E.H. Felix-Hendrik Moons

Felix Moons werd geboren in Diest op 10 april 1869. 

Zijn vader was  winkelier in wol en zaden  en  tevens barbier. Felix Moons was van 1876 tot 1885 leerling aan het college van de Kruisheren in Diest . Hij werd tot priester gewijd in Mechelen op  6 april 1896 en reeds op 8 april 1896 benoemd tot onderpastoor in de Heilige Michael en Jozefparochie in Wezembeek-Oppem.  In 1897 was er in Wezembeek-Oppem een  typhusepidemie en Felix  Moons hielp er pastoor  Jan Frans Struyf met de verzorging van de zieken.

Op 14 september 1897 werd hij overgeplaatst als onderpastoor naar de Sint-Niklaasparochie in Perk.  E.H Moons  werd vanaf 25 juli 1900 door kardinaal Petrus-Lambertus Goossens, aartsbisschop van Mechelen, als eerste pastoor aangesteld in de nieuwe  Heilige Hartparochie van Delle.

E.H. Moons ging in zijn nieuwe parochie dadelijk op zoek naar een plaats waar hij de misvieringen kon doen.  Hij vond samen met Zuster overste, Marie Ignace, van het klooster van Tildonk spoedig een oplossing. Het klooster van de Ursulinen had enkele jaren voordien het Hof ter Eycken of de Padoue gekocht en Zuster overste werd bereid gevonden om een deel van de picknickzaal tijdelijk te laten gebruiken als noodkerk.  E.H. Moons nam een gedeelte van het  oude hoevegebouw in gebruik als pastorie. Onder zijn impuls en in samenwerking met de zuster overste van het klooster van de Ursulinen van Tildonk startte in 1903 ook een katholieke meisjesschool in de Padoue. In een gedeelte van het gebouw werden toen twee klassen ingericht. Tot dan gingen de meeste meisjes van Delle naar de school van de zusters Annonciaden in Buken. Omdat de meisjes toen op jonge leeftijd de school verlieten, stichtte hij als naschoolse activiteit een lessenreeks om te leren kantklossen. Deze activiteit had spoedig veel succes, want ook meisjes uit de naburige parochies kwamen de lessen kantklossen volgen.

Pastoor Moons lag ook aan de grondslag van de stichting van de Boerengilde afdeling Delle in 1908.

E.H. Moons was een geliefd volkspastoor,die ook zoals veel van zijn parochianen duivenmelker was.

E.H. Moons zette zich ook in voor de bouw van een parochiekerk  en slaagde erin na heel wat moeilijkheden, de vereiste som voor de bouw samen te krijgen (toen 82.847 Belgische frank). Hij schonk daarbij zelf 10.000 Belgische frank als persoonlijke gift, een bewijs dat hij niet onbemiddeld was.

Het zou een kerk worden naar de plannen van 1912 van de bekende architect Pieter Langerock uit Leuven. Delle zou een grote neo-gotische kerk krijgen met een spitse toren van 46 meter hoog, een lang koor, twee zijbeuken en een sacristie. De werken begonnen in juni 1914, maar moesten worden stilgelegd bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in augustus 1914.

Pastoor Moons was tijdens de Eerste Wereldoorlog actief in de Weerstand. Bij het begin van de oorlog zorgde hij ervoor dat jongeren van Delle en omgeving via Nederland naar het IJzerfront konden om er dienst te nemen. Hij hield zich ook bezig met een inlichtingendienst die het Belgische en Engelse leger informatie bezorgde over geheime dossiers en over troepenbewegingen. Hij vermomde zich daarbij als veekoopman, leurder of pachter en meldde zich met valse identiteitskaarten op de Duitse bureaus.

Omdat hij door de Duitse geheime dienst gezocht werd, verliet pastoor Moons met medeweten van zijn kerkelijke oversten de parochie Delle op 19 augustus 1915. Hij dook onder in Brussel bij een zekere mevrouw Witvrouw, die zelf ook aan spionageactiviteiten deelnam.

Pastoor Moons kon nog bijna twee jaar onvindbaar blijven voor de Duitse inlichtingendienst. Ondertussen leverde hij nuttig en gedurfd werk. De Duitsers die hem reeds lang zochten, konden hem op 4 augustus 1917 in Brussel aanhouden en brachten hem naar de gevangenis van de Begijnenstraat in Antwerpen. Volgens notulen van de Duitse Krijgsraad was pastoor Moons op dat ogenblik een van de gevaarlijkste spionnen die werden gezocht. Hij had het Duitse leger veel nadeel berokkend en voor de Duitsers was zijn aanhouding een opluchting. In de gevangenis werd pastoor Moons vijf maanden lang ondervraagd en mishandeld, maar hij bekende niets en bleef zwijgen. Zonder bekentenissen werd hij door de Duitse krijgsraad in maart 1918 samen met 5 andere lotgenoten ter dood veroordeeld.

Op 16 maart 1918 werd hij  gefusilleerd in Fort V in  Edegem. Zijn laatste woorden waren een getuigenis van zijn diep christelijk geloof en fierheid, die van hem afstraalden:

"Wat 'n genade de goede GOD mij schenkt, het stervensuur vooruit te kennen. Het is niet sterven dat ik doe, het is slechts overgaan van 't Aardse in 't Hemelse leven".

Drie dagen voor zijn dood had hij aan zijn zuster deze laatste brief geschreven.

"Gevangenis van Antwerpen, 13 Meert 1918.

Beminde Zuster,

De wil Gods is dus volkomen geschied in overeenstemming met mijn vurigste verlangens; mijn leven te mogen opofferen tot meerdere eer en glorie van den Hemelsche Vader, uit liefde tot Jesus voor ons uit liefde gestorven, tot eer van het Priesterschap en voor de vrijheid van mijn dierbaar Vaderland.

Lieve Zuster, offer de overige dagen van uw leven zoals ik mijn leven en mijne dood op dit ogenblik opoffer, tot de meerdere eer en glorie van God, uit liefde van Jesus, voor ons uit liefde gestorven.

Vaarwel, beminde Zuster, tot weerziens in het Hemelrijk, ons ware Vaderland, waar eeuwige vrede heerst".

Pastoor Moons werd na de bevrijding plechtig begraven te Antwerpen, in aanwezigheid van eerste minister Léon Delacroix en minister Louis Franck.  Kardinaal Désiré-Joseph Mercier celebreerde de mis, generaal Hannotaux en commandant Delvaux vertegenwoordigden de Koning.  Zijn kist was bedekt met de Belgische en Engelse vlag, de vlaggen van de landen waarvoor hij gespioneerd had.

Op 21 maart 1919 besliste het stadsbestuur van Diest onder voorzitterschap van burgemeester Edward Robeyns de straatnaam ‘Overstraat’ (de straat waar Felix Moons geboren was) te veranderen in ‘Felix Moonsstraat’, als eerbetoon voor zijn heldhaftige trouw aan het vaderland.                                                              

Daarnaast staken enkele Diestenaars en oude schoolmakkers de koppen bij elkaar  om een fonds te stichten ter nagedachtenis van Pastoor Moons. Het fonds kreeg de naam "Felix MOONS vrienden”. De bijdragen die het fonds zou inzamelen door vrijwillige giften  zouden dienen voor een jaarlijkse kerkelijke dienst (jaargetijde) en voor het oprichten van een gedenksteen. Wekelijks verscheen in een plaatselijke krant, de Gazette van Diest, een lijst van vrijwillige bijdragen.  In  de eerste week  (de week van 15 maart 1919) kreeg het fonds reeds 230 Belgische frank binnen.  Op 27 mei 1919 kon de Gazette van Diest melden dat het fonds liefst 2.214,50 Belgische frank aan giften had ontvangen.

De gedenksteen werd een arduinen grafzerk met groot kerkhofkruis. Wat het jaargetijde betreft, dit had plaats in de St.-Sulpitiuskerk tot even voor de 2de Wereldoorlog.

Er werden ook stappen ondernomen om het stoffelijk overschot van pastoor Moons terug in Diest te krijgen  Op  zondag 18 mei 1919. rond 18.00 uur begonnen alle klokken van de kerken te luiden in Diest, ter ere van de terugkeer van het stoffelijk overschot van Pastoor Felix Moons. De kist was die dag per trein vanuit Antwerpen naar Diest overgebracht.

Op maandag 19 mei 1919 heerste er een drukte van belang op en rond de Grote Markt. Aan alle openbare gebouwen en huizen hing de Belgische driekleur halfstok als teken van rouw. Talrijke maatschappijen en verenigingen met omfloerste vaandels. troepten samen op de Grote Markt.

Om negen uur verlieten de burgerlijke, geestelijke en militaire overheden het stadhuis. De stoet zette zich in beweging naar het Stationsplein, waar de lijkkist van de overledene stond opgebaard. Een dubbele rij soldaten vormde de erehaag en de kist was bedekt met de Belgische en de Engelse vlag. Verder lag op de lijkkist een koorhemd, de stool en de bonnet. Na de nodige eerbewijzen begon de terugtocht naar de Grote Markt, langs de Antwerpse, de Schaffense en de Koning Albertstraat. Op de Grote Markt werd een zieledienst opgedragen door Kardinaal Mercier. Voor het stadhuis was een altaar opgetrokken onder een prachtig baldakijn. Duizenden toeschouwers woonden deze plechtigheid bij en heel wat mensen volgden de plechtigheid vanuit de ramen. De uitvaartmis werd opgeluisterd door een koor gevormd door zijn vroegere schoolmakkers.

Na de uitvaartmis trok de stoet langs de St.-Jan Berchmansstraat, de Botermarkt, de Wolvenstraat en de Graanmarkt (nu Verstappenplein) naar het kerkhof, gelegen op het St.-Jansveld, waar pastoor Moons werd begraven. In verscheidene grafredes werd het leven en de moed van de overledene onderstreept.

Op het kerkhof van zijn parochie Delle werd op 19 oktober 1919 een gedenkzuil onthuld. Hierin staat gegrift: ‘Delle, hulde aan onze gesneuvelde soldaten en burgers 1914-18’.

In oktober 1968, meer dan 50 jaar na de feiten, had er een dodenhulde plaats in Fort V in Edegem, ingericht door de Bond der Antwerpse Politieke Gevangenen van de oorlog 1914-1918.

In 1970 werd het oude kerkhof op het St.-Jansveld opgeruimd, de grafzerken en -kruisen werden verwijderd en het geheel werd geëffend om plaats te maken voor een verbindingsweg met de Parklaan. Wat gebeurde er met de stoffelijke resten van de overledenen? Ze bleven doodeenvoudig in de grond steken, ook dat van onze voormalige held, Pastoor Felix Moons.

Toch bleef er iets bewaard van zijn nagedachtenis, met name een straatnaam in Diest,  de Felix MOONSSTRAAT. Felix Moons werd geboren in de Overstraat nr. 4 (de huidige Felix Moonsstraat), Zijn geboortehuis stond waar vroeger het A.S.L.K.-kantoor  was gevestigd, de hoek gevormd door de Felix Moons- en de Schotelstraat. Vroeger droeg dit grote hoekhuis als uithangbord een prachtige gebeeldhouwde draak, die nu in een privéverzameling is terechtgekomen.

De Felix Moonsstraat is nu een moderne winkelwandelstraat geworden. Het was zelfs de eerste winkelwandelstraat in Diest. De straat is gelegen in het centrum van de stad, nabij de Grote Markt.

FORT V TE EDEGEM

Op 11 november herdenkt de gemeente Edegem jaarlijks wapenstilstand, in samenwerking met de oud-strijdersvereniging KNSB, met een eucharistieviering in de basiliek Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdes. Daarna worden, onder begeleiding van fanfare Sint-Rosalia en met de hulp van de brandweer van Edegem, kransen neergelegd bij de monumenten. Aansluitend is er een kleine plechtigheid aan het monument van de gefusilleerden van 1914-1918 op Fort V

In Fort V te Edegem staat een mooi herdenkingsmonument met op de herdenkingsplaat de namen van 16 weerstanders uit de Eerste Wereldoorlog. 

Op 16 maart 1918 werd E.H.Moons terechtgesteld met 5 lotgenoten.

Deze vijf waren:

Hendrik van Bergen, hij zetelde in de legatieraad te Leuven, geboren te Koekelberg op 27 juli 1875 en werd terechgesteld te Edegem op 16 maart 1918.

August Naelaerts was een goudsmid te Antwerpen, en was er ook geboren op 10 juni 1886. Hij was tijdens zijn aanhouding in het bezit van belangrijke documenten over Fort VI en werd terechtgesteld te Edegem op 16 maart 1918.

Arthur Wattiez was een ingenieur te 's Gravenbrakel, geboren te Beelers (Henegouwen) op 29 april 1872  en werd terechtgesteld te Edegem op 16 maart 1918.

Hendrik Jozef Jespers was een scheepsbevrachter te Antwerpen, geboren te Zoersel op 21 januari 1878 , aangehouden door verklikking op 4 augustus 1917 en werd  terechtgesteld te Edegem op 16 maart 1918.

Jacob Jozef Leroy was een brigadier incasseerder bij de Nationale Bank te Antwerpen, geboren te Céroux-Mousty op 14 maart 1871 en werd aangehouden op verdenking  van spionage op 12 november 1917 en werd terechtgesteld te Edegem op 16 maart 1918.

12-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

E.H. JOZEF  RAEYEN

Na de vlucht voor de Duiters van E.H. Moons heeft E.H. Paulus Braeckmans, de onderpastoor van Tildonk, bijna drie jaar tijdens de oorlogsjaren de dienst in de parochie Delle waargenomen. Na de oorlog bleef Delle gelukkig niet lang zonder parochiepriester. Op 11 mei 1918 werd E.H. Jozef Raeyen aangesteld als tweede pastoor.                                                         

E.H. Raeyen werd geboren te Diest op 28 april 1878 en was voor hij naar Delle kwam onderpastoor van de Sint-Jan Baptistparochie van Werchter.

E.H Raeyen liet in 1922 op eigen kosten een pastorij bouwen naast het terrein dat voorzien was voor de bouw van de kerk. Een paar maanden later stelde hij de gemeente voor de pastorij over te nemen voor 41.350 frank. De gemeenteraad keurde dit voorstel echter af met 7 tegen 2 stemmen. De prijs was voor de gemeente veel te hoog. Op 27 september 1923 sloot de gemeente een akkoord met pastoor Raeyen en nam de pastorij over voor 30.000 frank.   

Ondertussen bleven de werken aan de kerk steeds maar uit en dat was ook het bisdom niet ontgaan.                                                       

Op 24 mei 1928 werd pastoor Raeyen, wegens gebrek aan inzet bij de verdere wederopbouw van de kerk overgeplaatst naar de Sint Quirinusparochie van Wersbeek, een deelgemeente van Molenbeek-Wersbeek.

E.H. Raeyen overleed in Leuven op 3 oktober 1943.

14-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

E.H.  August Van Eyck – de kerkenbouwer.

E.H. August Van Eyck werd geboren in Kasterlee op 24 april 1890. 

Hij werd priester gewijd in 1916 en op 15 juni 1916 benoemd tot onderpastoor in de  Sint-Pietersparochie in Sint-Pieters-Woluwe. 

In 1920 werd hij onderpastoor in de Sint-Amandusparochie van Blaasveld (nabij Willebroek).  Hij verzamelde er fondsen voor de heropbouw van de kerk, die in 1914 zwaar beschadigd was tijdens de gevechten om het fort van Breendonk. Met succes, want in 1922 was de kerk weer helemaal hersteld. 

Op 1 januari 1925 werd hij onderpastoor in de Sint-Martinusparochie in Asse. Op 18 juni 1928 werd hij aangesteld in de Heilig Hartparochie van Delle.  Hij kreeg van kardinaal Jozef Van Roey de speciale opdracht mee om de kerk van Delle te voltooien.

Pastoor Van Eyck werd feestelijk ingehuldigd in Delle. Het feestcomité zorgde met de hulp van veel Dellenaars voor een stoet waarover nog lang werd   over nagepraat. Elke hoek van het dorp had zijn eigen versierde feestwagen, getrokken door sterke Brabantse trekpaarden. De herinnering aan de stoet werd vastgelegd in een prachtige 20-delige set prentkaarten.
                                                            

Pastoor Van Eyck vatte vol vuur zijn opdracht aan en probeerde op alle mogelijke manieren geld bij elkaar te krijgen. Zo begon hij met de uitgifte van 2 prentkaarten:  foto’s uit  1929 van de kerk in opbouw, met daarop het rekeningnummer waarop de mensen geld konden storten. Met zijn bedeltocht kreeg hij zo 55.000 frank bij elkaar. Zelf stond hij nog borg voor 65.000 frank. Samen was dat goed voor meer dan eenderde van de totale kostprijs.  Acht jaar na zijn aanstelling werd zijn inzet beloond en was de kerk klaar. Op 20 december 1936 werd ze de door Mgr. Van Cauwenbergh ingezegend.

Pastoor August Van Eyck had zo’n een grote verering voor Onze-Lieve- Vrouw dat hij ter ere van haar eigenhandig een Lourdesgrot bouwde achter de kerk.  Hij kreeg hierbij de hulp van August Verhoeven.  De grot werd ingezegend op 3 oktober 1937 door Jozef Alfons Geens, de deken van Erps-Kwerps en Mgr. Karel Cruysberghs, de toenmalige algemene proost van de Belgische Boerenbond, hield een gelegenheidstoespraak

In 2003 werd de grot verplaatst naar de andere zijde van de kerk.  Ze werd met dezelfde stenen getrouw nagebouwd door Norbert Soetaert.

Bij de inval van de Duitsers in mei 1940 ging hij zoals veel parochianen op de vlucht. Bij een bombardement in Oudenaarde werd zijn huishoudster Marie gedood. Julia Goovaerts zou later haar dienst overnemen. Bij zijn terugkomst op de parochie vond hij de pastorij geplunderd. Dit en het gebeuren met zijn voorganger pastoor Moons bezorgde hem de nodige schrik. Hij kleedde zich daarom een tijdje niet meer als priester.

In 1941 vierde de parochie zijn zilveren priesterjubileum. De feestelijke samenkomst had plaats in de ‘Padoue’. De leiding lag bij de zusters Josefa en Alfonse van de Ursulinen. Het programma vermeldde een spreekbeurt, een kort toneelspel en een felicitatiebrief met o.a. de zin “En mocht ook de tweede kerk die u in uw leven bouwde eens betaald geraken”. Een verwijzing naar de kerken van Blaasveld en Delle, waarvoor hij zich zeer verdienstelijk had gemaakt bij de bouw.

Gelukkig voor pastoor Van Eyck en de parochie Delle doorstond de pas gebouwde kerk de oorlog zonder schade, maar de afbetaling ervan zou nog zeer lang een zorg blijven.  

De pastoor had ook een sterke binding met Onze Lieve Vrouw van Beauraing. Hij ging geregeld naar Beauraing om er zijn vriend en dorpsgenoot Monsieur Louis Heylen te bezoeken.  Mgr. Heylen is 41 jaar bisschop geweest van het bisdom Namen en was net als Van Eyck geboren in Kasterlee.

Mgr. Heylen was er ook bisschop tijdens de verschijningen eind 1932. Onze Lieve Vrouw verscheen toen aan vijf kinderen (4 meisjes en 1 jongen). In 1949 erkende de kerk hun verhaal als miraculeus. Van toen af groeide Beauraing als bedevaartsoord. Jaarlijks trok pastoor Van Eyck er met zijn parochianen op bedevaart. Ook zijn bedevaarten naar Scherpenheuvel werden erg gewaardeerd.

Eind jaren vijftig richtte hij een altaar op ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing in de zijbeuk van de kerk (waar nu het orgel staat).  Het grote beeld staat nu achteraan in de kerk nabij de doopvont.

In 1960 stelde hij een perceel grond ter beschikking van de zusters Annonciaden uit Veltem voor de bouw van een school. Het betrof een stuk grond tussen de kerk en de Ketelstraat, dat had gediend als waarborg voor de bouw van de kerk.

E.H. Van Eyck was een persoonlijkheid die een grote stempel heeft gedrukt op de parochie.  De oudere generatie zal zich hem herinneren als een toegewijd pastoor, soms omstreden, maar ook met veel verdiensten.

Op 11 juni 1966 vierde Delle zijn gouden priesterjubileum en het feit dat hij al 38 jaar pastoor was van de parochie.  Een paar maanden later ging hij op rust.

Hij overleed in Herent op 21 december 1969 en werd op eigen verzoek begraven tussen ‘zijn’ parochianen op het kerkhof van Delle.

15-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

De inhuldiging van E.H.  Van Eyck op 18 juni 1928

16-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

E.H. Albert ZEPHIRIN

E.H. Albert Zephirin werd geboren te Hulst in Nederland op 11 februari 1917.

Hij was de zoon van Joannes Franciscus Zephirin en Paulina Josephina Holemans uit Werchter.  Hij studeerde af aan de Groot Seminarie te Mechelen in 1939 en werd priester gewijd in Mechelen op 25 juli 1943.

E.H. Zephirin werd op 29 november 1943 tot onderpastoor benoemd in de Sint-Pieterparochie in Langdorp.  Op 1 mei 1949 werd hij onderpastoor in de Sint Stefaanparochie van Hingene. Daarna werd hij vanaf 20 juni 1952 onderpastoor in de Sint Remigiusparochie van Wambeek en op 1 juli 1955 van de Sint-Rumoldusparochie in Steenokkerzeel.  Op 1 oktober 1966 werd hij als vierde pastoor aangesteld in de Heilig Hartparochie van Delle

Pastoor Van Eyck, de kerkenbouwer, had tijdens zijn ambt steeds sober moeten omgaan met de centen om de kerk afbetaald te krijgen, wat hem uiteindelijk lukte. Zijn opvolger pastoor Zephirin zou de parochie Delle verder uitbouwen.


                                                                        

In de wereldkerk was dit ook de periode van het Tweede Vaticaans Concilie. Ook in onze parochie beinvloedde dit de liturgische diensten. Pastoor Zephirin voerde met zijn komst de volkstaal in. In de kerk kwam een nieuw altaar en een nieuwe lezenaar dichter bij de mensen. De nieuwe pastoor overtuigde ook een aantal vrijwillers van de bouw van een kleine vergaderruimte voor de Delse verenigingen. Er werd gekozen voor een plaats achter de kerk. De eerste parochiale feesten op 15 augustus 1967 hadden plaats toen de kleine parochiezaal nog onafgewerkt was. Er kwam in 1968 een parochieraad die onder de leiding stond van August Goossens. Andere leden van de parochieraad waren - naast pastoor Zephirin , Jef Pues, Gerard Penoey en Norbert Soetaert. De parochieraad zou later steeds zorgen voor de organisatie van de jaarlijkse parochiefeesten in de maand augustus en in 1980 voor de bouw van de grote parochiezaal.

In die jaren is er pionierswerk geleverd. Er werd keihard gewerkt door veel vrijwilligers, maar Delle had na een tijd zijn eigen zaal had, wat niet elke parochie kon zeggen.

In de kerk kwamen op initiatief van pastoor Zephirin gasradiatoren en met de schilderwerken kreeg de kerk een mooie opknapbeurt. In 1968 zorgde hij voor de lokalen voor de meisjesgidsen, die een afzonderlijke afdeling gingen vormen en niet meer bij de afdeling Buken wensten te blijven. De lokalen voor de VVKM-Bavo Delle kwamen tussen de pastorij en de kerk.

Samen met Gusta Perdieus moedigde de pastoor onze koster-organist Raf Vanvlasselaer aan om te starten met een parochiaal zangkoor. Ze deden een beroep op muziekminnende Dellenaars en in december 1970 kon een gemengd zangkoor van start gaan. De kerk van Delle bezat geen eigen kerkorgel en daarom werd er een elektronisch orgeltje aangekocht. Op 10 oktober 1976 had de inwijding plaats van een nieuw orgel, deze keer een ‘echt’ kerkorgel, dankzij pastoor Zephirin, de kerkfabriek en de milde steun van het gemeentebestuur van Winksele.



                                                          

In 1972 werd een weekkapel gebouwd voor 40 à 50 personen achter tegen het koor aan.

Als proost van de Delse verenigingen volgde de pastoor hun activiteiten op de voet. Zo nam hij vanaf 1983 samen met Jos Peeters en diens echtgenote Alberte het initiatief, voor een jaarlijkse bustocht naar het gekende bedevaartsoord Lourdes. De bustocht kreeg de naam van ‘de Lourdes express’ omdat hij rechtstreeks van Delle naar Lourdes reed. Dat gebeurde onder de veilige begeleiding van chauffeur Willy, die na een paar uur werd afgelost door Jos. Veel parochianen hebben aan deze reizen nog mooie herinneringen.

E.H. Zephirin bleef pastoor in Delle tot 31 augustus 1984. Daarna zette hij zich nog vele jaren in bij de ontvangst van de bedevaarders in Scherpenheuvel. Hij reisde ook nog verschilende keren mee naar Lourdes met zijn parochianen en de ‘Lourdes express’.

Hij overleed in Mechelen op 25 oktober 1998.

17-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

Pater Frans Claes - Priester van de Sociëteit van Jezus

 Na het vertrek van pastoor Zephirin kon de parochie Delle vanaf september 1984 een beroep doen op pater Frans Claes als hulppastor.  Voor hij naar Delle kwam had hij reeds parochiewerk gedaan in Veltem. In Delle verzorgde hij de weekenddiensten, doopsels, huwelijken en de begrafenissen en nam ad interim de taak over van proost van de Delse verenigingen - o.a. van de KVLV.  Van deze vereniging woonde hij de vergaderingen en vieringen stipt bij.  Hij zou parochiewerk doen in Delle tot eind 1986.  In Delle wisten veel mensen niet dat deze man van weinig woorden maar met een zeldzame werkkracht ook nog een zeer gewaardeerd lexicograaf was.

Frans Claes werd geboren in Webbekom op 5 juni 1928.  In navolging van zijn broer volgde hij de Latijns-Griekse humaniora aan het Sint-Jan Berchmancollege in Diest.  Zijn collegejaren (1939-45) vielen samen met de Tweede Wereldoorlog en de bezetting.

Hij trad in bij de paters jezuïeten van Drongen op 7 september 1945.  Na zijn noviciaat en zijn kandidatuur klassieke filologie (via de centrale examencommissie) maakte hij in 1949 deel uit van een groep Vlamingen die wijsbegeerte ging studeren op het Berchmanianum te Nijmegen. Toen hij in 1952 weer in ons land was bracht hij de gebruikelijke stage door als surveillant in Aalst. Daarna werd hij drie jaar klasleraar aan het College van Turnhout. Hij studeerde vervolgens theologie aan de jezuïetenfaculteit van Leuven van 1957 tot ’61.                                                              

Op 10 augustus 1960 werd Frans Claes in Leuven priester gewijd door aartsbisschop Ferdinand Perier van Calcutta. 

In de Dijlestad nam hij in 1962 zijn intrek in het Lessius Universitair College (L.U.C.). Hij behaalde er het diploma van licentiaat geaggregeerde in de Germaanse Filologie.

Toen hij hoorde dat pater Verschueren nog medewerkers zocht voor de verkorte versie van het Verschueren-woordenboek trok hij naar Brussel. Na zijn promotie legde Frans Claes zich volledig toe op het woordenboek.  Pater Jozef Verschueren was tevreden over het werk van zijn pupil en vond in Frans Claes een goede opvolger.

Na het overlijden van Verschueren in 1965 kwam de bewerking van het woordenboek in handen van Claes. Als kersverse hoofdredacteur (1968-1996) liet hij een nieuwe wind waaien op de redactie. Het duurde nog tot 1979 voor de achtste editie verscheen, maar deze editie luidde dan ook een heel nieuwe periode in. Het woordenboek werd herwerkt en verscheen nu volledig in kleur.  Frans Claes bewerkte ook nog een negende (1991) en tiende editie (1996) die zo mogelijk nog fraaier waren dan de vorige.
                                                      

Claes heeft ook meegewerkt aan andere projecten. Zo was hij hoofdredacteur van het synoniemenwoordenboek van Brouwers, “Het juiste woord”. Hij werkte ook mee aan taalkundige tijdschriften zoals “Taalbeheersing in praktijk” en “Over taal en Nederlands van nu”, en was een tijdlang voorzitter van de heemkundige vereniging Oost-Brabant.

Naast zijn wetenschappelijk werk verrichtte hij ook een aantal kerkelijke taken. Na zijn parochiewerk in Veltem en Delle werd hij aalmoezenier van ‘Topvakantiekampen’, kustvakanties voor minder begoede kinderen. Hij verzorgde de kampleiding, organiseerde spelen, boottochten, roeiraces en hengelconcoursen, en plande (voor de oudere jeugd) fietstochten tot diep in Frankrijk. Hij vergat ook hun culturele opvoeding niet en deed stads- en museumbezoeken en streekexploraties.

In september 1996 werd hij getroffen door een eerste hersenbloeding. Van toen af moest hij hulp krijgen en verbleef hij in het Jezuïetenhuis in Heverlee. Pater Claes overleed er op 30 november 2006.

18-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

E.H. Rik VAN DUN

Met Rik Van Dun kreeg de parochie Delle zijn vijfde pastoor.

Hij werd geboren in Turnhout op 10 april 1920.  Op zijn negentiende trad hij in bij de Paters Oblaten. Hij legde zijn eerste geloften af in Korbeek-Lo (11 oktober 1940) en zijn eeuwige geloften in Waregem (11 oktober 1943).

Op 8 juli 1945 werd hij priester gewijd in Velaines. Als missionaris-oblaat van Maria zwierf hij gedurende 20 jaar door Duitsland met de kapelwagen van Oostpriesterhulp. Vervolgens was hij elf jaar onderpastoor in de Sint- Amandusparochie in Antwerpen.  Vanaf 1982 werd hij kapelaan van de Kapelarij ‘Ten Broek’ in Alsemberg.

E.H. Rik Van Dun werd pastoor in Delle op zondag 21 december 1986. Die dag had er in de parochie een jubileummis plaats, want de parochie vierde ook de 50-jarige inwijding van de kerk.

Pastoor Van Dun fungeerde ook als proost voor alle verenigingen, een taak die hem nauw aan het hart lag.  Hij woonde de vergaderingen bij en animeerde de feestelijkheden.  Hij had voor iedereen een vriendelijk woord en was dan ook spoedig een graag gezien pastoor.  Jammer genoeg zou hij geen twee jaar in Delle pastoor kunnen blijven. In de hoogmis van zondag 27 november 1988 werd hij onwel waarna hij om gezondheidsredenen het priesterwerk moest opgeven.

Rik Van Dun overleed in Leuven op 18 maart 2002. Zijn begrafenis had plaats op zaterdag 23 maart 2002 in de kloosterkapel van de Missionarissen Oblaten in Kessel-Lo.

________________________________________________________________________

E.H. Leo Gustaaf VREBOS

Door de ziekte van E.H. Van Dun moest de dekenij op zoek naar een geestelijke om de weekenddiensten in Delle te verzorgen. E.H. Leo Gustaaf Vrebos, de oprustgestelde oud pastoor van Wilsele-Putkapel, zou de taak op zich nemen.

Pastoor Vrebos was afkomstig van Meerbeek (geboren op 5 oktober 1913) en priester gewijd in Mechelen op 15 augustus 1940. Daarna werd hij onderpastoor in de Onze-Lieve-Vrouwparochie van Huldenberg, de Pietersparochie in Bekkevoort, de Sint-Lambertusârochie in Ekeren-centrum en de Sint-Michielsparochie in Leuven.

Hij promoveerde tot pastoor van de Sint-Agathaparochie in Wilsele-Putkapel in 1953 en bleef dat tot zijn opruststelling in 1985.

______________________________________________________________________________________________________________________________________

E.H. Jozef  EERDEKENS

Jozef  Eerdekens was afkomstig van Bree en werd geboren op  27 december 1935.  Hij deed zijn humaniora aan het Damiaancollege in Aarschot van 1947 tot 1954. 

In 1954 begon hij zijn noviciaat  bij de Paters van de Heilige Harten.  Een jaar later (8 september) legde hij zijn tijdelijke geloften af en in 1958 zijn eeuwige.  Op 18 december  1960  werd hij priester gewijd in Zandhoven. Van 24 augustus 1962 tot 10 februari 1976 verbleef hij in Zaïre.  Daar was hij leraar middelbaar onderwijs en verantwoordelijke voor de religieuze vorming van inlandse geestelijken.  Op 1 april 1976 werd hij pastoor in de Heilige Hartparochie van Bilzen.  Hij zou daar blijven tot 31 augustus 1986.  Ondertussen was hij (sinds 1985) ook Missieprocutor geworden van de Paters van de Heilige Harten voor de Vlaamse provincies. 

Vanaf 1 februari 1987 werd hij aangesteld in de Sint-Antoniusparochie van Buken. In 1993 was hij ook parochieadministrator  van de Sint-Michielsparochie in Beisem . Op 14 oktober 1990 werd hij aangesteld als pastoor in de Heilig Hart parochie van Delle in cumul met de Sint-Antoniusparochie van Buken.

Op 1 juni 1997 verliet pastoor Eerdekens de parochies Buken en Delle, maar bleef als priester eerst nog verbonden met de dekenij Herent.  E.H. Eerdekens werd daarna zondagsonderpastoor in de parochie Sint-Kwinten in Leuven (1997-1999), medeverantwoordelijke voor de pastoraal in het dekenaat Erps-Kwerps (1999-2000), parochievicaris in de Sint-Jozefparochie in Relst (1999-2001) en ten slotte in diezelfde parochie parochieadministrator (2001-2007)

Pastoor Eerdekens overleed in Kampenhout  op 3 oktober 2011.  Zijn uitvaartplechtigheid had  plaats op zaterdag 8 oktober 2011 in de kerk van de Sint-Jozefparochie in Relst.

Jozef Eerdekens kreeg in de periode 1990-1997 assistentie voor de erediensten in Delle van E.H. Raf De Smedt.  Die verbleef toen in de pastorij van Delle en was leraar bij Groep-T in Leuven. In de jaren negentig  werd hij proost van het KLJ: eerst Provinciaal (1992-95), daarna nationaal (1995-98).  Vanaf 20 juni 1997 werd hij benoemd tot  administrator van de Sint-Antoniusparochie in Buken. Op 14 mei 2000 werd hij Federatiepastoor in de Sint-Pietersparochie van Bekkevoort.

19-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

E.H.  Cor ANTHONISSEN

Na het vertrek van Jozef Eerdekens was het voor de parochie Delle weer afwachten wie de geestelijke leiding zou toegewezen krijgen.  Het werd E.H. Cor Anthonissen, die op 14 september 1997 officieel werd aangesteld tot administrator van de Heilig Hartparochie in Delle. Een maand eerder (15 augustus) was hij ook al aangeduid tot missieprocurator van de Paters Salesianen van Don Bosco. Hij resideerde in het klooster van Boortmeerbeek. 

                                                                 

E.H. Anthonissen werd geboren op 26 juni 1947 en was afkomstig van Essen.

Cor Anthonissen begon op 1 september 1968 het noviciaat te Bierbeek (Wilderhof) en sprak op 7 september 1969 te Oud-Heverlee, zijn de religieuze gelofte uit en trad zo toe in de congregatie van de Salesianen van Don Bosco. Hij volgde de filosofische en theologische studies aan het Centrum voor Kerkelijke Studies te Leuven (met een tweejarige onderbreking waar hij als opvoeder stage liep in het Jongenstehuis Don Bosco te Vremde, en zijn eerste ervaring als leraar opdeed in het technisch instituut Don Bosco te Hoboken). In het 4^de jaar van de theologisch ambtsopleiding werd hij op 5 maart 1977 priester gewijd.

Na zijn militaire dienst als aalmoezenier in Lüdenscheid (Duitsland) verhuisde hij naar het Don Bosco Instituut van Sint-Denijs-Westrem.  Daar werd hij internaatbegeleider  en godsdienstleraar.  In 1985 werd Anthonissen verantwoordelijke van het onthaal- en oriëntatiecentrum ‘De Waal’ in Eeklo. Vijf jaar later vinden we hem terug in het dagcentrum ‘De Takel’ in Oostende. Daarna (1996) werd hij internaatbeheerder van de Technische School in Sint-Pieters-Woluwe

Cor Anthonissen leidde op vrijdag 2 juni 2000 de viering van het honderjarig bestaan van de parochie met een feestelijke eucharistieviering  die werd voorgegaan  door Kardinaal Godfried Danneels.

Hij bleef administrator van de parochie Delle tot augustus 2005.  Op zondag 13 november 2005 werd hij pastoor in de Sint-Trudoparochie van het Limburgse Hechtel-Eksel.  Op 23 november 2008 nam hij er afscheid en werd pastoor in de Federatie Bierbeek-Oud-Heverlee, waar sinds 12 september 2010 nog slechts twee priesters werkzaam waren voor 10 geloofsgemeenschappen (8 parochies en 2 kapellen). 

Dat waren ondermeer  de  Sint-Annaparochie in Oud-Heverlee, de Sint-Lambertusparochie in Lovenjoel, de Heilig Kruisparochie in Korbeek-Lo en de Sint-Jorisparochie in Sint-Joris-Weert.

Sinds Pasen 2012 (8 april), is Cor Anthonissen terug voltijds in dienst van de congregatie en verhuisde hij terug naar het missiehuis van de Salesianen te Boortmeerbeek (Wespelaarsebaan 250). Hij werd gevraagd opnieuw de (nu een uitgebreidere) taak van missieprocurator op te nemen, de taak welke hij ook tijdens zijn dienstjaren in o.a. de H.Hartparochie van Delle  deed van september 1997 tot augustus 2005.

20-12-2011 om 00:00 geschreven door Jozef  

De Viering van 100 Jaar Heilig Hartparochie Delle.

Op vrijdagavond 2 juni 2000 vond in de parochiekerk de officiële herdenking plaats van het 100-jarig bestaan van de parochie.

De belangrijkste gebeurtenis was een eucharistieviering waarin Kardinaal Godfried Danneels voorging.  De Kardinaal werd opgewacht aan de pastorij door de leden van de kerkfabriek. Ook burgemeester Willy Kuypers voegde zich bij het gezelschap.  In naam van het gemeentebestuur overhandigde hij aan de Kardinaal een pentekening met zichten uit de gemeente.  Broeder Andreas Vanvlasselaer overhandigde aan E.H. Cor Anthonissen als herinnering aan 100 jaar Heilig Hartparochie Delle, een oorkonde geschreven in eigeel tempera met 23,5 karaat bladgoud met een overzicht van de priesters van Delle van de voorbije 100 jaar en van de leden van de  kerkfabriek.   De oorkonde werd ondertekend door Kardinaal Danneels, Burgemeester Kuypers, de leden van de kerkfabriek, alsook door Raf Vanvlasselaer en Gusta Perdieus.

Meer dan 300 aanwezigen vulden op die vrijdagavond de kerk van Delle. De feestelijke eucharistieviering werd voorgegaan door Kardinaal Danneels met als concelebranten deken Gilissen, oud-pastoor Jef Eerdekens, pastoor Raf De Smedt, pastoor Theo Borgermans van Veltem-Beisem en pastoor Cor Anthonissen.  Het geheel werd opgeluisterd door een gelegenheidskoor van 40 zangers: het parochiaal zangkoor van Delle, versterkt met koorleden uit de omliggende parochies. De kerk was prachtig versierd door de KVLV.

Na de viering trok iedereen naar de grote zaal. Vele verenigingen hadden daar hun eigen stand opgebouwd.

De parochie bood de aanwezigen een welkomsdrank aan.  Burgemeester Willy Kuypers hield een korte toespraak, waarna de Kardinaal tijdens een vragenuurtje in een eenvoudige, duidelijke taal gevat antwoordde op de gestelde vragen.  Jacqueline Vranckx praatte het geheel keurig aan elkaar.

Terwijl scouts en gidsen er voor zorgden dat de receptie vlot verliep, kregen de aanwezigen de kans om bij te praten en de tentoongestelde werken en foto’s te bekijken.  De feestviering, de ontmoeting met de Kardinaal en de receptie verliepen zeer vlot dankzij de inzet en het voorbereidende werk van velen.

In de weekkapel was door Gusta Perdieus een mooie tentoonstelling ingericht van allerlei kerkelijke zaken.  Ook deze tentoonstelling mocht op veel bijval rekenen.
 

 Tenslotte kwam er ook nog een boek “100 jaar Delle”. Het boek werd samengesteld door vijf auteurs: Karine Coopmans, Jozef Hamels, Marcel Mondelaers, Gerard Penoey en Patrick Van Minsel.

09-02-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

Kanunnik Jan MOMBAERS.

Kanunnik Mombaers werd geboren op 6 december 1911 te Hoegaarden.

Jan Mombaers deed zijn hogere studies te Rome en studeerde er af als licentiaat in de theologie en wijsbegeerte. Hij werd priester gewijd op 23 augustus 1936 te Mechelen en deed een dag later zijn plechtige eremis te Hoegaarden.

In 1937 werd hij ere-kanunnik van het Metropolitaanse Kapittel te Mechelen. Dit Kapittel zetelt in de Sint-Romboutskathedraal en heeft dus Sint-Rombout als patroonheilige en word voorgezeten door de aartsbisschop van Mechelen-Brussel.

                                                             

Daarna was hij leraar aan het Sint-Pietersinstituut te Jette van 1938 tot 1950. Van 31 maart 1950 tot 31 oktober 1957 was hij adjunct-aalmoezenier van de Belgische Boerenbond te Leuven. Daarna werd hij proost en lid van het hoofdbestuur van de Belgische Boerenbond en dit tot eind 1975. Hij was binnen deze organisatie vanaf 1962 ook directeur van de Lourdesbedevaarten (BB, KVLV en KLJ). In 1972 werd hij door de bisschop Tarbes en Lourdes benoemd tot ere-kanunnik en ere-kapelaan van de basiliek van Lourdes.

De jaarlijkse Lourdes bedevaarten lagen hem nauw aan het hart. Kanunnik Mombaers volgde ook met grote belangstelling de werking van de Boerinnenbond, (nu KVLV).

Hij was ook medestichter en ondervoorzitter van Pax Christi.

                                                                

Kanunnik Mombaers die in Delle was komen wonen in 1963, nam ook actief deel aan het parochiaal leven. Hij verzorgde eerst nog samen met E.H. Van Eyck de zondagsdiensten en vanaf oktober 1966 samen met E.H. Zephirin.

Kanunnik Mombaers ging op rust op 1 januari 1976. Hij vierde zijn 40 jarig priesterschap op 12 juni 1976 in de kerk van Delle.

Kanunnik Mombaers overleed te Delle op dinsdag 11 april 1978.

20-06-2012 om 00:00 geschreven door Jozef  

E.P. Theo Borgermans

Theo Borgermans  werd op 30 september 1946 te Neeroeteren geboren als de jongste in een gezin van zeven kinderen.

Hij volgde zijn middelbare studies aan het Sint-Aloysiusinstituut van Sint-Truiden. In 1965 deed hij zijn intrede bij de congregatie van de Assumptionisten (Augustijnen) en na een noviciaat in Nederland kwam hij in 1966 deze religieuze gemeenschap te Leuven vervoegen.

Aan de universiteit van Leuven studeerde hij theologie, communicatiewetenschappen en wijsbegeerte.  Na zijn studies was hij jarenlang werkzaam in de journalistiek  en is auteur van het boekje "Afspraak” .

Theo Borgermans werd in april 1982 in  de Sint-Geertruikerk te Leuven tot priester gewijd. Op 22 mei 1982 droeg hij zijn eremis op in de parochiekerk van zijn geboortedorp Neeroeteren.
                                                      

In 1993  werd hij in opvolging van E.P. Erik Croymans  pastoor in de Sint-Michiel parochie van Beisem en enkele jaren later ook van de Sint-Laurentius parochie van Veltem.

Na het vertrek van E.H. Cor Anthonissen in augustus 2005 in Delle werd E.P. Theo Borgermans naast zijn vele andere taken in de andere parochies van de federatie Herent  ook pastoor van onze Heilig Hart parochie in Delle.  

In april 2004 werd hij samen met de Nederlander Frank Bosman hoofdredacteur van RK nieuws.net. Frank Bosman stapte al snel uit deze organisatie, maar Theo Borgermans bleef hoofdredacteur tot oktober 2013.  Theo Borgermans nam op vrijdag 2 oktober 2013 ontslag als hoofdredacteur van deze Nederlands-Vlaamse religieuze nieuwssite RK nieuws.net/Rorate. Aanleiding voor zijn vertrek was "de aanhoudende persoonlijke aanvallen op zijn persoon op het forum dat aan deze nieuwssite is gelinkt en vooral de traditionalisten en fundamentalisten lokt”, aldus een persverklaring van Theo Borgermans.

Theo Borgermans schreef ook voor enkele kranten, en werkte als correspondent religieus nieuws voor het persagentschap Belga.  Hij had  als één van de eersten in België een draagbare telefoon, iets wat hem als journalist handig uitkwam.

Door het gebrek aan pastoors kwamen  zes verschillende parochies  (Sint Michiel parochie Beisem, Sint Antonius parochie Buken, Heilig Hart van Jezus parochie Delle,  Onze Lieve Vrouw parochie Herent - Sint Laurentius parochie Veltem en Maria Hemelvaart parochie Winksele) tot  de  federatie Herent. Deze federatie maakt  op haar beurt deel uit van het  het dekenaat Herent.

Eerwaarde Pater Theo Borgermans werd toen de hoofdverantwoordelijke van deze zes parochies.

Hij werd hierbij geholpen door  parochieploegen en een aantal vrijwilligers die de zorg dragen voor de catechese, de liturgie, zang, administratie, beheer enz.  In de Heilig Hart parochie Delle zijn dat ondermeer Jacqueline Vranckx, Jos Peeters, Lydia Deridder en Raf Vanvlasselaer.

Theo Borgermans stelde vast dat er tussen alle welstellende mensen in de fusiegemeente Herent ook mensen wonen die echt geen geld hebben om aan hun basisbehoeften te voldoen. Hij nam dan ook het initiatief in 2006 met de zes parochies van de  Federatie Herent om een voedselbank op te richten.

Door dit initiatief kan de voedselbank van de Federatie Herent nu ongeveer 30 gezinnen ondersteunen. Het secretariaat van de voedselbank is gevestigd in de Pastorijstraat 1 in Veltem.

In december 2008  benoemde kardinaal Danneels  hem tevens tot Federatiepastoor van Kortenberg en als nieuwe pastoor van de Onze Lieve Vrouwe parochie Kortenberg, Sint Martinus en Sint Ludovicus parochie Everberg,  Sint Antonius parochie Meerbeek, Sint Amandus parochie Erps en Sint Petrus parochie Kwerps. 

E.P. Theo Borgermans kreeg  de zware taak als hoofdverantwoordelijke voor liefst 11 parochies.  Hij zou deze taak vervullen tot 31 december 2013. 

Vanaf 1 januari 2014 werd E.P. Borgermans door de Limburge bisschop Patrick Hoogmartens benoemd tot Federatie pastoor van de vier Overpeltse parochies (Sint-Martinus, Sint-Cornelius, Sint-Barbara en Sint-Jozef). In Overpelt volgt hij E.H. Jan Vangenechten op, die op 8 oktober 2013 overleed.

27-12-2013 om 00:00 geschreven door Jozef  

AFSCHEIDSVIERING  PASTOOR THEO BORGERMANS

Op zondag 29 december 2013 namen de zes parochies van de federatie Herent afscheid van pastoor Theo Borgermans. 

De federatie Herent wilde Theo dankbaar zijn voor de zovele jaren dat hij in ons midden was en tegelijk ook met pijn in het hart wilden ze hem het allerbeste toewensen met zijn nieuwe pastorale taak in Overpelt.  

Deze feestelijke dankviering ging om 10.00 uur door in de Heilig Hart Kerk van Delle. 

Voor deze viering waren er gebedsleiders van de verschillende parochies waar Theo pastoor was geweest:   

Chantal Lemmens parochieassistente van de federatie Herent. 

Lydia Deridder van de H.Hartparochie van Delle. 

Eric Van Eygen van St. Michielsparochie van Beisem. 

Carlos Lerouge van de Maria Hemelvaartparochie van Winksele en de kapel van Diependaal. 

Danielle Smets van de St. Laurentiusparochie van Veltem. 

Frans Croon van de St. Antoniusparochie van Buken. 

De lector was Jos Vanstiphout van Winksele. 

De misdienaars waren An-Fa Cleynhens, Elke Magits (beide van Buken) en Sarah Vranken (van de O.L.Vrouweparochie van Herent). 

Het koor werd begeleid door organist Raf Vanvlasselaer, Eddy Magits was dirigent en de koorleden waren zangers vanuit alle parochies van de federatie Herent. 

De leden van de Parochieraad van Delle hadden voor een feestelijk versierde kerk gezorgd.

01-01-2014 om 00:00 geschreven door Jozef  

Afscheidsviering Theo Borgermans (vervolg)

Na de afscheidsviering in de kerk was er nog een receptie in de parochiezaal van Delle. 

02-01-2014 om 00:00 geschreven door Jozef