De eerste Parochiale Feesten hadden plaats in 1967, meer bepaald medio augustus. Vanaf dan werd Onze Lieve Vrouw Hemelvaartsdag een richtdatum. De festiviteiten werden daarbij gespreid over enkele dagen.
De vzw Parochiale Werken, toen onder leiding van August Goossens, probeerde er een topgebeurtenis van te maken.In voorafgaande vergaderingen werd het programma samengesteld en wanneer uiteindelijk de vrachtwagen van de firma Veldeman met de grote tent kwam aangereden kon de opbouw beginnen.
Tafels en stoelen afladen, verlichting plaatsen, de tap installeren . Het was een werk van veel handen en vrijwilligers. Drank koelen gebeurde toen nog in waterkuipen waarin grote ijsblokken werden gesmolten.Frieten bakken en mosselen koken gebeurde op tweedehandsgasfornuizen.Wij kunnen ons vandaag nog moeilijk voorstellen hoe iedereen bediend raakte in deze beperkte ruimte. Uiteraard waren er soms lange wachttijden vooraleer iedereen zijn potje mossels kon verorberen. Er was gebrek aan comfort, maar toch werd er plezier gemaakt.
De plaatsing van de grote tent zorgde er jarenlang voor dat er rond 15 augustus een echt volksfeest plaatsvond, maar de zware kosten en het risico dat de mensen wegbleven bij slecht weer begonnen door te wegen. De tijd was dan ook rijp voor uitbreiding. Door de overtuigingskracht van Jef en Albertine Pues werd er in 1979 besloten tot de bouw van de grote zaal en in 1985 ook van de grote keuken.Jef Pues was jarenlang bestuurslid en hield iedereen steeds met beide voeten op de grond als het op financiële risicos aankwam.Zijn droom bleef uiteindelijk een mooi parochiecentrum.In die periode zaten naast August Goossens en Jef Pues ook Gerard Penoey, Norbert Soetaert en Theo Van Noppen in de vzw Parochiale Werken.
In de grote tent en later in de zaal traden veel bekende zangers op. Een van de eersten die in Delle optraden waren de Antwerpse "Strangers".In 1970 kwam de toen jonge succesvolle Nederlandse zangeres Corry Konings en in 1971 kwam de jonge Willy Sommers zijn fans verblijden met zijn liedje "Zeven anjers, zeven rozen" dat toen pas uit was.Willy Sommers zou trouwens nog vier keer naar Delle terugkeren. Vader Abraham was in Delle in 1977 op het hoogtepunt van zijn liedje met de Smurfen.Ook hij zou nog een paar keer terugkomen. Wanneer al die zangers precies naar Delle zijn gekomen is nog moeilijk te achterhalen omdat er jammer genoeg nooit een archief isbijgehouden.Naast de hoger vernoemde vedettentrad ook Rob De Nijs driemaal op, net als Luc Steeno.De parochieraad slaagde er steeds is toppers naar Delle te krijgen.Conny en Danny Fabry, Marva, Helmut Lotti, Mieke, Denny Christian, Freddy Breck, Benny Neyman, Liliane St. Pierre en anderen stonden allen op het podium. In 1994 en 1995 kwam Dana Winner twee keer met veel succes optreden.Eind van de jaren 90 was het de beurt aan K3 en een der allerlaatste in het rijtje was Wendy Van Wanten.De prijzen die deze vedetten vroegen swingden wel eens de pan uit en daarom werd met deze formule gestopt.
In 1991 deed het bestuur iets extra voor het 25-jarig bestaan van de parochiefeesten.Ze gingen aankloppen bij de handelaars voor sponsoring via een video-opname in hun zaak.Het initiatief was een succes en zorgde voor een half uur filmbeelden.Ook de plaatsing van een prachtige spiegeltent, voorzien van een Decap-orgel, was een eenmalige gebeurtenis.De feesten van dat jaar kregen een waardige afsluiter met een prachtig vuurwerk.Alweer was een nieuw stukje Delse geschiedenis geschreven.
Op vraag van Gust Goossens nam Jef Bisschop het prachtig initiatief met het starten van de organisatie van een seniorennamiddag. Vanaf het eerste jaar mochten wij in Delle een volle enthousiaste zaal verwelkomen met een publiek dat na de vertoning steeds blij gezind naar huis trok.
In 1992 nam Luc Havaux de organisatie van de seniorennamiddag over.
Vanaf 1994 kreeg Luc hulp bij deze organisatie van Paul Aerts.Na het overlijden van Luc Havaux nam Paul Aerts verder de organisatie op zich. Het succes van deze organisatie bleef groeien en vanaf 2002 nam Paul het initiatief om de seniorennamiddag uit te breiden naar twee shownamiddagen omdat er te veel inschrijvingen bleven binnenkomen om iedereen een plaats te geven.
Op deze shownamiddagen kwamen verschillende Vlaamse artiesten op het Delse podium. We denken aan Luc Caals en Dirk Van Vooren, Paul Severs, zelfs Eddy Wally kwam zijn succesnummers in Delle brengen. In 1994, het jaar na haar deelname aan het Eurovisie Songfestival, kwam Barbara Dex en zij bracht haar vader Marc Dex en haar oom Jules Kabas mee.De volgende jaren mochten we ook nog ondermeer Micha Marah, Lisa Del Bo, Gunther Neefs, Yvonne Verbeeck, La Esteralla, Nicole en Hugo (2001),Margriet Hermans (2002), Willy Sommers (2003), Christoff en Lindsay (2004), Mieke (2005), Frank Galan en Yves Seghers (2006), Connie Neefs (2007), Danny Fabry (2008), Gerry Hagger (2009), Salim Seghers en Juul Kabas (2010), Davy Gillis (2011) en Vanessa Chinitor (regelmatig) begroeten. Naast deze zangers traden er ook clowns, goochelaars, buiksprekers en bijvoorbeeld iemand als Jack in de box (slangenmens) als aanvullend programma op.
Sinds 1991 traden de zangers steeds op samen met Dirk Bauters, die als moppentapper-animator ook voor de muzikale begeleiding zorgde.
Paul Aerts zorgt jaarlijks voor een keurige organisatie en hij kan daarvoor vooral op de steun rekenen van zijn vrouw Linda, die achter de schermen verschillende taken op zich neemt.Wij hopen dan ook dat zij nog vele jaren deze shownamiddagen in Delle zullen organiseren.
De parochiefeesten staan ook borg voor lekker eten. Vanaf de eerste feesten kon iedereen op die dagen kip, koude schotels, stoofvlees en uiteraard mosselen eten. En er is uiteraard een uitgebreid assortiment aan dranken en desserten. De kinderen kunnen ieder jaar plezier gaan maken in het springkasteel.
Vanaf 1989 kwam er een smulnamiddag waarop iedereen wafels, ijs, pannenkoeken, smoutebollen of rijstpap kon eten of een gezellige babbel doen.
Sinds 2006 brengt Ziekenzorg Delle ook de zieken samen op dezejaarlijkse smulnamiddag. Ze kunnen danook genieten van een traktatie met pannenkoeken of smoutebollen.
Vanaf 2009 richt men ook een familie fietszoektocht in.
De vzw Parochiale Werken staat nu onder leiding van Herman Boven, die sinds 1986 lid van het bestuur is, en zijn echtgenote Marie-Rose die de taak van Gust Goossens overnam na diens overlijden.Zij zetten nu samen het werk verder van wat eens de droom was van de stichters.Samen met hun kinderen en een groep vrijwilligers staan ze garant voor een jaarlijks succes in onze parochie.
Herman en Marie-Rose bezoeken al vele jaren op Kerstmis ook alle zieken van Delle met een Kerstwens.Ze doen dit verkleed als Kerstman samen met een groep zingende kinderen.Ze bezoeken de zieken thuis, in het ziekenhuis of rustoord en schenken hen een lekkere fruitkorf als Kerstgeschenk.Ook daarmee zetten ze een traditie verder die door hun voorgangers in het bestuur is begonnen.
Herman en Marie-Rose staan in onze parochie niet alleen klaar op de dagen dat het feest is in Delle.Het beheer van het Parochiaal Centrum brengt het hele jaar door heel wat werk met zich mee.Buitenstaanders kijken soms met verbazing wat "het kleine Delle" allemaal klaarkrijgt als ze hier op bezoek komen.
Met dank aan alle vroegere en huidige bestuursleden en de vele vrijwilligers die daar in de loop der jaren hebben toe bijgedragen.
Vanaf maart 2010 werd de parking grondig aangepakt.De ruimte werd geëffend met kiezels en er kwamen paaltjes. Op 2 oktober 2011 werd de nieuwe weg, die de zalen met de Mechelsesteenweg verbindt, ingehuldigd met een receptie.
In mei 2012 volgde nog een poort, die de kans biedt om de parking gedeeltelijk af te sluiten.
Door de vele werken heeft Delle nu een parochiaal centrum dat mag gezien worden.
Een overzicht van de opbouw en vernieuwing van de zalen.
Op 1 oktober 1966werd E.H. Zephirin pastoor van onze parochie. Hij maakte spoedig de eerste afspraken voor de oprichting van een vzw Parochiale Werken Heilig Hart Delle. De vzw Parochiale Werken Delle behoort als afdeling tot de grotere groep tot de vzw VPW van het gewest Erps.
Begin 1967 kon hij enkele vrijwilligers overtuigen om te beginnen met de bouw van een kleine vergaderruimte voor de verenigingen.De keuze viel op een plaats achter de kerk.De eerste Parochiefeesten hadden plaats in augustus 1967 toen de kleine zaal nog onafgewerkt was.
In 1968 werd August Goossens voorzitter van de vzw Parochiale Werken.Andere bestuursleden waren toen Jef Pues en Gerard Penoey.
Door de stijgende prijzen voor de huur van een grote feesttent overwoog het bestuur van de vzw Parochiale Werken Delle in 1978 tot de bouw van een grote zaal.
In 1979 lagen de rentetarieven met 9 % erg hoog.Uiteindelijk besluit het bestuur een lening aan te gaan bij het bisdom voor tien jaar. De bouwaanvraag liep niet van leien dakje.Gelukkig kreeg de parochie de medewerking van de toenmalige minister Gaston Geens (die toen in Winksele woonde) en die de bouwaanvraag van nabij opvolgde.
De zaal werd in 1980 in een betrekkelijk korte termijn opgetrokken en voorzien van een mooie toog, een bureau en een degelijk sanitair.Bij de ingebruikname bleek er echter een groot probleem met de vloerbekleding.Het zou de bestuursleden jaren achtervolgen en veel geld kosten.
In 1985 werden de vrijwilligers weer aangesproken voor de bouw van de grote keuken.Onder leiding van Norbert Soetaert gebeurde de nodige metsel-, vloer- en dakwerken.Het resultaat mocht gezien worden.Tussen de grote en kleine zaal werd de nodige ruimte gemaakt voor een moderne kookruimte met industrieel gasfornuis, frigo's, afwasruimte en ruime berging.
Er kwam in 1990 ook een hernieuwing van de kleine zaal met een sanitaire uitbreiding.Het veelvuldig gebruik van de zaal had zijn sporen nagelaten.Norbert Soetaert durfde het weer aan om van deze ruimte een sfeervol en rustiek zaaltje te maken met een kleine kookruimte achteraan.Er kwamen brandvrije deuren en voor de verwarming werd gekozen voor een warme luchtblazer.
In 1996 volgde de uitbreiding van de grote zaal.Daardoor kreeg de zaal een ruim podium, wat bij de bouw financieel niet haalbaar was.Naast het podium kwam er ook een bergruimte met een warme luchtinstallatie.
Twee jaar later kreeg het dak een nieuwe isolatie. Dit voorkwam condensatieoverlast wat vroeger vooral bij kouder weer voor veel ongemak zorgde.
Vanaf nu beschikte de parochie Delle over een aantrekkelijke zaal voor 400 personen en over een moderne keuken, waardoor heel wat activiteiten konden plaatshebben.
In 1999 kwam er een watervoorziening langs de Ketelstraat.De buitenzijde van de kleine zaal werd verfraaid door de firma Athos en er kwam een klein terras in klinkers.Ook voor de binnenvloer kwam er een degelijke oplossing met nieuwe tegels.
Anno 2003 kreeg het plafond van de drankberging en de toiletten planchetten zodat de houten balken verdwenen en de ruimtes mooier oogden.
Het jaar daarop werd de grote zaal volledig geschilderd en er kwam een bekisting rond de ijzeren balken, plus een afzuiginstallatie. Met de nieuwe gordijnen kreeg de grote zaal een echt vernieuwde aanblik.
De ruimte achter de keuken van de grote zaal kreeg in 2005 tegels en een afdak.Zo ontstond een klein overdekt koertje. Het keukenplafond kreeg dat jaar planchetten zodat ook daar de houten balken verdwenen.Handig voorhet onderhoud en voor een propere keuken.
De gevels van beide zalen werden in 2006 gezandstraald.
In augustus 2008 volgden 150 nieuwe tafels, want het meubilair was aan vervanging toe, en de keuken kreeg een nieuw afwasmachine.
Op woensdag 4 julideed Okra Delle een daguitstap met de fietsnaar Lier van 78 km. Op de middag was er een middagmaal voorzien in Het Hof van Aragon te Lier. Onderweg werd er af en toe ook eens gestopt.
Met dank voor de medewerking (in willekeurige volgorde) : Jos Peeters - Remi en Maria Vandevenne-Elaerts - Norbert en Lucie Soetaert-Elaerts - Raf Vanvlasselaer - Willy en Maria Vandezande-Ooms - Willy Van den Eynde - Theo Hamels - Maria Grauwels - Bert Smets - Willy Vander Velden - Engelbert Van Hamme - André Verboven - René De Smet - Constant Saelens - Rudi Overloop - Maria Verstreken - Liesbeth Pues - Gilbert Pues - Jacqueline Vranckx - Irma Verhoeven - Julien Van Calster - Angela Brabant - Agnes De Coster - het bestuur van KVLV Delle - Dirk Alaerts - Herman en Marie-Rose Boven-Elskens - Paul en Linda Aerts-Van Roey - Theo Van Noppen - Henri en Alice Verhamme-Grauwels - Carine Vander Velden - Benny Neefs - Willy Sevenants - Dirk Seldeslachts - Bjoeri Hamels
In het voorjaar 2012 deed het bestuur van de Landelijke Gilde een rondvraag naar kandidaten voor diverse functies en ondersteuning bij de organisatie van de activiteiten van deze vereniging. Dat leverde een aantal reacties op en resulteerde in de volgende samenstelling van het bestuur van de Landelijke Gilde Delle.
* Rudi OVERLOOP, voorzitter * Danny WILCZEK, ondervoorzitter * Erik VAN DER SYPE, secretaris * Remi VANDEVENNE, penningmeester * Bruno RABAEY, bestuurslid
Volgende personen willen zich engageren voor een concrete taak binnen de werking van de Landelijke Gilde Winksele-Delle.
* Henri VERHAMME, wekelijkse fietstochten (WTC Delle) en petanque * Jos PEETERS, medewerking bij voorbereiding wandelingen, uitstappen, dorpskrant en allerlei evenementen.
Personen die willen aansluiten bij deze vereniging kunnen contact nemen met Rudi Overloop Ellestraat 13a 3020 Winksele-Delle rudi.overloop @telenet.be
Kanunnik Mombaers werd geboren op 6 december 1911 te Hoegaarden.
Jan Mombaers deed zijn hogere studies te Rome en studeerde er af als licentiaat in de theologie en wijsbegeerte. Hij werd priester gewijd op 23 augustus 1936 te Mechelen en deed een dag later zijn plechtige eremis te Hoegaarden.
In 1937 werd hij ere-kanunnik van het Metropolitaanse Kapittel te Mechelen. Dit Kapittelzetelt in de Sint-Romboutskathedraal en heeft dus Sint-Rombout als patroonheilige en word voorgezeten door de aartsbisschop van Mechelen-Brussel.
Daarna was hij leraar aan het Sint-Pietersinstituut te Jette van 1938 tot 1950. Van 31 maart 1950 tot 31 oktober 1957 was hij adjunct-aalmoezenier van de Belgische Boerenbond te Leuven. Daarna werd hij proost en lid van het hoofdbestuur van de Belgische Boerenbond en dit tot eind 1975. Hij was binnen deze organisatie vanaf 1962 ook directeur van de Lourdesbedevaarten (BB, KVLV en KLJ). In 1972 werd hij door de bisschop Tarbes en Lourdes benoemd tot ere-kanunnik en ere-kapelaan van de basiliek van Lourdes.
De jaarlijkse Lourdes bedevaarten lagen hem nauw aan het hart. Kanunnik Mombaers volgde ook met grote belangstelling de werking van de Boerinnenbond, (nu KVLV).
Hij was ook medestichter en ondervoorzitter van Pax Christi.
Kanunnik Mombaers die in Delle was komen wonen in 1963, nam ook actief deel aan het parochiaal leven. Hij verzorgde eerst nog samen met E.H. Van Eyck de zondagsdiensten en vanaf oktober 1966 samen met E.H. Zephirin.
Kanunnik Mombaers ging op rust op 1 januari 1976. Hij vierde zijn 40 jarig priesterschap op 12 juni 1976 in de kerk van Delle.
Kanunnik Mombaers overleed te Delle op dinsdag 11 april 1978.
Op 10 april 2012 vond het Paasfeest
van OKRA plaats in feestzaal Ter Buken. Het werd een gezellige namiddag, met
lekker eten en drinken, maar vooral het dessertbuffet was een grandioos succes.
Het jubileumjaar van de vereniging kon natuurlijk niet voorbijgaan zonder een bijzonder feestje te bouwen voor al hun leden. Op 28 augustus 2010 (25 jaar en 6 dagen na de oprichting) werden de leden na een wedstrijdje petanque getrakteerd op een barbecue met varken aan het spit. Om de gaatjes op te vullen kon iedereen als dessert een ijsje kiezen van de ijskreemkar. De wijnen en bieren van de gilde vloeiden rijkelijk en de sfeer zat er ook er goed in.
Viering 25 jaar Lipsevallei – Gemeentehuis – 5 juni 2010
Ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van de Lipsevallei had op 5 juni 2010 in de Nok van het gemeentehuis een academische zitting plaats.
Voorzitter Geert Titeca lichtte eerst toe hoe de vereniging de voorbije kwarteeuw geëvolueerd was.
Jos Peeters, Justin La Riviere, Patrick Vandenhaute en Etienne Byloos werden in de kijker gezet voor hun jarenlange inzet voor de gilde. Ze ontvingen een kleine attentie die ze met hun wederhelft kunnen delen want zonder de steun van hun echtgenotes was hun werk nooit mogelijk geweest.
Cyriel Paesmans (Nationaal voorzitter van het VAW) was trots op het jubileum van de vereniging en benadrukte dat opleiding van de lesgevers de belangrijkste pijler is. Het VAW zal er ook in de toekomst alles aan doen om de kennis van het wijnmaken en bierbrouwen via onze lesgevers bij de leden te brengen.
Willy Kuijpers (burgemeester Herent) blikte vooruit naar de toekomst en zei dat de gemeente de vereniging steeds zal blijven steunen.
Jo De Clercq (schepen van Cultuur Herent) merkte op dat hij altijd een warme ontvangst kreeg wanneer hij naar één van de activiteiten kwam. Ook hij beklemtoonde het belang van de vereniging binnen de gemeente.
Tot slot bracht Dr. Henri Vannoppen (historicus) een boeiende uiteenzetting over ‘Bieren, brouwerijen, jeneverstokerijen en limonades in de fusie Herent’ door de eeuwen heen. Vele brouwerijen kwamen op en verdwenen weer naargelang de socio-economische situatie van die tijd.
In het kader van de oproep “Buiten Gewone Buurt” selecteerde de Koning Boudewijnstichting het projectvoorstel ‘Ik hou van Delle’ bij een van de 60 projectvoorstellen voor de periode 2011/2012. Aan dit project was een ondersteuning van 5000 euro verbonden
In Delle wou men een project opzetten om het dorpsgevoel aan te wakkeren en de nieuwe inwoners te tonen dat ze welkom zijn.
Voor de uitvoering van dit project werd een comité “Ik hou van Delle” opgericht. De startvergadering vond plaats op donderdag 24 februari 2011 onder leiding van projectcoördinator Rudi Overloop.
Op deze startvergadering waren 16 personen aanwezig. Van het bestuur van Landelijke Gilde waren Rudi Overloop, Erik Van Der Sype, Danny Wilczek, Jacques Stroobants, Bruno Rabaey en Remi Vandevenne aanwezig. De KVLV was vertegenwoordigd met de bestuursleden Agnes De Coster, Maria Verstreken en Magda Verhoeven. Jos Peeters vertegenwoordigde de Wijngilde. Met Bert Smets, Steven Hertogs, Jozef Hamels, Erwin Craps, Ivo Claesen en Patrick Van Minsel kreeg het comité enkele Dellenaars erbij die het project graag een steuntje wilde geven.
Het eerste initiatief van het nieuw comité was een tekenwedstrijd of ontwerpwedstrijd voor het mooiste logo "Ik hou van Delle".
Alle inwoners van Groot-Herent mochten een ontwerp indienen voor het mooiste logo. De eerste prijs was 250 euro, de tweede 100 euro en de derde prijs 50 euro. Uiteindelijk werden achttien tekeningen of logo’s ingestuurd.
Alle inwoners van Delle en de leden van Delse verenigingen werden op zondagnamiddag 1 mei 2011 uitgenodigd om de beste tekening te kiezen door hun stem uit te brengen. Iedere inwoner van Delle kon één stem uitbrengen. Het comité “Ik hou van Delle” probeerde er een leuke namiddag van te maken, want er was gratis taart en koffie voor al wie kwam stemmen en tenslotte werd er door Jos Peeters in naam van de wijngilde nog een bier- en wijnkorf geschonken. Deze bier-en wijnkorf werd uitgeloot tussen de personen die hun stem hadden uitgebracht. Maria Grauwels zou deze korf winnen.
Er brachten 116 Dellenaars een stem uit. De telling verliep zeer spannend. Uiteindelijk haalde twee tekeningen evenveel stemmen (namelijk 22) en de derde haalde 21 stemmen. Volgens het reglement moesten dan de leden van het comité een beslissing nemen. Het comité besliste dan dat het mooiste ontwerp van Anneke Storms kwam. Tweede werd Rudi Ooms, derde werd Jos Peeters.
Het winnende ontwerp is fris en origineel. Het logo geeft een stratenplan weer met de voornaamste gebouwen van Delle en symboliseert ons dorp.
Een paar maanden later ontvingen alle inwoners van Delle een mooie shoppingtas, stickers en bierkaartjes met de opdruk van het logo “Ik hou van Delle”.
Een ander initiatief van het comité “Ik hou van Delle” was de verwelkoming van de nieuwe inwoners.
Op zaterdag 19 november 2011 mocht het comité “Ik hou van Delle” dertien nieuwe gezinnen die de laatste 3 jaar in Delle waren komen wonen in de kleine parochiezaal van Delle verwelkomen.
Aan de plaatselijke handelaars was gevraagd of zij wilden bijdragen aan een welkomstpakket. De Delse handelaars hadden hierop enthousiast gereageerd. Alle nieuwe gezinnen gingen dus naar buiten met een hele zakvol kortingbonnen, fruit en groenten (witloof), broodjes, afhaalgeschenken en zelfs een paar werkhandschoenen.
Aan het begin van die avond gaf Rudi Overloop eerst wat uitleg over het project “Ik hou van Delle”, over Delle zelf en over de Landelijke Gilde. Daarna was het de beurt aan Agnes De Coster om de werking van de “KVLV” voor te stellen, Jos Peeters deed hetzelfde voor de “Ambachtelijkewijnmakers en bierbrouwers van De Lipsevallei” en tenslottestelde Alberte Vandyck “Ziekenzorg Delle” voor.
Na deze toespraken was het hoog tijd om iets te drinken: de Lipsevallei had uit hun de kelder een aantal flessen gehaald die mochten geproefd worden. Bij een glaasje en een knabbeltje konden de nieuwe inwoners dan kennismaken met elkaar en met de al iets oudere inwoners van Delle. Het werd een gezellig samenzijn en dat was eigenlijk de hoofdbedoeling van die avond.
De fakkeltocht en de vuurspuwers.
Een andere actie in het kader van het project „Ik hou van Delle‟ was een fakkeltocht op 4 februari 2012.
De inwoners van enkele straten hadden een oproep gekregen om vanaf 18 uur 30 aan hun huis een vijftal theelichtjes aan te steken. Om 19 uur vertrok aan het Ellehuis de fakkeltocht langs enkele straten. Zowat honderdvijftig inwoners stapte mee op.
Rond 20 uur startte aan het Ellehuis een vuurshow van ongeveer een half uur. Twee vuurspuwers uit Zwevegem, met de naam “Burn2burn”, toonden het beste van hun kunnen en konden de omstanders een beetje verwarmen.
Ondertussen was er in de loods naast het Ellehuis een hapje en tapje voorzien. De KVLV zorgde er voor warme chocomelk en wafels en de Landelijke Gilde stond er klaar met witte en zwarte pensen, pintjes en jeneverkes. Die avond werd dan ook een zeer geslaagde organisatie.
Gratis ontbijt ter gelegenheid van vaderdag.
Het comité “Ik hou van Delle” bood op zondag 10 juni (Vaderdag) aan alle inwoners van Delle, een gratis ontbijt aan. Er werd gezorgd voor een ontbijt van spek met eieren. Voor dit ontbijt waren 400 stukken spek en 400 eieren voorzien. De jongeren konden smullen van een lekkere hotdog.
Het comité heeft ook lang de optie gehad om een speelstraat in te richten. Om een speelstraat in te richten kwamen er echter een aantal organisatorische problemen.
Als alternatief besloot het comité om een kindernamiddag te organiseren op zaterdag 10 november 2012, die zich voornamelijkrichtte naar kinderen van 6 tot 12 jaar.
De keuze viel op de Leuvense circusschool met “ Cirkus in Beweging”.
Gulden Delle is een Belgisch bier. Het wordt gebrouwen door Brouwerij De Vlier te Holsbeek.
Gulden Delle is een heerlijk aperitiefbiermet een alcoholpercentage van 8%. Zuur-zoet door een complex gistingsproces. Fruitig door gebruik te maken van het ongelooflijke parfum van vlierbloesems gecapteerd in zelfgemaakte vlierbloesemsiroop die op delicate wijze met het bier verenigd wordt.De hoofdgisting gebeurt met lage gist en melkzuurbacterie, gevolgd door nagisting met champagnegist en hergisting in de fles. Het bier wordt gebrouwen sinds 2010. Een ideale verfrissing op een warme zomerdag, of de uitstekende gezel bij de start van de maaltijd.
Brouwerij De Vlier werd op 10 maart 2008 opgericht door Marc Andries, ingenieur in de scheikunde en landbouw, optie biotechnologie. Voordien was Marc Andries nog werkzaam in Brasserie d'Achouffe en Brouwerij Haacht. Oorspronkelijk was de brouwerij gevestigd te Vlierbeek (een parochie van Kessel-Lo, dat op haar beurt een deelgemeente is van Leuven). Vandaar de naam “De Vlier”. Het eerste bier uit 2008 kreeg dan ook de naam “Kessel Blond”, naar Kessel-Lo.
Vrij snel werd duidelijk dat de ligging van de eerste brouwerij niet ideaal was. Daarom werd in het najaar van 2009 verhuisd naar Holsbeek. Om de productie te kunnen vergroten, werden 2 gistingstanks van 1000 liter aangekocht.
De Brouwerij De Vlier is nu gevestigd op de Leuvensebaan 219 te Holsbeek. In Holsbeek vergrootte meester-brouwer Marc Andries zijn assortiment tot 8 bieren, waarvan 3 seizoensbieren.
Een volkse overlevering vertelt ons dat het witloof“toevallig ontdekt” werd door ene Jan Brammers, een landbouwer uit Schaarbeek in 1830.Hij legde de wortelen in zijn kelder en bedekte ze met een laagje grond.Door de revolutiedagen van 1830 sloeg hij op de vlucht en toen hij na enkele weken terugkwam zag hij op de wortelen een witte krop.
Is dit verhaal een legende? wie zal het zeggen…. Vast staat wel dat men in de Plantentuin in Meise, ontdekte als men cichoreiwortels in het donker houdt er witte kropjes gaan op groeien, die zoetbitter en mals zijn.
Het eerste in volle grond gekweekte witloof op de groentenmarkt van Brussel verkocht. Vóór de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) was witloof trouwens een Brusselse aangelegenheid. Je vond toen enkel witloof in Evere, Sint-Stevens-Woluwe, Haren, Neder-Over-Heembeek en Diegem. Bodemmoeheid en de Brusselse stadsuitbreiding deden de telers uitwijken naar andere gebieden.
Na de Eerste Wereldoorlog begon het witloof ingang te vinden in onze streken. Eerst in Zaventem, Kortenberg, Erps-Kwerps, Steenokkerzeel en Kampenhout. Met zekerheid weten we ook dat er in 1927 al witlooftelers waren in Buken, Delle en Tildonk. Vanaf de beginjaren dertig was het ook in Delle goed ingeburgerd.
Hoe verliep de teelt van witloof vroeger?
In april-mei werd het witloof gezaaid uit volle hand, net zoals graan. Later gebeurde dat in rijen. Daarna kwam het zaaimaaimachientje, een hele verbetering.In het ijzeren bakje, afgesloten met een deksel, bevond zich een molentje dat was aangedreven door het voorwiel. Via een cardan zorgde dit molentje ervoor dat het witloofzaad door een schijf naar de passende openingwerd gestuurd. Een klein neusploegje maakte voor de zaaduitgang een kleine voor.Nadat het zaad in de voor was gevallen dekten 2 kleine plaatjes de voor af.Om een volgende rij af te tekenen was het zaaimachientje voorzien van een zogenaamde sleper.Deze metalen sleper tekende een lijn in de grond. Op deze lijn zaaide men de volgende rij witloof. De zaaiafstand tussen de rijen bedroeg ongeveer zesentwintig centimeter.
Wanneer het gekiemde zaadje ongeveer een centimeter hoog was en de rijen duidelijk zichtbaar waren, werd “de hakker” ingezet. Het toestel had twee regelbare messen achter de wielen. Op dit toestel kon men de beide messen achter de wielen op afstand regelen.Men duwde de messen van het toestel even onder de oppervlakte over de rijen heen.De messen sneden het onkruid tussen de rijen weg en verluchtten tegelijk de grond.
Na een viertal weken waren de plantjes groot genoeg om “op plant” te zetten, met andere woorden uit te dunnen in de rij tot op een onderlinge afstand van tien centimeter. Daarvoor waren smalle harkjes of krabbers nodig. Het was een secuur werk en dit werd kruipend gedaan en haaks ten opzichte van de rijen. Een werkje van dagen, soms weken.
Vanaf augustus kon men het vroege witloof beginnen rooien.De voerman stuurde zijn ploeg, getrokken door een paard, zo dicht mogelijk naast de wortels. Een mes sneed de wortels op een lengte van ongeveer twintigcentimeters onder de grond. Achter de ploeg kwamen “de plukkers” of trekkers.Die trokken de vrijgereden wortels uit de grond en legden ze naast de voor in rijen.
Na een paar dagen, als het loof al een beetje was afgestorven, begon het afsnijden. Stuk per stuk werd het loof tot op ongeveer 2 à 3 cm van de wortel afgesneden. Het afsnijden gebeurde op het veld. Bij slechter weer zocht men beschutting achter "een vlaag”, een houten frame waarin lang stro werd verwerkt. Zo was de afsnijder beschermd tegen regen en wind.
De wortel was nu klaar om ‘ingezet’ te worden in een witlooflaag. De laag die uit twee ‘beddekes’ bestond werd op twintig centimeter diepte uitgegraven. Daarin werden de wortels tegen elkaar ingetafeld. Bovenaan kwam een deklaagje fijne aarde dat werd afgedekt met een laag ’toemaat’ (hooi).
Oorspronkelijk werd het witloof geforceerd met paardenmest, nadien met rookbuizen. Aan rookbuizen waren echter nadelen. In het midden van de laag werd het witloof meer verwarmd dan aan de buitenkanten. Daardoor was de groei ongelijk.
De thermosifon bracht een grote verbetering. De thermosifon bestond uit een rechtstaande plaatijzeren ketel met dubbele wanden waartussen het water liep. Dit werd verwarmd door een klein vuur. Via ‘kaders’ gemaakt van ijzeren buizen liep het water rondom de bedden van de witlooflaag. Het vuurtje werd gestookt met ‘aarhoelle’ (eierkolen). Dat zorgde wel voor een flinke rookuitstoot.
Frans Vanvlasselaer (de vader van Jef en Raf) was erg gespecialiseerd in het vervaardigen van thermosifons. In Delle sprak men van ‘de witloofketel’, ‘’t machien’ of ook van ‘’t vuurke’. De lagen met de golfplaten en de dampende witloofvuurtjes zijn vele jaren een vertrouwd beeld geweest in het landschap van Delle en de dorpen van de witloofstreek.
Na 3 à 4 vier weken forceren kon men het witloof ‘uithalen’ of ‘langen’ (oogsten). De witloofboer brak de witloofkroppen van de wortelen en legde ze in ‘wissen manden’ of houten bakken. Dikwijls moest men op de dag van het uithalen een beroep doen op vrienden of buren om het witloof te kuisen en te verpakken.
Het kuisen en verpakken van het witloof was meestal vrouwenwerk. Dit gebeurde in het ‘witloofkot’. De vrouwen zaten rond een schraag waarop de bakken witloof stonden geplaatst. Met een aardappelmesje werden de buitenste vuile bladeren verwijderd en de onderkant recht gesneden zodat er een esthetische krop overbleef. De inpakster legde het witloof daarna in ‘wissen’ mandjes. Daarna kwamen de kajoskes of houten kuipjes. Later volgden de kartonnen dozen van 5 kilogram, de plastieken zakjes van 500 gram en tenslotte de schoteltjes met plastiekovertrek.
Witloofkuisers en inpakkers werden door de witloofboer goed gesoigneerd. Ze kregen een maaltijd geserveerd en tijdens de pauze werd taart opgediend.
De verkoop van witloof gebeurde eerst op de markten, daarna via de opkopers en uiteindelijk via de witloofveilingen. Vooral ten tijde van de opkopers liep alles volgens een bepaald ceremonieel dat men de ‘schoil’ noemde. In Delle is de ‘schoil’ een tijdje erg in trek geweest. Een ‘schoil’ is het dialect voor schalie, een soort schoolbord. Dit bord werd in Delle opgehangen in de café bij de maalder (Raymond Van Hamme) en gold voor de telers van Delle, Buken en Tildonk. Boeren die aan ‘loef langen’ (oogsten) toe waren schreven daarop hun naam. Het geoogste witloof werd daarna aan de witlooflaag gekeurd en per opbod verkocht. De volgende morgen kwamen de marchands in het café bij elkaar. Vandaar vertrokken ze in groep naar de boeren die wilden oogsten. Later gebeurde dat via de veilingen van Kampenhout en Kortenberg.
De witloofkrop – ook het witte goud genoemd – zorgde voor een zekere welstand in Delle. In de jaren 1950 en 1960 kende de witloofteelt zijn hoogtepunt, vooral omdat veel arbeiders en bedienden ook een aantal witlooflagen hadden als bijverdienste.
Een randactiviteit in die periode waren ook de jaarlijkse witloofbals met de verkiezing van ‘Miss Witloof’.
In de jaren zeventig zorgden strengere belastingscontroles voor een geleidelijke teruggang. Mechanisering zorgde bovendien voor nieuwe productiesystemen: de witloofplaten in open lucht werden vervangen door de witloofschuur. Naast de grondcultuur kwam er ook hydro- of watercultuur. De witloofboer uit het begin van de 20ste eeuw werd meer en meer een witloofindustrieel. In de jaren negentig kwam er in Delle een grote terugval van het aantal telers. Nu is de teelt van witloof in het dorp zo goed als verdwenen.
In Delle is er ook een ruitersclub geweest. De Lipseruiters werden gesticht op 22 februari 1976 en sloten zich aan bij de landelijke rijvereniging van België (LRV) van de Belgisch Boerenbond. Romain Vandenbroeck was voorzitter, Paul Loockx secretaris, Hugo Decoux commandant (lesgever) en René Schuermans en Gerard Decoux de andere bestuursleden.
De vereniging had een 15 tal leden die met eigen paard deelnamen aan de activiteiten van de vereniging. Als Delse leden vermelden we ondermeer Denise Van Calster, Magda Van Calster, Paul Van Calster en Jozef Vanvlasselaer. De Lipseruiters namen jaarlijks deel aan de Provinciale Ruitertornooien van Brabant ondermeer in Goetsenhoven, Vissenaken, St.- Joris Winge, Lubbeek, Galmaarden en Heverlee. Ieder jaar fungeerden ze ook zelf enkele keren als jurylid.
De vereniging was inrichter van de Gewestelijke Spring- en Dressuuroefenwedstrijd van de regio Leuven, die doorging aan de Sporthal in Winksele. Ze namen ook jaarlijks deel aan de processie op de Kruisdagen in Delle.
De vereniging had ieder jaar in februari haar ruitersbal Golden Sixties in de parochiezaal van Delle. De Lipseruiters bleven bestaan tot eind 1988.
In 1969 werd in café Bij de smid door Jos Verbiest een topbiljartploeg gesticht.
De biljarttafel van topbiljart of golfbiljart is rechthoekig en meet in competitieverband minimaal 180 op 90 cm. In het midden zijn acht rubberen stoppen of tappen in kruisvorm opgesteld. De twee doelen zijn een gat en bevinden zich in het midden van elke korte band van de speeltafel. Links en rechts van het doel staan nog twee rubberen stoppen. In die periode dat B.C. Del in de Brabantse reeksen uitkwam werd er met ploegen van acht spelers gespeeld.
In haar eerste seizoen 1969-70 kwam deze vereniging uit in vierde afdeling van de Brabantse reeksen. De ploeg deed het niet slecht, want in het seizoen 1970-71 werden Delse jongens tweede in hun reeks en dat was goed voor de promotie naar derde afdeling.
Dit bleek geen eindpunt want in het seizoen 1971-72 werd de club kampioen in derde afdeling.
In biljartseizoen 1972-73 speelde B.C. Del in tweede afdeling van de Brabantse Topbiljartreeksen.
Door de sluiting in 1973 van café Bij de smid verhuisde de biljartploeg naar café De Ster. Deze verhuis bleek voor de club geen succes, want na één jaar in dit nieuw lokaal werden de activiteiten stopgezet.
We herkennen geknield: André Van Tilt Henri Gordts Michel Van Den Berge.Tweede rij: Jos Verbiest Remy Vandevenne Willy De Greef Gustaaf Pardon René Verbiest Frits Lanciers en Michel Waerzeggers.
Achter de toog herkennen we lokaalhoudster Nelly Lanciers.
In september 1989 werd binnen de gepensioneerdenbond de
dansgroep De Dellekens gesticht . Dansleiders waren Alice Grauwels en Elza
Dams.
De groep kende overal waar ze optraden altijd veel succes.In de beginperiode waren er ongeveer 50
leden.Na een tijdje verminderde het
aantal leden door allerlei omstandigheden en rond 2002zou de groep alle activiteiten stoppen.
De leden van de dansgroep De Dellekens waren mooi gekleed bij hun
optredens enzijn de Delse kleuren geel
en blauw trouw gebleven.
We herkennen Anna Vandergeeten, Albertine Van
Buggenhout, Marie De Ridder, Roza Schoevaerts, José Willebal, Francine
Heremans, Irma Van De Wijngaert, Lucien Willebal, Paula De Bie, Paula Ver Elst,
Roza Engelborghs, Bertha Pardon, Jeanne Versonnen, Maria Orban, Arlette Van
Aerschot, Angèle Joossens, Maria Pypen, Maria Goovaerts, Engelbert Mortier,
Alfons Vertommen, Jozef Bisschop, François Mallaerts, Theophiel Deweerdt,
Isidoor Willems, August Claes, Alfons Piot, Louis Paulus, Frans Caes.
We herkennen zittend Frans Neefs, Irma Vits, Margerite
Vandevelde, Lucien Willebal, Roza Engelborghs, Irma Van de Wijngaert, Jeanne
Versonnen, Frans Caes, Stephanie Lodewijckx.
Tweede rij staande: Jozef Bisschop, Paula De Bie, Roza
Schoevaerts, Maria Govaerts, Albertine Van Buggenhout, Marie De Ridder, Maria
Luyten, Agnes Pardon, José Vervoort, François Mallaerts, Alice Grauwels,
Lisette Indigne, José Willebal, Angèle Joostens, Alfons Vertommen.
Derde rij bovenaan: Alfons Piot, Engelbert Mortier,
Victor Peeters, Louis Paulus, Maria Orban, Anita Vandergeeten, Bertha Pardon,
August Claes, Paula Ver Elst.
We herkennen Dora Vermeulen, Maria Orban, Maria Luyten,
Alfons Bogaerts, Yvonne Francis, Bertha Pardon, Agnes Pardon, Alice Grauwels,
Francine Witpas, Elza Dams, Jozef Bisschop, Paula Ver Elst, Frans Neefs.
We herkennen van
links naar rechts René Corbeels Jacques Stroobants - François Desmet Dirk
Stroobants - Jean-Pierre Gilber (baas van Captain Copy) -Bert Smets - Steven
Deleus - Tom Pues - Koen Van Gerven - Patrick Van Minsel -Hugo Coose - Edgard
Decat - Dirk Seldeslachts
Op vrijdag 30 april 2010 speelde de Landelijke Gilde Delle (in witte truien) een voetbalwedstrijd tegen de Landelijke Gilde Buken.
Categorie:Vereniging -Landelijke Gilde Activiteiten 2011 en vroeger
16-04-2012
De verdwenen verenigingen
Deverdwenen verenigingen.
Een aantal verenigingen zijn reeds lang verdwenen net als de vele cafés die Delle had.Van de ongeveer 15 cafés van weleer blijven enkel nog de namen in herinnering:“De Zwarte Fles”, “Bij de smid”, “Bij de maalder”, “Café Arthur”, “In ’t Wit Paard”, “In de verzekering tegen dorst”, “De Ster’ “In de Ellehoek”, “In de verkeerde wereld”,“In de Mageren Hoek” , “In de oude Kamme”, “Bij den beenhouwer”, “Den Bonte Os”.Er kon vroeger gedanst worden in drie cafés met danszaal.“Bij Colette van Boskes”, “Bij Miene van den bekker” en bij “Frits de smid”.
Die cafés waren meestal ook het stamcafé van een of andere vereniging.
De fanfare “De Eendracht” uit Delle.
De fanfare “De Eendracht” werd gesticht in 1906 en had haar lokaal bij “Frits de smid”.Dit lokaal lag op de hoek van de Potestraat en de Mechelsesteenweg.De fanfare bleef bestaan tot in 1940. Voorzitters van de fanfare waren ondermeer Jan Pardon en Jozef Huybrechts.
We herkennen Jan Pardon, Edward Buelens, Petrus Buelens, Domien Lambrechts, Jean Magits, Arthur Pardon, Jules Vanden Bosch, Frans Pardon, Philip Witpas, Robert Pardon, Ferninand Coose.
Andere verenigingen
-Zuster Josefa richtte een Vrouwelijke Katholieke Arbeidersjeugd op in Delle.Deze V.K.A.J. voerde jaarlijks twee toneelstukken op samen met de oud-leerlingenbond.Deze vereniging heeft een tiental jaar bestaan in de periode 1945-1955.De toneelvoorstellingen gingen door in de zaal van de meisjesschool.
-Rond 1930 was er de toneelmaatschappij ‘Hoop en moed’ die haar toneelvoorstellingen opvoerden in de zaal bij ‘Colette van Boskes’.
-Delle heeft een Oud-Strijdersbond 1914-18 gehad die aangesloten was bij de Nationale Oud-Strijdersbond.Hun lokaal was bij ‘Miene van den bekker’.
-Er was een reizigersvereniging ‘De Zwaluwen’ die onder leiding stond van Jef Lanciers en de duivenmaatschappij ‘De Witte Pen’ die haar lokaal had in café ‘De Zwarte Fles’.
De Volksdansen:
Domien Lambrechts (Miene van den bekker) had in zijn café-danszaal een volksorkest. Sommige dansen van dat volksorkest raakten erg bekend: ‘de Jan Pirrewit-dans’, ‘de Bonjour’ en ‘de Bessemdans’. Laatstgenoemde dans vinden we terug op de LP met oude volksmuziek van het Hertogdom Brabant, in 1979 uitgegeven door Hubert Boone van de volksdansgroep ‘De Vlier’.
