Ook al was het tegen de laatste in de stand, toch begonnen we met de nodige voorzichtigheid aan deze wedstrijd. Gelukkig konden we al snel scoren: Bernard zette Jo alleen voor doel en die lobde subtiel de doelman. Even later scoorde Bernard zelf en Berdi op weg naar een monsterscore dachten we. Verkeerd gedacht! Balverlies centraal zette de bezoekers op weg naar een eerste doelpunt, en even later stonden de bordjes gelijk: een ongelofelijke slapstick goal, een overmacht aan Berdianen raakte in paniek en Dimitri trapte de bal via Hendrik in doel. Berdi was even van slag en het werd nog erger: een vrije trap centraal voor doel en de bal gaat onder de muur door: 2-3. De bezoekers geloofden plots in hun kansen maar Berdi sprak z’n tonnen ervaring aan en stak een tandje bij. Dimitri sneed vanop links naar binnen en knalde de gelijkmaker keihard in doel. Hij zou op het einde van de match trouwens nog 2 identieke doelpunten scoren. De match, die tot dan toe in evenwicht was, keerde helemaal toen Hendrik na knap werk op de flank Carlo z’n eerste seizoenstreffer op een presenteerblaadje voorschotelde. Bernard zorgde op een dieptepas van Frank met buitenkantje rechts voor een vijfde treffer die in het collectief geheugen zal blijven hangen en het predikaat “klasse” verdient. Ruststand 5-3.

Na de pauze toonde Berdi een rustig meesterschap en legde bij momenten knap voetbal op de mat. Voetballend van achteren uit vond het geregeld een gaatje in de bezoekende verdediging, en Bernard, Jo en Dimitri leefden zich uit met respectievelijk nog 2, 4 en 2 doelpunten. De bezoekers kwamen nog amper in de buurt van Gerald en toen het eindsignaal klonk stonden er dus 13 doelpunten op de Berdi-teller.

Opnieuw een erg “volwassen” match van Berdi. Na een moeilijk begin waarin Berdi de duels verloor en de bezoekers met erg veel vertrouwen voetbalden werd na de achterstand de knop omgedraaid en met een paar klasse-flitsen kon de situatie worden omgekeerd. Na de rust liep alles op wieltjes met een paar erg knappe goals. Achteraf was nog wat onduidelijkheid wie nu precies hoeveel goals gemaakt had maar we houden het op Jo 5x, Bernard 4x, Dimitri 3x, en Carlo met z’n eerste treffer van het seizoen (daar was geen twijfel over J)

Sommigen zullen het niet graag horen maar het is nu officieel: Berdi, hét Bastion van Gent-tifosi, leidt aan het … Club Brugge-syndroom.

Voor de 4^e keer dit seizoen (herlees Eeklo, Wanhoop, Gent’s Evolution) waren we driekwart van de wedstrijd minstens de evenknie van de tegenstander maar gaven we in de slotfase de 3 punten cadeau aan de tegenstander. En zelfs bij onze 2 overwinningen moesten we in het slot pompen of verzuipen om de overwinning thuis te houden. In Loppem ontslaan ze daarvoor hun coach, bij ons ligt dat moeilijker gezien we er geen hebben…
Soit, de wedstrijd dan. We begonnen met weinig hoop tegen de nummer 5 in de stand, een topploeg zeg maar (ze hadden Deaf vlotjes verslagen en verloren “slechts” 3-8 tegen Veugelfriends). Maar Berdi wordt steeds meer een geoliede machine. Sterk in de organisatie en “op de counter” maken we het (bijna) elke ploeg moeilijk. Ik denk dat de kansenverhouding in de eerste helft 5 tegen 1 in ons voordeel was. De thuisploeg probeerde het vooral met afstandsschoten die (gelukkig voor ons) meestal doel misten. En anders stond onze Gerald, nu al heel het seizoen op hoog niveau, uitstekend te keepen. De paal en lat hielden ons eerst nog van een doelpunt maar dan scoorde Bernard  voor de 4^e week op rij (ja, ik ben gek op statistiekjes ;-) ons openingsdoelpunt, een knappe punter: 0-1. Lang konden we deze voorsprong echter niet vasthouden, een aanval door het midden werd koel afgewerkt: 1-1. Maar Berdi bleef maar aanvallen en toen Bernard op weergaloze wijze Jo aanspeelde centraal voor doel draaide die om z’n as en schoot in de vlucht kruiselings met rechts (jawel als linkspoot) binnen, sta me toe (in alle bescheidenheid ;-) te spreken van een “wereldgoal”: 1-2. De Spel-in-zicht doelman moest nog een paar keer aan de bak om erger te voorkomen maar Dimitri vond toch nog een gaatje voor de rust en scoorde z’n eerste van het seizoen: 1-3.
Een wat onverhoopte voorsprong maar zeker niet onverdiend. En Berdi bleef ook in de tweede helft baas. De scherpte van de aanvallen botte wel wat af en de thuisploeg nam meer en meer het initiatief maar toen Bernard deze keer Dimitri voor doel vrij speelde buffelde die in z’n gekende stijl onze 4^e treffer via de paal binnen: 1-4 zowaar! Berdi geloofde meer en meer in een stunt, vooral omdat de thuisploeg er nog steeds redelijk weinig van bakte. Maar toen begon het… De klok wees kort voor elf, er bleven nog maximum 10 minuten te spelen. De thuisploeg speelde alles of niets en voerde de druk enorm op. Berdi geraakte nog amper over de middellijn en na balverlies stond Gerald machteloos: 2-4. De kopjes gingen naar beneden en Spel in Zicht rook bloed. Plots toonden de thuisspelers wel waarom ze zo hoog aangeschreven staan: ze lieten de bal vlot rondgaan en Berdi moest de kelk tot op de bodem ledigen. Het werd 3-4, dan 4-4 via een snel genomen vrije trap (erg knap gespeeld) en dan kwam het genadeschot. Berdi gooide nog alles in de aanval en liet dan ook ruimte waar Spel in Zicht gretig en goed gebruik van maakte. Dat we nog 2 extra doelpunten slikten is jammer maar onvermijdelijk.

Conclusie: ondanks de ontgoocheling om deze gemiste kans mogen we zeker het goede uit deze wedstrijd niet vergeten. Onze organisatie is af, we brengen elke ploeg aan het twijfelen (OK, behalve Veugelfriends die hors-categorie zijn) en scheppen kansen genoeg om 3 matchen te winnen. Twee minpuntjes blijven: het afwerken van de kansen en onze (conditionele) dip op het einde van de wedstrijd.

Voor de liefhebbers van humoristische verslagen (, hou zeker http://voetbal.spelinzicht.eu/ in de gaten de komende dagen (en we rekenen ook op een professionele fotoreportage, gezien het materiaal van de fotograaf van dienst)

Volgende week tegen SDV, de laatste in de stand, om in de weken daarna nog 2 toppers partij te geven (Deaf, Jobs). Als dat maar geen zwarte decembermaand wordt ;-)

Deze avond stond de wedstrijd tegen de Kafka’s op het programma. Deze ploeg had 0 punten maar liet een paar toch opmerkelijke uitslagen noteren met kleine verschillen en zeer weinig tegendoelpunten (2-0, 2-1, 4-2).

En dus waren we er niet gerust op. Carlo was op reis maar Dimitri was er opnieuw bij. Zoals gewoonlijk liet Berdi het spel maken door de tegenstander, die dan ook heel veel balbezit had. Maar Berdi kwam er zeer scherp uit: Bernard draaide rond z’n man en punterde het eerste doelpunt binnen. Ook het tweede doelpunt was er eentje met de tip: Jo kreeg een boulevard op links, versnelde naar doel en stak de bal binnen. En het werd nog beter ! Dribbelactie van  Jo die de achterlijn haalde en de volledig vrijstaande Hendrik bediende: 3-0 zowaar! De Kafka’s speelden nochtans goed mee maar konden Gerald maar weinig in de problemen brengen. Toch scoorden ze nog voor de rust tegen, na een counter waarbij we te ver voor de bal stonden konden ze het goed uitspelen: 3-1

Deze treffer had Berdi toch wat van slag gebracht en de Kafka’s roken hun kans. Open doelkansen kwamen er weinig maar toch kwamen ze dichterbij: een afgeweken bal botste voor de voeten van hun spits en het stond 3-2.
Berdi werd nerveus en hinkte op 2 gedachten: de voorsprong vasthouden of toch nog een doelpuntje meepikken. Bernard, Jo en Hendrik kregen nog uitstekende scoringskansen maar de bezoekende doelman hield met een paar fantastische reddingen de spanning in de match. Gelukkig voor Berdi vonden de Kafka’s geen gaatje meer in de goed georganiseerde verdediging en begon ook bij hen de vermoeidheid door te wegen.

Berdi behaalde zo z’n tweede overwinning, maar het was er een met bloed, zweet en tranen. Alle sympathie voor onze tegenstanders die jammer genoeg een beetje gefrustreerd achterbleven. Zij zijn zeker niet de minste ploeg uit deze competitie met hun uitstekende verdediging en doelman maar hebben een nijpend tekort aan scorend vermogen. Een beetje het Berdi-verhaal… Gelukkig dus dat Bernard (1x), Jo (1x) en Hendrik (1x) vandaag wel de weg naar de netten vonden en onze verdediging het prima deed.

Een koude woensdagavond in het mooie sportzaaltje in Wondelgem met een toffe tegenstander en een stipte maar uitstekende scheidsrechter.
Meer was er voor Berdi niet nodig om een prima prestatie neer te zetten. We begonnen traditiegetrouw niet zo goed en keken halverwege de eerste helft tegen een 2-0 achterstand aan. De wedstrijd ging nochtans gelijk op, beide ploegen hielden elkaar in evenwicht maar de thuisploeg bleek net iets efficienter om te gaan met de kansen. Berdi gaf echter zoals gewoonlijk niet op en bleef de bal goed rondspelen. Bernard werd centraal door de verdediging geloodst en prikte de aansluitingstreffer binnen. De thuisploeg werd wat nerveus en Berdi stapelde de kansen op. De thuisdoelman bleek echter onklopbaar en hield kans na kans z’n netten schoon. Toch konden we vlak voor de rust via een klutsbal de bordjes gelijk zetten. Carlo kreeg vlak voor rust zelfs een reuzekans op een derde treffer maar schoot voorlangs.

De thuisploeg begon feller aan de tweede helft en stoorde snel. Berdi bleef echter onverstoorbaar ten aanval trekken en speelde de thuisverdediging bij momenten helemaal tureluurs. Jo kwam op 5 minuten tijd tot 3x toe alleen voor de doelman maar faalde jammerlijk, of mogen we zeggen: de thuisdoelman redde meesterlijk? Ook Bernard kwam vaker dan gewoonlijk in scoringspositie maar ook hij kreeg de bal niet voorbij deze ongelofelijke keeper. Tot Frank 2 maal op rij goed volgde op een zoveelste actie van Jo en toch een gaatje vond. Het stond plots 2-4 en Berdi begon in z’n kansen te geloven. Jammer genoeg moest Jo naar de kant met een lichte verrekking en via een vrije trap en een ongelofelijke pechbal (Carlo gaf een ongewilde assist met de kont) kon Gent’s Evolution de stand opnieuw in evenwicht brengen. Jo viel nog eens in maar moest dan (zoals gevreesd) definitief de strijd staken met een liesblessure. De overgebleven 5 Berdianen bleken volledig leeggestreden en de thuisploeg maakte erg gretig gebruik van de geboden ruimte om nog 5x te scoren (waarbij eerlijk is eerlijk een paar echte beauties).

Een te zware score voor een Berdi dat zich bijna 40 minuten uitstekend weerde maar helaas door het gebrek aan wisselmogelijkheden de geleverde inspanningen niet bekroond zag.

Doelpunten: Bernard 1x, Jo 1x, Frank 2x

Na de goede prestatie vorige week tegen Spartak zagen we met veel vertrouwen uit naar deze confrontatie. Sam maakte z’n officiele debuut in de zaalvoetbal, we wensen hem vele uren voetbalplezier.

Berdi begon uitstekend, gewoontegetrouw vanuit een stevige organisatie. Bernard was in z’n sas voorin, en zorgde vaak voor gevaar. Vuve Barree had wel het meest balbezit, maar het eerste gevaar was voor Berdi: Dimitri kwam alleen voor doel maar de bezoekende doelman (zijn architect by the way) redde knap. En Berdi kreeg al gauw wat het verdiende: Bernard mocht alleen op doel af en prikte de bal netjes naast de paal: 1-0. De kansen op meer volgden snel, vooral onder impuls van een weer ongrijpbare Bernard, maar de doelman en de paal zagen dat anders. Het was integendeel Vuve Barree dat de bordjes opnieuw in evenwicht bracht.

Maar in tegenstelling tot de voorbije weken was het deze keer niet Berdi dat moest achtervolgen: na een heerlijke individuele actie bracht Hendrik ons op 2-1. Vuve Barree streed hard maar kon Gerald amper in de problemen brengen. Toch moesten we de gelijkmaker toestaan: een fantastisch schot in de kruising, weliswaar na een (naar mijn gevoel) overtreding op Sam.

Na de pauze bleef het spelbeeld gelijk: Vuve Barree het balbezit, het gevaar vooral voor Berdi. Zo kon Jo na een mooie doorsteekpas van Sam gekruist de 3-2 aantekenen. Maar de bezoekers gaven zich niet gewonnen en de wedstrijd bleef razendspannend. Het was Vuve Barree dat evenwel na een mooie aanval en dito sleepbeweging opnieuw langszij kwam. Berdi wou echter ten allen prijze de 3 punten, Jo krulde eerst de bal (met rechts!) tegen de kruising en toen hij alleen op de doelman af mocht, kwam deze (op nogal “verdachte” wijze) sterk tussenbeide, zij het ten koste van een gele kaart. Ook aan de overkant had nog een doelpunt kunnen vallen, maar vlak voor tijd kreeg Jo nog dé kans op meer, maar de doelpaal dacht daar helaas opnieuw anders over en stuurde de bal opnieuw het veld in…
Toch een steengoede match (met een leuke tegenstander, al werd er soms op het randje gespeeld) met Berdi dat in verdediging perfect georganiseerd speelde (alle eer aan sluitstukken Carlo en Frank) met flanken die bleven gaan (prima wedstrijd van Hendrik en Dimitri, aangevuld door de uitstekende debutant Sam die wel af en toe last had met de voor hem nieuwe regels) en met puntspelers die bij momenten de bezoekende verdediging op een hoopje speelden (Bernard vooral in de eerste helft, Jo in de tweede). Voeg daarbij een elke week sterker keepende Gerald en je krijgt een fantastisch team dat alles gegeven heeft. Als we zo blijven spelen is het een kwestie van tijd voor de 2^e overwinning er komt. Wie weet volgende week woensdag al ? Tot dan!

Maandagavond 22u. Zo vroeg in de week en zo laat op de avond aan de slag, dat beloofde niet veel goeds, zeker tegen de nummer 5 in de stand. Het werd er niet beter op toen Hendrik zonder (witte) broek in de zaal verscheen en Frank luttele seconden voor de aftrap aankwam.

Maar goed, de wedstrijd moest en zou gespeeld worden natuurlijk en de practische probleempjes werden opgelost (met dank aan de vriendelijke tegenstander). Deze opponent was ons onbekend en nam (zoals we elke week tegenwoordig wel tegenkomen) de wedstrijd resoluut in handen. Ze tikten de bal vlot rond maar vonden maar weinig gaten in het Berdi pantser, tot een afstandsschot Gerald kon verschalken: 1-0. Niet getreurd, Berdi toonde bij momenten héél aardig en efficient tici taca en op een counter kon Jo de gelijkmaker net naast de paal “punteren”. Lang konden we niet genieten van deze voorsprong, de thuisploeg vond opnieuw een opening.  En opnieuw kon Berdi gelijkmaken, deze keer via Frank die aan de tweede paal een voorzet van Bernard kon binnenleggen. En opnieuw konden we de gelijke stand niet lang vasthouden, zodat de ruststand 3-2 was.

In de tweede helft bleef hetzelfde spelbeeld: de thuisploeg geduldig opbouwend opboksend tegen een goed georganiseerd Berdi dat af en toe fel tegenprikte. Toen het 4-2 werd leek Berdi te kraken maar een schitterende actie van (opnieuw) Bernard werd deze keer door Jo in doel verlengd: 4-3. En het werd nog beter: Bernard dolde aan de zijlijn met 2 tegenstander, bereikte Jo die de bal eenvoudig doorschoof naar de vrijstaande Frank die op zijn beurt de bal heerlijk rustig naast de paal krulde: 4-4, de goal van de avond. Een stunt leek in de maak maar een wilskrachtige thuisploeg kon opnieuw onze verdediging verschalken en maakte er 5-4 van.

En toen begon de wedstrijd werkelijk onwezenlijk te worden… Berdi, met een aantal spelers op het eind van hun krachten, trok nog eens met de moed der wanhoop naar voren, Bernard schudde voor de zoveelste keer een heerlijke beweging uit z’n schoenen en schoof de bal naar doel waar Jo er voor alle zekerheid nog een tikje aan gaf: 5-5. De thuisploeg wou echter ten allen prijze de overwinning en haalde alles uit de kast. Onze verdediging kraakte in alle voegen, Gerald stond in een schietkraam en toverde een mirakelredding of 3 uit z’n handschoenen. En als hij dan geklopt leek stond de doelpaal een paar keer aan onze kant... En het venijn van deze wedstrijd zat nog in de staart.
In hun ijver om te winnen lieten de thuisspelers heel wat ruimte en Bernard kon Jo alleen op weg naar doel zetten. Die werd evenwel gestuit door een terugkerende verdediger, en de poppen gingen aan het dansen. Jo kwam effectief ten val door op de bal te gaan staan (wat hij ook aan de scheidsrechter aangaf) maar volgens de Berdianen was er wel degelijk een duw en een voet gezet door de verdediger. Wat door de thuisploeg en zeker de man in kwestie natuurlijk in alle toonaarden ontkend werd. Maar de scheidsrechter heeft in dergelijke het laatste woord en hij besliste vrije trap en rood voor de dader.
Met nog een paar minuten op het bord kreeg Berdi zo dé kans om de overwinning naar zich toe te halen maar (het lijkt onbegrijpelijk maar als je er bij was snap je het wel) Jo en Frank hadden er geen benul van dat er een man-meer-situatie was en beperkten zich tot het verdedigen van het hardbevochten gelijkspel. En de anderen hadden teveel energie gebruikt om nog iets aan de situatie te veranderen…
De thuisploeg bleef ontgoocheld achter maar Berdi vierde het puntje alsof de titel behaald was. Eindelijk beloond voor het harde werk, iets wat de voorbije weken helaas nog niet voorgevallen was.

En zo kijken we al met veel vertrouwen uit naar de komst van Vuve Barree volgende week!

Goals: Jo 3x, Frank 2x
Man van de match: IEDEREEN ! 

Als u een willekeurig verslag uit de geschiedenis van Berdi gaat opzoeken (rechts klikken op de foto van de Lego-Berdiaan), is de kans vrij groot dat u iets vindt in de trent van “Bernard had weer z’n dagje”. We hebben er vrijdagavond opnieuw zo eentje beleefd J

Berdi begon op volle sterkte (ook Dimitri was opnieuw van de partij) en toonde zich zoals de voorbije weken uiterst secuur in de organisatie. De thuisploeg was logischerwijs het meest aan de bal maar geraakte maar zeer moeilijk aan kansen. Toch viel er al vrij snel een treffer door een afstandsschot.

Maar dan begon het “festival Bernard". Hij hield rustig drie tegenstanders aan de praat en schoof de bal dan rustig voor doel waar ik maar binnen te tikken had: 1-1. Tot aan de rust ging het een beetje op hetzelfde elan verder: Berdi (lees Bernard, die op 27/9 z’n zoveelste verjaardag mocht vieren, happy birthday trouwens) bracht aanvallend wat het moest, creerde kansen en scoorde. Jammer genoeg lieten we een paar steekjes vallen in de verdediging zodat we bleven aanklampen maar nooit echt de indruk konden wekken erop en erover te gaan.

Rusten deden we met 5-3 zodat nog alles mogelijk leek maar in het begin van de tweede helft sloeg Torpedo, dat nooit een verpletterende indruk maakte, een definitieve kloof bij 8-5. Bernard weerde zich als een duivel in een wijwatervat: hij gaf 2x een niet-te-missen assist, scoorde zelf 3x en vond tot 2 keer toe de paal op z’n weg maar deze tegenstander was net iets te sterk voor ons vandaag. Misschien dat we met een fitte Dimitri (die na 5 minuten herviel in z’n blessure, ook al bleef hij tot diep in de tweede helft de pijn verbijten) wel iets hadden kunnen rapen maar dat is natuurlijk allemaal praat achteraf.

We lieten het niet aan ons hart komen en genoten nog van de prachtige “zomer”avond op een terrasje in Melle.

Was OCMW een onbekende tegenstander, onze vrienden van Wanhoop zijn dat natuurlijk niet. Toch verbazen we ons er elke keer over dat dit team er blijkbaar steeds jonger en jonger op wordt. Voor de 2^e week op rij moesten we door het forfait van Dimitri, Frank en Damien (en ook superinvaller Sam bleek geblesseerd) met 5 de wei, … euh, het veld op. Vanuit een egelstelling keken we toe hoe Wanhoop het spel naar zich toe trok. Toch was de eerste kans voor ons, maar het schot van Jo was niet zo goed gericht. Wanhoop probeerde ons met snelle combinaties uit verband te krijgen maar slaagde daar hoegenaamd niet in, integendeel, Berdi was vlijmscherp vooraan en kreeg de beste kansen, Carlo trof lat, Bernard de paal. En achter de verdediging stond opnieuw een zeer secure Gerald. Toch moest hij zich 1x gewonnen geven in deze gesloten eerste helft.

Het energiepeil bij sommige Berdianen stond al laag bij het begin van de tweede helft maar op karakter gingen we op en over Wanhoop: 1-1, 2-1, 2-2 en 3-2, telkens stond Bernard aan het kanon. En Wanhoop werd er … wanhopig van (die kon ik echt niet laten liggen J) Bij momenten was het echt pompen of verzuipen, maar ook Bernard had opnieuw pech bij een bal op de paal. Gerald weerde zich als een duivel in een wijwatervat maar stond machteloos bij een vrije trap door de muur. Berdi deed er alles aan om toch nog een puntje thuis te houden maar deed zichzelf helaas de strop aan: Jo mocht helemaal alleen op de doelman af, z’n sleepbeweging was wat in slowmotion en de doelman ging goed in de voeten. De bal ging vliegensvlug naar de overkant waar we voor één van de weinige keren weggetikt werden en de 3-4 stond op het bord. In de blessuretijd bleef Berdi aandringen en Wanhoop hield met meer geluk dan kunde de 3 punten op zak.

Zeer bemoedigende prestatie tegen een team dat zeker binnen onze mogelijkheden ligt (zeker als je bedenkt dat we met 5 Berdianen tegen een overmacht van maar liefst 9 jonge Wanhopers stonden)

Opstelling: Gerald , Bernard, Frank, Hendrik en Carlo.

Doelpunten: Bernard 3x

Met slechts 5 spelers  (Dimitri nog steeds gekwetst en Jo verhinderd) deed Berdi in de eerste helft wat ze maar wilden (1-6), maar tweede helft allemaal duud : 2-6, dan toch nog eens 2-7 en daarna (nog zo'n 20 minuutjes te gaan was het aftellen..) tot 6-7 met nog 3 minuten op de klok…

2 en een halve minuut daarvan stond Bernard aan de cornervlag tot er dan toch een tegenstander de bal kon afpakken en alleen recht op Gerald afging (alle anderen konden hem alleen nog nakijken..). Pakt Gerald daar toch wel uit met de save van de match! Direct daarna fluit de scheids af en is Berdi z’n eerste punten van de competitie rijker. Merci Gerald, merci Gerald, merci!

Opstelling: Gerald, Bernard, Frank, Hendrik en Carlo.

Doelpunten: Bernard 3x, Frank 3x, Hendrik 1x

Berdi op een zucht van een heuse stunt… We begonnen zonder veel verwachtingen aan deze wedstrijd maar al gauw bleek Eeklo minder sterk dan 2 seizoenen geleden. Berdi hield uitstekend stand, meer zelfs we prikten geregeld tegen en brachten de Eeklonaren aan het twijfelen. Toen we in de tweede helft zelfs op 4-2 stonden zagen ze zich verplicht om hun beste speler Kenny uit de verdediging te halen en in de spits te droppen. Daar maakte hij in zijn geheel eigen stijl in een mum van tijd 2 doelpunten. Maar zelfs een gelijkspel is tegen dergelijke ploeg een overwinning waard, helaas was de energietank helemaal leeg en slikten we er in de laatste minuten nog 2, wat ons na een zeer verdienstelijke prestatie evenwel geen punten oplevert maar wel een pak vertrouwen voor de komende matchen.

Zwaar minpuntje: al in de eerste minuten verliezen we Dimitri met een ogenschijnlijk zeer zware blessure. Naderhand bleek het toch nog redelijk mee te vallen maar we zullen onze linkerflank toch een tijdje moeten missen.

Verslag tegenstander: http://www.futsaleeklo.be/

Opstelling: Gerald, Carlo, Frank, Dimitri, Hendrik, Jo, Bernard, Damien

Doelpunten: Damien 1x, Jo 2x, Frank 1x

Met zoveel enthousiasme uitgekeken naar de start van het nieuwe seizoen maar wat een ontgoocheling. Al tijdens de opwarming hadden we in de gaten dat hier iets speciaals op het veld stond. En dat bleek al hééél gauw: Berdi hield zo’n 5 minuten stand en toen ging het licht uit. De doelpunten vlogen de arme Gerald om de oren en de andere konden alleen maar genieten van de combinaties, hakjes, dribbels… Nooit eerder gezien. In de eerste helft kwamen we amper over de doellijn, in de tweede liep het iets beter (wat heet beter) en kon Bernard de thuisdoelman toch 2x doen omdraaien.
Verpletterende nederlaag maar wel een leuke bar na de match en als leuke uitsmijter verrastte de thuisploeg ons op lekkere sandwiches. Bladzijde snel omdraaien en op naar de volgende match tegen het beresterke Eeklo dat we 2 seizoenen geleden al bekampten.

Opstelling: G in doel, Carlo, Frank, Dimitri, Hendrik, Jo, Bernard

Doelpunten: Bernard 2x