Weergaloze tekening van opa ZAK in "de morgen". Vind ik, voor alle duidelijkheid. Voorlopig nog niet op de site van de morgen. Je zal de krant moeten kopen.(Misschien bewijzen ze me bij de morgen een wederdienst en maken ze ooit reklame voor mijn blog. De ene dienst is de andere waard) Het gaat over de tekening waar de vrouw tegen de wachtende man bij de telefoon zegt: "er zullen er nog veel moeten doodgaan voor ze jou om een reactie vragen." Wat me weer terug brengt tot mijn post over opa ZAK. Zijn tekeningen zijn kunst. Een tijdje geleden vroeg men (ook in "de morgen") in een interview met een of andere striptekenaar of strip wel kunst was. Natuurlijk is dat kunst. Jaren geleden, in mijn laatste jaar van de humaniora namelijk, kregen we les Nederlands van Meneer Mesens. Ik zie hem nog zeer levendig voor mij. "Wat is kunst", vroeg hij en hij schoof zijn bril wat hoger op zijn neus. Niemand reageerde. "Als ik een pispot op mijn kast zet en ik zeg dat het kunst is, dan is dat kunst", gniffelde hij. De uitspraak is me altijd bijgebleven, maar ik heb hem nooit goed kunnen plaatsen. Maar past hij niet wonderwel in het kader van dit blog?
Meneer Mesens, u heeft me wel degelijk iets geleerd. Vandaar dat u voortaan niet meer zal aangesproken worden als "Meneer Mesens", maar heel vriendschappelijk op de schouder zal geklopt worden met de woorden: "Ah, de Mesens se".
Proberen. Ik heb gezegd dat ik zou proberen van wat gas terug te nemen.
Ik heb nooit beloofd dat het zou lukken. Ik zal mijn doel misschien beter een beetje bijstellen. Laten we beginnen met te proberen dat pedante toontje uit de teksten te krijgen.
In de standaard pleit Meneer Van Eeckhaut er voor om de principes niet te laten eroderen. Ik heb veel respect voor Meneer Van Eeckhaut. Het is hij die mij in een of ander interview op het belang van de uitdrukking in gemoede overtuigd heeft gewezen.
Meneer Van Eeckhaut, laten we een lijn trekken. Aan het ene uiteinde van de lijn schrijven we het principe of de procedure is altijd het belangrijkste. Aan het andere uiteinde van de lijn schrijven we het principe of de procedure is nooit het belangrijkste. U bent geen procedurepleiter zegt u zelf, maar de procedure is wel belangrijk. U staat ergens halverwege de lijn, misschien een beetje meer naar rechts, misschien een beetje meer naar links.
Even een intermezzo: ik werd getroffen door de nogal ongelukkige gelijkenis tussen ik ben geen procedurepleiter, verre van, maar . En ik ben geen racist, verre van, maar . Om in voetbaltermen te blijven praten, die had ik er maar in te shotten Piet (mag ik u Piet noemen?)
De lijn, terug naar onze lijn Meneer Van Eeckhaut.
Waarom zou een standpunt (waar je staat op de lijn) hoger of lager in rang zijn dan een ander standpunt? Het is een horizontale lijn Meneer Van Eeckhaut.
En toch heb ik de indruk (ik kan verkeerd zijn, laat het me dan vooral weten) dat u van oordeel bent dat u via het geven van allerlei bedenkingen, argumenten, logische redeneringen en wat dan ook zou kunnen aantonen dat de positie waar u staat, dat dat de juiste positie zou zijn. U reageert immers een klein beetje smalend (geen probleem hoor, het overkomt me ook wel eens) over het gebrek aan wijsheid en gematigdheid bij de minister van Justitie en andere 'specialisten-justititie' (toch indrukwekkend hoeveel impact twee onnozele aanhalingstekens kunnen hebben). Meneer Van Eeckhaut, ik heb een zeer belangrijke vraag voor u. In deze zaak acht u de principes en de procedures het belangrijkste. Is dat geen louter subjectieve keuze? Ik wens niet met u in debat te gaan. Kan u er mee leven als ik u zeg (louter hypothetisch) dat ik "in gemoede overtuigd ben" van het tegendeel?
Wat gezegd moest worden is gezegd en ik heb geen zin om altijd op dezelfde nagel te blijven kloppen. Wie het een beetje doorheeft kan zelf wel bedenken wat ik er over zou schrijven.
Nog een sorry aan iedereen die tegen de schenen is geschopt. Als het een troost kan zijn: jullie waren waarschijnlijk ook een beetje zelfprojectie van de grote gelijkhebber die ik was. Drie zinnen geschreven en in elke zin staat "een beetje". Dus veel literaire hoogstandjes gaan er ook niet aan verloren waarschijnlijk.
En merci aan opa ZAK. Met een paar lijnen en zes woorden weergeven waar het om draait, dat is kunst.
(hopelijk kom ik zo weg met copyright toestanden en dergelijke. Hij gaat zijn kleinzoon toch geen proces aandoen zeker?)
Walter Pauli heeft het ook over de hoofddoeken in de morgen. (staat nog niet op internet, alleen in de krant)
Ik hoef zijn column eigenlijk niet meer te lezen.
Op het internet verspreidt het nieuws zich als een razend vuurtje en ik had de bijhorende meningen afgelopen weekend allemaal al gelezen op het forum van Knack.
Onze Walter staat ergens in het midden op onze lijn die we zaterdag getrokken hebben (klik eens op dagobert 2)
Onze Walter kijkt even om zich heen en wat ziet hij: de beide kanten zijn stilaan dol aan het worden.!
Hij kijkt naar rechts en wat ziet hij? Aan de ene foute kamp staat de directie van die Antwerpse school, die de hoofddoek zonder onderscheid verbiedt .. Maar we mogen natuurlijk niet zeggen dat die directie racistisch is. Néén, néén, néén, dat is die directie niet.
Hij kijkt naar links en wat ziet hij? Even overtuigd van het eigen gelijk is de zogenaamde Cel Diversiteit van het ministerie van Justitie, die deze week adviseerde dat alles moet kunnen. De leden van die Cel hadden drie mogelijkheden: een algemeen verbod van elk religieus symbool (het Franse model), een verbod bij gevoelige functies (bijvoorbeeld magistraten en rechters) en ten slotte de alles-moet-kunnen-strekking: rechters met kruis. De gelijkekansenlui kozen voor het laatste , en ontnamen meteen elke gelijke kans. Rechters met hoofddoek: geen probleem. In godsnaam, hoe blind, hoe bevooroordeeld kan een zogenaamde Cel diversiteit zijn?
Walter ziet links en rechts mensen die overtuigd zijn van het eigen gelijk. Zichzelf ziet hij niet staan roepen en tieren. Akkoord, het is redelijk moeilijk om jezelf te zien staan als er op die lijn geen spiegels voorhanden zijn, maar je moet dat toch horen nee?
Enfin, dit allemaal terzijde. Iedereen heeft zijn mening en iedereen mag er vol voor gaan. Al moet de pot de ketel niet verwijten dat die zwart is natuurlijk. (Néén, néén, néén, dit is niet racistisch natuurlijk). Het enige verschil is natuurlijk wel dat Walter niet zomaar overtuigd is van zijn eigen gelijk. Nee hoor, Walter HEEFT gewoon gelijk. Logisch ook, want een hoofddoek, daar is niets mis mee en een boerka (of niqab) já, dat textiel is niet alleen vrouwonvriendelijk, maar ook expliciet discriminerend (Vooral die já is zonder meer geweldig, ik heb er vijf minuten moeten achter zoeken om die getypt te krijgen) Walter, je begrijpt dat mijn leven heel wat eenvoudiger zou zijn als je me je lijstje bezorgd. Gewoon je lijstje, je lijstje met expliciet discriminerende dingen.
"Want wanneer is de samenleving voldoende in gevaar om het dragen van hoofddoeken op school te verbieden? Dat is niet alleen een kwestie van recht, het is ook een kwestie van smaak."
AAAAAARRRRRGGGHH Koen, jij wist blijkbaar nog niet van mijn allergie. (klik eens op "esthetiek")
"Welbeschouwd, heeft er wel degelijk een architectuurreflex meegespeeld bij de organisatie van de ontwerpwedstrijd en heeft het winnende ontwerp van de Noriantgroep onmiskenbaar architectonische kwaliteiten. Zelfs het evaluatierapport van ARUP/SUM erkent de 'iconische' meerwaarde van het viaduct"
"Onmiskenbaar architectonische kwaliteiten." ? En dan de titel: Oosterweel symboliseert foute architectuurcultuur! De foute architectuurcultuur. Leg me dat maar eens uit. Maakt me zelfs niet uit als je me een rapportje bezorgt zoals Magda.
Het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen is een overheidsinstelling die geconfronteerd werd met enkele pertinente vragen in verband met hun opdracht.
"Het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen (IGVM) verleent op on-afhankelijke wijze bijstand aan slachtoffers van geslachtsdiscriminatie, in navolging van de Europese Richtlijnen. Bij het behandelen van binnenkomende klachten of meldingen wordt het IGVM regelmatig geconfronteerd met situaties of handelingen die intuïtief onder de noemer seksistisch kunnen worden geplaatst. Een groot aantal daarvan betreft het beeld van vrouwen of mannen in media en publiciteit: een seksistische publiciteitscampagne via internet, betwistbare passages in boeken of teksten, ongenuanceerde televisieprogrammas, . Daarnaast betreffen de meldingen die het IGVM ontvangt ook seksistische aantijgingen of beledigingen binnen de privé-, professionele of publieke sfeer.
In uitzonderlijke gevallen start het IGVM een gerechtelijke procedure op om dergelijke seksistische handelingen aan banden te laten leggen. We verwijzen bijvoorbeeld naar de zaak Rent-a-Wife. Het IGVM bekwam toen via de rechter een verbod op een webreclame waarin vrouwen, als poppen verpakt, zogezegd te huur werden aangeboden voor huishoudelijke en andere diensten (zie infra). Behalve gerechtelijke stappen, bemiddelt, sensibiliseert en positioneert het IGVM zich naar aanleiding van seksisme en seksistische gedragingen in de maatschappij. Bij het vervullen van zijn opdracht heeft het IGVM dus enerzijds een concrete rol te vervullen in de juridische bijstand van slachtoffers en speelt het anderzijds een morele rol als publieke actor in het debat rond seksisme.
De steeds terugkerende vraag is echter: wat is seksisme? Waar ligt de grens tussen aanvaardbare en onaanvaardbare handelingen? Tussen goed te keuren en niet goed te keuren gedragingen? Tussen kwetsende of vernederende en humoristische uitspraken? In woordenboeken en encyclopedieën kunnen talloze definities van seksisme worden gevonden. Maar het blijft een vluchtig, en moeilijk definieerbaar concept. Het is tijds- en plaatsgebonden, en dus cultuurgebonden. Bovendien zijn definities van seksisme, omwille van de context, nooit neutraal en moeten ze voldoende praktisch zijn. Bij de vraag naar het afbakenen van seksisme hoort immers onvermijdelijk de vraag naar een werkbare manier om er op te reageren. Hoe kunnen seksistische handelingen, gedragingen, uitspraken worden beteugeld zonder te vervallen in een overdreven politieke correctheid, moralisme of purisme, of zonder andere vrijheden, zoals de vrijheid van meningsuiting, te schenden?
Omwille van deze noodzaak aan een goede, gefundeerde en praktisch werkbare definitie van seksisme, heeft het IGVM een onderzoeksopdracht uitgeschreven. Het doel van dit sociologische onderzoek was meervoudig. Ten eerste moest het verband worden onderzocht tussen seksisme, stereotypen, vooroordelen en discriminatie op basis van geslacht. Ten tweede werd gevraagd de mogelijkheid te onderzoeken om een grens te trekken tussen aanvaardbare en niet-aanvaardbare handelingen die verband houden met een onderscheid dat wordt gemaakt tussen de seksen. Ten derde diende het beperken van dergelijke onaanvaardbare handelingen te worden bestudeerd. Ten slotte moesten de domeinen waarin en de handelingen waarop een definitie van seksisme van toepassing kan zijn worden afgebakend.
De onderzoeksopdracht werd toegekend aan Magda Michielsens (Magda Michielsens Onderzoekshuis), en liep van april tot december 2008. Dit rapport vormt er de neerslag van."
De auteur van het voorwoord, Michel Pasteel, lijkt mij een verstandig man:
Seksisme is tijds- en plaatsgebonden en dus cultuurgebonden
Helemaal zeker van zijn stuk was hij echter blijkbaar niet. Want hij heeft gevraagd de mogelijkheid te onderzoeken om een grens te trekken tussen aanvaardbare en niet-aanvaardbare handelingen.
Benieuwd hoe tante Magda het er van af bracht.
Uit de tekst:
We stellen volgende definitie van seksisme voor:
Seksisme is:
1. een geheel van overtuigingen over de geslachten en over de relatie tussen de geslachten. In die overtuiging bestaat er een objectieve hiërarchische verhouding tussen beide geslachten en die verhouding wordt ook wenselijk geacht. (D1)
2. een handeling die is gebaseerd op een ongerechtvaardigd onderscheid tussen de geslachten en die nadelige gevolgen heeft voor één of meerdere leden van één van beide geslachten. (D2)
En verder:
Gezien deze vragen,
gezien het tot voor kort dominante karakter van de oude T1-theorie,
gezien de onduidelijkheid (onbeslistheid en misschien wel onbeslisbaarheid) van de wijze waarop een beliefsysteem van gelijkheid van mannen en vrouwen in de praktijk vorm krijgt,
gezien de ambiguïteit van een differentietheorie,
zal seksisme voor vele mensen iets anders betekenen. Uiteraard. En daarvoor hebben we geen ingewikkelde constructies nodig. Wat we hier, dankzij de analyse, wel vaststellen, zijn de parameters voor de verschillende interpretaties van seksisme. Het blijft een maatschappelijke discussie, net omdat de discussie tussen de verschillende theorieën niet is uitgewoed en voorlopig zeker niet kan worden beslist. Zelfs tussen feministen is de discussie niet beslecht. Dergelijke discussies dienen ook niet te worden toegedekt of afgeremd. Niet door de overheid, niet door wetten, niet door de media en ook niet door terughoudendheid in de sociale beweging zelf.
Tante Magda lijkt mij een verstandige vrouw.
Ze laat in haar definitie voldoende ruimte: ongerechtvaardigd onderscheid
Zoek het zelf maar uit Michel!
Sorry voor die laatste opmerking. Ik zit nog helemaal vastgeroest in mijn polemisch stramien en dat is hier niet gepast.
Ik vind het wel erg dat dergelijke publicatie nauwelijks media aandacht krijgt. Er staan interessante dingen in.
Je houdt mensen voor het leven buiten de samenleving als er een objectief meetbaar bewijs is dat ze ook als hoogbejaarde nog steeds een gevaar dreigen te vormen voor die samenleving. Bij Freddy Horion ontbreekt dit bewijs.
Nogal wiedes dat dit bewijs ontbreekt Douglas.
Graag één objectief meetbaar bewijs waarom die andere gevangenen moeten blijven zitten en Freddy niet. Eéntje maar.
Een ethisch debat kan in wezen altijd herleid worden tot een lijn. Een lijn met aan de twee uiteindes de meest extreme standpunten. Aan de ene kant van de lijn staat individu en aan de andere kant van de lijn staat groep. Een ethisch standpunt ligt altijd ergens op die lijn. Je standpunt zal verschuiven naargelang je zelf ouder wordt en naargelang de wereld veranderd.
Als je er van uitgaat dat er geen ethische waarheid bestaat is deze lijn een horizontale lijn. Je standpunt, waar je staat op die lijn, is nooit hoger of lager in rang dan een ander standpunt op die lijn. Enigszins logisch als het om een horizontale lijn gaat. Een voorbeeld: het hoofddoekendebat. Iedereen heeft het recht om aan te trekken wat hij zelf wil. Een individueel recht. Individuele rechten zijn absoluut tot het moment dat iemand anders er last van heeft. Van zodra er iemand last van heeft wordt er een lijn getrokken. In dit geval staat aan de ene kant het individu dat altijd en overal gekleed gaat zoals hij het zelf wil, aan de andere kant staat de groep in zijn Mao pakje.
Je bent van oordeel dat een hoofddoek mag? Prima. Zet maar een stapje naar links. Een burka, moet kunnen? Indien ja, een stapje naar links. Indien nee, blijf dan staan. Kan iemand me uitleggen waarom een hoofddoek wel zou kunnen en een burka niet? Volledig subjectief onderscheid. Maar ja, wat doe je met dat weeë gevoel in je buik? Een hoofddoek in openbare dienstverlening? Akkoord? Ga maar naar links. Wat hoor ik daar? Dat is iets anders, het is een symbool van een wereldbeschouwing en dat kan niet in een openbare dienstverlening. Dat is een objectief argument, daar kan je niet aan voorbij. Akkoord, maar dat objectieve argument wordt wel in balans gelegd met een ander objectief argument. En jammer genoeg bestaan er volgens mij geen geijkte balansen in deze aangelegenheid. De beslissing om op een bepaald moment meer waarde toe te kennen aan het ene of het andere argument is volledig subjectief. Maar geen probleem, blijf jij maar netjes staan. Een kruisje om de hals? Moet kunnen of niet? Een taliban baard? Ku klux kleding? Hakenkruis? Naakt op straat? Topless?
Hallucinant om vast te stellen dat er op het Knack forum over tientallen onderwerpen wordt gediscussieerd met telkens honderden tot duizenden reacties.
Beste Dagobert 2 en vele, vele anderen (maar dagobert 2 was de ongelukkige die als laatste een reactie gepost had): ik vind iedereen zijn mening even waardevol, maar waarom moet ze op deze manier geformuleerd worden:
Jelle, zet Uw rood brilleke maar af. Je domme prietpraat overtuigt niemand. Alle cijfers over werkloosheid, netjes verdeeld over de verschillende "categorieën" die dit land rijk is, bewijzen uitgebreid het tegendeel van wat U beweert. Ipv te ontkennen, zou U beter een inspanning leveren om het begin van een oplossing dichterbij te brengen. Uw uurwerk loopt enkele decennia achter.
"de perfectie is geen vaststaand feit, geen afgebakend einddoel. De perfectie evolueert met de tijd en met de klanten. Je moet altijd naar beter streven. Je moet de nieuwe tendensen niet volgen, je moet erop vooruit zijn, ze misschien zelfs zelf creëren"
Nonkel Sergio Herman in "de morgen"
I love you sergio: keukenfilosofie waar heel wat opiniemakers beter een lesje aan zouden nemen.
Jeroen Brouwers en Jozef Deleu krijgen de eerste prijs voor Vlaams-Nederlandse culturele samenwerking, die per persoon 25.000 euro waard is.
Heel fijn voor Jeroen en Jozef. Ik wil helemaal geen polemiek beginnen over de zin of onzin van de prijs of over de al dan niet terechte keuze van de jury. Wat mij betreft moet het allemaal kunnen en indien de jury (die mij een aardige staat van verdienste lijkt te kunnen voorleggen) in eer en geweten van oordeel is dat die ouwe rakkers wel een zakcentje verdienen zal je van mij geen zure opmerkingen krijgen.
Maar lieve jongens en meisjes van de jury:
Joop Daalmeijer (Nl), voormalig hoofdredacteur Radio Nederland Wereldomroep en programmaleider BVN; voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en bestuurslid van de Commissie Cultureel Verdrag Nederland Vlaanderen en huidig directeur NPS
Stefaan De Ruyck (B), voormalig kabinetschef Cultuur van Vlaams minster Bert Anciaux en huidig directeur Kunstencentrum Vooruit, Gent
Bart Dirks (Nl), België-correspondent voor de Volkskrant tussen 2003 en 2008, en nu politiek verslaggever in Den Haag.
Chantal Pattyn (B), netmanager van Klara
Saïda Sakali (B), voormalig raadgever diversiteit van Vlaams minister Landuyt, raadgever diversiteit en werk voor minister Frank Vandenbroucke, en vandaag projectverantwoordelijke Koning Boudewijnstichting.
Karl van den Broeck (B), hoofdredacteur Knack
Guido Wevers (Nl), voormalig directeur van t Arsenaal in Mechelen; huidig directeur van het Theater aan het Vrijthof in Maastricht en artistiek leider van Maastricht Culturele Hoofdstad 2018
Dorian van der Brempt (B), directeur deBuren (voorzitter zonder stemrecht).
Dat rapport van jullie, dat is toch om te lachen nee?
Deleu is een kritisch denker en snedig schrijver, die Vlaanderen en Nederland met Sturm und Drang wil beschermen tegen het virus van de middelmatigheid.
Het virus van de middelmatigheid? Ga dr maar an staan!
De jury is het er over eens dat de intrinsieke kwaliteiten van het magistrale oeuvre van Jeroen Brouwers alle negatieve commotie over welke prijs dan ook overstijgt
Wie A zegt moet B zeggen ook: kom maar op met jullie intrinsieke kwaliteiten.
Mijnheer Helsen keek nog een laatste keer in de spiegel om te zien of zijn zwarte vlinderdas nog op de juiste plaats zat. Nog één keer streek hij zijn witte golvende haar achteruit. De ouderdom liet al zijn sporen na, maar kon toch nog niet verhullen dat het een zeer knappe man was. Glimlachend haalde hij zijn sigarettenkoker uit zijn vestzak, opende de vergulde doos, nam een sigaret, sloot de doos en tokte het uiteinde van de long size driemaal op het deksel. Hij stopte de sigaret tussen zijn lippen. De sigarettenkoker gleed weer in de vestzak en werd er geruild voor een aansteker van dezelfde makelij. Klik. Mijnheer Helsen keek toe hoe zijn lange, magere spiegelbeeld een sigaret rookte. De rook kringelde omhoog langs zijn gerimpelde gezicht en nestelde zich in de zwarte wenkbrauwen. Achteloos wierp hij de peuk op de vloer en wreef er even met de schoentip over. Nog even trok hij zijn hemdsmouwen naar omlaag en verliet dan met waardige tred het urinoir om naar de Koningin Elisabethzaal te gaan. Hij zou er de finale van de achtste koningin Fabiolawedstrijd voor okkernoten bijwonen.
De prestigieuze wedstrijd had in de loop der jaren een internationale uitstraling gekregen en werd nu voor de eerste keer rechtstreeks door de televisie uitgezonden. Mijnheer Helsen genoot van elk moment. Hij was niet zomaar een anonieme toeschouwer. Nee hoor, mijnheer Helsen was uitgenodigd, hij was uitgenodigd als gastcommentator. En dat had hij zonder twijfel ook verdiend. In jaren was er in België geen enkele okkernotenkenner geweest die naam had gemaakt op wereldvlak. Alleen hij, alleen mijnheer Helsen, juglansspecialist. Het klonk hem als muziek in de oren. Wij verwelkomen ook onze eigen Belgische juglansspecialist, de heer Helsen. De journalist die alles zou coördineren begroette Mijnheer Helsen joviaal. Mijnheer Helsen had een bloedhekel aan de kerel. Het was een windbuil. Hij twijfelde er aan of de man in staat was een grijze okkernoot van een zwarte te onderscheiden. Hij was echter zo rad van tong dat het wel leek alsof hij er meer van wist dan de jury juglansspecialisten . Die jury mocht er trouwens wezen, merkte mijnheer Helsen. Hij herkende mijnheer Woods uit Engeland, de winnaar van de vorige editie, en de oude Duitser Von Hofen, de peetvader van de moderne teelttechnieken zoals het oculeren.
Nog één minuut, riep de regisseur van de uitzending. Even was er een zweem van nervositeit op het gezicht van mijnheer Helsen te bespeuren, een enerverend knipogen. Maar toen de eerste kandidaat zijn okkernoten voorstelde en de camera begon te zoemen was het verdwenen. Mijnheer Helsen had alleen nog oog voor de noten. Ja André, zei de journalist, mooie noten, hele mooie noten zelfs, maar toch geen wereldklasse heb ik de indruk.. De ogen van mijnheer Helsen schoten vuur. Hij haatte zijn voornaam, zelf stelde hij zichzelf altijd voor als Dries. Hij slaagde er nog net in om zijn stem onder controle te houden. Inderdaad mijnheer Steveniers, maar het is toch vooral de mesocarp die de jury hier bekoort heb ik de indruk, becommentarieerde hij de beelden op het kleine scherm voor hem. Er was een close-up van de heer Woods te zien. Mijnheer Woods plaatste de groene bolster als een clownsneus op zijn reukorgaan, sloot de ogen en snoof heel nadrukkelijk de geur op. De gelukzaligheid was van zijn gezicht af te lezen. Jammer eigenlijk, ondanks de verdienste van de mesocarp moet er toch opgemerkt worden dat de epicarp hier duidelijk te dik is. U bedoelt dat de harde houtige vruchtwand van de noot, wat we in de volksmond de notendop noemen, dat die te dik is? Precies mijnheer Steveniers, antwoordde mijnheer Helsen. Voor hem was de kous af, iedereen die kennis van zaken had wist wat dat betekende. Er is dus een esthetische wanverhouding tussen de dikke epicarp en de nogal mager uitvallende zaadlobben, het eetbare deel van de noot, is het niet André?, vroeg de journalist. Zaadlob!, dacht mijnheer Helsen, hij mag me niet. Precies mijnheer Steveniers, zei hij.
Hoe de tweede kandidaat in de finale was geraakt, was voor mijnheer Helsen een raadsel. Er was geen kennersoog voor nodig om de sporen van schimmel, meer dan waarschijnlijk het gevolg van vorstbeschadiging, te ontdekken. Zels de journalist had het gezien.
André, ik denk dat onze derde mededinger als kandidaat op de eindoverwinning beschouwd mag worden?, vroeg de journalist zelfverzekerd. Daar gaat hij in de fout, en wat voor een fout, had mijnheer Helsen het bijna uitgekraaid. Maar hij wist zich te beheersen en nam beminnelijk het woord. Een vluchtige analyse zou mij misschien ook tot dezelfde conclusie leiden euh Marcel. Maar we hebben hier helaas niet te maken met een perfecte noot, dit was alleen maar een veelbelovende noot Marcel. De noot is jammer genoeg te vroeg geoogst en men heeft de bolster kunstmatig laten openspringen. Een beetje met een pennenmesje in de bolster gekerfd en daarna heeft men de noot in een warme, vochtige kamer gelegd, u weet hoe het er soms aan toegaat. Mijnheer Helsen was er absoluut van overtuigd dat Marcel geen flauw benul had hoe het er soms aan toeging. Maar in die kamer zal die noot uiteraard niet meer groeien Marcel. Bekijk de zaadhuid even Marcel, dat vervelende vliesje rond de zaadlob. Idealiter heeft die zaadhuid een mooie gele kleur. De zaadhuid van deze noot is nog veel te wit. Kortom, dit is een onrijpe noot Marcel. In een doodse stilte zag Vlaanderen hoe een jurylid een zaadlob in de mond stak, kauwde, even wat lucht naar binnen zoog en dan weer langdurig kauwde. Ik hoef die noot niet te proeven Marcel, ik weet gewoon dat die noot smaakloos is, fluisterde mijnheer Helsen om de magie van het ogenblik te accentueren.
En wat te denken van onze laatste kandidaat mijnheer Helsen? Mijnheer Helsen kon niet lang genieten van zijn overwinning. De noten van mijnheer Valandat kregen al zijn aandacht. Het waren de meest volmaakte Franquettes die hij ooit gezien had. De kenner was diep onder de indruk. In zijn lofbetuigingen klonk de oeroude eerbied voor de okkernoot door. Want hoewel men veel kritiek kan uiten op het milieu van de juglanskenners, één ding moet men ze nageven, een mooie noot durven ze een mooie noot te noemen. Zoals iedereen verwacht had werd mijnheer Valandat dan ook de winnaar van de achtste Koningin Fabiolawedstrijd. De proclamatie was amper voltrokken of mijnheer Steveniers was er in geslaagd de zestiger voor de camera te slepen. Mijnheer Valandat, de vraag die op ieders lippen ligt, kan u ons het geheim van uw overwinning verklappen? Euh Euh , stotterde de winnaar die recht uit een schilderij van Permeke bleek te komen. Het gerucht doet de ronde dat u een zeer voedselrijke grond tot ontwikkeling gebracht hebt? De grote kerel lachte zijn rotte tanden bloot, zijn ogen vernauwden zich tot spleetjes. Dat dat zou nog goed kunnen ook, schuddebolde hij, ik ga af en toe eens pissen tegen die boom ja. En opnieuw galmde zijn aanstekelijke lach door de Koningin Elisabethzaal.
Ik kan me vinden in de column van nonkel Jo in de standaard. Hij ergert zich blijkbaar ook aan meningen die met een sausje van wetenschappelijkheid worden gepresenteerd. En blijkbaar mag deze blog ook iets stouter.
"Het is objectief aantoonbaar dat een aria van Bach veel mooier is dan 'ik zie zo gère m'n duivenkot" van Bobbejaan Schoepen. Dat is geen kwestie van smaak, dat is loepzuiver te bewijzen. Als iemand dan zegt dat hij dat laatste veel beter vindt dan Bach, is hij in mijn ogen dom, maar ik probeer hem wel meteen zijn domheid te vergeven, omdat ik weet dat je , om Bach te appreciëren, een soort vooropleiding moet hebben gehad" Siegfried Bracke in "humo"
Lieve Siegfried. Zou het alsnog mogelijk zijn om mij een copietje van dat loepzuiver bewijs te bezorgen. Kwestie van mijn tijd niet meer te verdoen met dit blog. Vriendelijke groeten, Johan
Tijd om onze actieradius een beetje uit te breiden. Want wat waar is voor ethiek geldt ook voor esthetiek.
Ik vraag me af waarom er zoveel mensen zijn die de behoefte hebben om hun mening te kunnen objectiveren. Zo is het vandaag de dag erg hip om het woord meerwaarde te gebruiken. Meerwaarde
AAAAAAAAAAARRRRRRRGGGGHH.
Voor sommige mensen is het niet keigoed of archi-slecht. Neen, ze vinden dat het een esthetische meerwaarde heeft of dat ze de culturele meerwaarde er niet van zien. Maar meerwaarde is wiskunde mensen. Je koopt iets voor vijf en je verkoopt het voor zeven, dan is twee de meerwaarde. Daar moet je niet echt een wiskundig brein voor zijn. En wiskunde heeft niet echt veel te maken met esthetiek.
In combinatie met esthetisch, architecturaal of cultureel wordt meerwaarde een draak van een woord. Alsof meerwaarde in de kunst iets substantieels zou zijn, een ingrediënt dat je er aan kan toevoegen. Sorry hoor meneer de kunstenaar, maar er ontbreekt toch een snuifje meerwaarde.
Het gebruik van het woord meerwaarde heeft louter en alleen de bedoeling om subjectiviteit een aureool van objectiviteit te geven.
Op de site van Patrik Vankrunkelsven (www.vankrunkelsven.be) staat een artikel roken in bijzijn van kinderen
Omdat het niet echt lang is en omdat ik het een mooi voorbeeld vind van waar het in deze blog om draait, neem ik het artikel integraal over. Af en toe moet u ook een beetje moeite doen hoor.
'Roken in een gesloten ruimte terwijl er kinderen bij zijn, is moordend'.
'Het recht op gezondheid moet hier zwaarder doorwegen dan het recht op privacy. Geloof mij, ik heb als huisarts al genoeg gezien', zegt Open Vld-senator Patrik Vankrunkelsven.
'Alleen al in Vlaanderen zitten elke dag opnieuw 116.000 kinderen te kuchen en te puffen in de sigarettenrook van hun ouders', zegt senator Patrik Vankrunkelsven, die ook een huisartsenpraktijk runt. 'Ik weet dat ik nu een heikel punt aankaart, maar ik vind het de plicht van de overheid om die kinderen te beschermen. Roken in een gesloten ruimte terwijl er kinderen bijzijn, moet verboden worden. Daar is maar één reden voor: omdat het moordend is.'
'Er zullen altijd wel mensen zijn die vinden dat de wetgever zich niet moet moeien met wat ze privacy doen', beseft Vankrunkelsven. 'Maar eerlijk gezegd, in dit geval weegt het recht op gezondheid zwaarder dan het recht op privacy.
Geloof mij, ik heb als huisarts al genoeg gezien. Het kan nu eenmaal niet dat kinderen gedwongen worden om passief mee te roken, met alle schadelijke gevolgen van dien. Om er maar enkele te noemen: een verhoogd risico op groeiachterstand, op astma, bronchitis, longontsteking en op een tragere intellectuele en emotionele ontwikkeling.'
Vankrunkelsven dient zijn wetsvoorstel in eigen naam in, maar kan rekenen op de steun van partijgenoot Rik Remmery en professor Roger Blanpain. Maar politiek gezien blijft de kwestie een moeilijke evenwichtsoefening, zeker met de verkiezingen in aantocht. 'En toch denk ik dat de tijd er rijp voor is. Om de simpele reden dat niet-roken vandaag de regel is, in tegenstelling tot vroeger. Niemand betwist nog de schadelijke gevolgen van gedwongen meeroken.'
De Open VLD-senator wil dat het rookverbod in eerste instantie wordt afgedwongen in de auto. 'In de wagen roken terwijl er kinderen bij zijn, is pure kindermishandeling. Ik zeg niet dat we nu plots alle auto's en huiskamers massaal moeten gaan controleren, maar zo'n rookverbod moet wel op een of andere manier afdwingbaar zijn.'
Toch moeten de boetes alleen maar als een stok achter de deur gezien worden. In de eerste plaats wil Vankrunkelsven voor verscherpte sociale controle zorgen. 'Mensen moeten hun buren erover durven aanspreken als ze zien dat die een sigaretje opsteken terwijl hun kinderen in dezelfde ruimte zitten. Er moet over gediscussieerd kunnen worden. Er zijn mensen die vrezen dat je dan kinderen krijgt die hun ouders bij de politie zullen gaan aangeven. Dat is dan maar zo, al is hun vrees terecht. Als kinderen niet willen dat hun ouders in hun bijzijn roken maar geen gehoor vinden, dan moet de overheid die kinderen kunnen beschermen.'
Patrik Vankrunkelsven heeft de klok horen luiden maar hij weet nog niet waar de klepel hangt.
Er worden regels vastgelegd en die regels zijn niet definitief. Helemaal akkoord. Om de simpele reden dat niet-roken vandaag de regel is, in tegenstelling tot vroeger. Ik zou het zelf kunnen geschreven hebben.
Politiek is voortdurend keuzes maken. Helemaal akkoord. Er zijn honderden argumenten aan te halen om in deze discussie het recht op privacy te verdedigen en evenveel argumenten om het recht op gezondheid te bepleiten. Maar uiteindelijk is de keuze geen rationele keuze. Ik vraag me af wie er op dit ogenblik zou zeggen: sorry hoor, maar ik heb hier niet echt een mening over. Laat ik eerst maar in alle rust die honderden argumenten bekijken. Neen, geef toe, iedereen is vanuit een buikgevoel onmiddellijk pro of contra het voorstel.
Wat mij betreft mag Patrik voluit voor zijn overtuiging gaan. Maar in de tekst is er één zin te veel. 'In de wagen roken terwijl er kinderen bij zijn, is pure kindermishandeling. Niet-roken is vandaag dan wel de regel geworden, maar heel wat mensen hebben ongetwijfeld een moeder of een broer of een goede vriend die wel eens een sigaretje opsteekt in het bijzijn van zijn kinderen. Blijkt dat die moeder, die broer of die vriend nu plots kindermishandelaars zijn. Een hard moreel oordeel. Eigenlijk komt het hierop neer. Als pakweg de paus iemand moreel veroordeelt dan kan ik schouderophalend verder. Het is een moraal waar ik niet in geloof. Als er nu nog zou staan "ik vind het kindermishandeling", tot daar aan toe. Ik heb mijn moreel bewustzijn en Patrik gun ik het zijne. Maar "het is kindermishandeling" ? Een brug te ver Patrik, een brug te ver.
Peter Tom Jones noemt zichzelf een geengageerde wetenschapper en is auteur van verschillende opiniebijlagen. (www.petertomjones.be)
Een citaat uit zijn opiniebijlage dit jaar wordt de klimaatoorlog gewonnen of verloren.
In die context is het klimaatscepticisme vandaag niet alleen totaal wetenschappelijk achterhaald maar ook ethisch onaanvaardbaar.
Peter Tom, alle respect hoor.
Maar zou je als wetenschapper niet beter schrijven in die context is het klimaatscepticisme wat mij betreft niet alleen totaal wetenschappelijk achterhaald maar voor mij ook ethisch onaanvaardbaar?
Zoals beloofd ben ik even gaan snuffelen op de sites van Vlaams Belang coryfeeën.
In de column van Gerolf Annemans een diptiek met Siegfried Bracke (terug te vinden op zijn website www.gerolfannemans.be) staat volgend citaat: de plicht om (de meningen en standpunten van) het Vlaams Belang op een ordentelijke en ten opzichte van andere strekkingen rechtvaardige manier aan bod te brengen, is in het geval van een openbare omroep niet enkel een morele en of deontologische plicht (zoals dat ook voor commerciële journalisten het geval is), maar ook een formele plicht.
Gerolf man, over welke morele plicht gaat het hier? Over de morele plicht van Gerolf toch? Is het nog nooit bij u opgekomen dat er mensen zijn die bepaalde uitlatingen als racistisch beschouwen en dat ze die naar hun ethische normen geen publiek forum wensen te geven.
Als ik het goed heb zijn er volgens Etienne Vermeersch geen denkbeelden of meningen inzake ethiek, godsdienst en maatschappij die evident waar zijn.
Dat haal ik uit zijn artikel grenzen aan de vrije meningsuiting dat je op zijn website (www.etiennevermeersch.be) terug kan vinden. (begin van de zesde paragraaf)
Als ik het verkeerd heb mag hij me iets laten weten. Want in dat geval hoef ik hem ook niet op het matje te roepen. In dat geval gelooft hij iets anders dan ik en daarmee is de kous ook af.
Maar als ik het goed heb gaat hij er dus van uit dat er inzake ethiek geen meningen zijn die evident waar zijn. Nochtans lees ik, in hetzelfde artikel nota bene, dat bepaalde uitlatingen van het Vlaams Blok fundamenteel immoreel zijn. Of in zijn artikel voor een ethisch cordon sanitaire lees ik dat het Vlaams Blok of Vlaams Belang een intrinsiek immorele partij is.
Daar zakt mijn broek van af Etienne. Ik kan het best hebben dat bepaalde uitlatingen bij wet veroordeeld worden of dat bepaalde partijen bij wet verboden worden. Als een meerderheid van oordeel is op die manier te moeten handelen, het zij zo. Maar daarom wordt die mening, die uitlating of die partij nog niet intrinsiek of fundamenteel immoreel.
En om eventuele ongegronde kritiek voor te blijven: Een volgende keer: De scalp van Filip Dewinter?
"Hier komt ooit een citaat van één of andere nitwit." Johan.
STATUTEN
0)NAAM: nullen club 1)LIJFLIED: Volver (terugkeren)
2)MASCOTTE: Ventje Tutlatee 3)GROET: het "ok" teken dat duikers tegen mekaar maken (symboliseert de nul) 4)LIDMAATSCHAP: iedereen die dit blog meer dan één keer bezoekt wordt automatisch lid. 5) ERE - LIDMAATSCHAP: volgens redelijke subjectieve normen. 6) ERE - LEDEN: Theo Vloebergh Joss Stone Manu Van Hecke Muriel Barbery
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"De schoonheid der dingen bestaat in de geest van wie ze beschouwt" DAVID HUME
"De rede is de slaaf van de hartstochten" DAVID HUME
"Er zijn geen feiten, alleen interpretaties" FRIEDRICH NIETZSCHE
"Je kunt een probleem niet oplossen vanuit hetzelfde soort denken dat tot het probleem heeft geleid" ALBERT EINSTEIN
"De werkelijkheid is slechts een illusie, maar wel een heel hardnekkige" ALBERT EINSTEIN
Bon, waarvan hebben we het deze week weer op de zenuwen gekregen?
Jury’s van televisieprogramma’s, laten we daarmee beginnen. Volgt u ze, al die uitzendingen waarin dans-, zang-, schaats- of keukenkwaliteiten van al dan niet bekende Vlamingen worden getest? We mogen hopen van niet, maar helemaal kunnen ze u niet ontgaan zijn. Claudio en Gaëlle zijn een koppel – of beter gezegd: waren een koppel – waar ook onze kwaliteitskranten geen nadere toelichting meer bij verstrekken. Claudio en Gaëlle, de kwaliteitslezer wordt verondersteld te weten over wie het dan gaat. Zoals bij Nicole en Hugo, Wendy en Frans, of Miet en Wilfried.
In zowat al die programma’s is er een jury van soi-disant deskundigen die oordeelt over de deelnemers. De meesten van hen vinden al vlug dat zij belangrijker zijn dan de kandidaten. En erger: gaan zich daarnaar gedragen.
Welnu, hier ons voorstel. Al die aanstellers van juryleden in een bus van Pam Vermeulen en afvoeren naar een afgelegen loods of schuur. Daar netjes op een rij opstellen, wijl tegenover hen, ook netjes op een rij, de beledigde of vernederde kandidaten al hebben plaatsgenomen. Aan elk der leden van deze tweede rij nu een geladen machinegeweer ter hand stellen. En een mand vol reservemunitie. Daarna het teken geven: ‘Tien minuten, vanaf… nu!’ En dan schieten maar. Het zal gauw gedaan zijn met Peter Goossens en Davy Brocatus. Of met dat madammeke met haar visveilingstem uit Mijn restaurant.
Wat heeft ons, en u ongetwijfeld ook, nog meer geërgerd? Opiniepagina’s in kwaliteitskranten. Dat is dus echt dé gesel van de hedendaagse journalistiek. In overweging nemende dat opiniepagina’s er een rechtstreeks gevolg van zijn, wat valt er dan nog aan te voeren ter verdediging van de vrijheid van meningsuiting? Ja, het is de enige manier waarop Dirk Verhofstadt, onder zijn nom de plume van zijn broer Joenk of van Mathias De Clercq, iets terugdoet voor het vele belastinggeld dat hij in zijn nutteloze carrière weddegewijs heeft binnengerijfd. Nooit iemand ontmoet die kon uitleggen wat Dirk Verhofstadt eigenlijk uitricht, behalve op uw en mijn kosten boekjes zitten lezen.
Maar dit is vanzelfsprekend geen vergoelijking voor het oeverloze geëmmer en geëtter en gezeur en gezeik dat allerlei zichzelf interessant wanende personen dagelijks via vrije tribunes in de krant kwakken. Eén bladzijde is daarbij al lang niet meer genoeg, twee of drie, in het weekend negen. En o wee als Pier Pol op de korrel heeft genomen. Dan staat er de volgende dag op dezelfde plaats geheid de reactie van Pol op Pier, in een even oeverloze stroom van hoogdravende woorden.
Was het hiermee afgelopen, een mens zou de schouders kunnen ophalen, maar nee: de dag nadien is Pier er weer. Pol heeft niet gelezen wat er stond! Pol maakt eerst een karikatuur van de woorden van Pier, of van Pier zelf, en neemt dan de karikatuur op de korrel, een eeuwenoude truc uit het sofisme. Pas op: soms durft Pol dan nog een tweede keer te reageren. Pier heeft ook niet gelezen wat er stond… Als dan eindelijk, ein-de-lijk, zowel Pier als Pol als de eindredacteurs van deze kletspagina’s het welletjes vinden, is daar Kristien Hemmerechts. Of Cas Vander Taelen. Of meester Van Steenbrugge. Gevolgd door een eindeloze stoet gesubsidieerde universiteitsprofessoren. Leve de vakschool.
En dat heeft dan met zijn allen de hoogmoed te beweren dat zij ‘het maatschappelijk debat’ voeren. Wel, indien dat zo is: weg met het maatschappelijk debat. Al die vrijetribunespelers in een doodlopende steeg samendrijven en een bom erop, wedden dat de wereld nadien een betere plaats zal zijn?
Maar het allerergst zijn natuurlijk de columnisten, van wie er helaas ook steeds meer en meer zijn. Een plaag. Niemand bedenkt nog een krant of een tijdschrift, of er moeten zes columns in. Liefst zeven. Jezus, wat een ellendige troep nitwits. Uitroeien!
Koen Meulenaere
Heeft nergens iets mee te maken. Pure filosofie dus.
Zit wat te zappen en zie op ATV een madammeke uit een jeans boetiekske in 't stad. De interviewster vraagt wat er typisch is aan de nieuwe collectie.
Het maske zegt: de zomercollectie is zeer ethisch geïnspireerd. Waw, denk ik, en spits mijn oren. Terwijl ik dat doe, of daardoor, valt mijn frank. Ze zei natuurlijk niet "ethisch". Ze zei "eighties".... Op z'n Antwerps Schoon Vlaams klinkt dat natuurlijk hetzelfde.
RIKM
"Zwijgen is een argument dat moeilijk te weerleggen is" HEINRICH BÖLL
Filosofie-vrije wetenschap bestaat niet; er is hooguit wetenschap waarvan de filosofische bagage zonder nadere inspectie aan boord wordt genomen.
DANIEL DENNETT
"A truth ceases to be true when more than one person believes in it. " OSCAR WILDE