Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
27-11-2010
Overlijdensbericht Eric Watsham
The A.H.Guild are sad to announce the death in November 2010 of Eric Watsham, crier of Chesham.
Our sincere condolences go to EricÂ’s Family.
Chesham mourns death of Town Crier
8:00am Sunday 5th December 2010
TRIBUTES have been paid to Chesham's Town Crier Eric Watsham, who died last weekend following a long illness.
Mr Watsham, who became the town's first Town Crier after a special competition at the 2004 Chesham Festival, died after battling against cancer. He was 75.
Flags in The Broadway were this week being flown at half mast in tribute to the Hillside resident.
Cllr Chris Spruytenburg, who was Mayor of Chesham when Mr Watsham was appointed Town Crier, said news of his death came on “an extremely sad day”.
Paying tribute to Mr Watsham, Cllr Spruytenburg said: “Eric had the necessary qualifications for the job. He had a commanding voice and was also very conscientious, had a good sense of humour, a way with words and he added colour to the town at important events.
“On big occasions he was there ringing his bell and booming out the good news.
“He was well known in the town and became even better known and better loved when he took on the role.”
Cllr Spruytenburg said Mr Watsham, a member of the Chesham Theatre Company, continued with his duties even while he was receiving chemotherapy treatment.
“He came along to the opening of the Chesham Museum at its new home and did a sterling job there,” he said. “He did a wonderful job right to the end.
“He's going to be a hard act to follow. He was a very special guy and I'm sure he will be remembered.”
Mr Watsham became the inaugural Chesham Town Crier after a senior member of the ‘Ancient and Honourable Guild of Town Criers’ judged him the winner of the town crying competition at the Chesham Festival in 2004.
“Sinds 2005 beschikt Veurne over een officiële belleman. Een idee van VVV bestuurslid en gemeenteraadslid Luc Bultheel om in een Veurne een belleman aan te stellen”, licht VVV voorzitter en schepen voor toerisme Jef Goens toe. “De functie van Belleman staat op het lijf en de persoon van Joris geschreven. Niemand doet hem dit na. Als geschoolde toneelspeler verdiende hij al zijn toneelstrepen bij de Lutgardisgilde. Als clown Georgio nam hij al menig toerist bij de neus met ‘zijne muis’. Joris is iemand met veel talent. Joris is ook gekend als Herodes van de boetprocessie. Het acteren zit hem duidelijk in de genen: zijn nonkel en grootvader deden hem dit al voor.”
“De belleman verwijst naar de functie van de vroegere stadsomroepers die van op de pui van het stadhuis of van op de roepsteen nabij de kerken de gemeentelijke berichten aankondigden voor de bevolking. Dit gebeurde vaak op zondag. Dit ritueel was sinds vele jaren niet meer in gebruik. Wikepedia leert ons dat een stadsomroepervroeger het nieuws verkondigde in de stad, toen er nog geen kranten bestonden. Hij bracht de bevolking op de hoogte van mededelingen van het stadsbestuur en van aanbiedingen van middenstanders. Met een bel maakten ze hun aanwezigheid bekend en daardoor kwamen de mensen naar buiten om te luisteren naar hun mededelingen”, geeft VVV voorzitter Jef Goens de nodige toelichting bij wie of wat een Belleman nu juist is.
“De functie van stadsbelleman is de laatste jaren in vele Vlaamse steden terug in ere hersteld. De functie behelst het aankondigen van evenementen en feestelijkheden in de stad. Het beeld van de belleman aan het Veurnse Landshuis werd al door menig toerist op de gevoelige plaat vastgelegd. Hij moet bij festiviteiten ook de “orde” handhaven. Een stadsbelleman moet over een krachtige stem beschikken, een voornaam voorkomen (een soort veldwachterskostuum) hebben en ook de plaatselijke geschiedenis kennen. Joris kan die functie ook invullen met een eigen stijl. Zowel volwassenen als kinderen kunnen zijn optreden appreciëren.”
Indrukwekkend palmares “Onze eigenste Veurnse Belleman, Joris Goens werd niet minder dan vijfmaal Belgisch kampioen: in 2006 in Oudenaarde, in 2007 in Veurne en op 11 mei 2008 in het Oost-Vlaamse Zele. in Oostende 2009 en op 1 mei 2010 in Genk.” “De belleman is ook lid van de “Orde van bellemannen van het Europese continent”. Deze organisatie neemt ook deel aan het Europees en Wereldkampioenschap. De Veurnse Belleman behaalde de 2de plaats op het EK in Almelo Nederland in 2008 en onlangs nog de 1ste prijs op het eerste gildekampioenschap in Ninove op 1 augustus 2010. Daarnaast verzamelde Joris al heel wat trofeeën. Alleen al door zijn indrukwekkend palmares verdient Joris Goens het om dit Award in ontvangst te nemen. Daarnaast is hij ook een levende publiciteit voor onze stad. Een Belleman als Joris geeft een onbetaalbare uitstraling voor Veurne.” “De belleman van Veurne is aanwezig op verschillende Veurnse activiteiten. Zij agenda en activiteiten kunnen op facebook kunnen gevolgd worden.” “Veurne mag fier zijn op zijn belleman. Men zegge het voort! Leve VVV Veurne”, sloot Jef Goens de prijsuitrijking af waarna samen met Joris’ echtgenote Monica, het gezin, de familie en het VVV bestuur getoast werd op de Veurnse Belleman. Ook van de partij waren enkele collega’s van de Veurnse Belleman en het waren niet van de minste. De Bellemannen van Gent en Ninove en de voorzitter en de secretaris generaal van de “Gilde van de bellemannen van het Europese continent” stonden er op om de Veurnse Belleman te komen feliciteren met zijn VVV Award.
Naar aanleiding van de uitreiking van de Award voor de
Veurnse Belleman brachten ArEv (Kevin & Kiara Swyngedouw) hun eigen
gecomponeerd lied over de Belleman van Veurne.
Nog steeds in het kader van het Nederlands Kampioenschap voor Stads- en Dorpsomroepers en een klassement in de wedstrijd voor Bellemannen en Stadsomroeperes der Lage Landen, ging in het Nederlandse Deurne (bij Eindhoven) het voorlaatste concours van het seizoen 2010 door op zaterdag 13 november in een organisatie van C.Manders.
Eerst eventjes mijn collega-belleman van Temse Gerard en zijn vrouwtje Nelly ophalen en we werden tussen 09.00u en 09.30u verwacht op het gemeentehuis waar we ons konden omkleden. Koffie en gebak stonden reeds klaar.
Een mooie klok sierde de gevel van de inkomhal.
De officiële ontvangst op het gemeentehuis door loco-burgemeester Mevr. Nicole Lemlijn was gepland voor 10.30u.
Gewoontegetrouw werden dan de geloofsbrieven (onder de vorm van een geschenk) aangeboden en werd er alvast op een goede afloop van een heerlijke dag geklonken.
Drie Vlaamse bellemannen op het appèl : Andre uit Dadizele, Guy uit Izegem en Gerard uit Temse...
Eerst kwam veteraan Gerard van Gelder uit Ravenstein aan de beurt, omdat het zijn laatste wedstrijdroep zou worden. Vanaf nu zou hij zich terugtrekken uit het competitie-leven als stadsomroeper.
Als ambassadeur voor mijn stad Izegem overhandigde ik een info-map en als vertegenwoordiger van 'de borstelstad' een kleine verzameling borstels, afkomstig uit ons lokaal Nationaal Borstelmuseum.
Geduldig stonden de collega's hun beurt af te wachten, terwijl ik de loco-burgemeester overlaadde met borstels...
(met dank aan Geert voor het nemen van deze foto's)
Gerard van Temse had naar goede gewoonte weeral eens een mooi glasraampje van zijn gemeente meegebracht.
Belleman Andre uit Dadizele schonk een afdruk van de 'Pompeschitter'.
Wij kregen ook van Andre met z'n allen een aangepaste versie van het beroemde 'Ganzenbord-spel' in de versie van de 'Pompeschitter'.
Vanwege de burgemeester kregen we een kleurig Deurnese 'zakdoek' kado, gevuld met enkele streekproducten : een bokaal met aardbeien konfituur, een zakje met pannekoeken-bakmeel en een flesje met perenstroop.
Daarna trokken de deelnemende omroepers onder de stromende regen de stadskern in voor de sponsor-roep.
Plezant is anders...
Om 13.00u werd er gelunched in het (veel te klein) personeelslokaaltje van de plaatselijke HEMA.
Om 14.00u werden de omroepers dan voor de leeuwen geworpen voor hun eerste roep : een opgelegd thema die steeds verband houdt met de locatie waar we ons bevinden. ... de nieuwe look van Peer Witzel...
In de gietende regen, met af en toe een ijzige rukwind, hoorde een driekoppige jury onze spreekbeurten aan...
De scriptor van dienst (Frank) noteerde de verzamelde scores en voor de gelegenheid was ook weer de voormalige omroeper van Zandvoort (Klaas Koper) naar Deurne afgezakt om als tijdopnemer te fungeren, want een 'roep' mag in de Nederlandse competitie niet langer duren dan twee minuten, anders vallen er strafpunten !
Wanneer deze eerste reeks voorbij was, gingen we schuilen in het restaurant Plein Vijf recht tegenover het spreekgestoelte om ons te verwarmen en te genieten van een heerlijke kop hete chocolademelk.
Na een korte rustpauze kregen we dan omstreeks 15.30u de tweede 'vrije' roep : hierbij werd er dan promotie gemaakt voor eigen stad of dorp.
Alles verliep vlotjes en kregen we dan de uitreiking van de trofeeën om 16.30u.
Hierbij de einduitslag voor Deurne. Siebe werd derde...
Peer tweede...
En Jan Prins behaalde deze keer de eerste plaats !
De jury en de secretarissen werden beloond met een flesje 'eau-de-vie'...
En omdat het zijn laatste concours was, werd Gerard van Gelder nog eens gelauwerd met een 'life-achivement'-trofee.
Gezien Klaas Koper niet kon blijven voor de feestelijke maaltijd straks, gaf hij ook meteen hier zijn kado aan Gerard : een mooi stuk chocolade met mans afbeelding en een lekkere fles... voor thuis...
Daarna was er nog de prijsbedeling van de plaatselijke Lotto-Najaarsactie met als hoofdlot een auto Renauld Twingo ! De winnende loten werden een voor een uit de hoge hoeden van Peer en Siebe getoverd.
En dan was het zover !
En die werd gewonnen door een plaatselijk mevrouw.
Het avondmaal werd gegeten in resto De Potdeksel.
Deze had ik alvast verdiend...
Eerst kwam er een heerlijke kom tomatenroomsoep met balletjes en stokbrood met kruidenboter...
Tussen de soep en de patatten kreeg Gerard nog enkele geschenken van de vereniging aangeboden : uit Friesland met Siebe een mandje met streekproducten...
Harm gaf een fles wijn...
Peer deed hem een tinnen figurine kado...
Harry had een plezante 'neon'-olifant bij...
En Wim deelde aan allen een kleurrijke boodschappentas uit.
Voor het hoofdgerecht konden we kiezen tussen een zalmschotel of een Wiener-schintzel met champignonsaus, aangebracht met groentenschoteltjes, warme aardappelen en frieten.
Geert Veen uit het hoge noordelijk gelegen Winschoten gaf Gerard een fles wijn met gepersonaliseerde etikette en een plakboek waarin iedereen zijn bijdrage had geleverd omtrent fotomateriaal en/of gedichten.
Op zijn beurt tracteerde Gerard met lekkere taart voor bij de koffie.
Het is de omroeper/belleman uit Zele in het Belgische Waasland. Zijn E-mail adres is: odilon.wiels@telenet.be (Hij verlaat hierbij de Gilde van Bellemannen Europese Continent : hij kwam in aanvaring met diens secretaris-generaal na een schandelijke uitspraak op het Gildekampioenschap afgelopen zomer in Ninove...)
Odion, WELKOM bij de EVSDON (Eerste Vereniging van Stads- en Dorpsomroepers Nederland)
Ik was te gast op het carnavalbal van de Orde van de Bourgondiërs in zaal 'Centrum' te Torhout. Na de nodige 'plichtplegingen', kon ik even op de foto met de uittredende Prinsen van Bredene (Koksje) en Roeselare (Den Joe). 'Rodenbach' was uiteraard de rode draad van gans die avond...
Ik spelde het schild van Izegem op de jas van de Keizer van Herenthals...
...en om 11.11u (23.11u 's avonds natuurlijk, maar 11 heeft een magisch-symbolische betekenis voor de carnavalisten) kondigde ik de ceremonie van de vereremerkingen aan en trad de Westvlaamse Prinsengarde aan.
Ik kon dan ook niet langer meer uitblijven, want er stond nog een belleman-wedstrijd op het programma de volgende dag...
Met dank aan de sympatieke Peter en de charmante Catharina voor de uitnodiging en het warm onthaal !
Op 11 november was ik te gast op het openingsfeest van het Oostends carnavalseizoen 2010-2011, een organisatie van de Carnavalraad Oostende. Het feest, waarop alle carnavalgroepen uit Groot-Oostende en de prinsengarde van België werden uitgenodigd, ging door in Sluisvliet feestzaal aan de voorhavenlaan in Oostende. De plechtigheden startten tradidioneel om 11.11u en ik had de eer en het genoegen om de Schepen van Carnaval aan te kondigen ...
...die dan officieel het seizoen opende door symbolisch het kleurige lint door te knippen...
en daar moest natuurlijk op geklonken worden !
Dan pas mochten de carnavalisten hun narrensteek opzetten !
Een fotoverslag...
Een jaarlijks wederkerend gegeven is DJ Savas die opnieuw zorgde voor de fantastische musikale sfeer. Dat haalt hij dan uit zijn ultra moderne computergestuurde installatie : geen plaatjes of cd-tjes... alles digitaal ! Indrukwekkend !
En dan de fotosessies... Hier met twee prinsessen van Oostende
Het Driegestern van Centrum België : ditmaal bemand (en bevrouwd) door een trio uit Roeselare van de carnavalvereniging 't Motje.
Nieuw in Oostende : De Venetianen...
... en de Blues Brothers (en enkele sisters en juniors !) Een indrukwekkende groep...
De Genkse belleman is op zoek naar de klepel van zijn bel. Hij verloor het noodzakelijk stukje ijzer zaterdagavond tijdens de St.-Martinusviering.
GENK - Jempi Trippaers, de Genkse belleman, is op zoek naar de klepel van zijn bel. De stadsbelleman verloor het noodzakelijk stukje ijzer zaterdag tijdens de 66ste Sint-Martinusviering. Trippaers doet nu een oproep naar de vinder(s): "Zaterdagavond vloog, ergens op het marktplein, de klepel uit mijn bel", weet de belleman.
Stille belleman
"De 'klingende stadsbelleman' werd plots een heel stil individu", zegt Trippaers. "Tot op heden is de klepel nog niet teruggevonden. Wie de klepel alsnog terugvindt, mag het aan de onthaaldienst van het stadhuis afgeven", laat de ongelukkige belleman weten.
De Genkse belleman is op zoek naar de klepel van zijn bel. Hij verloor het noodzakelijk stukje ijzer zaterdagavond tijdens de St.-Martinusviering.
Jempi Trippaers, de Genkse belleman, is op zoek naar de klepel van zijn bel. De stadsbelleman verloor het noodzakelijk stukje ijzer zaterdag tijdens de 66ste Sint-Martinusviering. Trippaers doet nu een oproep naar de vinder(s): "Zaterdagavond vloog, ergens op het marktplein, de klepel uit mijn bel", weet de belleman.
Stille belleman
"De 'klingende stadsbelleman' werd plots een heel stil individu", zegt Trippaers. "Tot op heden is de klepel nog niet teruggevonden. Wie de klepel alsnog terugvindt, mag het aan de onthaaldienst van het stadhuis afgeven", laat de ongelukkige belleman weten.
Afgelopen zaterdag 6 november was ik op uitnodiging van de OVD Pensejagers (Brugge) op het Verkiezingsbal voor de Carnaval Prinses van Westvlaanderen. De 'strijd' zou geleverd worden tussen de kandidates Eveline van de OVD Mossels en Nancy van de OVD Ezel. Om 20.00u meldde ik mij present, maar het gros van de carnavalisten kwam er pas tegen 21.30u aan.
Aan de ingang...
Tja... als je zo begint !
Een van de twee kandidaten voor de titel van prinses W.Vlaanderen in Cleopatra outfit.
De carnavalvereniging Knol uit Oostende voor de gelegenheid in Marine-tenue
Even op de foto met deze uitgedoste bestuursleden van de OVD Ezel uit Lombardsijde/Middelkerke.
Ook de Westvlaamse Prinsegarde was van de partij met aan het hoofd de regerende Prins van Westvlaanderen 2009-2010 en stadsgenoot, 'zottekop' Benny uit Izegem.
De OVD Charleston heeft een opvallende 'hanger' : een besnorde snoet met tits ! (de pin zou ik pas op de opening van het Oostendse carnavalseizoen krijgen... zie later)
Orde Van De Charleston is een carnavalorde uit Oostende die opgericht is op 03 april 1988 door de voorzitter Van Gampelaere Marc met als ondervoorzitter Van Gampelaere Fritz en secretaris Van Gampelaere Steve . Eerst was het lokaal ten huize van van de voorzitter en later is het lokaal overgebracht naar Cafe Jumbo in de Nieuwpoortsesteenweg te Oostende uitgebaat door de Voorzitter. De jaren 1920-1930 waren de inspiratie voor de kledij van onze vereniging . De Vereniging kon sedert de beginjaren tot op heden verschillende prinsen en prinsessen van de stad Oostende binnenhalen die door de ons gesteund werden . De prinsen zijn: YOYO tevens de voorzitter ; Boone ; Moustafa ; Johan ; Snoopy ; Chucky ; Dreetje ; Jean camion en Mister Bean . De prinsessen : Roesty ; Triene ; Petra ; Caroline en Cindy Eveneens een prins van West Vlaanderen Marc . Sedert jaar en dag bezoeken we verschillende aktiviteiten in binnen en buitenland zoals bals, stoeten, zittingen en maaltijden. Sinds kort hebben we nieuw secretariaat : p/a Debaets -Geryl tarwestraat 55 8400 Oostende e-mail :jacky.debaets@pandora.be
Terry Dormer (t.dormer2 @t ntlworld.com) of Plumstead, SE London, writes: "My ancestor William Parker was born in Watton in about 1816. He had various jobs between 1851 and 1891 and moved from Back Lane to Middle Row (Stevenage) until in 1891 the census entry shows the family living in High Street and his occupation is Town Crier. (the civil parish on the census is Stevenage, the registration district Hitchin and the sub-registration district is Baldock). Please could you suggest the best way of finding out more about his time as town crier ? " (e.g. publications or personal visit to ??)
A first check in trade directories and other sources revealed nothing about a town crier in Stevenage - which may just be that the the directory didn't record such detail for smaller towns. I therefore decided to have a wider look at town criers in Hertfordshire to see if that provided some clues.
In medieval times the Town Crier was the person who had the duty of proclaiming official notices, and arranging for the bills to be posted so that those who could read them (a small minority) could do so. Because he might have to proclaim bad news it is said that the post had royal protection to ensure that an annoyed populace did not "shoot the messenger". It would not have been a full time post and might well be combined with other "local government" duties. The post (where it continues) is now a purely ceremonial one.
A search of the 1899 Kelly's Directory for Hertfordshire (which is available online in digital form) is interesting as while "Town Crier" is not indexed as an occupation in the Trade Directory section there are eight towns which are recorded as having a town crier in the County section of the directory. These were:
Place
Town Crier
Occupation
Baldock
Charles Mellum
Town Crier & Bill Poster
Berkhamsted
David Nash
Town Crier & Bill Poster
Bishops Stortford
Samuel Warner
Town Crier & Bill Poster
Buntingford
Joseph May
Town Crier [General labourer & Bill Poster at Wyddial in 1901 census]
Hertford
Frank Gear
Town Crier [Bill Poster in 1901 census]
Hitchin
Stephen Joyce
Town Crier & Bill Poster
Royston
William Stamford
Town Crier & Bill Poster
St Albans
Charles Pointon
Town Crier & Bill Poster & Collector of Tolls
The occupation of "Bill Poster" is listed in the Trade Directory and there are only two Bill Posters listed who are not also listed as Town Criers. One was Charles Hailey, Church Street, Rickmansworth (Rickmansworth being the only Hertfordshire town listed as having a town crier in 1855 and 1866, so may still have had one, although not listed.) and the other was a company - The Watford & District Bill Posting and Advertising Co. Ltd.
A quick check in online trade directories for the adjacent counties of Bedfordshire and Buckinghamshire for around 1899 show a very similar pattern with at least two thirds of the town criers also being listed as bill posters. Other activities carried out by the town criers included mace bearer, market tolls collector, parish clerk and sexton. It is interesting that the picture of the Marlborough, Wiltshire, town crier in the Francis Frith collection (on the right) was not only the town crier but also a bill poster and the school attendance officer. A google search shows many other individuals throughout England at around the same time (and elsewhere, including one in New Zealand) where the town crier was also a bill poster. I didn't find one posting which commented on how common this combination was, and none of the lists of old occupations I examined indicated a link.
It should, of course, be remembered that in the past there would have been many street traders plying their wares, often with distinctive street cries, and it may well be that a clearly official looking costume came in early. In addition there would have been a commercial need for a vocal "advertising board" to notify the public of forthcoming events, the opening of new businesses, etc., at a time when many people were unable to read. For this reason an "advertising man" might well need a powerful pair of lungs as well as the ability to post bills and be a natural for the post of town crier!
So back to your question: The census shows that William Parker had an interesting career. Over the decades he was an agricultural labourer (1841), a journeyman blacksmith (1851), a jobber (1861), a general labourer & bill sticker (1871), a bill poster (1881) and town crier (1891). Imagine how proud he must have felt at 75, dressed up in in fine cloths, ringing his bell, and calling people to a town meeting or some other event. It may be that he was also town crier in 1881 but had retired as a bill poster by 1891.
So where might you be able to find more information about William Parker and his role as town crier? A good starting point would be Stevenage Museum as they have a large collection of photographs. Even if they do not have a photograph they should be able to advise on where else to try. If the town council records of the period survive they might help and perhaps the council minute book records when the town appointed their town crier. Relevant documents might be with the current council, with HALS, or with the local museum or library. There is a Stevenage Society for Local History (details on the Museum web site). If you know William's date of death there may have been an obituary in a local newspaper.
November 2008
Robert is the Town Crier of Colchester, Essex, and wanted to know about a 19th century town crier - and I was interested to see that James Simpson (Colchester Town Crier between at least 1874 and 1894) was also a Bill Poster. His web site also has a picture of John Everett, who was Colchester Town Crier between at least 1902 and 1914.
Hei ! Kom ik zopas te weten... Ik maak deel uit van de vier Izegemse favorieten naast onze burgemeester Gerda Mylle, initiator Paul Berlamont en cabaretier Karel Declerck. Daarnaast links naar onze brandweer, politie, apothekers, thuisverpleging, huis- en dierenartsen en kine en en ons stationnetje en natuurlijk een hoop sponsors. Kijken op www.izegemsefavorieten.be.
Op vraag van persfotograaf Jos Bogaerts (vzw Den Denker) deed ik vandaag 30 oktober 2010 het onthaal en de voorstelling van de laureaten die in aanmerking kwamen voor een oorkonde als erelid van deze socio-culturele club. ( hij schrijft zijn stukjes in http://mandelnieuws.be/ ) De 'smoorders' moesten natuurlijk buiten blijven...
Binnenin het Wallehuis aan de Walledreef in Roeselare zat de sfeer er rond 16.30u al goed in : er werden lekkere hapjes (zalmtoast) geserveerd en een zeer goede cava geschonken : een 'Pupitre Brut' uit de kelders van Arboq, gelegen in de Penedes-wijnstreek.
Goudgele kleur, fris aroma van appel en citrus. Ook in de mond ontdekken we de plezierige frisheid van groene appel, de afdronk is zacht en geeft een rijpere impressie. Bij een internationaal proefpanel won deze Cava goud en kwam ver voor de bekende merken zoals Cordoniu en Freixenet.
Voor de warme hapjes (gefrituurde scampies) zorgde Gerda. Zij werd buiten geïnstalleerd met haar friteuses...
Ondertussen waren de meeste gasten gearriveerd (hier enkele Schepenen van Roeselare) en konden we overgaan tot de orde van de dag.
Maar er ontbraken nog enkele belangrijke personen en voorzitter Jos en moderator Geert waren verwoed aan het rondbellen.
Rond 17.00u besloot men dan maar van start te gaan met de prijsuitreikingen. Bestuurslid Geert Messiaen begon met een korte uiteenzetting van het ontstaan en de doelstellingen van de vereniging.
Dan begon ik met het afroepen van de ereleden voor de overhandiging van de oorkonden en de medailles.
Waarna ze een voor een hun diploma in ontvangst namen. In totaal werden 27 personen gehuldigd : Johan Depretere Peter Delforche Koen Sercu Roger Noyez JeanMarie Claeren Marina Renier Rik Gevaert Ludwig Willaert Rony Bekaert Stefaan Beel Piet Vandendriessche (afwezig) Francesco Vander Jeugd Jan Vanden Berghe (afwezig) Noël Demeyere Noël Carlisle Schepen Jose Debels Schepen Kris Delercq Schepen Mark Vanwalleghem Burgemeester Luc Martens (afwezig) Prov. Raadslid Geert Leenknecht Bestuurslid Charlotte Degezelle Bestuurslid Willy Vanden Broucke Bestuurslid Stefaan Bogaerts Bestuurslid Gerard Callewaert Bestuurslid Geert Messiaen Bestuurslid Freddy Van Hove Voorzitter Jos Bogaerts De oorkonde kregen ze uit de handen van voorzitter Jos Bogaerts zelf waarna ze een medaille rond de hals werden gehangen door Charlotte Degezelle.
De certificaten werden getekend door de 92-jarige Roger Noyez, kuntstekenaar en calligrafie-specialist
Als de feestelijkheid afgelopen was kreeg ik van de organisatie nog enkele flessen kadoo en van Wallehuis-uitbater Willy Vandenbroucke nog een fijne Mozel-wijn.
Vandaag was ik te gast op het 50ste verjaardagsfeest van textielmagnaat Philippe Lampe op het bedrijf zelf aan de Kanegemstraat te Tielt.
Omstreeks 20.30u deed ik acte-de-presence en in mijn bijna 8 meter-lange 'roep' beschreef ik zo'n beetje - tot zijn grote verrrassing - de levensloop van deze manager en zijn vrouw Hilde, maar dan op een ludieke wijze, met een knipoog naar al de stoten die hij in zijn jeugdige carrière heeft uitgehaald.
Tot grote hilariteit van de bijna 80 aanwezigen.
(foto's Ilse Acke)
Daarna kreeg hij nog een gepeperd 'bedrijfs'-filmpje à la Jambers, met in de hoofdrollen het personeel zelf. Men zag er ondermeer hoe het er aan toe ging 'als de kat van huis is'...
Tot slot kreeg deze J.R. van Tielt nog een heuse Texaanse cowboyhoed kadoo.
De glazen en de schoteltjes met aperitiefhapjes, krakelingen en oesters waren nooit leeg, dank zijn de professionele bediening van cateringzaak Excellent en ik ben dan ook niet lang meer gebleven, maar niet zonder eerst even op de foto te staan met het gelukkige paar en werkneemster Dorien, die mij de pikante details voor mijn speech leverde en de touwtjes een beetje in de hand hield.
Hun levens leidden hem naar Kaapstad, Milaan, Hasselt, New York, Parijs, Berlare, Rome, Weimar, Amsterdam, London, Straatsburg, Gent, Riga, Tallinn, Heusden-Zolder, Nicosia, Barcelona, Kosovo, Sint-Martens-Latem en IZEGEM !
Het resultaat is een exclusieve televisiereeks, waarin deuren open gingen die normaal gesloten blijven. Martin filmde achter de schermen van het politieke landschap en in de coulissen van de modewereld, hij verkende de kunst- en rock-‘n-rollscène, liep mee met een topsporter, vergezelde een premier die plots president van Europa werd, zag hoe een kardinaal feestelijk afscheid nam in Rome maar daarna geen rust vond en filmde Kamagurka bij zijn optreden in Izegem tijdens 'Leute in Stad 2009'... en daar sta ik ook bij ! http://www.een.be/programmas/god-en-klein-pierke/het-programma
Martin Heylen beschrijft als een bevoorrechte getuige het leven van acht uitzonderlijke persoonlijkheden en hun entourage. Hij toont hun ambitie en gedrevenheid, observeert hun talent en discipline, neemt notie van fouten en gebreken. En schetst zo acht unieke en toch herkenbare en universele portretten van de mens achter het icoon.
'God en klein Pierke' wekelijks op dinsdag vanaf 2 november (wanneer de uitzending komt met Kamagurka, was met het ter perse gaan van dit bericht nog niet bekend...)
Gerard Vercauteren, de belleman van de gemeente Temse, kreeg enkele maanden terug de Wit-Russische tv op bezoek en volgden hem van bij hem thuis langsheen het gemeentehuis naar de markt.
Je ziet hem enkele minuten op onderstaande link (op het einde van het nieuwsblok vanaf tijdstip 16.24 tot aan het weerbericht). Geniet ervan ! http://belsat.eu/be/obiektyw/wydanie/a,126,2010-10-28,ogladaj.html
Izegemse belleman voor festiviteit Slot Loevestein (Nl)
Izegemse belleman voor festiviteit Slot Loevestein (Nl)
'Loevestein Bewoond': vesting in het water
Op zaterdag 23 en zondag 24 oktober vond de twaalfde editie plaats van het evenement 'Loevestein Bewoond'. Het weekend vormde de afsluiting van de Week van de Geschiedenis met tal van activiteiten rond het thema Water. Zoals beloofd was het weer een bijzonder historisch, maar ook eigentijds en bruisend spektakel !
Waarom koos ridder Dirc Loef in 1360 juiste deze plek voor het bouwen van zijn kasteel ? Wat had Willem van Oranje met Slot Loevestein en waarom zaten hier Schotse soldaten ? Wie waren de Geuzen en welke rol speelt het water vandaag de dag nog op Loevestein ?
Op al deze vragen, en nog veel meer, werd antwoord gegeven tijdens dit uniek evenement: 'Loevestein Bewoond', vesting in het water.
Te zien en te doen. Een visserskoor zong liederen over het wel en wee op het water, er werd vis gerookt of gebakken, ambachtslieden waren druk in de weer met fuiken breien, zeilen naaien, touwen slaan en knopen leggen. Er werd bier gebrouwen en vuurtjes gestookt. Ruige piraten hadden hun kampement opgezet voor het kasteel en maken zich op voor een gevaarlijk gevecht...
Maritiem Munnikenland Men kon meevaren over de rivier met een echte stoomsleepboot of over het water van de slotgracht met de Genie- legereenheid. Onderweg kwamen bezoekers van alles te weten over Loevestein als vesting in de Hollandse Waterlinie. In het kasteel vertelden scheepslui het verhaal over de Engelse admiraal George Ayscue die in 1665 door Michiel de Ruyter gevangen werd genomen en op Slot Loevestein werd vastgezet. 'Expeditie Loevestein' organiseerde leuke natuuractiviteiten voor kinderen, zoals samen bouwen aan een kunstwerk op het strand !
Men kon luisteren naar muziek van de Watergeuzen, boogschieten, leren zwaardvechten zoals een echte piraat en meekijken hoe er werd gekookt in de keuken van het kasteel. Loevestein bruiste het ganse weekend van de activiteiten!
Openingstijden: Zaterdag 23 oktober 13.00 - 17.00 uur Zondag 24 oktober 11.00 - 17.00
Het voetveer tussen Woudrichem en Loevestein vaarde tijdens 'Loevestein Bewoond' vanaf een half uur voor tot een half uur na openingstijd. Tevens kon er gebruik worden gemaakt van het grote veer vanaf Gorinchem en de watertaxi.
(onderstaande foto's zijn van zondagmorgen, want de zaterdagnamiddag heeft het gans de tijd geregend...)
Ik werd er onmiddellijk onthaald op een lekkere kop koffie en een lunchpakket.
Regiment Schotten nummer 1 Marjoriebanks
Vanaf het begin van de Tachtigjarige oorlog tot het eind van de 18e eeuw bestond een aanzienlijk deel van het leger van de Republiek der Verenigde Nederlanden uit huurlingenregimenten. Schotse huurlingen namen hierin een belangrijke plaats in.
Medio 18e eeuw was het regiment Schotten dat zij uitbeelden mede gelegerd op Slot Loevestein. Een groot deel van de activiteiten van deze werkgroep speelt zich dan ook af op Slot Loevestein. Een van de 18e eeuwse soldatenhuisjes is hiertoe zo authentiek mogelijk ingericht.
In de eetzaal hangt onderstaande plakette
Het Slot Loevestein ontwaakt...
De Musketiers arriveren en wordenonmiddelijk door de wachters van het 2e Nederlandse Grenadiersgeïnspecteerd.
Na de inspectie, de groepsfoto
Even binnenpiepen in zo'n soldatenhuisje
Na de aflossing van de wacht zat hun 'ochtend-shift' erop.
De bezoekers kwamen in bosjes aan, deels van de parking, deels van de veerpont, en dan begon ik in actie te treden.
Plots kwam iemand van de catering 'Hutten' aandraven met bruine-bonen-soep in een kommetje in de vorm van een opgevulde koek...
Ondertussen was het piratenkamp ook aan het ontwaken en werden er her en der vuurtjes gestookt waarop dan de kookketel en de pannen waarin reepjes spek geurig lagen te sudderen.
De Schotse wapensmid was een soort bloedpastei aan het bakken...
De wapenhandelaar was nog niet helemaal wakker.
De piratenvrouwtjes in de weer met rumflessen en touwen
Zeelui gaan hun kacheltjes aansteken voor de vissen-bak
Even kijken hoe ze het op het Slot zelf doen...
In de kasteelkeuken was alles reeds klaargezet voor het middagmaal
De musketiers hadden voorlopig vrijaf en dobbelden op de tamboer
Een wenteltrap leidde ons naar een hoger verdiep waar het zalmvisserskoor 'Ongestaagd' hun eerste zeemansliederen zongen
In een belendende kamer stond dan uiteindelijk die fameuse boekenkist waarin Hugo de Groot in 1621 uit deze Staatsgevangenis ontsnapte.
(Doek, olieverf; gemonogrammeerd; 40×55; inv. A 4917)
Hugo de Groot en Hogerbeets werden tot levenslange gevangenschap op het slot Loevestein veroordeeld. Hugo de Groot mocht echter boeken en verdere benodigdheden laten komen, wat zijn vrouw Maria van Reigersbergen op het denkbeeld bracht om hem in de daarvoor gebruikte koffer te laten ontsnappen. Van de afwezigheid van de commandant van Loevestein gebruik makend, overreedde Maria haar man zich in de koffer te verbergen. Deze kwam zonder onderzocht te worden onder de hoede van zijn trouwe dienstbode Elsje van Houweningen veilig in Dordrecht aan, vanwaar De Groot over Antwerpen naar Parijs vluchtte.
De slotkapel ... van Protestanse makelij
De wenteltrapjes naar de hoger gelegen kamers in de torens waren amper op schouderbreedte.
Vanop de toegangspoort had men een mooi vergezicht op de Schouwendijk van de Waal en de afgedamde Maas aan de ene kant...
... en de toegangskiosken aan de andere kant
Ondertussen waren de eerste bezoekers al binnen en konden de animatoren aan het werk : hier de touwslagerij
... de ketel waarin, mits toevoeging van een bepaald product, visnetten, fuiken en touwen een behandeling krijgen tegen zeewater-rot.
Historisch schip 'De Delft' is een reconstructie van het 18e-eeuwse schip Delft. Het oorspronkelijke schip is na een felle strijd gezonken en 2 eeuwen later terug gevonden op de bodem van de Noordzee. Duizenden particuliere en zakelijke sponsoren steunen dit unieke project. Uniek omdat 'De Delft' de grootste reconstructie van een houten oorlogsschip in Europa is, bijzonder omdat dit alles gerealiseerd wordt door vrijwilligers en leerlingen.
De scheepswerf De Delft was er vertegenwoordigt door de houtsculpteur die de versieringen aanbrengt aan het schip.
De hoefsmid aan het werk...
Toen plotseling een koppel zich kwam aanmelden met een mini-paardje
Enkele moedige jongeren riskeerden zich op een vlot op de slotgracht
De 'meiden' van het kasteel tracteerden met zelfgebakken appeltaart
Gidsen leggen uit waar de verschillende gebouwen dienst voor deden
Ook een spinster was actief met haar spinnenwiel
Er was een workshop mandenvlechten
De Blauwe Schuyt speelt en zingt muziek uit de middeleeuwen. Daarbij gebruiken ze wel 35 oude muziekinstrumenten, want Ineke Merkelbach en Willem Gerritsen zijn heuse multi-instrumentalisten. Ze bespelen bijna alle middeleeuwse muziekinstrumenten die er waren. In steeds weer andere combinaties brengen zij een aanstekelijk programma voor jong en oud gelardeerd met sappige verhalen. Zo weten ze op authentieke wijze de middeleeuwen weer springlevend te maken.
Workshop middeleeuwse dansen
-----------------------------------
Beste deelnemers,
Loevestein Bewoond 2010 ligt inmiddels als weer bijna een weekje achter ons. Dit neemt niet weg dat ik jullie namens de werkgroep wil laten weten, dat het ondanks het wat tegenvallende weer in veel opzichten opnieuw een geslaagd weekend was. Nogmaals onze hartelijke dank voor jullie bijdrage hieraan ! Met een vriendelijke groet aan allen, Leen Augustijn. --------------------------------------------------------
Ieder jaar hebben ze een heel enthousiaste bezoeker tijdens Loevestein bewoond. Zijn naam is Huub de Groot. Tijdens zijn bezoek op zaterdag heeft hij fotoÂ’s gemaakt die hij heeft voorzien van teksten. Deze zijn te vinden via de volgende link:
Beste mensen, Wij hebben vandaag Slot Loevestein bezocht met onze kinderen ( 4 en 7 jaar). En wij hebben een geweldige dag gehad. Bij deze willen wij u dan ook onze complimenten geven aan alle mensen die hier aan hebben meegewerkt. Wat ons erg opviel was dat er heel veel aandacht was voor de kinderen en ook het geduld van de mensen bij de activiteiten om kinderen iets uit te leggen en te helpen, Geweldig. De gedrevenheid en plezier straalde van de mensen af. Wij komen zeker volgend jaar weer terug met Slot Loevestein bewoond. Bedankt voor de leuke en leerzame dag. Met vriendelijke groeten, familie van der Graaf, Dordrecht
Deze klok werd oorspronkelijk gebruikt om de werktijden en de pauzes aan te geven in een brouwerij. Ze is een gift van de heer J. Cauwe, ere-penningmeester van de kerkfabriek, en draagt de naam van Johannes.
Bellemannen van Hasselt en Genk ontmoeten elkaar op Jeneverfeesten
Bellemannen van Hasselt en Genk ontmoeten elkaar op Jeneverfeesten
Door lutje
Zaterdag 17 oktober op de eerste dag van de Hasseltse Jeneverfeesten wordt wel een heel speciale dag voor belleman Wim Reyskens en zijn collega Jempi Trippaers van Genk. Beiden treden dan op en wel nog in de schaduw van het Borrelmanneke. Wim promoot de borrel, Jempi de soep.
Terwijl Wim de hoogtepunten van de Jeneverfeesten op zaterdag met zware stem en het nodige belgerinkel aankondigen met optredens in het Jenevermuseum en aan het Borrelmanneke en -vrouwke, zal de belleman zijn uiterste best doen om de herautenstem te overtreffen in de Maastrichterstraat.
Jempi is ingehuurd door het Limburgs Sociaal Forum - die gratis soep uitdelen voor aandacht aan het halvefrankbeeldje op het Kadettenplein – om de passanten naar deze plaats te loodsen.
Aan het stadhuis was het drummen geblazen om een plaatsje in de raadszaal te bemachtigen. Eerst moest het laatste van zeven gehuwde paren nog de pui met een haag mensen aan beide kanten verlaten. Onder het publiek merkten we nog de nieuwbakken Miss Limburg Marieke Meelberghs, een in zondagskostuum gestoken gouverneur Reynders, enkele Toeternietoemuzikanten en drie Chinezen, die hun ogen hun kost gaven en mooie fotootjes maakten met hun cameraÂ’s.
Intussen zakten we af naar de Grote Markt waar we al een redelijk beschonken belleman ontmoetten. Hij stond al te graag model voor heel wat kiekjesnemers en was het tegelijkertijd druk aan het uitleggen.
Regelmatige buien troffen echter het hele volkse gebeuren. Overal zagen we mensen met parapluÂ’s op straat, terwijl de grote tenten op de Grote Markt, de Ossekop en het Molenpoortplein samen met de vele borrelkraampjes al heel wat volk over de vloer kregen. 40 gidsen van de SMAF-scouts waren dan druk bezig met een stoelketting in de Koning Albertstraat. De jeneverbaronnen liepen ook rond in de binnenstad en zagen dat alles goed was.
Ondertussen was de intronisatie op het stadhuis ten einde en trok de bende stoetsgewijs naar het Jenevermuseum, waar de nieuwe zelfgedistileerde jenever op 1000 flessen te introduceren. De belleman kon nog steeds in rechte lijn lopen. Onderweg kwamen we een gids tegen gekleed anno 1900.
Van het Jenevermuseum ging het toen richting Borrelmanneke voor de jaarlijkse gratis bedeling van borrels. Een kopie van het Borrelmanneke werd vervolgens in stoet gedragen over de rode loper moest het nieuwe Borrelvrouwke iets verder op het Capucienenpleintje, waar de verloving plechtig werd gevierd.
Al van zeven uur ‘s morgens waren stadsarbeiders druk in de weer om het beeldje van het Borrelvrouwke achter zwarte doeken laar te maken voor deze plechtigheid. Niemand mocht er een glimp van opvangen en het beeld werd daarom angstvallig afgeschermd van nieuwsgierige fotografen. De stadsarbeiders hadden vooral veel problemen om de rodebessenjenever aan te sluiten op de leiding. Immers dit beeldje gaf eveneens jenever als haar verloofde. Beide geestrijke dranken werden dan ook gretig en gratis aangenomen door de toegestroomde omstaanders en het was lekker.
Conclusie aan het Borrelvrouwke: het was daar een vettige boel met het nodige zattengelul en vlekken op andermans kleren van de rodebessenjenever. Proost! Morgen gaan we weer.
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
