|
Wanneer we
s ochtends onze tanden willen zetten in een echt Frans stokbrood, zit er niets
anders op dan zon 11 km verderop naar de bakker te gaan in Buis-les-Baronnies
en wat is er geschikter dan de fiets. Ineens een goede training want we zitten
dan ook in een streek waar een helling steevast wordt gevolgd door een
beklimming. Van logica gesproken.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dus op tijd
ons bed uit, medicatie genomen en half acht vertrokken, het beloofde weer een
hele warme dag te worden. Dus best vroeg de fiets op. Net zoals de vorige dagen
moest een topje volstaan, brrrrrrr, als het mogelijk zou zijn dan was ik uit
mijn vel gebibberd in de schaduw van de rotsen en bomen. De zon kon er nog niet
boven uit priemen en haar warmte was dus nog verre van voelbaar.
Eens op de
terugweg deed de warmte van de zon goed en men kon voelen dat er weer een warme
dag zat aan te komen. Nu zo vroeg op de fiets heeft ook wel zijn charme en is
zeker voor herhaling vatbaar. Alhoewel de benen niet waren wat ze moesten zijn.
Eén verklaring: niet juist gegeten -te beperkt- voor vertrek en voor deze rit
van slechts een groot uur geen extra medicatie genomen. Dus een volgende keer
zal het geen waar meer zijn. Ik heb dat lijkt me deze week nog al eens gezegd??
|
