanks de zware omloop werd het een massaspurt van 80 renners. Walter Remon won deze massaspurt. “uitblinker” Willy Van den Eynde” werd nog vierentwintigste in de uitslag.

02-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

Wllly Van den Eynde bij de liefhebbers en onafhankelijken.

De week na het kampioenschap van België voor nieuwelingen ging Willy Van Den Eynde over naat de categorie van de “liefhebbbers”. In de eerste wedstrijd bij de liefhebbers werd hij tweede in Rotselaar. Zijn eerste zege kwam al een week nadien op 1 augustus 1961 te Evergem.

Er kwamen in 1961 nog 7 overwinningen bij; namelijk te Sint Stevens Woluwe, Kraainem, Kampenhout, Winksele-Delle, Wespelaar, Kortenberg en Ganshoren.

Het jaar 1962 werd beloftevol ingezet met een overwinning te Assent in het clubkampioenschap van de Stoempersclub uit Leuven.

In de Ronde van Vlaanderen voor liefhebbers eindigde hij derde, nadat hij een lange achtervolging had gedaan op het ontsnapte duo Ward Sels en Georges Van Den Berghe. Maar een derde plaats op 133 van ’s lands beste liefhebbers mocht hij zeker als eervol beschouwen.

Willy Van den Eynde behaalde in 1962 overwinningen in de Omloop der Drie Provincies te Oetingen, Winksele-Delle, Brussegem, Heist-op-den-Berg, Charleroi, Haacht, Wijgmaal, Ekeren en Opheylissem. Hij kreeg inmiddels ook steun van kachelfabrikant Reno en reed onder leiding van Florent Vanvaerenbergh voor die sponsor de provinciale en regionale wedstrijden.

Op 28 augustus 1962 stapte hij over naar de onafhankelijken. Als onafhankelijke mocht hij wedstrijden betwisten tussen de beroepsrenners. Zo kon hij dat jaar nog enkele opmerkelijke resultaten behalen. Zo werd hij derde te Aarschot achter Frans Schoubben en Theo Mertens. en zevende in Brussel – Alsemberg.

Vanaf 1 oktober 1962 werd hij soldaat te Turnhout, waar hij zijn militaire opleiding kreeg, om vervolgens zijn dienstplicht in Duitsland te vervolledigen. Door zijn legerdienst was er in 1963 van regelmatig koersen weinig sprake. Om zijn conditie toch wat op peil te houden kon hij tijdens zijn legerdienst soms aan wedstrijden deelnemen. Zo kon hij in Duitsland een viertal plaatselijke wedstrijden winnen, ondermeer in Kassel en Baden-Baden.

Na zijn legerdienst startte Willy met veel ambitie het nieuwe wielerseizoen in 1964.

In de Omloop Het Volk voor onafhankelijken (Leuven – Gent) was hij de beste man in koers. Hij leek zegezeker, maar liet zich in de spurt nipt verschalken door de Waal Desiré Cartigny. Een week later in de Omloop van de Vlaamse Gewesten werd hij derde, Noel De Pauw won. In de spurt voor de tweede plaats werd hij toen geklopt door Guido Reybrouck. De dag nadien op 8 maart 1964 te Ichtegem zat Willy weer in de kopgroep. In de spurt kwam hij echter zwaar ten val en liep een sleutelbeenbreuk en talrijke schaafwonden op. Door deze val was Willy voor 5 weken uitgeschakeld, maar hij oefende zodra het ging op de rollen.

Ondanks deze val werd Willy een paar weken later door de KBWB aangeduid voor de Belgische ploeg om deel te nemen aan de Ronde van Marokko.

De deelname aan deze Ronde van Marokko werd een succes .In de eerste rit Casablanca – Rabat die door Jos Timmerman werd gewonnen werd Willy achtste. Zijn conditie werd van rit tot rit beter en in de achtste rit Nador-Oujda waren de zegebloemen voor hem bestemd. In deze ronde stond Jos Timmerman vele ritten aan de leiding en daardoor moesten de andere Belgen in zijn dienst rijden. Tenslotte zou Jos Timmerman tweede worden in de eindstand . De Belgische ploeg werd tweede in de landenrangschikking en daarin was het aandeel van Willy Van den Eynde niet gering geweest.

Een paar weken na de Ronde van Marokko stond in eigen land de Ronde van België op het programma. Dat Willy Van den Eynde nog steeds in goede conditie was toonde hij al in de eerste rit Antwerpen – Heusden. Hij won deze rit met voorsprong. In de tweede rit Heusden – Bouillon werd hij achtste. Samen met zijn Reno-Kint ploegmakkers won Willy Van Den Eynde de ploegentijdrit te Vorst. In de eindstand van deze Ronde van België werd hij vijfde. Zijn ploegmaat Roger Verheyden werd eindoverwinnaar.

03-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

             Willy Van den Eynde bij de beroepsrenners

Op 15 juli 1964 ging Willy Van den Eynde over naar de beroepsrenners.  Deze overgang deed hij met succes.  Hij won te Woluwe, Roeselare en de Druivenkoers te Overijse.  Hij werd nog tweede in Opbrakel en derde in het kampioenschap van Brabant te Dworp, Bierbeek en Isbergues (Fr)

Voor het seizoen 1965 kreeg Willy Van den Eynde een contract bij Wiel’s – Groene Leeuw. Ploeg. Deze ploeg stond onder leiding van sportdirecteur Albert De Kimpe. In deze ploeg had Willy bekende ploegmaten : Benoni Beheyt, Jaak De Boever, Arthur De Cabooter, Gilbert Desmet; Walter Godefroot, Eddy Pauwels en Martin Van Den Bossche, Rene Van Meenen, Frans Verbeeck en Michael Wright.

Willy Van den Eynde won in 1965 met voorsprong te Lessen. Ook in Zellik werd hij winnaar door Herman Vanspringel in de spurt te verslaan.

Zijn grootste succes kwam er in de “Tour du Nord” (Ronde van het Noorden) . De “Tour du Nord” was een vierdaagse rittenwedstrijd die in het noorden van Frankrijk werd betwist in een streek waar nog veel kasseistroken op de omlopen te vinden waren.

In de eerste rit van deze ronde, Roubaix-Calais, eindigde Willy Van den Eynde veertiende in een groepje dat een achterstand had van 1 minuut 35 seconden op een kopgroep van 11 renners. In de tweede rit A Calais – Bruay kwam hij samen met het peloton binnen dat 42 seconden na winnaar Noel Van Clooster over de meet kwam. De tweede rit B Bruay – Arras was een ploegentijdrit over dertig kilometer. De ploeg Wiel’s - Groene Leeuw met Walter Godefroot, Arthur De Cabooter, Jaak De Boever, Gustaaf Desmet en Willy Van den Eynde won deze ploegentijdrit met 21 seconden voorsprong op de ploeg van Flandria-Romeo. Zijn ploegmaat Walter Godefroot werd daardoor leider in de algemene rangschikking.
 
In de derde rit Arras- Anzin werd Willy Van den Eynde tweede op 12 seconden van Willy Bocklant. In de vierde rit Anzin – Roubaix nam een groepje vele minuten voorsprong. Willy was meegesprongen met de Nederlander Wim De Jager, Theo Mertens, Jean-Claude Lefebvre, Pierre Beuffeuil en Bernard Adams. De ontsnapping slaagde, Willy Van den Eynde die het best geklasseerd was, moest vooral de Fransman Pierre Beuffeuil in het oog houden omdat die slechts op 15 seconden na hem was geklasseerd. Willy kon echter alle aanvalspogingen verijdelen en het groepje kwam samen in Roubaix toe. De Nederlander Wim De Jager won de rit. Willy werd vijfde in de rituitslag maar werd eindoverwinnaar van deze “Tour du Nord”.

In januari 1966 huwde Willy met Mia Clauwaert uit Asse-Terheide. Een paar weken later moest hij reeds voor 4 weken op oefenkamp vertrekken naar Borgio nabij Savonna aan de Italiaanse Riviera.

Willy had voor 1966 een contract ondertekend bij Romeo-Smiths . Deze ploeg stond onder leiding van Guillaume Driessens en had heel wat bekende renners in haar rangen: Frans Brands, Gilbert Desmet; Ivo Molenaers, Willy Planckaert, Guido Reybrouck, Georges Van Den Berghe; Martin Van Den Bossche en Albert Van Vlierberghe.

Dat jaar werd Willy aangeduid om met zijn ploeg deel te nemen aan de Ronde van Frankrijk.

De ploeg van Romeo-Smiths die aan de start stond te Nancy stond onder leiding van sportdirecteur Guillaume Driessens met als renners Frans Brands – Joseph Mathy – Ivo Molenaers – Willy Planckaert – Guido Reybrouck – de Luxemburg Edy Schutz – Georges Van Den Berghe – Martin Van den Bossche – Willy Van den Eynde en Albert Van Vlierberghe.

De ploeg was in die Ronde erg succesvol. Guido Reybrouck won de tweede rit en Willy Planckaert de vierde en de achtste rit. Planckaert had na de derde rit de groene trui veroverd en zou deze tot Parijs kunnen behouden. Voor een helper in de ploeg was het voor Willy Van den Eynde iedere dag hard werken geblazen om zijn kopmannen in goede posities te houden. Na de Pyreneën-ritten begon het bij Willy zwaarder en zwaarder te worden en kwam hij in de zestiende rit naar Briançon met een grote groep van 27 renners (waaronder ook Rik Van Looy) buiten tijd binnen.

Willy behaalde in 1966 met voorsprong de overwinning in de wedstrijd te Dworp. Hij werd ook derde in Ganshoren, Meerbeke en Auvelais, vierde in Boortmeerbeek, vijfde in Lennik en zesde in Rijmenam.

In 1967 bleef Willy Van den Eynde bij de Romeo-Smiths ploeg. Het werd voor hem niet zo een denderend wielerseizoen. Hij behaalde een tweede plaats in de Zuid-Vlaamse Pijl te Nederbrakel en een vijfde plaats in Ganshoren. Hij nam hij ook deel aan de Ronde van Spanje. Het jaar nadien in 1968 kwam hij bij de ploeg Goldor-Gerka-Main D’Or terecht. Deze ploeg stond onder leiding van sportdirecteur Florent Vanvaerenbergh. Het werd een jaar om vlug te vergeten, want slechts enkele ereplaatsen waren zijn enige wapenfeiten.

In 1969 kwam Willy uit voor de ploeg Goldor – Hertekamp. Dat jaar kon hij een overwinning behalen door met voorsprong de Grote Prijs Dokter Tistaert te Zottegem te winnen.

Het jaar nadien kreeg hij een contract bij de ploeg Geens-Watneys-Diamant. In deze ploeg was Frans Verbeeck de kopman. Willy startte dat seizoen met veel ambities. Reeds in de eerste wedstrijd de “Omloop Het Volk” reed hij in dienst van Frans Verbeeck. Het werd een succes want dank zij zijn goede steun kon Frans Verbeeck de wedstrijd winnen. Zo reed hij dat jaar vele malen in dienst van de ploeg. In de “Leeuwse Pijl” te Sint Pieters Leeuw mocht Willy Van den Eynde de vruchten plukken voor een jaar trouw en hard werken als onvolprezen helper. Daar kreeg hijzelf de steun van de ploeg om naar de overwinning te grijpen en hij deed dit dan ook met schitterend succes.

In 1971 reed hij voor de ploeg Watney-Avia met Willy Jossart als sportdirecteur. Willy werd dat jaar derde in Hoeilaart-Diest-Hoeilaart. Verder noteerden we een tweede plaats te Ronse en vierde plaats in Kerkom en een vijfde plaats in Bazel-Waas. Hij eindigde ook zesentwintigste in Parijs-Roubaix. Na het wielerseizoen 1972 stopte Willy Van den Eynde met wielrennen.

Na zijn actieve loopbaan werd hij café-uitbater te Herent en studiemeester-opvoeder in het toenmalige Rijksonderwijs te Wemmel en Leuven. Tenslotte vond hij zijn bestemming in het bedrijf van Frans Verbeeck (Vermarc-Sport).

Willy Van den Eynde woont inmiddels sinds vele jaren in Keerbergen. Hij volgt nog steeds de wielersport en is op de wielerkoersen nog steeds een graag geziene figuur.

Willy is de laatste jaren ook koersdirecteur van de Grote Prijs Jef Scherens te Leuven. Willy komt nog eens graag naar Delle terug want hij is steeds een trouwe bezoeker van de jaarlijkse wielerbeurs.

04-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

Wielerclub  ‘ De Rapste Wint ’

Door de successen van wielrenner van Willy Van den Eynde werd in 1958 in Delle een wielerclub gesticht.

Germaan Marine werd de eerste voorzitter, Raymond Merckx secretaris en Julien en Ward Van Calster bestuursleden.  Het lokaal van ‘De Rapste Wint’ kwam in caféfeestzaal ‘Ellehoek’ bij Felix Van Hove.

Korte tijd nadien kwamen ook August Goossens en Marcel Van Horenbeek zich bij het bestuur aansluiten.  Marcel Van Horenbeek werd dan de nieuwe voorzitter van deze dynamische club.

                                                                

In 1962 zag het bestuur van ‘De Rapste Wint’ er als volgt uit: 

erevoorzitter: Gaston De Meulemeester (hoofd propagandist van dagblad ‘Het Volk’).

voorzitter: Marcel Van Horenbeek, ondervoorzitter: August Goossens, secretaris: Raymond Merckx, kassier: Joris Van Hove, bestuursleden: Robert Coopmans, Victor Pardon, Edward Van Calster, Julien Van Calster en Louis Vranckx. 

Eind 1962 had de club 90 aangesloten leden en sympathisanten.

Tussen 1958 en 1966 organiseerde de wielerclub 14 wielerwedstrijden, waaronder de Brabantse selectiewedstrijd voor liefhebbers in 1965.  Omwille van de steeds grotere drukte op de baan Leuven-Mechelen werd koersen er verboden. De laatste wielerkoersen die de club organiseerde gingen door in de Potestraat.

Naast de wielerwedstrijden was de club nog organisator van zes handelsbeurzen, vier sportavonden en twee Miss-Rapste-Wint verkiezingen waarin de kandidaten allerlei leuke spelletjes moesten doen waaraan punten verbonden waren.  De Miss-Rapste-Wint verkiezing werd in 1964 gewonnen door Jacqueline Vranckx en in 1965 door Anne-Marie Hibbins.

Op de sportavond van 1964 was Gaston Roelants als gast.  Gaston had enkele maanden voordien een gouden medaille behaald op de 3000 meter steeple op de Olympische Spelen van Tokio.

                                                            

Wielerwedstrijden in Delle

Augustus 1958 – Onderbeginnelingen- Willy werd vijfde.

Voorjaar 1959 –Onderbeginnelingen –Willy moest opgeven wegens pech.

Augustus 1959 – Nieuwelingen- Willy werd eerste.

Augustus 1960 – Nieuwelingen – Willy werd eerste.

9 april 1961 – Nieuwelingen – Willy werd eerste.

15 augustus 1961 – Liefhebbers – Willy werd eerste met voorsprong voor Jan Lauwers  - Jos Dewit werd vijfde en Richard Nicolet  achtste.

15 april 1962 – Liefhebbers – Willy werd eerste met voorsprong, Frans Verbeeck werd tweede.

12 augustus 1962 – Liefhebbers criterium – Jan Nolmans won in de spurt voor Noel Depauw.  Willy Van den Eynde kwam als zesde binnen.

31 maart 1963 – Nieuwelingen – Willy Vekemans won.

5 april 1964 – Nieuwelingen – Willy Voet werd winnaar.

28 maart 1965 – Brabantse selectieproef voor Liefhebbers.

                          Georges Claes won, Roger Kindt werd derde.

                                         %

28 maart 1965 – Junioren – Jean Ronsmans won.

27 maart 1966 – Liefhebbers – Roger Jochmans won voor Jean-Marie      Gorez, Dany Van Goidsenhoven werd derde.

27 maart 1966 – Junioren – Albert Van Der Seypen won voor Luc Van Goidsenhoven, Maurice Eyers werd derde.

*Willy Van den Eynde won dus 5 van de 8 wedstrijden waaraan hij in Winksele-Delle deelnam (tussen 1958 en 1962)

05-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef