Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
In het Theaterhotel waande men zich honderd jaar terug in de tijd. Leden van een operettevereniging Cappricio (Borne) in prachtige kostuums waren erbij toen (hun) naaldprinses geëerd werd met een lintje van de Koningin.
Voor mevrouw De Plaa-Bont was deze gebeurtenis zorgvuldig geheim gehouden.
De onderscheiding was aangevraagd voor het 10-jarig jubileum van Cappricio(Borne) op 25 november 2007. In verband met de gezondheidstoestand van mevrouw De Plaa is besloten de onderscheiding op vrijdag 15 juni uit te reiken.
Beter laat dan nooit, zegt het gezegde, maar ik kreeg dan toch nog enkele foto's toegestuurd van fotograaf-reporter Daniel DE COUNE (Terre de Geants) van mijn optreden tijdens de openingsparade van deze 41ste Karnavalsstoet in Poperinge begin dit jaar. "Grand merci Daniel !"
Heel wat Lennikenaren en andere Pajotten hebben hun medewerking reeds toegezegd, zoals Geert De Cuyper, Emiel Walravens, Herman Cornelis, Joris De Beul, Walter Evenepoel en vele anderen. Er wordt naar figuranten en medewerkers gezocht. Wie snel is, mag als eerste de screentest ondergaan. Meer info vind je op de website van de Gronckelfilm. Je kan er zelfs al een trailer bekijken. Geïnteresseerden in het filmproject kunnen zich aanmelden bij www.gronckelman.beof via gronckelman@gronckelman.be. (JH)
HEAR YE, HEAR YE : Gore town crier Paddy-Ann Pemberton, resplendent in her new livery that has its first showing next week at an invitational cry in the United States.
Gore town crier Paddy-Ann Pemberton from New Zealand admits she has an ulterior motive when she heads off to the United States tomorrow to compete at an invitational cry.
While winning was her main aim at the Tulip Time Festival, in Holland, Michigan, she was also hoping to lure some of her fellow competitors to the Honourable Guild of Town Criers New Zealand national championship to be held in Gore next February 2008.
She said she had already convinced Holland town crier and competition organiser John Carson to make the trip down under and she was confident of getting more.
She would be the only overseas crier and one of only two female criers competing at the Tulip Time Festival and as such has meetings with the state governor and city mayor lined up.
To ensure she makes an impact, Mrs Pemberton has made a new livery that boasts a merino wool coat, velvet breeches and more than $50 of buttons.
She has chosen black and white for the livery. It reflected the source of the district's wealth – white for milk from the dairying industry and black for the coal resources, Mrs Pemberton said.
"It's (the livery) far more traditional.
When I'm dressed like this I really do feel like a town crier."
Mrs Pemberton made the livery with help from Faye Kennedy and Invercargill designer Bridget Wills.
A $600 grant from the Gore District Council was invaluable, she said.
She had financed the trip to Michigan herself and had managed to combine it with husband Rod's and her involvement in dairying. Visits were planned to dairy farms in Michigan, a state renowned for its dairying.
Ben een beetje laat geëindigt met het middagmaal (komt door de schilderwerken die aan de gang zijn...), kijk nog wat naar het nieuws op VTM en daarna komt het spelletje 'Puzzeltijd'. Normaal kijk ik nooit naar die spelletjes, maar nu de tv toch nog opstond...
En wie zien we daar in het eerste deel van dit spelprogramma ?
De sympatieke belleman van Gooik, Wim Beeckman, niet in bellemantenue, maar in een kleurig hemdje en een soort Armeens potje op het hoofd.
Rest mij alleen de vraag : waarom sprak de moderatrice hem voortdurend aan met Willy ?
If you have any questions about the Alnwick Food Festival, or if you have any comment about the festival, contact Alnwick Food Festival Chairman Don Watson at don@alnwickfoodfestival.co.uk
...or Alnwick Food Festival Secretary Richard Hall at richard@alnwickfoodfestival.co.uk
...or, for press enquiries or sponsorship deals, Paul Larkin at paul@alnwickfoodfestival.co.uk
...or ring the enquiries hotline: 07956408215
...or write to: Alnwick Food Festival, PO Box 75, Alnwick NE66 1WR
Prospective stallholders should contact Malcolm Pringle at malcolm@alnwickfoodfestival.co.uk
John Stevens, Bellman to the Common Council of the Burgess of Alnwick, or “Common Bellman”, known elsewhere in the land as a town crier, opens the 2005 Alnwick Food Festival.
The postman's uniform consisted a beaver hat, with golden band and cockade, scarlet coat (cut away style) with blue lapels and cuffs, brass buttons & blue cloth waiscoat and beige kneebreeches. He carried a leather bag to hold letters and pennies. Two bonds or sureties of 40 pounds were required to begin the job. The postmen earned 14 shillings a week.
After the receiving houses closed at five, the carriers rang their bell along a set route collecting letters with the two pennies payment from houses along the way and calling at countinghouses, coffee houses, and clubs to pick up letters until about half past six. Then the bellmen returned to the Post Offices so that letters could be sorted in time for the general departure of the mail coaches at eight.
The bellman disappeared from London streets from the 5 July 1846, following a announcement by the Postmaster General that they were to be abolished. This illustration is of a British postage stamp issued in 1979 to mark the centenary of the death of Sir Rowland Hill.
THEY may talk o' Turn Breawn bein' as "soft as a cawve," But aw'll warrant th' owd Bellman t' be softer bi th' hawve; Scarce a day passes o'er but he's pooin' his face, An' bleth'rin an' "cryin'" all up an' deawn th' place. Th' other day Snuffy Bet ud bumbailys i' th' shop, Gettin' ready for sellin' her besoms an' pop; An' among other sundries wur th' owd woman's cat: Well, aw'm blest, iv th' owd softy didn't "cry" abeawt that.
He "cried" when Dick Whiteside sowd off at his farm; Aw met him th' same day wi' his bell on his arm, Soa aw ax'd heaw it wur he wur bawlin' so loud, Iv th' things belonged him 'at wur beawn to be sowd. "Nowe, indeed 'em," he said, "cryin's part o' my trade, An' aw dar say tha'd yeawl a bit, too, if tha're paid." "Well," aw said, "there's no tellin' what one may ha' t' do, Aw know aw once cried o'er an onion or two.''
A day or two sin aw' wur goin' deawn th' street, On a bit ov an errand, when whoa should aw meet, But owd Jammie wi' th' bell, so says I, "What's up neaw?" "Oh, nowt, nobbut Jonathan Smith's lost a ceaw, An' he's gan me a shillin' to go reawnd an cry; Aw'm on duty, tha sees, so excuse me—good-bye.' "Stop a bit, mon," aw said, "as aw've nowt mitch to do, Iv tha'll gie me th' tone hawve on't aw'll cry a bit too."
"Not to-day," Jammie said; "aw con manage misel,"— Tong-tingle-tum, tingle-tum, tingle-tum-dell! "Law-st a ceaw, 'at belongs unto Jonathan Smith; Thoose 'at foind it mun bring it to th' bellman forthwith, At number nineteen, Betty Singleton's yard, Wheer th' foinder ull meet wi' a han'some reward. Neaw, yo chaps, here's a job, mak good use o' yo'r een; Foind Jonathan's ceaw ogen. God save the Queen!"
Well, aw see'd him ogen, a week after or so, He wur plasterin' some mack o' bills on a wo; "Oh, Jammie," aw said, " what becoom o' that ceaw? Wur it feawnd th' other day, when tha cried it, or heaw?" "Feawnd! aye, to be sure; mon aw knew wheer it wur; Aw'd had it ole th' toime hud at eawr back dur; When aw'd done goin' reawnd aw went whoam wi' mi bell, Took th' ceaw, said aw'd feawnd it, geet th' brass for misel."
"Eh, theaw rascal!" aw said, "to do tricks sich as these; Wheerever does t' think tha'll ha' t' goa when tha dees? Here, aw think, aw con manage to foind thee a job." Soa aw towd him aw'd lost one o' th' childer—eawr Bob; An' ally gan him a papper o' what he had t' say, An' a shillin' or two, an' then sent him away; Th' furst corner he coom to he up wi' his bell, Tong-tingle-tum, tingle-tum, tingle-tum dell!
"Law-st, oather to-day or else sometoime to-morn, As pratty a babby as ever wur born; It has cheeks like red roses, two bonny blue een, Had it's meawth daubed wi' traycle th' last toime it wur seen; It's just cuttin' it's teeth, an' has very sore gums, An' it's getten' a habit o' suckin' it's thumbs; Thoose at foind it may keep it, there's nob'dy ull care, For thoose 'at han lost it han lots moor to spare!"
Eh, there wur some rare laffin' when Jammie had done; Some o' th' women reet skreomed, they thowt it sich fun; But th' chap wur some mad, he threw th' papper on th' floor, An' swore held ne'er "cry" o'er lost childer no moor. Sin' that toime he's tried hard to keep eawt o' my seet, Still aw neaw an' then drop on him somewheer i' th' street; An' aw allis inquire iv he's wantin' a job, Iv he is, he can go reawnd a seechin' eawr Bob.
De Bellenman is een sprookjesachtig, licht mysterieus en ruim inzetbaar steltenpersonage, als straatanimatie, voor ontvangst van genodigden, tijdens stoeten en parades, bij promotieopdrachten, enz...
De Bellenman verrast, niet enkel met belgerinkel en reuzenzeepbellen, maar kan bij ontvangst- en promotieopdrachten ook instaan voor bedeling van kleine welkomstgeschenkjes of reclamefolders en zorgt tijdens stoeten en parades bvb voor 't strooien van confetti en snoepgoed...
...dat is de benaming die men geeft aan de omroepers in Franstalige gebieden. En zoals je kan zien op onderstaande foto's, bedienen zij zich niet - zoals mijn Vlaamse en Engelse collega's - van een bel, maar maken gebruik van een tamboer. En dat is nog een overblijfsel van de traditie waarbij de 'Garde Champêtre' (de veldwachter) toendertijd in die regionen de berichten moest ronddragen en afroepen.
fotos : Bardou Amaury
Zo was er verleden jaar onderandere de terugkeer van de 'Crieur public' Ã la Croix Rousse in het Franse Lyon
Ook in Carhaix, in Bretagne, vinden we er een terug.
Iedere zaterdag, klokslag 11 uur, slaan Brigitte Camarès en Christophe op hun tamboer op de 'Champ de Foire' van Carhaix om de aandacht te trekken van de voorbijgangers en hun de wekelijkse berichten te verkondigen. Zij zijn al actief vanaf december 2005.
In Montauban ziet hij er dan weer zo uit...
DELECROIX David.
Hieronder deze uit Grenoble...
Terres d'Herbeumont à Orchimont .
Deze historische en folkloristische cirkel strekte zijn activiteiten uit over 7 entiteiten, die vroeger deel uitmaakten van het Hertogdom van Bouillon en het Provoostschap van Orchimont : Herbeumont, Bertrix, Bouillon, Paliseul, Vresse, Bièvre en Gedinne. In dit nummer vinden we een artikel terug van ene Marcel Pignolet 'Le crieur public'. Vroeger, wanneer de gemeenschap nog voor het grootste deel ongeletterd was, was het de taak van de crieur public (de stadsomroeper) om nieuwe reglmenten, officiële publicaties of gewoon boodschappen van algemeen nut af te roepen, daarbij gebruik makende van zijn tamboer of eender welk ander instrument - bel, gong, - om de aandacht te trekken van de voorbijgangers. Zoals we nu al stilletjes aan weten is dat lang het werk geweest van de 'garde champêtre', de veldwachter.
Deze hele geschiedenis van de 'bellemannen' in het franstalig gedeelte van België, kun je terugvinden in dit boekwerkje van Marcel Pignolet. n° 24/1998 ( 108 blz, 68 illustraties, formaat 24,8 x 16). Prijs : 8,92 euro te storten op rekening n° 000-1416824-42 van de 'Cercle T.H.O.' te 5575 Gedinne. Inlichtingen: tel. 061/58 87 26.
"Ja, wat zal ik zeggen, die van Lillo zijn krabbevangers". Hoe dat komt kan je op de wandelingen van de belleman en gids van Lillo Werner Bril te weten komen en dit tijdens de wandelingen op het fort. Kijk maar eens op zijn blog :http://blog.seniorennet.be/uitdeoudedoos/archief.php?startaantal=0
Op maandagochtend 19 juni van dit jaar werden de luisteraars van Radio 2 Limburg gewekt door Jempi Trippaers, de belleman van de stad Genk. Jempi had zelfs zijn mooi kostuum aangetrokken.
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
The bellman disappeared from London streets from the 5 July 1846, following a announcement by the Postmaster General that they were to be abolished. This illustration is of a British postage stamp issued in 1979 to mark the centenary of the death of Sir Rowland Hill.
Terres d'Herbeumont à Orchimont .
