|
Vandaag een
echte off-day: medicatie die niet werkt, benen die ik vooruit moet slepen, niet soepel bewegen, alles met vertraging doen, een
hoofd dat moe is,
gelukkig schrijven we 2 augustus.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik kan wel
een paar redenen bedenken: 1) dat is nu eenmaal inherent aan het ziek zijn
2) het blijft ontzettend warm
3) heb het
fietsen gisteren toch niet kunnen laten
Een ganse
dag niets doen en weten dat er hier in de bed and breakfast mijn fiets staat te
wachten, een fiets waar ik erg graag mee rondtoer. Dus gisteren om vijf uur in
de namiddag toch maar even van Mollans-sur-Ouvèze naar Buis-les-Baronnies
gefietst om de krant te gaan kopen en inkopen te doen om s avonds hier te
kunnen barbecuen (gezond bbq-en). Luc zag het wel zitten om mee te rijden en
dus zo gezegd, zo gedaan. Het deed deugd op de fiets te zitten en de wind om
ons heen te voelen en dadelijk terug keren was een beetje stom, dus even een
klein stukje verder rijden. Buis buiten rijden en nog eens gaan zoeken naar een
plaatsje aan de rivier waar we ooit gezeten hadden.
Ineens het
geschikte moment om eens te laten zien waar de Col d Ey begint en misschien
eens een klein stukje proberen?? De benen zeiden eigenlijk eerlijk gezegd neen,
de goesting zei meer dan ja en het karakter begon er aan. Gelukkig heb ik na een grote anderhalve kilometer
tegen de goesting gezegd dat hij het moest vergeten, tegen het karakter dat het
gewoonweg dom was en de benen kregen hun zin. Ik heb dan maar met spijt in het
hart mijn stalen ros gekeerd en ben onverrichterzake de juiste richting
uitgereden. En dan daar s avonds bovenop nog eens laat mijn bed in gedoken,
tja, dan weet men het wel.
En toch,
ondanks de off-day, zou ik weer opnieuw die fiets willen opspringen, het is
namelijk veel te fijn om doen. Maar vandaag luister ik niet naar de goesting, staat het karakter op straf
in de hoek en zijn de benen baas. Dat zij die hiervan schrikken nu maar
rechtstaan! Ik weet wie het zullen zijn
Dus ik houd
het nu de rest van de dag nog verder rustig. Dat is een feit dat zeker zal
zijn.
Nu mag ik
het dan ook niet verknoeien door de goesting de overhand te laten nemen en het
karakter mag dinsdag terug uit de hoek komen, niet eerder. Aan de ketting ermee
of we bakken er 7 augustus er niets van. Alhoewel? Misschien morgen gewoon weer
even de krant gaan halen
Wordt
vervolgd.
|
