Na de erg hoopvolle zege in de openingsmatch
stond Berdi au grand complet (behalve de gekwetste Thierry) en met de moral
torenhoog aan de aftrap tegen deze oude bekende.
Ik zou gemakkelijk een verslag van vorig seizoen kunnen hergebruiken, want ook
met onze 2 nu-al-niet-meer-zo-nieuwelingen vervielen we in het algekende
patroon.
Eerste kwart van de wedstrijd: tempo van de
bezoekers ligt veel te hoog, wij komen overal te laat en er blinkt na 10
minuten al 0-3 op het bord.
Tweede kwart: Dino rust beetje op zn lauweren,
Berdi knokt zich beetje bij beetje in de match, scoort op karakter (knappe
assist Bernard, Dimitri neemt de doelman tegenvoets) en begint steeds beter te
combineren
Derde kwart: Berdi komt na de pauze op volle
toeren en maakt er een echte match van. De kansen rollen aan, de een al groter
dan de andere. De bezoekende doelman slaat echter alles uit zn doelvlak. Ook
Frank moet geregeld de handen uit de mouwen steken en het is duidelijk dat wie
scoort de bovenhand zal halen. En ja hoor
Vierde kwart: Berdi krijgt de doodsteek door
een ongelukkige owngoal (1-4) en moet lijdzaam toezien hoe de tegenstander op
de counter de boel afmaakt. Hendrik maakt na een hakje van Bernard nog een
prachtig doelpunt maar het kalf was toen al een tijdje verdronken.
Conclusie: Berdi maakt het een kwalitatief
sterkere tegenstander heel moeilijk en vermits een tikkeltje meer geluk / meer
kwaliteit bij het afwerken / een iets zwakkere doelman bij de tegenstander zat
hier mogelijks meer in maar uiteindelijk een terechte uitslag
Doelpunten: Dimitri en Hendrik
|