WELKOM

 
                   

“ WINKSELE-DELLE  “

De naam ‘Delle’ duidt op landerijen in een dal.

De naam 'Winksele' kan waarschijnlijk verklaard worden als de samenstelling van 'Winiko', een Germaanse persoonsnaam, en 'sele', een Germaans woord dat staat voor ‘een woning die uit één ruimte bestaat’. De oudste bekende schrijfwijze ‘Wenekensele’ dateert van het jaar 1133.

Delle: het ontstaan van parochie en kerk

Reeds in 1891 wenste E.H. Joannes Franciscus Celis, pastoor van Buken, zijn parochie te vergroten met Delle en Beneden-Veltem. In 1897 slaagde hij erin Beneden-Veltem parochiaal bij de Sint-Antoniusparochie van Buken te voegen. Ook Tildonk poogde Delle parochiaal te annexeren. De drassige veldwegen maakten het de inwoners van Delle dikwijls moeilijk om de vieringen in de kerk van Winksele bij te wonen.

Op 3 november 1899 vroeg het grootste gedeelte van de inwoners van Delle de oprichting van een eigen parochie aan. Hieraan werd gevolg gegeven en vanaf 2 juli 1900 was de zelfstandige parochie van Delle een feit. Het oprichtings-document werd op 25 juli 1900 getekend door kardinaal Petrus-Lambertus Goossens en het koninklijk besluit dat de oprichting wettigde droeg dezelfde datum. Het bisdom Mechelen had vanaf nu één parochie meer: de parochie ‘Heilig Hart van Jezus’ in Delle. 
                                                                          

Felix Moons werd als eerste pastoor aangesteld en ging in zijn nieuwe parochie dadelijk op zoek naar een plaats waar hij de misvieringen kon doen.  Samen met de Zuster-overste, Marie Ignace,  van het klooster van Tildonk vonden zij spoedig een oplossing. Het klooster van de Ursulinen had enkele jaren voordien het Hof ter Eycken of de Padoue gekocht en Zuster-overste was bereid gevonden om een deel van de picknickzaal tijdelijk te laten gebruiken als noodkerk.  Pastoor Moons nam een gedeelte van het oude hoevegebouw in gebruik als pastorie. De zusters Ursulinen waren de nieuwe parochie Delle zeer genegen, want zij schonken niet alleen een groot kruisbeeld met stervende Christus, maar ook een beeld van Sint-Antonius van Padua, een beeld van de Heilige Theresia van Avila, een Heilig Hartbeeld, een beeld van Sint-Jozef en een kruisweg.  Deze beelden en kruisweg zijn nog steeds aanwezig in de kerk van Delle en zijn waarschijnlijk nu meer dan 150 jaar oud.

Pastoor Moons zette zich samen met de kerkfabriek in voor de bouw van een parochiekerk. Er waren echter twee grote problemen: er was geld nodig en een stuk grond voor de bouw van de kerk.

Wat de grond betreft: die werd geschonken door Mevrouw Adelaide Quirini, weduwe van baron Alfons de Smet de Nayer die in Gent woonde. Zij was de dochter van de Leuvense Professor Ignace Quirini.  De parochie kon kiezen tussen een stuk grond gelegen op de hoek van de Oude Hoevestraat en de Potestraat (lange tijd de weide van Raymond Tobback) of het stuk grond waarop de kerk nu is gebouwd, aan de Mechelsesteenweg. De gemeenteraad gaf op 28 februari 1908 de veldwachter de opdracht om met lijsten rond te gaan in Delle. Het werd dus een soort referendum dat onder toezicht stond van provinciaal bouwkundige Trappeniers en waarop 66 Delse gezinshoofden konden kiezen waar de nieuwe kerk zou komen. 

Na het referendum bleek het stuk grond aan de Mechelsesteenweg (39 are 12ca)  "te voldoen aan de wens van het grootste gedeelte van de bevolking van Delle". De kerkfabriek volgde het voorstel en op 12 november 1908 stemde ook de gemeenteraad vóór (met 5 stemmen tegen 3 en 1 onthouding).

Wat het geld betreft: in 1905 schatte men de bouwprijs van de kerk op 75.000 frank. De bouwplannen van de kerk van Delle vormden zelfs de inzet van de gemeenteraadsverkiezingen in 1911. Pastoor Moons slaagde er uiteindelijk in de vereiste som voor de bouw samen te krijgen. De kerkfabriek kon 25.000 frank inbrengen. De staat en provincie gaf ook een subsidie van 25.000 frank. De gemeente tenslotte droeg 15.000 frank bij. Pastoor Moons schonk daarbij zelf 10.000 frank als persoonlijkegift, een bewijs dat hij niet onbemiddeld was.

Op 9 maart 1914 volgde de aanbesteding door de gemeente.  De werken werden toegekend aan de gebroeders Theophiel en Nestor Peeters uit Waver voor 82.847 frank. Het zou een kerk worden naar de plannen van de bekende architect Pierre Langerock uit Leuven.  Delle zou een grote neogotische kerk krijgen met een spitse toren van zesenveertig meter hoog, een lang koor, twee zijbeuken en een sacristie. De werken begonnen in juni 1914, maar moesten worden stilgelegd bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in augustus 1914.

                                                                                  
                                                                             
                                                                                           

Pastoor Moons was tijdens de Eerste Wereldoorlog actief in de Weerstand en moest op 19 augustus 1915  Delle ontvluchten  omdat de Duitsers hem zochten. Op 4 augustus 1917 zou hij in Brussel aangehouden worden en nadien door de Duitse Krijgsraad ter dood veroordeeld worden.  Op 16 maart 1918 werd hij gefusilleerd in het Fort V in Edegem.  Tijdens deze turbulente oorlogsperiode ging al het geld verloren dat Felix Moons had bijeengehaald voor de nieuwe kerk. Na de oorlog stond het kerkgebouw er nog steeds zoals bij de inval van de Duitsers: er waren de grondvesten en enkele beginnende pilaren, maar langzamerhand begon de bouw te verkommeren tot een ruïne.  

Delle bleef gelukkig niet lang zonder parochiepriester. Op 11 mei 1918 werd E.H. Jozef Raeyen aangesteld als tweede pastoor. Hij liet in 1922 op eigen kosten een pastorij bouwen naast het terrein dat voorzien was voor de bouw van de kerk. Een paar maanden later stelde hij de gemeente voor de pastorij over te nemen voor 41.350 frank. De gemeenteraad keurde dit voorstel echter af met 7 tegen 2 stemmen. De prijs was voor de gemeente veel te hoog. Op 27 september 1923 sloot de gemeente een akkoord met pastoor Raeyen en nam de pastorij over voor 30.000 frank. Ondertussen bleven de werken aan de kerk steeds maar uit en dat was ook het bisdom niet ontgaan.  Op 18 juni 1928 werd pastoor Raeyen, wegens gebrek aan inzet bij de verdere bouw, vervangen door E.H. August Van Eyck,  die een speciale opdracht mee kreeg van de bisschop: de voltooiing van de kerk.

Pastoor Van Eyck vatte vol vuur zijn opdracht aan en begon gelden in te zamelen. Na zes jaar had hij voldoende geld bij elkaar voor de bouw die ondertussen geschat werd op 315.000 frank. De verdeling der gelden zag er als volgt uit: de Staat 63.000 frank, de gemeente 30.000 frank, de kerkfabriek 25.000 frank, materialen nog ter plaatse 76.287 frank, giften 55.000 frank. Voor de ontbrekende 65.000 frank stelt Pastoor Van Eyck zich persoonlijk borg.

De werken werden opnieuw aanbesteed op 29 augustus 1935 en deze keer toegewezen aan bouwonderneming Georges Vandekerckhove uit Ingelmunster voor een bedrag van 305.289 frank. Men hield in deze prijs wel rekening met de reeds gebouwde delen en de nog beschikbare bouwmaterialen. De parochianen, en daarbij vooral de gebroeders Vandergeeten, hadden in 1914 stenen gebakken voor de bouw van de kerk. Dit was in de streek gebruikelijk, aangezien de ondergrond voldoende leem bevatte. De kerk werd gebouwd met kareelsteen, gemaakt met de leem die uit de grond werd gehaald achter de kerk.  Op de plaats waar de leem werd uitgegraven ontstond een put, die we nog altijd vinden als een vijver in de tuin van Maria Dewit (weduwe van August Pardon) achter de parking aan de Ketelstraat.

In 1936 word met de bouw kerk opnieuw begonnen naar de oorspronkelijke plannen uit 1912, maar die waren om financiële redenen sterk gewijzigd. Zo werd o.a. de geplande toren van zesenveertig meter hoog weggelaten, zodat Delle nu een kerk heeft met een toren die lager is dan de hoofdbeuk. De kerk werd voltooid in 1936 en plechtig ingezegend op 20 december 1936 door Monseigneur Jean Van Cauwenbergh, vicaris-generaal van het bisdom.  De kruisweg en de beelden verhuisden voor het grootste deel van 'de noodkerk De Padoue' naar de nieuwe kerk. Het hoofdaltaar kwam uit een Brussels klooster en de preekstoel met een mooi Magdalenabeeldje uit de Brusselse Magdalenakerk. Bij nazicht van alle rekeningen bleek dat de bouw van de kerk, inclusief  bijwerken, 333.594 frank zou kosten.

De kerk van Delle doorstond de Tweede Wereldoorlog vrijwel ongeschonden, maar pastoor Van Eyck vond na de oorlog slechts moeizaam fondsen om de bouw van de kerk verder af te betalen. In die jaren kon hij niet rekenen op een actieve kerkfabriek die mee die lasten opnam. Wellicht is dit ook de reden waarom het kerkgebouw tot 1966 niet werd geschilderd en weinig of niet werd verwarmd. De oudere generatie zal zich ongetwijfeld nog het koude kerkgebouw herinneren en de rokende kolenkachel.

Op 1 oktober 1966 werd E.H. Zephirin de nieuwe pastoor van Delle.  Hij zorgde geleidelijk voor heel wat vernieuwingen in de kerk.  Er kwamen gasradiatoren voor de verwarming en met de schilderwerken kreeg de kerk een mooie opknapbeurt. Pastoor Zephirin gaf ook de aanzet voor de bouw van de kleine parochiezaal en liet in 1972 tegen het koor aan een weekkapel bouwen.

Op 21 december 1986 vierde de parochie het 50-jarig jubileum van de kerkwijding.  In het jubeljaar 2000 werd op 2 juni het 100-jarig bestaan van de parochie gevierd met een feestmis, waarin kardinaal Godfried Danneels voorging.

10-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

De inzegening van de kerk op 20 december 1936

Zondag 20 december 1936 was een grote dag voor E.H. August Van Eyck en voor de parochianen van de Heilig Hart parochie van Delle. Men had 22 jaar moeten wachten op de inzegening van een nieuwe kerk.

                                                                      

Zoals naar gewoonte werd die zondag de hoogmis gezongen in de noodkerk in de “Padoue” en dit sinds meer dan 36 jaar.

De nieuwe kerk was prachtig versierd met vlaggetjes in de Pauselijke kleuren.

Deze inzegening werd een grote plechtigheid. De kerk van Delle werd ingezegend door hulpbisschop Jean Van Cauwenbergh van het Aartsbisdom Mechelen.

De hulpbisschop werd aan de pastorij van Delle om 11 uur 15 opgewacht door pastoor August Van Eyck en door  zeven andere geestelijken.
                                                                  

Deze geestelijken waren E.H. Callebaut, pastoor van Buken – E.H. De Coster, bestuurder van het klooster der Ursulinen Tildonk, E.H. Simons, onderpastoor van Tildonk, E.H. Biermans, pastoor van Kortenberg, E.H Verhaert, pastoor van Herent, E.H. Deckers, pastoor van Winksele en Eerwaarde Pater Van den Eynde, missionaris.

De Monseigneur met staf en mijter  ging dan samen met de geestelijken in processie van de pastorij tot voor de deuren van de kerk. Daar zegende hij het kerkgebouw eerst langs buiten in. 

                                                                   

De priesters trokken dan de kerk binnen en daar zegende Monseigneur  Jean Van Cauwenbergh de binnenzijde van het gebouw in.

Om 13 uur 30 werd aan de oude noodkerk een mooie processie door de priesters en de zeer talrijke Delse parochianen gevormd. Samen brachten zij, al biddend en zingend, het Heilig Sacrament naar de nieuwe kerk.

In de nieuwe kerk werd dan een plechtige dankmis geconcelebreerd. In deze viering hield Monsieur Van Cauwenbergh ook een indrukwekkende kanselrede. Een plechtig “Te Deum” besloot deze mooie plechtigheid.

Wie was hulpbisschop Jean Van Cauwenbergh ?

Hulpbisschop Jean Van Cauwenbergh werd in 1879 in Lier geboren. In oktober 1899 startte hij zijn priesteropleiding aan het Grootseminarie in Mechelen. Drie jaar later werd hij priester gewijd. Hij behaalde een doctoraat in de thomistische filosofie (1902) en een baccalaureaat theologie (1905) in Leuven. In 1911 werd Van Cauwenbergh benoemd als vicerector van de Leuvense universiteit en als erekanunnik van het Sint-Romboutskapittel in Mechelen. Zeven jaar later volgde de aanstelling tot pastoor-deken van de Sint-Pieterskerk in Leuven. In 1920 werd Van Cauwenbergh vicaris-generaal onder aartsbisschop Mercier. Hij bekroonde zijn kerkelijke carrière met een benoeming tot hulpbisschop in 1931 en verkreeg de titel van bisschop van Synaus in 1930. Jean Van Cauwenbergh vervulde de functie van vicaris-generaal en hulpbisschop onder de aartsbisschoppen Mercier en Van Roey tot aan zijn dood in 1950.

15-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

De Heilig Hart van Jezuskerk

E.H. Felix Moons zocht na zijn aanstelling als pastoor van Delle een oplossing om de misvieringen te doen. Hij vond moeder-overste van het klooster van de Ursulinen bereid om een deel van de picknickzaal van de Padoue tijdelijk te laten gebruiken als noodkerk.

De zusters Ursulinen waren de nieuwe parochie Delle zeer genegen, want zij schonken niet alleen een groot kruisbeeld met stervende Christus, maar ookeen beeld van Sint-Antonius van Padua, een beeld van de Heilige Theresia van Avila, een Heilig Hartbeeld, een beeld van Sint-Jozef en een kruisweg. Deze beelden en kruisweg zijn nog steeds aanwezig in de kerk van Delle en zijn waarschijnlijk nu meer dan 150 jaar oud.

                                                             

Dit kruisbeeld werd door het klooster van Tildonk in 1900 aan de parochie Delle geschonken.

Dit kruisbeeld heeft eerst vele jaren aan een van de pilaren vooraan in de kerk gehangen. Vroeger hing vooraan boven het altaar een groot houten kruis. Dit kruisbeeld werd voor de 50-jarige jubileum viering van de kerkwijding in 1986 vooraan in de kerk gehangen en een paar lichtspots deden het nog meer in de kijker komen.

.
                                                                                                     

Het beeld van het Heilig Hart van Jezus

Dit beeld werd door het klooster van Tildonk in 1900 aan de parochie Delle geschonken

De eerste Heilig Hart-liturgie werd pas in 1765 toegestaan. De volledige officiële goedkeuring werd in 1854 door paus Pius IX verleend, de derde vrijdag na Pinksteren werd het hoogfeest van het Heilig Hart en valt bijna altijd in de maand juni. Daarom wordt de junimaand soms de 'maand van het Heilig Hart' genoemd. In 1899 wijdde paus Leo XIII de wereld toe aan het Heilig Hart van Jezus.
                                                             

Het Onze Lieve Vrouwbeeld.

Dit Onze Lieve Vrouwbeeld staat nu vooraan in de kerk nabij het orgel. De juiste herkomst van dit beeld is mij niet bekend. Dit beeld behoorde zeker niet bij de beelden die het klooster in 1900 aan de nieuwe parochie Delle schonk. Ik vernam wel dat dit beeld een schenking zou zijn aan de kerk van een moeder omdat haar zoon levend terug huis kwam uit de oorlog.
                                                       

Het beeld van Sint Jozef.

Dit beeld is ook een van de beelden die door het klooster van Tildonk in 1900 aan de parochie Delle werden geschonken.

Jozef van Nazareth - Jozef (bijgenaamd de timmerman) was volgens de Bijbel pleegvader van Jezus Christus

De Bijbel vertelt ook dat Jozef een afstammeling was van koning David. Hij was timmerman van beroep. Jozef wordt gevierd op 19 maart en sinds 1955 op 1 mei (Jozef als arbeider).

De Heilige Jozef is de patroonheilige van de timmerlieden en arbeiders in het algemeen. Verder is hij patroonheilige van België en wordt hij aangeroepen als patroon van maagden, religieuze communiteiten, van het huisgezin en van de stervenden.

Paus Pius IX heeft Jozef in 1870 met een decreet uitgeroepen tot beschermheer van de kerk. Paus Johannes XXIII heeft hem beschermheer van het Tweede Vaticaans Concilie gemaakt.
                                                                 

Het Beeld van Sint Antonius van Padua

Dit beeld is ook een van de beelden die door het klooster van Tildonk in 1900 aan de parochie Delle werden geschonken

Antonius van Padua met zijn oorspronkelijk Portugese naam Fernando Martins de Bulhões werd geboren in een rijke, adellijke familie te Lissabon. Hij werd geboren op 15 augustus 1195 en overleed op 13 juni 1231 te Padua

Hij was een minderbroeder die ook theoloog en kerkleraar was. Hij wordt als een belangrijke heilige beschouwd. Hij stierf in 1231 en werd nog geen jaar later door Paus Gregorius IX heilig verklaard

Rond zijn graf in Padua is de basiliek Basilica di Sant'Antonio gebouwd.

Hij is de patroonheilige van de Franciscanen, verloren voorwerpen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers en verliefden en patroon tegen schipbreuk, de pest en koorts.

Hij is een zeer geliefde heilige in de Portugese hoofdstad. Sinds 1934 is Antonius een beschermheilige van Portugal en 13 juni is er een officiële feestdag.                                                                                      

Het beeld van Heilige Theresia van Ávila

Dit beeld werd ook door het klooster van Tildonk in 1900 aan de parochie Delle geschonken

Theresia van Ávila, met haar oorspronkelijke Spaanse naam: Teresa Sánchez de Cepeda y Ahumada werd geboren te Avila op 28 maart 1515 en overleed te Alba de Tormes (bij Salamanca) op 4 oktober 1582.

Theresia werd zaligverklaard door paus Paulus V op 24 april 1614, en heiligverklaard door paus Gregorius XV op 12 maart 1622.

Theresia van Ávila wordt in de volksmond ook wel de "grote Theresia" genoemd, in tegenstelling tot de 'kleine Theresia', waarmee Theresia van Lisieux wordt bedoeld. De feestdag van de Heilige Theresia is op 15 oktober.

De Heilige Theresa staat bekend als de Heilige van de kleine dingen. Dit betekent dat ze er veel waarde aan hechtte om de kleine dingen in het leven goed en met liefde te doen.  Ze wordt erkend als de patroonheilige van de sierplant- en bloemenkwekers.  Ze wordt afgebeeld met rozen.
                                                                     

Nadat de Kerk voltooid was in 1936 verhuisden deze beelden en kruisweg naar de nieuwe kerk. Het hoofdaltaar in de nieuwe kerk kwam van een Brussels klooster en de preekstoel met een mooi beeldje uit de Brusselse Sint Magdalenakerk.

Het Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing beeld

Dit beeld werd door E.H. August Van Eyck vanuit Beauraing meegebracht naar Delle. Hij liet eind van de jaren vijftig een altaar inrichtingen ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing in de zijbeuk van de kerk (waar nu het orgel staat). Dit altaar was een werkstuk van Jef Pues. Het grote Onze-Lieve-Vrouw beeld staat nu achteraan in de kerk nabij de doopvont.

                                                                    

17-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

Het Heilig Hart-beeld.

Aan de Heilige Hart-kerk van Delle staat sinds 1951 naast het kerkpleintje een Heilig Hart-beeld.  Aan dit beeld is ook een geschiedenis verbonden.

Professor André Simonart, hoogleraar geneeskunde aan de Universiteit van Leuven, schonk dit Heilig Hart-beeld aan de parochie Delle uit erkentelijk-heid voor zijn terugkeer uit de concentratiekampen van Breendonk en Buchenwald.  

Het Heilig Hart-beeld werd met een feestelijke processie ingezegend door pastoor August Van Eyck op zondag 3 juni 1951 (de zondag na de feestdag van het Heilig Hart, die toen op vrijdag 1 juni viel*). Naast de familie Simonart woonden ook zeer vele Dellenaars deze inzegening bij.

Het beeld werd vervaardigd in het atelier van de bekende Leuvense beeldhouwer Jozef van Uytvanck.

Professor Simonart, die in het Esdoornhof woonde op de grens van Tildonk en Delle, werd op 3 maart 1944 opgepakt door de Duitsers. Diezelfde dag gebeurden in Tildonk nog acht arrestaties. André Simonart werd tot 8 mei 1944 als politiek gevangene in Breendonk gevangen gehouden. Op 9 mei werd hij naar het concentratiekamp van Buchenwald overgebracht. Hij overleefde de gruwelen van de concentratiekampen en kwam op 19 april 1945 terug bij zijn familie in Tildonk. In 1947 werd hij voorzitter van de beheerraad van het Nationaal Gedenkteken van het Fort van Breendonk, een taak die hij 30 jaar vervulde en die later overgenomen werd door zijn zoon Hubert.

De familie Simonart beschouwde Delle vele jaren als haar parochie en pastoor August Van Eyck als hun pastoor. In 1958 liet Professor Simonart op de grens van Tildonk en Delle een kapelletje bouwen ter ere van Onze Lieve Vrouw van Banneux. Dit kapelletje werd ingezegend door Mgr. Paul Schoenmaeckers, hulpbisschop van Mechelen. Heel wat mensen uit Delle woonden ook deze inzegening bij.

Koning Boudewijn verleende professor Simonart de titel van ridder op 30 mei 1960 en die van baron op 8 februari 1977.

Op zondag 24 juni 2001 werd de 50-jarige inhuldiging van het Heilig Hart-beeld herdacht met een plechtige eucharistieviering.  Opnieuw waren heel wat leden van de familie Simonart aanwezig.

De 60 jarige inhuldiging van het Heilig Hart-beeld werd herdacht op zondag 2 oktober 2011.

18-01-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

Het Parochiaal Zangkoor.

In onze parochie bestaat reeds meer dan veertig jaar een zangkoor.  In december 1970 werd er inderdaad met een gemengd koor gestart.

Het was Gusta Perdieus die hiertoe het initiatief nam. Zij spoorde Raf Vanvlasselaer,onze koster-organist, aan met een zangkoor te beginnen.  Samen deden ze dan beroep op muziekminnende Dellenaars die bereid waren om de zondagsmis te komen opluisteren.

De kerk van Delle had toen geen eigen kerkorgel en daarom werd er voor het nieuwe koor een electronisch orgeltje aangekocht door de kerkfabriek.

Het zangkoor moest ook een dirigent hebben en die werd gevonden, want Urbain Smets werd bereid gevonden om het koor te dirigeren. Urbain zou meer dan vijftien jaar deze taak vervullen.

Het Delse zangkoor verzorgt naast de zondagmissen, de feestdagen van Kerstmis en Pasen, de eerste en plechtige communiemissen en soms ook huwelijken en begrafenissen. Zelfs buiten onze parochie namen ze deel aan allerlei vieringen, zoals Mariavieringen in Scherpenheuvel in de grote Mariahal en vieringen in de Abdij van Vlierbeek.

Op 10 oktober 1976 had de inwijding van het nieuw orgel plaats, deze maal “een echt kerkorgel”.  Dit dank zij de steun van pastoor Zephirin, de kerkfabriek en  milde steun van het gemeentebestuur van Winksele.

In 1986 werd het 15 jarig bestaan van het zangkoor gevierd door de kerkfabriek en kreeg het zangkoor nieuwe zangboeken ter beschikking.

Het dirigeerstokje was toen doorgegeven aan Eddy Magits, een collega-leraar van Raf.  Eddy zou het koor meer dan tien jaar dirigeren.  Behalve het zangkoor van Delle dirigeerde Eddy Magits ook het koor van Perk.  Dit werd voor hem te veel en wanneer Eddy in Buken ook nog het kosterschap kon opnemen was het zangkoor van Delle zijn dirigent kwijt.

De nieuwe dirigent werd Hilde Luyts, een jonge dirigente met de vereiste autoriteit en zij leidde het zangkoor de eenentwintigste eeuw binnen.

In 2000 was de samenstelling van het koor als volgt:Bassen: Jos Peeters - Urbain Smets - Achille Smets - Justin La Rivière. Tenoren: Eric Vander Seypen - René De Smet - Raf Vanvlasselaer. Alten: Magda Peeters - Fina Devijver - Maria Verstreken Sopranen: Gusta Perdieus - Gusta Peeters - Irma Vits - Anita Berthels. Dirigent: Hilde Luyts -  Organist: Raf Vanvlasselaer.

Bij de viering van het honderdjarig bestaan van de parochie Delle op 2 juni 2000 werd het zangkoor versterkt met koorleden van Buken, Herent, Veltem en Winksele  om deze plechtigheid muzikaal op te luisteren. Zo kreeg men in die plechtigheid een gelegenheidskoor van 40 zangers.

In 2012 bestaat het parochiaal zangkoor nog uit Jos Peeters - Alberte Van Dijck - Erik Van Der Sype - Agnes De Coster - Maria Verstreken - Magda Peeters  - Achiel Smets en Raf Vanvlasselaer

08-02-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

De Kosters

De parochie bestaat nu reeds dan 110 jaar en toch heeft de Heilig Hartparochie maar enkele kosters gehad.

Pieter Goesseels en Firmin Vanderrijcken waren de eerste kosters. In welke periode ze koster waren is niet meer te achterhalen.

Edward Cammaerts, geboren op 28 november 1894, werd in 1910 op 16-jarige leeftijd koster van Delle op verzoek van E.H. Moons.  Edward Cammaerts bleef koster tot in 1935. Hij verzorgde in Veltem ook de begrafenisdiensten die in de week doorgingen, ter vervanging van de koster in Veltem, die in loondienst werkte.  Edward Cammaerts overleed op 13 juli 1938.

                                                                     

Tussen 1936 en 1938 hielp Emiel Van Aerschot, geboren op 14 maart 1909, de parochie uit de nood als koster.  Hij maakte de grote verhuis mee van de ‘Padoue’ naar het nieuwe kerkgebouw. Emiel Van Aerschot overleed op 17 januari 1970. 

                                                                    

In 1938 werd Frans Vanvlasselaer, geboren 28 december 1899: koster van de Heilig Hartparochie. Frans Vanvlasselaer zette zich 30 jaar lang in om de pastoor bij te staan in het verzorgen van alle missen.  Zijn echtgenote Maria Pardon droeg haar steentje bij, met het dagelijks luiden van de klokken.

In de kerk vinden we nog enkele werken van Frans terug. Het hek in smeedwerk van de doopvont  achteraan is een creatie van Frans, net als de kandelaars die de heilige beelden sieren.  Het kruis boven op de toren is ook een werkstuk van zijn hand. Frans Vanvlasselaer overleed op 18 mei 1983.

                                                                    

Raf Vanvlasselaer werd geboren op 30 april 1945.  Hij volgde in 1968 zijn vader op als koster-organist.  In december 1970 stichtte hij het parochiaal zangkoor.

Vanaf 10 oktober 1976 kreeg hij van de kerkfabriek en met milde steun van de gemeente Winksele een kerkorgel ter beschikking.

In en buiten de parochie verzorgt Raf Vanvlasselaer samen met zangkoor talrijke vieringen.  In 1999 verleende Kardinaal Danneels hem het Gouden Sint-Rombautskruis voor meer dan 30 jaar dienst als koster.

Naast zijn taak in de Heilig Hart van Jezusparochie van Delle is Raf sinds augustus 2005 ook organist van de Sint-Michielparochie van Beisem.

                                                                     

12-02-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

De  Kerkfabriek

De kerkfabriek is een officiële instelling, waarvan de werking werd vastgelegd in een decreet.

Kerkfabrieken komen voor in België en Italië en vroeger ook in Frankrijk.   In België zijn de kerkfabrieken onderworpen aan het gezag van de kerkelijke overheid en aan de burgerlijke overheid.

Iedereen die katholiek is en woonachtig  in de gemeente van de  parochie  en tussen 18 en 75 jaar oud is,  kan zich bij  een driejaarlijkse  gedeeltelijke vernieuwing van de raad laten verkiezen.


                                                               

Een kerkfabriek beheert  de materiële middelen die nodig zijn voor de uitoefening van de eredienst . Dit betekent dat zij instaat voor het onderhoud van het kerkgebouw, het orgel, de liturgische kleding  en liturgische toebehoren  (miskelk, hostieschalen, ciborie, monstrans, het ziekendoosje, flesjes voor de Heilige Oliën, wierookvat en wierookscheepje, wijwater en dergelijke).  Ook zorgt ze voor de aankoop van de hosties, miswijn en kaarsen.

De kerkfabriek moet ook zorgen voor de geldelijke middelen die nodig zijn voor een waardige eredienst o.a. door het bijhouden van een stipte boekhouding en het tijdig voorleggen van een begroting en het opmaken en verantwoorden van de jaarlijkse rekeningen. Verder is de kerkfabriek verantwoordelijk voor het beheer van het patrimonium of eigendommen van de kerk. Zij draagt ook de verantwoordelijkheid voor de onderhoud van de gebouwen. De kerkfabriek legt ook de contracten vast voor het personeel dat in opdracht van de kerkfabriek kan zorgen voor een waardig kader voor de eredienst.

De kerkfabriek heeft haar inkomsten uit de verkoop van kaarsen, een deel van de collecten, de misintenties, inkomsten bij uitvaarten en huwelijken.

Meestal slaagt de kerkfabriek er niet in om een begroting in evenwicht in te dienen bij het gemeentebestuur of de provincie.  Deze zijn dan verplicht om de tekorten aan te vullen. Bijzonder zware kostenposten zijn vaak binnen- en buitenrestauratie van historische kerkgebouwen  en de restauraties van  orgels.  Doordat hier grote budgetten moeten worden vrijgemaakt, raken deze projecten vaak op de lange baan.

De gemeenten moeten ook instaan voor een woonplaats voor de pastoor (de pastorij) en een vergaderruimte voor de kerkfabriek.

De kerk en de grond waarop de kerk van Delle staat, zijn eigendom van de kerkfabriek.  Delle is de enige parochie van de dekenij Herent, die eigenaar is van haar kerk.  Al de andere kerken zijn eigendom van de gemeente.
  

Op 7 mei 2004 kwam er een nieuw decreet rond de wetgeving van de kerkfabrieken. De raad moest van toen bestaan uit vijf leden, daar waar dit vroeger negen of vijf was naargelang de grote van de parochie (meer of minder dan 5000 inwoners). Vroeger maakte de pastoor en de burgemeester (of een ander gemeenteraadslid) van rechtswege ook deel uit van de kerkfabriek. Vanaf 7 mei 2004 moet er nu nog één persoon van rechtswege lid zijn.

In Delle bestond de kerkfabriek dus tot 2004 uit 7 leden.

Het eerste kerkfabriek van Delle bestond in 1900 uit Karel Goeseels (voorzitter) – Antoon Peeters – Frans Erkens – Paul Schoeters – August Perdieus – E.H. Felix Moons (secretaris) en Karel Verhulst (de burgemeester van Winksele).

Als voorzitters van de kerkfabriek van Delle kregen we in de loop der jaren de volgende personen.

1900 - 1905 Karel Goeseels

1905 - 1930 August Perdieus

1930 – 1936 Joost Goovaerts

1936 – 1943 Jozef Huybrechts

1945 – 1948 August Neefs

1948 – 1967 Burgemeester Engelbert Van Hamme

1967 – 1985 Guillaume Bellicourt

1985 - 2001 Marcel Mondelaers

In 2000 bestond de kerkfabriek uit Marcel Mondelaers (voorzitter) – Urbain Smets (secretaris) – Diederik Thijs (penningmeester) - Gilbert Pues – Frank Luyts – E.H. Cor Anthonissen (administrator) – Armand Van Laer (afgevaardigde van de gemeente).

Vanaf 2001 waren er door allerlei omstandigheden heel wat wijzigingen binnen het bestuur van de kerkfabriek van Delle.

In 2001 namen Marcel Mondelaers en Frank Luyts ontslag uit de kerkfabriek. Karine Coopmans volgde Marcel Mondelaers op bij de verkiezingen van april 2001 en Jacqueline Vranckx werd toen raadslid. Op 19 november 2002 overleed Urbain Smets.Op 28 februari 2003 kwam Jos Peeters deze kleine groep versterken.

In juli 2002 verhuisde Gilbert Pues naar Heverlee maar hij kon lid blijven van de kerkfabriek tot april 2005.

E.H. Cor Anthonissen bleef administrator van de parochie Delle tot eind juli 2005. Op zondag 13 november 2005 werd hij pastoor in de Sint-Trudoparochie van het Limburgse Hechtel-Eksel.

E.H. Cor Anthonissen werd opgevolgd door E.H. Theo Borgermans.

In december 2007 nam Karine Coopmans ontslag. Bovendien verloor door het overlijden van Gerard Penoey op 31 december 2007 en Gusta Perdieus op 15 maart 2008 de parochieploeg nog twee van haar trouwe medewerkers.

Jacqueline Vranckx werd als voorzitster gekozen in 2008. Bij de verkiezingen van 2011 werd Rudi Overloop raadslid.

In 2012 ziet het bestuur er volgt uit: Jacqueline Vranckx, voorzitster - Jos Peeters , secretaris - Diederik Thijs , penningmeester - Rudi Overloop, raadslid en E.H. Theo Borgermans.

25-03-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

De Sacramentsprocessie in Delle

 
De sacramentsprocessie ging in Delle reeds uit voor de eerste wereldoorlog.  De processie was een heel belangrijke devotiepraktijk en had twee keer per jaar plaats: op de zondag na Sacramentsdag (juni) en op de laatste zondag van augustus (vroeger kermiszondag in Delle).


                                                          

Bijna alle inwoners van Delle  namen deel.  Vooraan in de processie liepen de misdienaars met het kruis en de wierook voor de zegening van het Heilig Sacrament.  De processie bestond uit verscheidene mooigeklede groepen die religieuze taferelen uitbeelden, zoals Jezus en Sint Janneke, de engelbewaarder, de groep geloof-hoop-liefde, de negen koren der engelen, het tafereel Moeder van God,  Onze Lieve Vrouw met Bernadette, de groep van de Heilige Theresia en de Sint Tarsicius groep enz.  Vele vaandels maakten de processie kleurrijk.

Twee van die vaandels die mee  rondgedragen werden: dat van het Heilig Hart en van Onze Lieve Vrouw hebben lang vooraan in de twee zijbeuken van de kerk gehangen.

                                                         

Er werd ook een Mariabeeld en een Jezusbeeld mee rondgedragen.  Het Heilig Sacrament werd door de pastoor in de monstrans gedragen. De pastoor ging onder  het baldakijn (‘hemel’) die door vier dragers werd gedragen.  Een aantal mannen flankeerden ‘de hemel’ en droegen brandende en mooi opgeblonken flambouwen.  De koster en zangers liepen juist voor ‘de hemel’ en zongen Latijnse gezangen, o.a.  ‘Lauda Sion’, Panga lingua (Tantum ergo), Ave verum corpus,  enz.

                                                        

De huizen van de parochie waren allemaal bevlagd.  Papiersnippers en bloembladen, evenals wit zand werden uitgestrooid.  Op het parcours zette de bewoners een tafeltje buiten met daarop een heiligenbeeld met bloemen en kaarsen. Wanneer ‘Het Heilig Sacrament’ voorbij kwam knielden de mensen eerbiedig.

Aan de Onze Lieve Vrouw kapelletjes werd in de jaarlijkse processies halt gehouden  Die kapelletjes waren dan mooi versierd met bloemenslingers en kaarsen. De pastoor gaf de neergeknielde parochianen op die plaats ook de zegen van het Heilig Sacrament.

Het toen nog niet zo druk verkeer op de Mechelsesteenweg werd de zondag voormiddagen dat de processie uitging door de politie omgeleid.

De processie was toen een echte ‘hoogdag’ . De processie zou in Delle uitgaan tot in 1965.

                                                             

26-03-2012 om 00:00 geschreven door Jozef