Beste bloggers,

Amai, da was nogal is een situatie toen op sportdag. Ik zal het effkes uit de doeken doen voor jullie:

“Godverdoeme”, dacht ik bij men eigen. “Wa staat die vader der nu weer te doen? ” Maar schrik had ik in ieder geval ni. Meneerke had vroeger duidelijk ni genoeg bokes gegeten. Hij was ongeveer 1,65 meter groot en pastte drie keer in mij. Hij moest maar is iet probere doen. Ik zou em zo wegblazen. En jawel, ik voegde mijn woorden voor een keer eens bij de daad. Ik stapte op hem af en blies letterlijk in z’n gezicht, echt aangenaam moest het voor hem ni geweest zijn, aangezien ik den dag dervoor twee pizza’s me tonijn gegeten had. Hij kroop ineen van afkeer en moest z’n eigen inhouden om ni over te geven, zeker nadat em de aangekoekte restjes tussen m’n blokskes had zien zitten. Enfin, ik ging trots naar buiten en stapte op m’n gemak naar mijn fiets. Ik hoorde de vader naar me roepen en voor ik het wist, had ik toch wel schrik gekregen. Zijn smal figuurke, leek zich uit te zetten naar dat van de Hulk. Hij werd enkel niet groen. Ik besloot m’n gewicht in de strijd te gooien, en mijn benen zo rap mogelijk te laten bewegen. De rest van m’n lichaam zou wel volgen, dat hoopte ik althans. Het fietsenrek van Océade lag zo’n 100 meter verwijderd van de ingang. Ik zoefde voorbij de rijen geparkeerde auto’s, en wanneer ik dacht dat ik van de aggressief geworde vader vanaf was, werd alles zwart voor m’n ogen. Blijkbaar een paar minuten later voelde ik warme, zachte handen over mijn mollige gezicht gaan. Voor me zag ik twee roodwordende vetwangetjes naar me toe hellen. Het kleine neusje ertussen ietwat opgetrokken door wellicht mijn tonijngeur. Haar krullende, rosse haar glansde in het zonlicht. Was ik in den hemel terechtgekomen? Ik zag de mooiste verschijning die ik ooit al gezien had. Het schoon gezichtje bloos een beetje en zei: “gaat het?”. Ik mompelde dat alles in orde was, en dat’k enkel een beetje hoofdpijn had. Ik probeerde m’n mond zo dicht mogelijk te houden, omdat ik deze bijna perfecte moment niet wou verbreken met een walm van tonijnadem. “Zal ik je rechthelpen” vroeg ze, waarop ze een brede glimlach tevoorschijn haalde. Ik zag een stukske pizza tussen haar tanden verschijnen.  “Alsjeblieft ja” zei ik zonder me in te houden. Vanaf die moment wist ik dat ik me niet meer moest schamen voor m’n tonijngeur. “Ik heet Marjolein” zei ze met een aarzelende stem. Ze wreef met haar hand door haar krulletjes, en toen merkte ik dat het niet de zon was die de glans gaf. Haar mooie, rosse krulletjes bleken gewoon vettig te zijn. “Mooie naam” zei ik. “Ik heet Carlos Fernandez” ging ik verder. “Ik ben vandaag op spotdag met het school. Heel de weg van Boom tot hier gefietst. “Echt? Ook met OLVI of wat?”. “Hm, da klinkt wel ... goe” dacht ik bij mijzelf. “Wil je iets gaan drinken?” vroeg ik tenslotte. .

Wat er daarna gebeurde vertel ik jullie volgende week.

21-10-2010 om 19:30 geschreven door Carlos  

Hej bloggers

Eindelijk gedaan met strafstudies, en niks meer gehoord van meneertje secretariaat. Vrijdag 1 oktober mijn meest favoriete gebeurtenis van het jaar namelijk de sportdag. Omdat ik te laat was om mezelf in te schrijven op elov,waardak niks van verstond kon ik alleen nog voor de fietstocht naar Océade kiezen, wat ik dus ook volledig tegen mijn goesting deed. Ten eerste: niet alle fietsen zijn gemaakt om een gevaarte van 140 kilo 50 km te dragen, ten tweede: mijn laatste bezoek aan het zwembad dateert van in het 3^de leerjaar toen ik net mijn 25 meter brevet had gehaald met een toptijd van 10 min 34 sec, meteen goed voor een onaantastbaar schoolrecord dat tot op heden nog niet verbroken is… Daar stond ik dan, om kwart na 8 gepakt en gezakt met mijn nieuw koersbroekje van den Decathlon dat veel te hard spande ondanks het de grootste maat (4XL) was. Mijn moeder zei nog dat het nog vrij schoon stond, maar toen ik een verkoopster verdacht hard zag lachen toen we vroegen of er nog grotere maten waren wist ik dat het een vrij debiel zicht moest geweest zijn. Enfin, de eerste 3 km verliepen volledig volgens plan, ergens in het midden van de groep, zwetend als een rund probeerde ik het tempo te volgen, maar vanaf de 4^de km hing ik vanachter naast mevrouwtje LO die mij bemoedigende woorden in mijn oor fluisterde als: “komaan jonge als ge nu wa minder had gegete, konde de rest misschien volgen” of “doe het voor de andere dikkerdjes in de wereld”. Na de 11^de km besloot ik samen met de grootste seut van de hele bovenbouw op ons eigen tempo verder te fietsen, we kregen de route en de mevrouw vertrouwde erop dat ons oriëntatievermogen ons niet in de steek zou laten… 2 uur na de rest kwamen wij bezweet en hyperventilerend aan. Ik besloot toch nog te gaan zwemmen en ging in mijn Speedo’ke mijn vrienden van fatcamp zoeken. Na wat pootjebaden en spetters afweren was het tijd voor het grote werk, “de buis”. Ik kreeg een band aangereikt door een overjaarse macho die de naam redder onwaardig was, en daar stond ik dan: 150 meter van de grond, nog 10 mensen voor mij, ik kon nog terug maar nu moest het gebeuren… Het was eindelijk mijn’en toer toen ik mijn lijf in de band propte ging het mis: door mijn te grote lichaamsmassa bleek ik veel sneller te gaan dan al die andere lichtgewichten in het zwembad en haalde ik het 10 jarig meisje dat een 20 tal seconden voor mij was vertrokken in. Tevergeefs duwde ik het meisje met een stevige duw voor mij uit, maar tegen dat we het einde van de buis bereikten lagen wij stevig in de knoop, blijkbaar stond de papa van dat meisje met zijne kodak in de aanslag klaar om de perfecte foto te nemen, zo dacht hij toch. Ja lap foto mislukt! Ik maakte mij snel uit de voeten. Zo snel mogelijk omkleden en wegwezen,was het enigste waaraan ik kon denken. Toen ik uit de kleedhokjes kwam stond de papa van het meisje van 10 mij aan de haardrogers op te wachten.

Ik vertel jullie volgende week wat er dan gebeurt is.

11-10-2010 om 20:17 geschreven door Carlos  

Hej bloggers !

Die week strafstudie was werkelijk een hel ! Die mensen van het secretariaat geven leerlingen echt strafstudie om al hun vuile werkskes op te knappen ! Maandag een nieuwe schoolweek, en een eerste dag strafstudie.. Dat viel nog goed mee.. ik mocht mee de laatste middagpasjes afmaken, die kaartjes uitknippen was wel echt rot, maar ik heb echt strijk gelegen met de foto’s van sommige vierdejaars die er echt enorm mottig en lelijk opstaan ! Na 2 uur middagpasjes maken mocht ik eindelijk naar huis. De volgende dag was het al niet meer zo leuk tijdens de strafstudie, ik mocht de fietsenkelder gaan keren, en dan mocht ik naar huis, nu zoude denken dat da snel gedaan zou zijn, maar nee kheb der maar mooi 2 uur staan keren, onder streng toezicht van meneertje secretariaat die weer alleen maar stond te klagen en te zagen en zelf niets deed. Woensdag morgen met de speeltijd komen de Joël en den Diego van op fatcamp naar mij, er was vanmiddag om half 2 iets te doen int pleintje van Wilrijk, bij frieten van 1,80€ kreeg de 2 curryworsten gratis, da viel niet te missen ! Maar ik zat natuurlijk met die strafstudie, ik geraakte nooit met die strafstudie om half 2 in wilrijk ! Ik moest dus keuzes maken, bij deze was de keuze heel snel gemaakt ! Komt den donderdag meneertje secretariaat naar mij gewandeld: ‘Awel Carlos, waar zat je gisteren jongeman?’. Proberen iets te verzinnen, da pakt ni bij dieje mens.. Dus ik vertel de waarheid : “wel euh meneer, er was dus gisteren iets te doen int pleintje bij frieten van 1, 80 kreeg je 2 curryworsten gratis” Natuurlijk kon hem der ni met lachen.. Mijn straf kreeg ik later nog te horen.. natuurlijk was de dag nog maar net begonnen, en moest ik nog 7 lesuren luisteren naar die irriterende leerkrachten.. De strafstudies werden erger met de dag, ik moest 2 uur de tuttefrutten vanonder de banken schrapen in de eetzaal, waaronder het meerendeel van mij. Wonder boven wonder was het al vrijdag, al bij al was deze week nog snel gegaan, den dag begon goed; 2 uur studie voor meneer Frans, zonder taak, maar dan was het zover: LO : voor de verandering gingen we lopen, iedereen onder jullie kent ‘hem’ wel, ja we hebben het over hetzelfde, ‘DEN DIJK’ aan de kaai, waar we voor de verandering 5 toerekes moesten lopen, een ware nachtmerrie, iedereen klaar met zijne vijfde en ik mocht eindelijk beginnen aan mijne 4^de.. Na die vermoeiende les LO was het eindelijk middag, met een paar maten een frietje gaan steken; een groot met saterkruiden, bitterballen, ne mexicano en ne curryworst special. De namiddag verliep zoals elke vrijdagnamiddag enorm traag. En dan mijn laatste 2 uur strafstudie, die viel echt het hardste tegen, ik mocht een zieke kuisvrouw vervangen en 2 uur mee den A-blok kuisen. HELEMAAL ! Als ge nu is bezie wa ik allemaal heb moeten doen, deze week dan denkte toch vanzelf terug aan da voos en belachelijk stickertje da ge int begin van het jaar hebt gekregen, ne smiley waar dan OLVI nog staat opgewurmd :’dan is er zeker altijd iemand die naar u lacht’ ja bedankt school ! Wat ik wel raar vind is dat ik niets meer heb gehoord van meneertje secretariaat en zijn straf, hopelijk is hij dat vergeten, ik vertel jullie er volgende week meer over !

Gr Carlos

03-10-2010 om 11:11 geschreven door Carlos  

Hallo beste lezers,

Ik ben ondertussen al terug thuis van het fatcamp. Ik moet eerlijk bekennen, het was fucking awesome! Het nut van het kamp is wel niet echt 100% tot z'n recht gekomen, maarja.. Maar serieus, ik zou bijna durven zeggen dat het kamp de beste week van m'n leven was. Ik vertel even wat er allemaal is gebeurd :

Het was zaterdag 4 September, en mijn moeder maakte me wakker rond 7 uur om te vertrekken naar een weekje hel. Zij was natuurlijk in haar nopjes, terwijl ik genoeg ochtendhumeur had om 5 pubers mee te vullen. Maar soit, ik stond dus met veel tegenzin op, kleedde me aan, stompte nog even vlug 7 koeken naar binnen als ontbijt en vetrok gepakt en gezakt naar het kamp. Aangekomen op het kamp, werd me mijn kamer gewezen en pakte ik mijn valies uit. Natuurlijk had ik mijn voorzorgsmaatregelen genomen, en had ik snoep, chips en cola voor 5 weken mee. Ik nam al de verboden stuff uit m'n koffer en verstopte het achter het valse plafond, net zoals in de films. De rest van het kamp verliep ook zoals verwacht. het lopen werd al snel wandelen, het eten dat bestond uit sla en tomaten werd vakkundig in de vuilbak gesmokkeld, en ik at een week lang de beste maaltijden dankzij mijn plafond. Na 3 dagen kamp begon ik ook met dealen. Mijn kamersgenoot wist van mijn verboden goederen, en wou ook verlost worden van het konijnenvoer dat we voorgeschoteld kregen. Hij werd mijn eerste klant, en natuurlijk geldt de regel : Eentje is geentje. Dus na 4 dagen had ik al een heel klantenbestand en was ik voor de eerste keer in mijn lange leven populair geweest. Mijn zaak liep perfect. Na dag 5 had ik al voor 124 euro aan eten verkocht en ik had minstens nog genoeg snoep en cola voor nog een 2de fatcamp te bevooraden. Maar natuurlijk, aan alle sprookjes komen een eind, en dus ook aan mijn dealpraktijken. Na 5 dagen werd ik betrapt en werd ik naar huis gestuurd, samen met een briefje waarop stond dat ik een week lang elke dag zou moeten nablijven op school. Dikke kak dus.

3 dagen later vertrok ik dus maar weer terug naar die kloteschool. Ik had echt totaal geen zin, maar toen ik op school was aangekomen, werd ik plots aangesproken door de rest van het kamp. Ze vertelden me dat ze na mijn verwijdering in opstand waren gekomen en het kamp was gestopt. Ik had plots vrienden, wat best een aparte ervaring voor me was. Maar toen begon de miserie... Het was tijd voor m'n eerste dag nablijven.

25-09-2010 om 22:43 geschreven door Carlos  

Beste bloggers ,

Mijn naam is Carlos Fernandez Ataplas! Ik ben 16 jaar en 9 maand oud , woon in Wilrijk en mijn hobby’s zijn hockey,schaken en patience spelen op mijn laptop. Ge leest het al de doorsnee saaie voorstelling in een klas vol barry’s waar ge al een jaar of 3 mee in de klas zit. Pas op nu lijkt het alsof ik een groot lawaai ben, zo één van die franke teuten volop in de puberteit mareuh dan vergist ge u :S. Met mijne meter 76 en 135 kilo is dat niet echt veroorloofd. In de klas hou ik me meestal op de achtergrond wat ik natuurlijk link aan mijn miserabele thuissituatie! Mijn vader ne Spaanse gigolo/schipper heb ik nooit gekend. Hij heeft toen em hier aanscheepte een korte romance gehad met ons moeder, haar volgepompt en ist daarna afgebold. Zen Spaans temperament heb ik niet maar qua uiterlijk trek ik der naart schijnt wel op. Natuurlijk is die geit niet op haren alleen gebleven toen ik een jaar of 6 was heeft ze op haar werk (tandartsassistente) hare vrijer leren kennen. Hij noemt Simon en is nen opgeblazen, uit den boom gevallen dikke nek die toen 2 schattige dochterkes van 4 had. Ondertussen zijn mijn 2 stiefzusters Daphne en Dorothé uitgegroeid tot 2 van die schminkpopemiekes van 14 die alles gedaan krijgen van papalief, maar zelf nog geen ei kunnen koken. Volgens mij weten die dus echt niet eens wat 1+1 is. Achja ge hebt u familie niet zelf gekozen he. Het meeste last heb ik natuurlijk van het Assepoester gehalte in mijn leven, sinds ik de woorden bezem, emmer en dweil ken doe ik niks anders dan ofwel het huis poetsen, ofwel die 2 achterlijke wijven hun kamer kuisen. Ik krijg af en toe is een centje vo den hockey,tijd om te studeren en geld om men eten te kopen (voornamelijk Chips,pizza en Junkfood) maar genoeg over thuis nu laten we beginnen over school (Joepie hoor ik jullie al denken). Flashback naar 1 september: 08u25. Ik sta met men splinternieuwe boekentas in men joggingske te wachten op klasgenoten. Wat mij nu enkel opvalt is dat iedereen ne kop kleiner is en raar kijkt als ze mij zien. Precies of ik kom van een ander planeet. Ik zet me zielig en alleen in het verste hoekje van de speelplaats en vraag me af of ik niet is naar de vrienden van het secretariaat kan stappen. Ma ik ben al flink aant hijgen door het stukje van de grote markt tot hier dus misschien toch geen strak plan. Rustig nog wat wachten op het belsignaal tot plots mijn hart sneller gaat slaan, ik zie de grootste nachtmerrie der leerkrachten, Mevrouwtje L.O! met een energieke maar kordate pas komt ze naar me toe. Aaaah Carlos, jij komt een extra toerke lopen rond de cour? Ik dacht dat 5,6 & 7 pas om 10u40 school hadden?! Toi toi toi gonsde het na in mijn hoofd, natuurlijk had die ‘toffe madam’ nog een extrake in petto. Aangezien ge hier nu toch zo vroeg bent ga ik het met jou al hebben over een nodige maatregel voor de zwaarlijvige leerlingen op school, jullie krijgen gedurende een hele week de kans om de kilos deraf te zwieren. Er volgt een verplicht Fat camp voor leerlingen over de 95 kilo… ik dacht automatisch aan mijn gigantische voorraadkast snoep,mijn dinokoeken,mijn frituurvleesekes!!!!! In welke hel ga ik terechtkomen?? Daar weet ik jullie meer over te zeggen volgende keer…

Gr Carlos

18-09-2010 om 13:37 geschreven door Carlos  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

18-09-2010 om 13:27 geschreven door