Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
06-05-2008
Stadsomroepersconcours in Elburg, Nederland 2008 : resultaat
ELBURG - 6 mei 2008
Stadsomroeper Peer Witzel uit Alphen aan de Maas weet het zeker : 'Met vis van het Bottertje blijft u weg bij dokter en apotheker.' Er was dit keer ook een vrouwelijke deelnemer. Lydia van de Ruit vertegenwoordigde het plaatsje Capelle aan de IJssel, de woonplaats van onze Minister-President Balkenende : 'Zou Jan-Peter mee naar Elburg, dat vond ik top, maar helaas, zijn snipperdagen waren op.'
Toen er nog geen kranten, radio, tv en internet waren, maakten overheden in steden en dorpen gebruik van een omroeper. Deze maakte dan de goede en de slechte nieuwtjes bekend bij de bevolking. Tegenwoordig is het zijn van omroeper puur hobby. Een hobby die overigens zeer wordt gewaardeerd door het gemeentebestuur omdat het een bijzondere manier is van reclame maken voor de stad of het dorp en het omliggende gebied.
Uiteindelijk bepaalde de jury, bestaande uit Harmke de Lange (echtgenote van burgemeester Frans de Lange), Marianne Hulst (ondernemer in de Vesting) en Laura van der Linde (eindredacteur Huis aan Huis), wie de drie beste roepers waren. Derde werd Klaas Koper die een overtuigend en trots verhaal vertelde over Zandvoort. Geanimeerd spreker Henk van de Nieuwenhuizen uit Oisterwijk werd tweede en de jury viel als een blok voor de uitstraling en het verhaal van Peer Witzel uit Alphen aan de Maas. Elburger Herman Hartgers werd overigens vierdeÂ… net als de overige deelnemers. En die redenatie typeert gelijk de gezellige onderlinge sfeer.
Boeren, burgers en buitenlui! Ze worden vandaag in Elburg toegesproken op het concours voor stads- en dorpsomroepers.
ELBURG - Peer Witzel uit Alphen aan de Maas weet het zeker 'Met vis van het Bottertje blijft u weg bij dokter en apotheker.'
Er was dit keer ook een vrouwelijke deelnemer. Lydia van de Ruit vertegenwoordigde het plaatsje Capelle aan de IJssel, de woonplaats van onze Minister-President: 'Zou Jan-Peter mee naar Elburg, dat vond ik top, maar helaas, zijn snipperdagen waren op.'
Toen er nog geen kranten, radio, tv en internet waren, maakten overheden in steden en dorpen gebruik van een omroeper. Deze maakte dan de goede en de slechte nieuwtjes bekend bij de bevolking. Tegenwoordig is het zijn van omroeper puur hobby. Een hobby die overigens zeer wordt gewaardeerd door het gemeentebestuur omdat het een bijzondere manier is van reclame maken voor de stad of het dorp en het omliggende gebied.
Uiteindelijk bepaalde de jury, bestaande uit: Harmke de Lange (echtgenote van burgemeester Frans de Lange), Marianne Hulst (ondernemer in de Vesting) en Laura van der Linde (eindredacteur Huis aan Huis), wie de drie beste roepers waren.
De top 3 van het concours in Elburg, samen met de jury
Derde werd Klaas Koper die een overtuigend en trots verhaal vertelde over Zandvoort. Geanimeerd spreker Henk van den Nieuwenhuizen uit Oisterwijk werd tweede en de jury viel als een blok voor de uitstraling en het verhaal van Peer Witzel uit Alphen aan de Maas.
Elburger Herman Hartgers werd overigens vierdeÂ… net als de overige deelnemers. En die redenatie typeert gelijk de gezellige onderlinge sfeer.
Het Noord-Amerikaanse Belleman Kampioenschap 2008 vond plaats in Annapolis / Maryland (http://www.ci.annapolis.md.us/) van 1 tot 4 mei 2008, en dit valt samen met het 'Charter Fest', een van de evenementen op 'Annapolis Alive' wat dan weer een reeks festiviteiten is die jaarlijks terugkomt ter gelegenheid van de herdenking van de charterondertekening in 1708 door de toenmalige Engelse Koningin Anne.
De deelnemers overnachtten in het Doubletree Hotel Annapolis, een kadootje van Watermark, de hoofdsponsor van het evenement.
En ze werden nogal in de watten gelegd, die deelnemers. Na de VIP-receptie en de persconferentie op vrijdag 2 mei was er na het ontbijt in het William Paca House § Garden op zaterdag 3 mei een eerste 'roep'. Na de lunch (plaats nog niet bepaald) ging de competitie door in het Maryland State House. Daarna volgde er wat vrije tijd, het avondmaal en tenslotte de prijsuitreiking.
Na het ontbijt op zondag 4 mei werden de deelnemers en hun escortes een rondrit aangeboden op de Naval Academy § Historic Annapolis, een bezoek aan het Hammond Harwood House en een 40-minuten durende cruise in de haven.
Er lagen zelfs plannen op tafel om een voorafgaandelijke 'Junior Town Crier Competition' te organiseren voor leerlingen van de plaatselijke lagere scholen, met de steun van het Chesapeake Children's Museum in Annapolis.
Groepsfoto ter gelegenheid van de 10-jarig bestaansviering van de American Guild of Town Criers, gehouden in Milford / Ohio in november 2007 laatstleden.
It helps that Mark Molnar not only speaks loudly, but has something to say.
With a booming voice that commands attention and lung capacity on his side, the cityÂ’s town crier bellowed to bronze in a North American mouthpiece showdown this weekend.
Molnar regaled judges with three cries about hometown St. Catharines, host city Annapolis, Md., and William, Penn.
“They like a bit of humour in a cry. They like it interesting,” Molnar said Monday, explaining how judges work.
“I try to liven it up a bit. I try to put some life into what I say, and I think that works for me.”
The North American Town Crier Competition saw 24 orators from B.C. to Bermuda pitch their pipes.
Competitors had to submit in writing three cries between 100 and 125 words prior to the competition. One of the five judges read along during their performances, giving penalty points if a word was mispronounced or skipped.
Town criers were also judged on their entrances and exits, content of the cries and clarity and volume, which Molnar said he rarely has a problem achieving.
“Some of the guys, by the second cry they were hoarse. As soon as that happens, you’re in trouble,” said Molnar, who warms up his voice before events.
All competitors had to be officially appointed by a municipality and be members of a guild. The majority were from Ontario, which has the largest population of town criers.
In Niagara alone, there are official town criers in Thorold, Niagara-on-the-Lake, Niagara Falls, Port Colborne and Welland, while the Town of Lincoln is also covered by Molnar.
OntarioÂ’s criers are of a high quality, with Port Perry and Kingston representatives taking the top two spots. The provinceÂ’s competition, in which Molnar will be taking part, is held in June.
Molnar seemed born to use his chops. In the early Â’80s, while in the navy, he stumbled upon the first town crier world championships taking place in Halifax.
“I turned to the person beside me and said, ‘I could do that,’ ” he recalled. The Halifax town crier overheard him and invited Molnar onstage, where he managed to call out with the best of them.
Years later, at a charity event in Port Dalhousie, Molnar noticed the crier was from out of town.
After learning the official St. Catharines crier had moved to Korea five years earlier, Molnar asked the city to appoint him to the job.
A crier contest was held in 2004, and Molnar won.
Since then, heÂ’s been a frequent guest of the Niagara Wine Festival, Santa Claus parade and Canada Day events, among dozens of other public and private occasions, much to his delight.
It seems the shiny pewter plaque from the North American competition is icing on the cake.
“What other job do you get to dress up funny and yell at people,” he asks, “and they can’t yell back?”
David McKee, a town crier since 1991 in Brantford, Ontario, performs in the North American Town Crier Championships at the Annapolis City Dock.
The North American Town Crier Championship is held in Annapolis this year to commemorate the 300th anniversary of the chartering of Annapolis in 1708. (Sun photos by Doug Kapustin )
It's not easy working in a dying medium. In a modern world ablaze in BlackBerry-ing, Wi-Fi-ing, 24-hour-news-streaming glory, it takes a certain kind of man to dress up in frilly clothes and stroll into the town center with nothing but his voice and a shiny bell to tell people what they need to know.
But the world needs town criers, several of them said yesterday as they prepared to belt out their cries in historic Annapolis. It needs them at ribbon-cuttings, centennial celebrations and special events that require a flair for the dramatic and historical that only a town crier can provide.
As part of its 300th anniversary, Annapolis got an industrial-strength dose of that drama yesterday. Two dozen of North America's elite criers converged on City Dock to battle for the title of Best Town Crier. Among the contestants were a man from Ontario who wrote the book on town cries; a legally blind town crier; and a local favorite, William North-Rudin, a slightly intimidated first-timer from Alexandria.
"I'm coming in with low expectations," said North-Rudin, who with three years was one of the least experienced criers. "I mean, some of these guys have been doing this 20, 30 years."
Especially fearsome, he explained, was the contingent of Canadian criers. For more than a decade, they have dominated the North American championships, dazzling judges with their ornate, gold-trimmed coats and clarion-clear voices.
This year, 17 of the 24 contestants hailed from Canada. Among them was grizzled veteran Bruce Kruger, 59, a former North American champion and third-place winner in the 2001 world competition.
The list of dignitaries Kruger has cried for includes the king of Norway, Queen Elizabeth II, two Canadian prime ministers and the former president of India.
But like any pro at the height of his game, Kruger, from Ontario, played down his accolades. Winning isn't everything, he said, "it's really about the camaraderie, being with your peers."
Town crying, he explained, is a gentlemanly affair. There's no glowering, no intimidation. Trash-talking is kept to a minimum. But that doesn't mean the criers don't take it seriously.
There's an art to it, say the experienced criers. A good crier knows he's not the star attraction but an attention-grabber to introduce the main event. You've got to be concise yet colorful. You need the look and voice of authority, they say.
Most important, you need a touch of comedy, though town-crier humor often veers toward the esoteric. (Jokes yesterday included references to dukes of York and 18th-century kings.)
"You're not going for belly laughs, mind you, but you want some smiles," said Peter Davies, a crier from Nova Scotia.
A pleased audience, after all, is often a town crier's only reward. Most are unpaid ceremonial positions. Some receive a stipend to cover dry-cleaning bills and travel expenses. But it's a far cry from the golden era of their trade.
For centuries it was the way people got their news, shouted to them from the street corner. The criers were employed by kings to pronounce decrees and extol their exploits, but printing presses and increased literacy reduced the need. The criers became especially rare in this country after the American Revolution.
"We wanted to be free of all that British influence and tradition," said William Joseph, secretary of the American Guild of Town Criers, which has 37 members.
Joseph has seen an uptick in recent years as many towns appointed town criers to help celebrate their centennial and bicentennial anniversaries. Annapolis appointed its town crier, Frederick Taylor, two years ago. As the host and organizer, he was ineligible to compete this year.
The criers were judged on four criteria yesterday: content, clarity, sustained volume and deportment. Contestants had written out their cries ahead of time on scrolls. Any variation from the script -- a dropped word, an extra article -- meant penalty points.
"It takes guts to do this stuff. It's not for the faint of heart," said Betty Kading, 73, from Orangeville, Ontario, a crier for 19 years and the sole woman competing. "Your tongue can become your worst enemy. Of course, you rehearse what you're going to say, but the trick is to never memorize it."
For Bert Stevens, 63, that meant reading from large-size text. It was his first competition since losing his sight four years ago, and even for the 17-year veteran, it would be a tough performance.
Stevens walked up for his cry with his guide dog Bing, dressed in a matching frilly shirt. The cry came through loud and clear, but Stevens's hands shook nervously minutes later as he sat in the audience.
"It was harder than I thought," said Stevens, a crier from British Columbia. "My biggest worry was for Bing. He's never been in competition before."
In the end, after a day full of "hear ye," "oyez" and "milord," it was a Canadian who won. The first-place crier was Bill McKee, a police officer from near Toronto who last won in 2006.
Stevens, nonetheless, called the competition a success. He had entered thinking it would be his last. His cries had not been perfect -- he lost his place once and repeated two words. But by the end, he was already talking about entering the next competition, even if he had to learn Braille. "I mean, I'm a town crier. It's what I do," he said.
The North American Town Crier Championships originated in 1983, under the auspices of the Canadian Guild of Town Criers. There were NATC competitions in 1984 and 1985. The latter was held in Saint John, New Brunswick, Canada. In 1986 it was held in Kingston Ontario, Canada, sanctioned by the Canadian Guild of Town Criers. Daniel Richer dit la Fleche was host of the 1988 competition at North Bay, Ontario, Canada. Since he was a member of the Canadian Guild of Town Criers this was again the parent body. The 1991 NATC competition was in Decatur, Illinois, USA. again hosted by Daniel Richer dit la Fleche and under the sanction of the Canadian Guild of Town Criers. The 1994 competition was at Nemacolin, Pennsylvania, USA, hosted by Ron Amy, in place of Peter Cox, who was the organizer, and therefore under the sanction of the Nova Scotia Guild of Town Criers. The 1996 NATC competition was in Hamilton, Ontario, Canada and since it was hosted by Al Freeman was under the sanction of the Ontario Guild of Town Criers.
There, the members of the American Association of Town Criers, The Ontario Guild of Town Criers and the Canadian Guild of Town Criers, met and agreed to award the 1998 NATC championship to Chris Poole, Town Crier of Hinton, Alberta, Canada. It was under the rules of the Ontario Guild of Town Criers. The 2000 competition was awarded to Niagara Falls Canada but since this was not viable it was awarded to Chesterton Indiana, USA. Their "Wizard of Oz " Festival and Town Crier Competition is, at present, the longest running annual competition in North America, and it was considered appropriate that they should hold the North American Championships. As this was the USA and the American Guild of Town Criers had been chartered in 1997, their rules were used. On the Fifth of July 2002, The Carpenter's Company of Philadelphia and Rich Lalena, their Town Crier, conducted a very successful championship at Carpenter's Hall, Philadelphia, Pennsylvania, USA.
The North American Town Crier Championships have been fully sanctioned and open to all criers in North America. Because this is a North American open championship, it is the responsibility of the host guild to define the rules. This has made the NATCC one of the most innovative competitions among the many that I have attended. The tradition that was established by the Canadian Guild of Town criers in 1983 has been continued and has proven to be in good hands with Richard Lalena and the American Guild of Town criers for 2002.
Since the NATCC is open to all Town Criers and brings together people from across North America, it is, perhaps, more comprehensive than most. As a competitor since 1986, I would recommend this competition as a "True School for Town Criers." It is next to the Worlds in presenting a diversity of styles and lots of "stuff to steal."
Dit is de wedstrijdagenda van de Eerste Vereniging van Stads- en Dorpsomroepers Nederland. Het seizoen is in 2008 alweer begonnen. Er staan weer aardig wat wedstrijden op het programma.
Annapolis (Maryland) viert dit jaar zijn 300ste verjaardag. Reporter Jill Horner is live vanop City Dock waar ze enkele bellemannen heeft kunnen verzamelen voor een filmpje ...
Dreigende wolken kunnen meiboomplanting 2008 niet stoppen
Het was een koude en erg winderige woensdagavond op de Grote Markt. Opkomende grijze wolken kondigde bakken regen aan, doch gelukkig zonder druppel trokken de dreigende regenwolken voorbij. Zij hadden zeker de afscheidswoorden van meigraaf Stephanus I (Stephan Van Thournout) aanhoord, die de winter definitief goodbye zei. Meigravin Cora Meier had dan de eer om een echte lente te verwelkomen.
Meiboom
Na een ceremonie op het stadhuis werd de meiboom door de mannen van ’t Dorp, samen met de Koninklijke Harmonie Alexis Pierloz, de meigraaf en –gravin, de twee Hasseltse reuzen en de burgemeester met zijn schepencollege, stoetsgewijs via de Lombaard- en Hoogstraat naar de Grote Markt getransporteerd.
ACV Limburg deelt appelen uit voor sociale verkiezingen.
Afgelopen zaterdag 26 april was het stralend weer en vertoefden er veel shoppers in de Hasseltse binnenstad. Op de Grote Markt hoorden we muziek en zagen we heel wat mannen en vrouwen gekleed in groene T-shirts en hier en daar met een groen petje op. Zij deelden met de gulle hand en met de nodige glimlach appelen uit. Een belleman riep de mensen op om te stemmen voor de sociale verkiezingen, die er binnenkort aankomen.
Noot van de belleman... Beste lezers, in het artikel staan enkele 'drukfoutjes' of het ware dat de reporter het verkeerd heeft opgetekend... kan ook. Bij deze een kleine rechtzetting...
- 'Antwerpse Snorrenclub' moet je lezen als Europese Snorrenclub Antwerpen... - en het was niet de 'Veurnse belleman die ladderzat was', maar een andere omroeper die optrad tijdens het Belgisch Kampioenschap in Veurne...
Het was bijna letterlijk over de koppen lopen tijdens Trottoir Fanfaar, op zaterdag 19 april 2008. Muziekmozaïek liet dan in de binnenstad van Gent 50 folkgroepen, wereldmuziekensembles en fanfares spelen, allemaal geposteerd in de lange winkelwandelstraat van de Oost-Vlaamse hoofdstad, als startevenement van het Feest van de Folk 2008. De zeer talrijke voorbijgangers reageerden uitermate enthousiast. En Bart Denolf maakte er een prachtige fotoreportage van. Te zien op http://www.muziekmozaiek.be/index.php?action=gallerij&gallerij=197&titel=Trottoir+Fanfaar&select_onderdeel=3915
TC Contest at the Sandbach Transport Festival 2008
Sandbach Transport Festival 2008
The Town Criers will be competing in two heats on the cobbled square. The first heat will be at 10.30 with the final commencing at 14.30. The trophy will be presented by the Borough Mayor. The competition is part of the coveted Lancashire Cup.
Our host will be Town Crier Councillor Denis Robinson.
There are 17 Town Criers competing from various parts of the country.
COLOUR came to Carnforth at the weekend when town criers from around the country arrived for their annual competition.
Carnforth town crier, Frank Barton organised the event on Saturday, sponsored by Carnforth Town Council, the Chamber of Trade and local businesses.
In all, 14 competitors took part and travelled from all parts of England. The competition was preceded by a parade of competitors, escorts and town dignitaries, led by the Morecambe Brass Band. Frank and his wife, June, would like to thank all of the sponsors and helpers who made the day a great success.
The competition winners were: 1 Paul Gough (Nuneaton and Bedworth), 2 Kevin Griffiths (Skipton), 3 joint Carole Williams (Bishop Stortford) and Trever Heeks (Trowbridge).
Best dressed town crier: 1 Owen Collier (Wooton Bassett), 2 Trever Heeks (Trowbridge), 3 Paul Gough (Nuneaton and Bedworth). Best dressed escort: Anne Bell (Cromer, Norfolk).
The crier that won the Lancashire Cup was Trever Heeks, Trowbridge Wiltshire.
Op vrijdag 18 april om 20.30u werd in cultuurschuur De Cam in Gooik de dialectenavond �Op z� Pajots� georganiseerd. Wie weet nog wat �br�njeirn� is? Raakt Frans Peetermans wijs uit de eigenaardigheden van de Pajotse dialecten? Welke schone airekens gaan Wilfrid Moonen en Stefan Timmermans spelen? Welk bloedstollend stuk heeft Dirk De Loecker in petto? Hoe gaat dat aflopen als twee bellemannen mekaar tegenkomen ? Met welk vrolijk verhaal komt Frans Evens op de proppen ? Hoe zal Michel Doomst het er zingend van af brengen ? Wie wint de zilveren patat ? En hoe praten Karel Meert en Tim Juwet dit allemaal aan elkaar?
Het werd een unieke, knotsgekke, bonte avond met echte Pajotten! Praten, zingen en quizzen over het Pajottenland en vooral, in het echte Pajots dialect, met Gooik en Lennik in de hoofdrol bij deze voorlaatste editie.
Een organisatie van Pajosa, met de medewerking van Muziekmozaiek, de Heemkundige Kring van Gooik, het gemeentebestuur van Gooik en met de steun van Pajottenland Plus.
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
With a booming voice that commands attention and lung capacity on his side, the cityÂ’s town crier bellowed to bronze in a North American mouthpiece showdown this weekend.
