|
Het begon al goed zaterdagmiddag op de Havermarkt. De stoet van drie confréries trok na de plechtige viering in de Virga Jessebasiliek stoetsgewijs naar het stadhuis via de Havermarkt en Grote Markt.
Ze werden voorafgegaan door twee politieagenten. Plots merkten deze twee een verkeersbord op dat verdraaid was op de hoek van de Havermarkt en Cellebroederstraat. Onder groot genot van de passanten en de hulp van twee Nederlanders konden ze met veel moeite dit bord toch terug op zijn plaats draaien.
Aan het stadhuis was het drummen geblazen om een plaatsje in de raadszaal te bemachtigen. Eerst moest het laatste van zeven gehuwde paren nog de pui met een haag mensen aan beide kanten verlaten. Onder het publiek merkten we nog de nieuwbakken Miss Limburg Marieke Meelberghs, een in zondagskostuum gestoken gouverneur Reynders, enkele Toeternietoemuzikanten en drie Chinezen, die hun ogen hun kost gaven en mooie fotootjes maakten met hun cameraÂ’s.
Intussen zakten we af naar de Grote Markt waar we al een redelijk beschonken belleman ontmoetten. Hij stond al te graag model voor heel wat kiekjesnemers en was het tegelijkertijd druk aan het uitleggen.
Inmiddels was de intronisatie van de Confrérie van de Hasseltse Jenever volop aan de gang op het stadhuis. Aan de Maastrichterstraat waren de stadsarbeiders nog noest bezig om rood tapijt te leggen om de verloving van het Borrelmanneke met het Borrelvrouwke te kunnen laten doorgaan.
Regelmatige buien troffen echter het hele volkse gebeuren. Overal zagen we mensen met parapluÂ’s op straat,
terwijl de grote tenten op de Grote Markt, de Ossekop en het Molenpoortplein samen met de vele borrelkraampjes al heel wat volk over de vloer kregen. 40 gidsen van de SMAF-scouts waren dan druk bezig met een stoelketting in de Koning Albertstraat. De jeneverbaronnen liepen ook rond in de binnenstad en zagen dat alles goed was.
Ondertussen was de intronisatie op het stadhuis ten einde en trok de bende stoetsgewijs naar het Jenevermuseum, waar de nieuwe zelfgedistileerde jenever op 1000 flessen te introduceren.
De belleman kon nog steeds in rechte lijn lopen. Onderweg kwamen we een gids tegen gekleed anno 1900.
Van het Jenevermuseum ging het toen richting Borrelmanneke voor de jaarlijkse gratis bedeling van borrels. Een kopie van het Borrelmanneke werd vervolgens in stoet gedragen over de rode loper moest het nieuwe Borrelvrouwke iets verder op het Capucienenpleintje, waar de verloving plechtig werd gevierd.
Al van zeven uur ‘s morgens waren stadsarbeiders druk in de weer om het beeldje van het Borrelvrouwke achter zwarte doeken laar te maken voor deze plechtigheid. Niemand mocht er een glimp van opvangen en het beeld werd daarom angstvallig afgeschermd van nieuwsgierige fotografen. De stadsarbeiders hadden vooral veel problemen om de rodebessenjenever aan te sluiten op de leiding. Immers dit beeldje gaf eveneens jenever als haar verloofde. Beide geestrijke dranken werden dan ook gretig en gratis aangenomen door de toegestroomde omstaanders en het was lekker.
Conclusie aan het Borrelvrouwke: het was daar een vettige boel met het nodige zattengelul en vlekken op andermans kleren van de rodebessenjenever. Proost! Morgen gaan we weer.
|
