A R C I L , EEN DRENTSCHE PATRIJSHOND
04-09-2011
Het is weer zover.....
Une journée dans la vigne
de druivenpluk zit er aan te komen. Afgelopen vrijdag was het baasje "min of meer" vrij (moest wel bereikbaar zijn voor zijn werk).
Het was prachtig weer, dus 's middags na het paardrijden van het baasje, werd de grasmaaier op het aanhangertje geladen en
werd er een koeltas ingepakt. En ja hoor, daar kwam ook de riem, dus ik mocht ook mee.
Het was een hele tijd geleden dat ik mee ben geweest, het vrouwtje was er ook al een tijd niet geweest.
Maar dat zal allemaal wel aan het slechte weer hebben gelegen. De mannen hadden nog wel gesnoeid,
maar het gras onder de druiven moest dringend gemaaid worden,
want ook al door de vele regen was daar de klad in gekomen.
De baasjes hadden een spiraal meegenomen die ze in de grond konden draaien en daar deden ze de lijn van 10 meter aan.
Het veld naast de wijngaard wordt niet gebruikt, dus had ik een heel groot stuk om te verkennen.
En dat was toch leuk, ze hadden me er nog niet aan vast of ik had al een fazant de schrik van zijn leven bezorgd.
De baasjes zagen mij wegschieten en vervolgens een fazant die verschrikt opvloog.
Het was lekker hoog gras, ik moest steeds springen
om er bovenuit te komen. Ik denk dat er ook muizen zaten, ik heb ze alleen niet kunnen vinden. Ik heb wel heel goed gezocht.
Het vrouwtje baalde, want ze was het fototoestel vergeten,
maar gelukkig mocht ze de telefoon van het baasje gebruiken en dat ging ook wel.
04-09-2011 om 12:36
geschreven door Jiltje
30-08-2011
Poetsen
Na de ochtendwandeling die zowaar droog verliep, de woonkamer maar weer eens flink onder handen genomen.
De kleedjes/kussens van Arcil konden helaas niet buiten hangen ivm., je raadt het al..., regen.
Wel even goed uitgeklopt, de stoelen, bench enz. aan de kant en stofzuigen maar.
VIDEO
Er was maar één ding dat niet aan de kant ging en dat luistert (???) naar de naam Arcil. Dus daar maar omheen gezogen.
Uiteindelijk besloot hij dat hij beter zijn bench kon gaan verdedigen, die was nou net zoals hij hem wilde hebben,
lekker wat fijn zand op en onder het kussen en een net gevangen vliegje.
"Nee vrouwtje, afblijven, hier lig ik en zie maar dat je me eruit krijgt".
"En als je toch gaat dweilen, vergeet je dit dan niet?.
Ik ben net nog even door de achterdeur naar buiten geweest.
Wist je al dat het weer regent?".
Maar omdat hij tijdens het dweilen, keurig, in zijn bench of ergens anders gaat liggen,
waar hij het vrouwtje niet in de weg loopt, krijgt hij een lekker kluifje als beloning.
.
30-08-2011 om 17:05
geschreven door Jiltje
23-08-2011
Wat een weer....
Met het naar bed gaan, was er nog niets aan de hand. Maar het vrouwtje was net in slaap aan het vallen toen er
een licht gerommel hoorbaar was.
Het zal toch niet.... en ja hoor, het gerommel werd steeds duidelijker hoorbaar en Arcil navenant.
Toch maar naar beneden, want het baasje moest vroeg weer op en had zijn nachtrust hard nodig.
Onweer over, Arcil rustig, vrouwtje weer naar boven. Ze lag nog niet of daar begon het circus opnieuw.
Opnieuw naar beneden, nu maar op de bank gaan liggen. Arcil werd er iets rustiger van en dat heeft zich zo een keer of drie
herhaald tot het vrouwtje om half 5 dacht: "nu blijf ik in bed liggen" en wonder boven wonder bleef het redelijk rustig.
De ochtendwandeling is weliswaar in de regen, maar zonder onweer, verlopen, maar we waren nog niet binnen
of daar begon het weer.
En zoals het er uitziet, kan dat nog wel even duren.
Afgelopen weekend moest er in de tuin gewerkt worden. Het leek alsof het dak van het tuinhuis lekte,
dus daar moest iets aan gebeuren. In ieder geval moesten de takken, die erboven hingen, gekortwiekt worden.
Daarbij bleek Arcil een enorme hulp, door ervoor te zorgen dat de takken goed over de tuin
verdeeld werden. Zo kon het vrouwtje ze makkelijk oppakken om ze in de hakselaar te doen en kreeg ze gelijk wat
lichaamsbeweging doordat ze ze overal vandaan moest halen.
De volgende dag was het te warm om 'wat dan ook' te doen en hebben ze geprobeerd wat verkoeling te zoeken in de
inmiddels afgezette voortuin
23-08-2011 om 10:48
geschreven door Jiltje
16-08-2011
Dank jullie wel
Allemaal bedankt voor de felicitaties voor mijn derde verjaardag. De baasjes zeggen dat ik nu "echt" volwassen ben.
Het was alleen jammer dat het zondag zulk slecht weer was. Maar binnenkort hebben ze een héle leuke verrassing voor me.
Afwachten maar, dus. Ik heb wel lekkere dingen gekregen en later, toen het even droog was, heb ik het baasje geholpen.
Het dak van het tuinhuis lag vol water en toen het baasje de afvoer had vrijgemaakt kwam er een heleboel water
uit de regenpijp met prut dat in die pijp zat. Dat heb ik (om het baasje te helpen) met mijn poten
naar achteren gewerkt, zodat het beter door kon stromen en er een leuk meertje ontstond.
16-08-2011 om 10:24
geschreven door Jiltje
14-08-2011
Lang zal-ie leven....
3 jaar
ER IS ER ÉÉN JARIG, HOERA, HOERA!!!!
14-08-2011 om 00:00
geschreven door Jiltje
09-08-2011
Tussen de buien door
Op onze dagelijkse wandelingen proberen we zo te lopen dat we weinig verkeer tegen komen.
Helaas ligt de officiële uitlaatstrook langs een weg waar nogal hard wordt gereden. Maar daarna komen we langs heerlijk rustige stukjes,
waar Arcil dan wel niet los maar wel aan de flexlijn mag. Vandaag hebben we het fototoestel maar eens meegenomen.
Het vrouwtje wilde een paar koeien fotograferen. Normaal gesproken liggen die heel lief tegen elkaar aan,
maar juist nu liepen ze meters uit elkaar.
Ook de schapen die ons altijd heel geïnteresseerd bekijken hadden meer belangstelling voor het gras,
waarschijnlijk omdat het tussen de buien door even droog was
en dat toch wat prettiger eet.
De laatste uitlaat-strook waar we komen ligt langs een weg waar veel te hard wordt gereden,
maar daar is de strook gelukkig wat breder en moest Arcil ook even poseren.
Gaap, gaap, moet dat nou zo nodig? Nou OK dan!!
Maar, ik kijk lekker de andere kant op, naar die mooie molen
die je mooi niet ziet op de foto.
09-08-2011 om 16:43
geschreven door Jiltje
07-08-2011
Ontstront
Jakkie, wat zit daar nou?
Omdat het nou niet bepaald lange-wandelingen weer was, bedacht het vrouwtje dat Arcil wel eens een opknapbeurt kon gebruiken.
Dat begon er allemaal mee dat er een plakkaat poep tegen Arcil zijn poeperd aangeplakt zat.
Kennelijk aan het oog ontsnapt, want het was inmiddels opgedroogd. Tsja, hoe krijg je dat er dan vanaf? Eerst maar eens met een kam proberen.
Maar dat vond Arcil niet zo'n goed idee. Als het vrouwtje al met de kam wees, draaide hij mooi met zijn kont weg.
Dat werd dus rondjes om elkaar draaien. Zeggen dat ie moest zitten had ook geen zin, want uiteraard moest juist dat gedeelte zichtbaar zijn.
Met de borstel kwam ze al wat beter in de buurt, maar als er wat meer druk uitgeoefend werd ging hij op de loop.
Dat lukte dus niet. Eerst maar eens naar de bijkeuken, daar is minder ruimte om er vandoor te gaan.
Oud handdoekje gepakt en nat gemaakt en dat, toen Arcil weer eens op zijn poeperd zat, er maar onder geschoven.
Kennelijk kreeg hij toch in de gaten wat de bedoeling was en dat het eigenlijk toch wel fijn was dat de boel gereinigd werd en
kon het vrouwtje heel voorzichtig haar gang gaan.
Daarna nog een lekkere borstelbeurt en omdat ze toch bezig waren moesten de overhangende oorharen ook maar even bijgepunt,
maar ook dat was makkelijker gedacht dan gedaan. Maar met wat paaien met kauwstaafjes is ook dat weer gelukt
en is hij weer het heertje.
07-08-2011 om 15:08
geschreven door Jiltje
02-08-2011
Tot slot het vakantie-album
Uit honderden foto's heeft het vrouwtje een foto-album samengesteld, zodat ze
de vakantie zo af en toe nog eens opnieuw kunnen beleven.
Ze hebben het er zo naar hun zin gehad, dat ze volgend jaar wel weer willen.
02-08-2011 om 00:00
geschreven door Jiltje
25-07-2011
Allemaal koeien
In Frankrijk zaten we midden tussen de koeien. De weilanden stonden vol met verschillende soorten .
Tijdens een avondwandeling bleek één van de weilanden bezet door wel heel nieuwsgierige koeien.
Zodra Arcil in beeld kwam leken ze elkaar te waarschuwen: "Hee, daar komt een raar klein koetje aan!!!"
Maar toen Arcil, zich een paar stappen dichterbij waagde om die nieuwsgierige koeien eens nader te bekijken,
namen ze snel de poten en keek hij ineens tegen een hele kudde hard weglopende achterwerken aan.
VIDEO
De zogenaamde Limousin-koeien werden door de straat langs ons huisje naar een ander weiland gebracht
Dan werden de straten met linten afgezet zodat ze ze niet het één of andere erf op zouden lopen. En daar kwamen ze, achter een boer aan die iets van "Ek, Ek," riep. Toen het vrouwtje naar het hek liep om foto's te maken, liet de boer, die achteraan liep, precies voor het vrouwtje de koeien halt houden, zodat ze rustig haar gang kon gaan.
Daarna, na een bedankje van het vrouwtje
voor dit heel aardige gebaar, gingen ze weer:
"Ek, Ek Ek, Ek".
25-07-2011 om 22:54
geschreven door Jiltje
18-07-2011
Arcil, onze waterheld
De eerste dagen nadat de baasjes terug waren van vakantie was het erg warm en omdat Arcil in het voorjaar
al zo had lopen puffen dachten ze hem een plezier te doen met een zwembadje.
Na eerst droog geoefend te hebben werd er langzaam aan steeds iets meer water in het badje gedaan.
Maar zodra er water in kwam kostte het steeds meer moeite om Arcil een poot in het bad te laten zetten.
Op alle manieren hebben de baasjes geprobeerd hem het badje in te krijgen. Snoepjes, brokjes of speeltjes
niets hielp. Zelfs het er zelf in gaan zitten en zo idioot mogelijk te doen leverde slechts een enkele stap in
de goede richting op.
Als hij dan uiteindelijk 1 of 2 poten in het water had gehad kwam er weer een klein beetje water bij.
Eén keer heeft hij er met 4 poten ingestaan maar dat was kennelijk per ongeluk want hij wist niet hoe snel hij er weer uit moest springen.
Op het laatst heeft het vrouwtje één van zijn favoriete speeltjes aan de binnenkant met smeerkaas ingesmeerd
(vindt hij erg lekker) en in het water gelegd.
VIDEO
18-07-2011 om 17:28
geschreven door Jiltje
14-07-2011
Apporteren
Het stormt, het regent het is 14 graden. Een mooie gelegenheid om nog eens de foto's en filmpjes van de vakantie te bekijken.
Eén filmpje heeft het vrouwtje gemaakt toen het baasje was gaan paardrijden.
Ze wilde apporteren gaan oefenen met Arcil. Thuis doen ze dat ook weleens in de tuin, maar nu hadden ze een hele grote tuin tot hun beschikking.
De eerste de beste keer dat het vrouwtje de dummy (een oude dummy van Kyra van Sonja) had verstopt had Arcil hem al heel snel gevonden
en heel netjes teruggebracht.
Zo goed, dat ze besloot er een filmpje van te maken, dus statief erbij en een beetje goochelen en hier is-ie dan.
VIDEO
14-07-2011 om 12:09
geschreven door Jiltje
10-07-2011
Pruimentijd
Het is weer pruimentijd, beduidend vroeger dan vorig jaar.
Deze keer hadden de baasjes het, in tegenstelling tot andere jaren, aan zien komen.
Begon april stond de boom prachtig in bloei en gezien de hoeveelheid bloesem was de verwachting hoog gespannen.
Vorig jaar bestond de oogst uit 4 pruimen, waarvan Arcil er zich 2 had toegeëigend.
Het jaar daarvoor wisten ze niet eens dat de bewuste boom een pruimenboom was.
Je moest goed kijken maar op een bepaald moment werden de eerste pruimen zichtbaar,
net zo groen als het omringende blad. En dat waren er een hoop.
En nu, nu kunnen de baasjes niet opeten tegen wat er van de boom afkomt.
En Arcil, die helpt dit jaar niet mee. Die heeft kennelijk slechte herinneringen aan de pruimen.
Die zijn nog maar voor één ding goed en dat is er lekker overheen rollen.
En dat is lekker kleverig.
10-07-2011 om 16:54
geschreven door Jiltje
06-07-2011
En nog meer Frankrijk
Ze hadden in Frankrijk ook van die leuke kleine beestjes. De overbuurvrouw, die daar permanent woont,
wist te vertellen, toen ze een kopje koffie bij ons kwamen drinken, dat dat "rapiettes" zijn.
Nou rap waren ze zeker, ik kreeg ze mooi niet te pakken en kon ook niet zien waar ze zo gauw bleven.
Daar heb ik heel wat tijd aan besteed en de baasjes maar lachen. En de muizen die er zouden moeten zitten,
volgens het gazon vol gaten en de eigenaar, heb ik helemaal niet gezien. Het vrouwtje was daar wel blij mee.
Die heeft een keer een hele grote zwarte tor gezien. Die liep over de grond in de slaapkamer toen ze net in bed lag.
Het baasje denkt dat ze overdreef toen ze aanwees hoe groot die wel niet was.
Daarna heeft ze nog wel torren gezien, maar niet meer van die grote.
Net zag ik hem nog!!
Hij kan toch niet weggevlogen zijn???
Dan maar eens van deze kant proberen.
Weer te laat!!!
06-07-2011 om 22:48
geschreven door Jiltje
02-07-2011
Sportieve activiteiten rond het huis
Het baasje had een recept meegekregen voor verband, ontsmettingsmiddelen, anti-biotica enz.. Bepakt en bezakt kwam hij weer uit
de "Pharmacie". Toen moest hij nog op zoek naar een "Infirmier/ière".
Je gaat daar niet naar de huisarts of zijn assistente, nee, er komt een heuse verpleger/pleegster aan huis om de
wond te bekijken en het verband te verwisselen. De baasjes hebben nog gevraagd of ze dat niet zelf konden doen.
Nee, volgens voorschrift van het ziekenhuis moest er om de dag een verpleger komen en dat 4 keer. Nou ja, vooruit dan maar.
Zwemmen werd wat lastig, maar als je je hand boven water houdt lukt het aardig.
Het vrouwtje vond het eigenlijk wel komisch en met de juiste hoed leek het wel aqua-linedancing.
Rond het dorpje, dat 2 km. verderop lag waren mooie wandelingen uitgezet. De baasjes zijn alleen maar vlakke wegen
gewend en het vrouwtje voelde, meer dan ze zag, dat de wegen daar zo af en toe heel gemeen omhoog liepen.
Een zogenaamd vals plat, maar dan wel een heel vals, vals plat. Maar het was zeker de moeite waard.
Ook Arcil had het kennelijk een vermoeiende wandeling gevonden.
Maar gelukkig wachtte er thuis een lekker zacht kussentje.
02-07-2011 om 22:41
geschreven door Jiltje
30-06-2011
Op bezoek in La Magdeleine
Het bleef een beetje kwakkelen met het weer. De baasjes hadden beloofd dat we een keer Belle, Heros en Hera zouden
gaan bezoeken in La Magdeleine als we in Frankrijk waren, maar het mooist zou zijn als het dan mooi weer was.
Dus toen het ernaar uitzag dat dat het geval zou zijn werd de afspraak gemaakt. We zouden er dan ook een nachtje blijven.
Het was nog altijd 140 km rijden en dat over mooie maar kronkelige en omhoog en omlaag gaande wegen.
Af en toe heb ik maar eens gepiept. Dan dachten ze dat ik moest plassen, maar dat was niet zo.
Ik werd gewoon een beetje misselijk. Maar ik heb niet gespuugd hoor.
Toen we er eindelijk aankwamen werden we begroet door 3 enthousiaste drenten,
waarbij ik vond dat Heros wat al te enthousiast was. Die nam me gelijk in een soort van houdgreep. Dat liet ik niet
op me zitten. Heros vond denk ik, dat hij zijn moeder en zus moest beschermen.
Toen leek het de baasjes een goed idee om Heros en mij tijdens een wandeling goed kennis met elkaar te maken.
Dus gingen het baasje van Heros en mijn baasje met Heros en mij op pad. Dat ging eerst best wel goed en
de baasjes waren al blij. Toen gingen we een korenveld in, dat was heel leuk, daar kon je lekker in springen.
Je kon alleen niet meer zien waar je was
en toen botste ik ineens tegen Heros op. Dat was schrikken, van de schrik begonnen we opnieuw te vechten.
Dat vond mijn baasje niet zo'n goed idee en wilde ons uit elkaar halen en werd toen prompt in zijn hand gebeten.
Dat was wel erg jammer, want de rest van de dag was het ziekenhuis-werk. Het baasje van Heros heeft
mijn baasje overal heen gereden (dank je wel nog). Gelukkig bleek er niets vitaals geraakt te zijn en met
2 hechtingen in zijn hand kwam hij er vanaf.
Onze vrouwtjes hebben tijdens het wachten gezellig zitten kletsen en omdat Heros mee was mocht ik in
de tuin bij Belle en Hera blijven. Dat vond ik wel wat, ik heb ze allebei grondig besnuffeld.
Daar waren ze het eigenlijk niet zo mee eens,
dus dan kreeg weer een grauw of een snauw, maar ik gaf het niet op. Het vrouwtje heeft er geen foto
van gemaakt, maar ze zei dat ik heel ondeugend keek.
Toen de baasjes eindelijk terugkwamen moesten ze wel zorgen dat Heros en ik niet bij elkaar in
de buurt kwamen, dat vonden ze wel jammer.
Hera en Belle houden Heros gezelschap
Nadat de baasjes heerlijk gegeten en gedronken hadden, oude herinneringen hadden opgehaald en
de deugden en ondeugden van ons drenten besproken te hebben gingen we allemaal slapen.
's Morgens heb ik toch nog even in het koren mogen springen en zijn de baasjes een pint wezen pakken.
En hebben de vrouwtjes nog maar eens wat gekletst.
's Middags op de terugweg naar huis (het vrouwtje moest rijden) hebben de baasjes me niet meer gehoord.
De volgende dag trouwens ook niet, het is best vermoeiend hoor om een paar teven achterna te zitten.
30-06-2011 om 16:32
geschreven door Jiltje
PS La Magdeleine
Jan en Simonne,
bedankt voor de gastvrije ontvangst.
Helaas is het anders gelopen dan de bedoeling was, lastig als 2 reuen elkaar echt niet moeten.
We hebben heerlijk gegeten en gezellig bijgepraat.
En wat wonen jullie daar schitterend.
30-06-2011 om 16:32
geschreven door Jiltje
29-06-2011
Mijn zusje Pebbels
Eén van mijn zusjes, Pebbels, is ook aan het bloggen geslagen. Dat vind ik hartstikke leuk.
Ik heb al gelezen dat we best veel op elkaar lijken. Wat nog leuker is, er komt daar nog een drentje bij.
Dat wordt Puck, die is nog maar net geboren. Dat is een halfzusje van Pebbels en eigenlijk dus ook van mij.
We gaan daar vast veel avonturen van lezen. Als jullie het ook willen volgen:
29-06-2011 om 17:34
geschreven door Jiltje
28-06-2011
Vakantieverslag deel 2
Toen we dan eindelijk aangekomen waren mocht ik gelijk de tuin in en die was hartstikke groot.
Ik ben die ook gelijk maar goed gaan verkennen. Maar toen de baasjes samen met een meneer een huis binnengingen ben
ik maar gauw meegelopen. Dat moest ik toch wel allemaal in de gaten houden.
Het zag er allemaal best leuk uit. Er stonden 2 grote banken, waarvan ik dacht dat ik die maar eens uit moest proberen,
maar dan wel stiekem 's nachts als de baasjes sliepen. De baasjes vonden het allemaal prachtig en
het werd nog mooier toen die meneer vertelde dat hij een ovenschotel in de oven had klaargezet.
Ook lag er nog een hele mooie fles bier koud. Na een hele dag in de auto was dat een heel aangename verrassing.
Na alles uitgepakt en lekker gegeten te hebben zijn we gaan slapen met een gevoel van
verwachting voor de dag van morgen.
De baasjes zeiden dat ik me heel goed had gedragen 's nachts, maar ik was ook best wel moe.
's Morgens om een uur of 9 ben ik maar eens met mijn neus onder de slaapkamerdeur door aan het snuffelen gegaan
en toen ze dat hoorden kwamen ze gelijk.
Na een paar boodschapjes gehaald te hebben, in het dorp +/- 2 km. verderop, hebben we eens goed het huis
en de tuin verkend en alles een beetje een plaats gegeven.Want we zouden er wel 3 weken blijven.
Op het stuk grond naast ons stond een paard, Pomme heette zij. Daar ben ik eens even flink tegen tekeer gegaan,
maar zij keek me eens aan en ging gewoon door met haar bezigheden.
In de tuin stond ook een zwembad, dat was wel naar de zin van het baasje. Het vrouwtje zei, na er één hand
(als het al een hele hand was) te hebben ingestoken: "Brr, ik denk niet dat ik daar in zal gaan".
Het baasje ging 's middags al, hij deed wel stoer, maar aan zijn gezicht te zien was het toch wel erg koud.
Ja, als je één keer door was, dan...... was het heerlijk.
Maar ja, dat doorkomen, hè. Het vrouwtje geloofde het wel.
De eerste paar dagen was het goed weer, daarna volgden er een paar redelijke, maar ook wat behoorlijk regenachtige dagen.
Maar we hadden het alledrie reuze naar onze zin.
Zelfs was ophangen is dan leuk.
Wordt vervolgd
28-06-2011 om 17:21
geschreven door Jiltje
26-06-2011
Terug
Hallo, wij zijn weer terug. We zijn hééél ver weg geweest, met vakantie. We gingen (4 juni) al om 7 uur 's morgens weg.
Ik moest hééél lang achter in de auto. En dat vind ik niet zo leuk. Uit mezelf ga ik er dan ook niet in.
Het baasje moet me er dan maar in tillen, als ze willen dat ik meega. De baasjes zeggen dat het een fraai gezicht is,
zo'n grote hond die als een baby wordt opgetild. Op de parkeerplaatsen waar we stopten hadden we dan ook veel bekijks.
Daar ging ik dan ook best wel tekeer, maar dat was omdat ik blij was dat ik weer even de poten mocht strekken.
En dan wilde ik er natuurlijk weer niet opnieuw in. Maar verder heb ik me volgens de baasjes voorbeeldig gedragen.
We hebben ook een heel eind maar heel langzaam gereden en zelfs heel veel stil gestaan..
Ik denk dat het met iets dat "Parijs" heet te maken had, want dat woord heb ik heel vaak gehoord.
Maar toen ik na 12 uur en 850 km eindelijk echt uit mocht stappen,
was ik die lange vervelende reis gauw vergeten.
Het vrouwtje en ik gaan dat allemaal nog wel vertellen.
26-06-2011 om 22:53
geschreven door Jiltje
03-06-2011
Droogte
Baasje,
zou je de plantjes niet eens water geven???
03-06-2011 om 18:01
geschreven door Jiltje