'k zat dus in mijne poef dicht bij 't
raam, wachtend op Marjolein, minuten leken uren, uren leken dagen (zeker nu dak
da laatste kletske van de cola zonder prik, ge weet wel zo'n fles van den aldi,
had opgedronken) 'k was op zoek naar da gekraak van dee vlo die het elk moment
kon begeven door het gewicht van Marjolein.
Ja, daar zat 'k dan hé, in mijnen
alleene totdat die moeder ineens binnenstormde in mijn kamer en nauwelijks de
deur open kreeg door die stapel vuile sokken.
Carlos! Den docteur heeft gebeld! De
testuitslagen zijn er! Maakt dat ge proper sokken aan hebt en kom naar
beneden!
Op weg naar 't ziekenhuis hoorde ik ons
moeder al mompelend bidden. Het was iets van: Oh God! Laat het niet zijn zaad
zijn! Voor de eerste keer kon ik mij best wel vinden in ons ma haar
uitspraken, raar maar waar.
En ja daar stond 'k dan naast die
volgepompte shminkmop, al wachtend op de resultaten.
Wanneer den dokter binnenkwam had hij
zo'n grijns op z'n smoel. Aah Carlos zei hij, 'k heb goed en slecht nieuws
voor u. Ja lap daar gaan we weer dacht ik bij mezelf. 'K zal beginnen met
het goede nieuws.. Lola is niet zwanger van u.. Ma uw zaad.. das toch ook niet
wat het moet zijn. Met uw ongezonde levensstijl gader niet geraken zene
makker. WOW! Wat was kik blij me het feit dat dat bastaardkind niet van mij
was! Ma langs den andere kant was mijn ego wat gekrenkt doordat 'k zogezegd
slechte zwemmers heb.. Yeah right!
Maar wat ik mij nog afvroeg is waarom
die Lola dan zo dik was. Naar 't schijnt had die ervoor me een of andere kerel
wa gefoefeld en achteraf bleek da voor haar ni echt ne knappe kerel te zijn
waardoor ze mij dus koos. 'K moet nu wel zegge dat dat toch mijn ego streelt.
Wanneer ik thuis kwam zag ik Marjolein
uitgeput op de stoep zitten. Na al die heisa was ik ze helemaal vergeten.
Marjolein, Hoe lang zit ge hier al? Oh nog maar net ze.. 'k had wat moeite om
op mijnen vlo te geraken. Ja en ik had moeite om mijne lach in te houden en
voor het eerst in lange tijd voelde ik mij weer goed in mijn vel bij Marjolein.
Maar nu moest ik ze nog wel vertellen wat er allemaal aan de hand was.
'K heb ze alles verteld en eigenlijk
heeft ze daar toch goed op gereageerd. 'k was echt wel verbaasd maar toen kwam
ze daar af met dat cliché zinneke, Ik moet u ook iets vertellen. Weet ge nog
dak u vertelde dak ne vriend had? Toen ze dat zei dacht ik echt da Marjolein
zelf zwanger was! Waardoor ze zich van mijn verhaal niet veel aantrok! Ik
begon te zweten en kreeg van die te snelle hartkloppingen zoals wanneer ik moet
lopen...
Maar wat ze toen zei vertel ik jullie
volgende week!
