Vrijdag 16/3/2012, het zou een nieuwe mooie bladzijde in de Berdi geschiedenis worden.

Carlo hield een stevige knieblessure over aan de match van vorige week, maar in deze 6 puntenmatch tegen de Kafka’s, 1 punt achter ons in de stand, konden we wel genieten van de vocale steun van onze kinderen, en ja zelfs Evita had de verplaatsing gemaakt !

Het kon dus gewoon niet mis gaan, en toch…
Ook al kwamen we op achterstand, en ook al liep het net allemaal iets stroever dan anders, toch hielden we aanvankelijk gelijke tred met een goed voetballende thuisploeg. Al moeten we zeggen dat we zeker niet gehinderd werden door hun doelman. Eens we doorhadden dat hij euh… niet echt klemvast was, werd de arme jongen van alle kanten belaagd en Berdi stoomde lekker door naar 3-5. Maar helaas lieten we na om de kloof nog groter te maken, een tikje hoogmoed sloop in ons spel en de Kafka’s bleven die bal maar lekker rondspelen: 5-5 aan de rust.
Alles nog mogelijk, zeker gezien Berdi in de tweede helft meestal beter wordt.

Maar de thuisploeg wisselde na de appelsientjes van doelman en hield het tempo heel hoog, en beetje bij beetje brokkelde de Berdi vestiging af. Rots in de branding Frank (de enige op niveau in de tweede helft) liep de ziel uit z’n lijf, maar op de momenten dat hij eventjes moest uitblazen op de bank viel het kaartenhuisje helemaal in elkaar. Wat volgde is het slechtste wat we dit seizoen lieten zien, met geen bezieling, geen druk op de bal, geen combinaties, gemekker op elkaar, de tegenstander en de ref en een aantal fouten die we zouden durven quoteren als “erover”. Het strekt de tegenstander tot eer dat ze zich niet lieten vangen en dat ze bleven voetballen, hoewel wij dat met man en macht probeerden te verhinderen. Jo trof nog eens de paal (een wekelijkse gewoonte) en in de herneming werd het schot van Dimitri met de hand uit doel geslagen waardoor Frank vanop de stip de enige treffer in de tweede helft kon binnentrappen. De Kafka’s vonden door de enorme ruimtes tussen de Berdispelers vlot de netten waardoor in de 2^e helft een 7-1 moesten slikken… Dus eindstand 12-6, de op 1 na zwaarste nederlaag dit seizoen (Veugelfriends niet meegerekend ;-) en dat tegen een rechtstreekse tegenstander! Dat we hierdoor naar de 3^e laatste plaats zakken doet extra pijn… Deze klap kwam hard aan maar we moeten verder en vooral aan alle goede wedstrijden die we dit seizoen al gespeeld hebben in gedachten houden. Ook al wordt het komende donderdag opnieuw een aarstmoeilijke opdracht tegen Spel in Zicht, 4^e in de stand.

Doelpunten: Bernard 2x, Dimitri 2x, Jo 1x, Frank 1x

Eerst de beginsituatie: Berdi zonder Hendrik dus met 6 tegen de nummer 5 in de stand die slechts 5 spelers op het wedstrijdblad kregen.

Berdi begon zoals de voorbije weken: ongelofelijk sterk in de organisatie en flitsend in het aanvalsspel. Zo flikkerde er al na 10 minuten een droge 3-0 op het scorebord, en niet eens onverdiend! Doelpuntenmakers: Jo met de tipper, Bernard met de actie centraal voor doel en opnieuw Jo na een heerlijke intrap van Bernard over de hele bezoekende verdediging. En het had zelfs nog meer kunnen zijn ! Berdi werd evenwel gestuit in z'n aanvalsdrang door een ongelukkig incident nl. een heldhaftige en even pijnlijke als knappe redding van Gerald: hij gooide zich met ware doodsverachting in de baan van de bal en toen ging het licht uit. Bal vol in het gezicht, bloed, even van de wereld... Goal vermeden maar onze onverwoestbare doelman moest toch even bekomen langs de kant (en vooral de bloedneus stelpen). Dus Carlo in doel en Berdi moest even naar adem happen. De bezoekers toonden waarom ze verdiend op die 5e plaats kamperen en voerden de druk op. Gerald nam opnieuw plaats onder de lat maar moest zich voor de rust helaas nog 3x omdraaien. Ruststand 3-3.
Berdi hapte naar adem maar begon opnieuw beter aan de tweede helft. Een tegentreffer kon ons niet raken want Jo dribbelde en scoorde opnieuw en zette zo de 4-4 op het bord. Maar het sloopwerk van Gent's Evolution had z'n werk gedaan. Berdi liep steeds meer achter de bal en er kwamen steeds grotere gaten in onze verdediging. Jo raakte wel nog eens de paal maar de bezoekers hadden hun prooi nu vast en we konden alleen maar toekijken hoe de score opliep tot 4-8. Niet dat we echt weggespeeld werden maar de krachten waren helemaal op en het laatste doelpunt van Jo (na een serieuse inspanning van Dimitri die vooraan in de laatste 10 minuten alles en iedereen onder druk zette) maakte geen verschil meer. Het verlies kwam vrij hard aan, iedereen geloofde vanavond in een stunt maar het mocht niet zijn.
Integendeel, nog meer pech: een sterk offensief geinspireerde Carlo (ik denk dat hij in deze match meer naar doel getrapt heeft dan in alle vorige samen, ik herinner me oa. een borstcontrole gevolgd door een schitterend vluchtschot net over) mocht alleen op de doelman af maar werd in z'n actie gestuit door de doelman en zo helaas geraakt aan de kruisband van de knie. Hij lijkt voor weken buiten strijd ... We wensen hem een spoedig herstel en herstellen zelf van deze opdoffer(s), ook al mogen we eigenlijk trots zijn dat we deze sterke jonge ploeg zo hard in de problemen gebracht hebben.

En als uitsmijter: bedankt aan de tegenstander en de scheids voor deze echt wel heel toffe match. Er werd geknokt en gebikkeld maar alles in een uiterst sportieve sfeer waardoor de kleine wrijvingen die er onvermijdelijk ontstaan in zo'n spannende match met de glimlacht opgelost werden. Zo willen we wel elke week spelen! Hopelijk volgende week ook tegen de Kafka's?

Doelpunten: Jo 4x, Bernard 1x

Zelden na een wedstrijd twee ploegen zo even zeer ontgoocheld gezien. De thuisploeg had niet verwacht om puntenverlies te lijden maar gezien het wedstrijdverloop mocht Berdi zeker aanspraak maken op meer…

Berdi begon ongewoon flitsend! Het balbezit was logischerwijs voor de thuisploeg maar de man met de bal werd steeds direct onder druk gezet waardoor er geen ruimte weggegeven werd. De eerste kansen waren dan ook voor Berdi via Frank (enig mooi voor doel gezet door Bernard) en een erg bedrijvige Hendrik.

Berdi kon die pressing niet aanhouden maar Vuve Barree nam nooit echt de bovenhand. Gerald moest wel een supersave uit de mouw schudden maar de goal viel aan de overkant: Bernard met de actie op de flank en Jo schoof centraal voor doel onder de doelman binnen: 0-1. En zeker niet onverdiend! De thuisploeg werkte hard om de achterstand ongedaan te maken en kende daarbij pech toen de paal in de weg stond maar ook Berdi had nog kunnen scoren toen Bernard Jo in het straatje stuurde en diens gekruist schot ging maar net voorlangs.

In de tweede helft stak Vuve met al z’n wisselspelers (tegenover Berdi maar eentje) nog een tandje bij en Berdi kraakte in z’n voegen. En het onvermijdelijke gebeurde: een slimme doorsteekbal in de rug van de verdediging en Gerald had geen verhaal: 1-1. Maar Berdi kraakte niet, integendeel. Bernard onderschepte, dribbelde en stifte heerlijk over de grabbelende thuisdoelman: 1-2. Hij kende even later brute pech toen in geharrewar voor doel zijn poging tegen de lat uitstierf… Het zou Berdi zuur opbreken, want een half mislukte interceptie centraal zorgde voor de gelijkmaker kort voor tijd.
Beide ploegen twijfelden tussen de gedachte om het ene punt te beschermen of voluit voor de 3 te gaan, wat zorgde dat de stand niet meer wijzigde, gevolg: twee ontgoochelde ploegen na het laatste fluitsignaal.

Op naar de volgende: Gent’s Evolution in de Keiskant

Doelpunten: Bernard 1x, Jo 1x

Het was wat onzeker of we wel een ploeg samen zouden krijgen maar onder leiding van délégué Valery stond iedereen paraat behalve Bernard (die stond op skilatten of ergens in een Stube)

De eerste helft was er een van uitzonderlijke kwaliteit. De bezoekers hadden wel meest balbezit en maakten de bal bij momenten ongrijpbaar maar Berdi deed wat het zo goed kan: een organisatie neerzetten waar geen doorkomen aan was. Daarnaast deden we ook wat we minder goed kunnen : scoren! Eerst werd Jo nog foutief gestuit terwijl hij alleen op doel afging (Dimitri ramde de vrije trap bijna binnen) maar halverwege de eerste helft bediende Dimitri Hendrik die heel knap in één tijd binnenschot: 1-0. De tweede treffer kwam op naam van Jo die helemaal alleen de boel forceerde: knappe steal, net iets sneller op de bal dan de laatste verdediger en de doelman, bal afrollen met links en binnentrappen rechts: 2-0. Berdi onverhoopt op voorsprong en de bezoekers konden daar bitter weinig tegenover stellen. Toch konden ze kort voor rust aansluiten toen een bal uit een onmogelijke hoek toch binnenging. Het gaf de bezoekers moed en ze verhoogden het tempo nog. Berdi kraakte onder de druk en moest even later de gelijkmaker toestaan: 2-2 bij de rust.
Toch een onverhoopte tussenstand na een heel sterke eerste helft. Helaas had het sloopwerk van de bezoekers heel veel gevergd en direct na de rust gingen we collectief ten onder. We werden van het kastje naar de muur getikt (even dachten we dat we tegen Veugelfriends aan het spelen waren) en op een paar minuten tijd ging het naar 2-7. Gelukkig kon Spartak dit tempo niet aanhouden maar de schade was gemaakt. Berdi kon nooit nog een vuist maken en ook al ging het in het laatste kwart nog vrij goed heen en weer, het waren toch de bezoekers die de mooiste kansen de nek omwrongen (en Gerald die weerde zich zoals altijd als een duivel in een wijwatervat). De laatste vermeldenswaardige actie was een solo van Dimitri die helaas (zoals al te vaak bij ons) op de paal strandde.

Analyse na een nachtje slapen: erg sterke eerste helft maar uiteindelijk een logische nederlaag tegen een sterke tegenstander (nog altijd onduidelijk hoe we vorige keer een puntje uit de brand konden slepen)

Op naar Vuve Barree voor een topper in de middenmoot!