Deze keer heb ik niet uitgebreid de tijd kunnen nemen om al mijn trainingen en gemoedstoestanden in dit blog op te nemen.
Door de strenge winter was het vaak zeer zwaar om de lange duurlopen consequent af te werken. Wegens 2x ziekte heb ik een lange en gewone duurloop moeten laten schieten.
Gelukkig had ik veel steun aan mijn coach Thomas Smeulders en de andere "Parijzenaars" die ik via hem heb leren kennen: Ann en Lieven, Wim, Gudrun en Sofi.
Parijs 7 april 2013: wat eerst een droom leek, werd werkelijkheid.
Op zaterdag 6 april vertrokken we met de kinderen naar Parijs (met wagen), met name eerst naar het runnersdorp voor de nummerophaling. De rit ging vrij vlot en eenmaal daar toegekomen, had ik binnen de 15 minuten mijn startnummer. Puike organisatie was dat.
Dan richting hotel gereden, auto geparkeerd, alles uitgeladen en met mijn ouders en schoonfamilie die met de Thalys waren gekomen en in hetzefde hotel logeerden, iets gaan eten naast het hotel. Nadien nog even de stad ingetrokken voor een eerste indruk zonder mij al te moe te maken.
Het was al snel tijd om richting restaurant Villa Andrea te gaan waar we waren afgesproken met de andere lopers en hun familie. Iedereen was wat zenuwachtig en stelde zich de vraag of de form er wel was om de marathon comfortabel uit te lopen. Het was een gezellige maaltijd met zeer lekkere pasta. De familie vloog erin met aperitief en wijn, ik hield het bij water .
De tijd was gekomen om naar het hotel terug te keren, samen met Thomas en zijn familie namen we afscheid en spraken Thomas en ik af dat we mekaar om 6.45u zouden tegemoet komen in de hal beneden. Met de anderen waren we afgesproken op de Champs Elysées aan de Citroën garage om 8.15u om vervolgens naar de startvakken te gaan.
De jongens wilden die avond niet naar bed, dat zal je altijd voorhebben als je zelf wil rusten.
We lagen er uiteindelijk allemaal ongeveer samen in en ik had mijn wekker op 5.30u gezet. Echter had ik weinig geslapen omdat ik vreesde dat ik te laat zou wakker worden en dan alles zou mislopen. Om 4u40 keek ik op de klok en om 5u25 was ik blij dat ik kon opstaan.
Op stille wijze verorberde ik mijn marathonontbijt dat ik van thuis had meegenomen: vruchtensap, bruin brood met kippenwit, een banaan en een fles aquarius. Mijn loopgerief, reservekleren, isostar repen en een banaan had ik de avond voordien al klaargelegd dus had ik nog even tijd om rustig te douchen.
Tijd om te vertrekken, na een kort afscheid van Bart ging ik naar de hal waar Thomas mij al snel vergezelde. We namen de metro die vlak aan het hotel was en we waren niet de enige lopers op de metro.
Aan de eindhalte van lijn 2 stapten we af om zo richting start te gaan.Thomas moest zijn gerief nog afgeven, ik had een truitje aan boven mijn loopkleding dat ik kon wegsmijten en de plastik zak van de organisatie (tegen wind en eventuele regen) en Bart zou mijn reservegerief meenemen nadien.
We stapten naar de Champs Elyées om de anderen te ontmoeten, het was frisjes en er was al veel volk op de been.
Wim en Lieven hebben we nog gezien, Sofi en Gudrun helaas niet meer. Om 8.30u was het tijd om naar het startvak te gaan, ik zat in de groene zone bij het tijdvak van 4u.
Vooraan waren er 2 mensen op een podium ambiance aan het maken voor de opwarming en dat was nodig want het was te koud om te blijven stilstaan.
Ik hoorde zeggen dat de lopers van 3u waren vertrokken, dan die van 3u15, 3u30, 3u45 en dan was het eindelijk aan 4u. In totaal denk ik dat ik vertrok met 40 minuten vertraging.
Eindelijk was er beweging en passeerden we de officiële start, ik drukte op mijn garmin chrono voor m'n tijds- en km registratie.
Van het lange wachten en spanning moest ik helaas al naar het toilet. Maar eerst uitkijken naar de familie, die gingen aan het 5 km punt staan, aan de colonne. Vol spanning keek ik naar hen uit en inderdaad, daar stonden ze luid juichend. Oef, dan uitkijken naar een plasplek, aha een Mc Donalds, snel naar binnen, toilet was helaas boven maar dat kon mij niet schelen. Even chrono afduwen en gaan. Hopla, een lege blaas en ik kon weer verder, ik was natuurlijk een beetje naar achter geraakt maar het weer en de sfeer waren prima, dus ik had er goeie moed in.
Het was een zeer mooi parcours, we liepen door Bois de Boulogne, daar heb ik even mijn voet omgeslagen maar niks ernstigs gelukkig. De mensen rondom mij keken even bezorgd en vroegen of alles ok was, dat vond ik heel sympathiek.
Na Bois de Boulogne liepen we langs de Seine en op ong. 24 km zag ik de familie weer staan, even handjeklap met de kinderen gedaan en terug verdergelopen. Dan kwam een heel zwaar stuk: een viertal tunnels, telkens dat je bovenkwam en je tempo had teruggevonden, was er weer een tunnel. Na de tunnels kregen we bevoorrading, maar iedereen was vermoeid van die tunnels en vele lopers begonnen te stappen met als gevolg dat je er moeilijk voorbij geraakte, ook al wilde je wel lopen.
Dan volgde het stuk aan de andere kant van de Seine met het passeren van de Eiffeltoren om vervolgens naar Bois de Vincennes te lopen. Op 32-33 km kreeg ik het een beetje moeilijk en voelde ik mezelf vertragen. Ik keek niet meer naar mijn chrono want ik wist dat ik niet meer op het 4u tempo aan het lopen was en dat maakte op dat moment niet veel meer uit voor mij.
Er passeerde nog een ambulance, er zaten of lagen mensen aan de kant met krampen, velen begonnen te stappen. Dan kwam 35 km, 38 km, 41 km en de finish. Geweldig gevoel om de eindmeet te halen in 4u14 eigen chrono. De beenjes begonnen wat op te stijven, maar dat had ik verwacht.
Snel de anderen zoeken aan het grote scherm, iedereen had het gehaald en iedereen was content.
Met de familie was ik afgesproken aan de Arc de Triomphe, ik nam afscheid van de andere lopers en onder de Arc hielden we nog een korte fotosessie en dan namen we de metro richting hotel zodat ik een warme douche kon nemen.
De dag nadien las ik in de krant dat mijn officiële tijd 4u17 was (door de plasstop in Mc Donalds). Ik ben zeer tevreden, volgende keer probeer ik voor de 4u te gaan!
Mijn speciale dank gaat uit naar:
Mijn familie en Bart die voor mij klaarstonden als er op de kinderen moest gepast worden omdat ik "weeral" een lange duurloop of testwedstrijd moest doen.
Thomas, die een schema heeft ontwikkeld waarmee ik mijn tijd heb kunnen verbeteren en waarmee ik de marathon zonder blessures heb kunnen uitlopen. Ook enorm veel dank om mij te motiveren en raad te geven, dat heb ik enorm geapprecieerd.
De andere Parijzenaars voor het onderling ondersteunen: Sofi, Gudrun, Wim, Lieven en Ann. Ann heeft helaas niet kunnen meelopen wegens blessure, ik wens haar in ieder geval een spoedig herstel toe en een marathon waaraan ze wel kan deelnemen!
De vele supporters en sympathisanten aan de zijlijn die mij via facebook gevolgd hebben.
Het is lang geleden dat ik nog een bericht op mijn blog heb geplaatst. Het komt er niet altijd van, er zijn meestal andere dingen die moeten gebeuren, MAAR nu heb ik beslist dat ik hier nog eens werk van ga maken .
Ondertussen zit ik al in de helft van de trainingsperiode voor de marathon van Parijs op 7 april.
Ik heb al enkele testwedstrijden 10 km achter de rug en zit qua tijd meestal tussen de 51'-53' minuten, dat is wel toppie voor mij.
Binnenkort staat er nog een halve marathon gepland in wedstrijdvorm, ik ben eens benieuwd hoe dat gaat aflopen. Hopelijk is het tegen dan warmer weer .
Het leuke is wel dat ik enkele sympathieke mede-Parijzenaars heb leren kennen via Thomas. Binnen 2 weken komen we eens bijeen om alles ivm Parijs wat te bespreken en op 17/03 doenwe dan samen die halve marathon.
Loopmaat Luc Verbinnen met wie ik in najaar 2012 een marathon zou lopen, is onverwachts overleden tijdens een duikinitiatie. Bijgevolg zijn de plannen iets gewijzgd maar ik heb niet stilgezeten, Luc zou dit niet gewild hebben.
Wat heb ik nog gedaan van wedstrijden:
Begin augustus: Ryth'm & Blues Run: 20 km in 30° vlakke zon langs de vaart van Massenhoven naar Antwerpen: saaie jogging, niet voor herhaling vatbaar. Weinig ambiance. Tijd was heel slecht (2u15'). Begin september: Bollekesloop: 10 km, altijd leuk om te doen, tijd was net 1u (ook warm weer). Half september: Energizer run ('s avonds), 10 km in Rivierenhof. Heel veel volk dus geen goede tijd mogelijk.Wel veel ambiance en randanimate. Eind september: Damloop in Amstterdam, 16 km: gekend parcours van vorig jaar, snelle start en heel goed gelopen in 1u28. Zeer goede run. Véél ambiance! Die Nederlanders kunnen er wat van! Daar kunnen ze bij ons niet aan tippen qua enthousiasme langs de kant. Eind september: Dorpsjogging in Hemiksem met de loopmaatjes, 6 km. Miles heeft 1 toer van 2 km meegelopen, talent in wording! 7 oktober: Halve marathon van Brussel met enkele maatjes Was heel tevreden. Ik was wel blij dat ik m'n muziek bijhad voor de zwaardere stukken (veel bergop).
Ik heb het gevoel dat er al een marathon in de benen zit. Het plan is om in april mee te doen in Parijs dus ik zal nog even geduld moeten hebben en blijven doortrainen in de winter. Dat zal het lastigste zijn.
Ik heb mij alvast laten checken bij Nottebohm en alles leek in orde. Een uitgebreid verslag hiervan krijg ik nog.
In ieder geval, het lukt allemaal goed en ik ben er vrij zeker van dat die 2e marathon wel moet lukken ;-).
Vanaf nu zal ik mijn blog terug regelmatig updaten.
Nu de marathon al een tijdje geleden gepasseerd is, is het niet evident om terug te focussen en nieuwe doelen te vinden.
Afgelopen zaterdag was het de Rivierenhofloop.
Voor de kinderen was er 300 m of 1000 m, voor de volwassenen 5 km of 10 km.
Mijn vader, nonkel en ikzelf waren ingescheven voor de 10 km, de jongens voor de 300 m.
Er waren nog wat familieleden afgekomen om te supporteren.
Eerst begeleidde ik Miles en Ian voor de 300m. Miles schoot weg als een pijl uit een boog, Ian had het iets moeilijker, die was moe na 200 m en heeft het laatste stuk gestapt. Ze kregen allebei een medaille, wel leuk natuurlijk.
Dan moesten we wachten tot 15.30u voor de 10 km.
Samen met mijn vader en nonkel ging ik naar de start van de 10 km. Aangezien ik de 10 km binnen het uur wou uitlopen, was ik redelijk snel gestart en heb ik mijn vader en nonkel pas gezien na de finish. Het waren 2 toeren en bij de 2e toer had ik de indruk dat er al mensen aan het vertragen waren. Ik kon stelselmatig nog groepjes voorbijsteken en toen ik op het laatst de piste opliep, zag ik dat mijn tijd binnen het uur zat en was ik zeer tevreden.
Het weer viel goed mee, het was droog, wel af en toe wat wind, maar sinds de "winderige" jogging in Hulst, heb ik geen schrik meer van een beetje wind ;-).
Mijn nonkel was halverwege gestopt, was niet in form en m'n vader heeft het wel uitgelopen.
Nadien dronken we nog een lekker bolleke onder begeleiding van het muziekgroepje dat er stond te spelen en konden de jongens nog even op het springkasteel.
Een gezellige familliejogging was het, voor herhaling vatbaar!
Nog even melden: het doel voor het najaar is de marahon van Amsterdam in oktober. Tenminste, als er geen blessures opduiken, fingers crossed!!
Na de euforie van afgelopen maandag breekt de herstelperiode aan.
Maandag na het werk ben ik richting zwembad gefietst om wat los te zwemmen. Echter kreeg ik kramp in mijn linkervoet, zodat ik eigenlijk niet heel veel heb gezwommen maar vooral gestretcht in het water.
Woensdag ben ik dan gaan loslopen, héél rustig aan. Het was net alsof ik voor een eerste maal ging joggen, ik geraakte bijna niet vooruit.
Aangezien ik wat pijn had in mijn linkervoet, wou ik de zaken ook niet te hard forceren.
Donderdag en vrijdag heb ik dan "rustdag" gehouden op loopgebied. Zaterdag zijn we gaan rondwandelen in de stad en vandaag zondag ga ik niets doen qua sport.
Misschien ga ik morgen nog eens fietsen en/of zwemmen.
Het belangrijkste is dat die voet eerst volledig herstelt. Nadien kan ik terug langere duurlopen beginnen doen.
Het volgende "doel" is de Rivierenhofloop op 12 mei (10 km, een goei trainingeske ).
Maandag 23 april, the day after, wat gaat dat geven?
Ik heb niet bijzonder goed geslapen Je zou denken, je bent moe na zo'n marathon en je slaapt als een roos maar niets is minder waar. Waarschijnlijk werkte die adrenaline nog na.
In ieder geval, bij het opstaan voelde ik toch enige stijfheid in de beentjes.
Ik ging de trap voetje per voetje af en zelfs dan ging het nog lastig.
Bij aankomst in de stad na het afzetten van de kinderen kocht ik mij eerst een frutje (de Gazet van Antwerpen) want daar stonden de uitslagen al in.
Ik nam de tram naar het werk en kon mij nog inhouden om de Gazet niet op de tram open te slaan. Op het werk toegekomen controleerde ik mijn uitslag en wat bleek: 4u28', geen 4u31'. Geweldig, onder de 4u30' zelfs!
Zo fier als een gieter liet ik aan mijn lieve collega's mijn medaille zien en deed ik mijn verhaal. Het deed deugd dat iedereen zo enthousiast was. Enkelen hadden niet gedacht dat ik het zou gehaald hebben, maar die hadden mij onderschat .
Na het werk ging ik richting Hoboken om boodschappen te doen en nadien was ik van plan om met de fiets naar het zwembad te rijden om een paar baantjes te doen en op deze manier de spieren nog wat los te maken. Ik had echter een logistiek probleempje: ik had m'n sleutels en gsm thuis vergeten en kon dus niet binnen. Dan even "hulplijn Bart" gebeld bij de buren en daar even gewacht. 'k Heb daar nog een gezellige babbel gedaan. Eind goed al goed, Bart was er om mij binnen te laten en ik kon de boodschappen droppen en uiteindelijk richting zwembad vertrekken.
Bomma & bompa waren de kinderen van school gaan halen, door mijn "vertraging" waren die al thuisgekomen toen ik van het zwemmen terug was.
Toen Bart thuis was kraakten we nog een fleske champagne en genoten verder van de avond.
De dag waar ik zo lang naar heb uitgekeken is eindelijk aangebroken!
Na een slechte nachtrust (zenuwen!) liep de wekker af om 6.20u. Het enige dat mij nog te doen stond was eten, drinken en mezelf klaarmaken. Mijn sportzak had ik zaterdag al klaargemaakt.
Wat heb ik gegeten en gedronken als ontbijt: 1 glas kiwisap, 2 dubbele boterhammen met kippewit en als afsluiter een banaan.
Na afscheid genomen te hebben van het thuisfront was ik om 7.15u al op pad richting tram die er al direct aankwam, een meevaller! Onderweg stapten er nog enkele "collega-marathonners" op.
Iets voor 8u was ik al op linkeroever en het was er nog vrij rustig. Ik heb de omgeving verkend, mijn t-shirt gaan ophalen en gecheckt waar de vrachtwagen stond om mijn gerief straks af te geven . Ondertussen dronk ik rustig voort van mijn aquarius.
Tegen 8.30u waren mijn ouders er met supportershand van de GVA. We hebben rustig gepraat terwijl ik de laatste zaken aan mijn outfit aanpaste (borstnummer goed vastspelden, mp3 speler in broekzak, schoenen nog eens goed vastmaken, nog eens drinken, foto maken). Dan was het tijd om mijn sportzak af te geven en nog een laatste plasje te doen voor het vertrek.
Het was koud, dus mijn KW heb ik nog even aangehouden. En dan waren de ballonnenmannen er (de pacers zoals ze genoemd worden). Ik ging in het vak staan van 4u30, dat was mijn beoogde tijd.
9u27, tijd om de KW af te geven aan de mama en tussen de lopers te gaan staan.
9u30 de start, in tegenstelling tot de Ten Miles begonnen we al snel te bewegen. Eventjes een stuk op LO en dan de Waaslandtunnel in.
Ondertussen had ik een compagnon, genaamd Kris die mij sympathiek leek en hetzelfde tempo liep als ik. Samen begonnen we aan de klim in de tunnel, rustig aan zonder te forceren.
Na de tunnel gingen we langs Brouwersvliet de kaaien op tot op het Zuid. Op de kaaien waren heel weinig supporters, door het slechte weer misschien? Toen we op de Singel kwamen, zagen we dat de auto's daar allemaal stilstonden. Gelukkig waren de bestuurders sympathiek en kon er hier en daar een applausje af.
Van de Singel draaiden we rechtsaf naar de Kolonel Silvertoplaan om daar Hoboken in te gaan. Iedereen zat nog fris, er werd gebabbeld en gegrapt.
Aan de Steynstraat stonden man & kids om te supporteren en een energy bar aan te reiken na high five met de jongens gedaan te hebben kon ik weer verder.
Ondertussen zaten we al voorbij de 10 km en gingen we richting Sorghvliedt waar mijn loopmaatje Griet van team Haraka mij stond aan te moedigen. Ook Luc van team Haraka was er met de fiets om mij een stukje te volgen. Hij vroeg hoe het ging en of ik genoeg dronk. Ik zei dat ik altijd water genomen heb want die AA die ik in het begin eens genomen heb, was op mijn maag blijven liggen.
So far so good, we liepen richting Wilrijk en ik nam afscheid van Luc want die moest met de overzet naar LO voor de Ten Miles.
We kwamen aan de 20 km en alles ging nog vlot. In Wilrijk stond mijn ex-collega Veronique mij op te wachten met haar loopschoenen. Zij heeft ongeveer 1 à 2 km meegelopen en we hebben rustig gebabbeld.
Mijn compagnon Kris begon last van zijn dij te krijgen maar hij had niks pijnstillends bij en ikzelf had ook niks op zak.
Van Wilrijk gingen we Berchem in, langs Berchem station en de straatjes erachter (daar ken ik het niet zo goed) om dan richting Deurne-Zuid te gaan.
Daar stonden er 3 fietsbegeleiders op mij te wachten: nonkel Georges en Linda & Wim van de loopgroep. Heel plezant, ik kon nog gezellig praten en poseren voor de foto's. Ik voelde mij fris, sprak er zelfs over om later nog wat te versnellen qua tempo.
De ballonnenmannen bleven mooi voor mij lopen. Af en toe moest er eens ene gaan plassen maar die haalde ons direct weer in om terug het tempo aan te houden.
We waren het bord van de 30 km gepasseerd, nu volgde het "zwarte gat" want dit was mijn maximale trainingsafstand. Kris begon nu ook last te krijgen van zijn knieën, niet zo leuk natuurlijk.
We kwamen in het Rivierenhof, Kris moest helaas lossen. Ik bleef hetzelfde tempo aanhouden.
Daar stonden nog enkele supporters: Cathy, Cees en Eline, die hebben ook even gevolgd met de fiets en zijn dan teruggedraaid. Leuk dat ze zo lang gewacht hebben ;-).
Aan het kasteel van het Rivierenhof stonden mijn ouders met hun supportershand, die waren van LO met de tram naar daar gereden en gingen nadien met de tram 10 naar de Grote Markt om mij daar op te wachten.
Eenmaal we uit het Rivierenhof kwamen, barstte er een hagelbui los. Wim en Linda zijn dan teruggedraaid want die gingen nog grote toer fietsen. Nonkel Georges was nog steeds bij mij. De bui duurde gelukkig niet zo lang.
Mijn MP3 werkte niet dus heb ik die maar weggestoken. Tenslotte had ik die van de ganse tijd nog niet opgezet.
Aan de Slachthuislaan zag ik nog iemand staan: de Michael, ook met fiets. Hij sloot mee aan om mij verder aan te moedigen want de zwaarste kilometers waren aangetreden.
Ik zat op 38 km door mijn reserves. Er werden nog bananen en drank aangereikt, wat ik in dank aannam.
De laatste 4 km waren puur op wilskracht. Michael en nonkel Georges hebben mij nog heel goed begeleid.
Na de Slachthuislaan liepen we naar de Dam en dan even door park Spoor Noord om dan uiteindelijk via Ankerrui en Brouwersvliet terug op de kaai te komen. Ik zag het bord van 41 km staan en dacht bij mezelf "yes!".
Nonkel Georges en Michael namen even een andere weg want die mochten natuurlijk niet naar de aankomstzone.
De laatste 200m voelden alsof ik vleugeltjes had, daar stond de tijdsopname, 4u31 zag ik staan. Geweldig! Mijn doel behaald!
Trots op mezelf nam ik de medaille en "aluminiumfolie" in ontvangst om mij op te warmen.
Michael stond er ondertussen al en mijn ouders waren er ook. Nonkel Georges was nog snel even bloemen gaan halen, heel tof!
Mijn collega Marc kwam ineens ook opduiken, die had mij blijkbaar willen volgen van in het Rivierenhof maar had mij net gemist jammer genoeg.
Moe maar voldaan ging ik richting bagagedepot en kleedkamers om even wat frisse kleren aan te trekken. Het badje was voor thuis.
Doel bereikt, missie geslaagd!
Bedankt aan alle supporters, steunbetuigers, loopmaatjes van team Haraka en fietsbegeleiders!
Ook dank aan Bartje & de kids dat ze mij telkens mijn duurlopen lieten doen ;-).
De dag voor de marathon beginnen de zenuwen op te komen.
Gisterenavond ben ik mijn borstnummer op het werk gaan ophalen. Ik heb een gepersonaliseerd nummer : "855 An" staat erop. Geweldig! Nu kan iedereen voor mij supporteren ;-)
Vandaag is het platte rust en het klaarmaken van mijn sportzak.
Ik denk dat ik morgen maar met lange mouwen ga lopen want ze voorspellen koud en nat weer jammer genoeg.
De koolhydratenstapeling gaat goed. Ik eet ook voldoende fruit en groenten. Hopelijk helpt het voor de prestatie.
Ik weet niet of ik morgennamiddag nog een verslag zal publiceren, maar anders zeker op maandag.
Door werken aan de verwarming "ten huize van" ben ik vandaag niet buitengeraakt voor een rustig loopje.
Het laatste voorbereidend toerke zal bijgevolg voor vrijdagavond zijn met de loopgroep. Even rustig lopen, bijbabbelen en eventueel afspreken voor zondag als er iemand komt supporteren. De meesten doen de 10 miles mee dus die moeten op tijd door de massa op linkeroever geraken.
Vanavond op tijd naar bed, dan nog 2 werkdagen, 1 rustdag en dan is het zover...
De laatste week voor de marathon, het begint serieus dichterbij te komen. Volgende week rond dit uur zal ik de marathon uitgelopen hebben (althans, dat hoop ik).
De afgelopen week zijn we er een paar dagen tussenuit geweest en heb ik iets minder gelopen dan ik in een normale week zou doen, maar vandaag heb ik dan weer een rustig duurloopje van 1 uur gedaan.
Het weer was niet schitterend maar het deed toch deugd om even buiten te komen.
De komende week ben ik niet van plan om mij moe te maken in mijn trainingen. Ik ga een paar korte loopjes doen van maximum 45 minuten.
Helemaal niks doen deze week is niet voor mij weggelegd, want dan is de kans groot dat ik volgende zondag helemaal niet vooruit geraak. Het loopgevoel moet nog wat in de benen zitten.
Qua voeding ga ik ook wat opletten: geen gebakken patatten of frieten, geen pizza, geen taartjes of ijs, enzovoort.
De voorbije week was een actieve loopweek met trainingen op de vaste dagen maandag, woensdag en vrijdag.
Vanmorgen wat later opgestaan en naar buiten gekeken: grijs en bewolkt. Veel zin om te gaan lopen had ik niet.
Eerst dan maar rustig ontbeten met vers fruitsap en dan mij klaargemaakt om te vertrekken.
Aangezien niemand zich had aangeboden voor fietsbegeleiding na mijn oproep op facebook, was ik op mezelf aangewezen en kon ik maar 1 drankbus en 1 energiebar meenemen. Om 11u was ik dan eindelijk de deur uit (laat voor mijn doen).
Het ging niet supervlot, wellicht zat het familiefeest van gisterenmiddag er voor iets tussen. De in veel boter gebakken noordzeetong lag wat op de maag.
Ik ben op een heel rustig tempo beginnen lopen om het zo lang mogelijk te kunnen volhouden. Van thuis vertrok ik richting park en het Fort, daar 2 toeren, dan via Moretusburg verder naast de spoorweg riching Polderstad en Petrol en van de Petrol naar het Zuid. Daar ben ik dan langs de Montignystraat en de Kolonel Silvertoplaan terug naar huis gelopen. In totaal 2u30 en dat zal ongeveer 20 à 22 km geweest zijn.
Ik wou in het begin mijn pedometer nog ijken op de piste in het park, maar dit is helaas mislukt. Dat zal ik een andere keer nog eens moeten proberen.
De 2u30 leek mij wel voldoende voor vandaag gezien de 'omstandigheden'. Met wat "gezelschap" en een klapke tussendoor en extra drinken had ik het misschien langer kunnen volhouden, wie zal het zeggen.
In ieder geval, de 22e komt dichterbij! Nu een weekje met het gezinnetje 'op verplaatsing' en dan is 't bijna zover!
Gisterennamiddag 31/03 heb ik deelgenomen aan een 25 km loop in Hulst (dorp in Nederland, gekend van "Morres meubelen") georganiseerd door de lokale atletiekclub. De bedoeling was in feite een training maar dan in "wedstrijdverband".
Mijn vader was "Chinese vrijwilliger" om mee te gaan en de 1e toer mee te lopen. Het parcours van de 25 km waren 2 rondes van 12,5 km, dus dit was een perfecte planning: 1 toer samen en dan de 2e toer op mezelf.
De eerste 2 km was nog in het dorp, maar eenmaal we daar uit waren, kwamen we in de polders terecht en daar was véél wind en vooral wind op kop. Dat was allesbehalve aangenaam om in te lopen. Gelukkig moesten we op een gegeven moment rechtsafslaan, met als gevolg dat de wind van opzij kwam (dat was al iets minder erg) en nadien nog eens afslaan met wind in de rug, dat was natuurlijk veel aangenamer. Het ergste was dan voorbij. Er was een tussenronde op de atletiekpiste en dan moest ik aan mijn 2e toer beginnen.
We hadden op het einde nog 2 lopers ingehaald maar die stopten ook aan de 12,5 km. Ik liep dus alleen want alle anders lopers waren voor mij. Met de 2e toer kwam ik natuurlijk terug aan het "winderige" stuk en even heb ik getwijfeld om te beginnen stappen, maar ik heb toch volgehouden en was natuurlijk blij toen ik in het windvrije gedeelte toekwam, daar ging het dan precies vanzelf. Eenmaal het bordje van de 20 km voorbij voelde ik mij nog fit genoeg om de laatste 5 km vlotjes uit te lopen.
Mijn hartslagmeter liet het afweten, maar ik voelde mij goed. Tegen alle seingevers zei ik dat ik de laatste was en ze waren blij want dan konden ze vertrekken. Er was nog een wagen van de organisatie die mij voorbijstak en teken deed met de duimen omhoog als aanmoediging.
Ik had geen mp3 speler mee omdat ik had gedacht dat er wat "ambiance" ging zijn, maar er waren geen supporters onderweg dus ik was echt op mezelf aangewezen.
Toen ik op het einde op de piste toekwam moest ik normaal gezien nog een ronde lopen, maar ik mocht stoppen omdat ik tussendoor daar al een extra ronde had gelopen. Ik ben doorgekomen op 2u38', volgens mijn schema moest ik de 21 km doorkomen op 2u30' dus daar zat ik ruim boven. Ik was zeer tevreden.
Een lekker bekertje met soep stond op mij te wachten aan de finish en na het omkleden een lekkere leffe in de kantine samen met mijn vader en een meneer van de organisatie die op het laatst nog even naast mij heeft gefietst.
Nog een maand te gaan dus nu is het een kwestie van nog wat kilometers te trainen en wat aan de snelheid te werken dmv korte intervaltrainingen.
Vanmorgen ben ik opgestaan met een uur minder slaap dan gewoonlijk (zoals iedereen) dus dat deed wel eventjes zeer. Ik heb dan iets kleins gegeten (muesli met yoghourt) als ontbijt en dan heb ik mij klaargemaakt om te gaan lopen met mijn riem met drank en energiebar rond de lende.
Om 9.30u was ik al richting Fort van Hoboken aan het lopen op een rustig tempo. Er waren nog niet veel mensen op straat, dus een lekker rustig loopje was het. Ik heb eerst mijn gebruikelijke "Hobokense" toer gedaan van ong. 12 km. Even een plaspauze thuis gemaakt en dan aan het 2e deel begonnen, nl naar het Nachtegalenpark. De tocht ernaartoe is in het begin niet zo tof (langs de Kolonel Silvertoplaan) maar eenmaal daar aangekomen, is het aangenaam lopen in de parkweggetjes.
Na het lopen in het park begon mijn drank stilaan op te geraken, maar ik kan toch niet meer dan 1 fles van een halve liter meenemen. Misschien in het vervolg iets kopen onderweg.
De terugtocht vanuit het park naar Hoboken ging nog redelijk vlot, al begon ik het een beetje in de knieën te voelen.
Toen ik thuis aankwam tegen de middag was de zon al veel meer warmte aan het geven, dus was het goed dat ik 's morgens ben gaan lopen.
Ik heb in totaal 3u gelopen, ik denk dat het ongeveer 25 km zal geweest zijn, geen volle 30, maar toch ook al niet slecht me dunkt.
Vandaag een testwedstrijd gelopen met de maatjes van team Haraka. Ieder liep op eigen niveau (8 km of 16 km).
Na een korte opwarming was het de start om 14u. De opkomst leek mij niet zo groot en het waren vooral atletiekclubs, dus ik had redelijk snel door dat het een snelle race zou worden.
De 10 mijl hield 4 rondes in van telkens 4 km, niet zo heel plezant om toerkes te moeten lopen, maar we moesten het ermee doen. Ik loop liever in een grote lus dan in toertjes.
Ik heb de hele tijd samengelopen met Jurgen, wij lopen hetzelfde tempo en we hadden nog genoeg adem om grapjes te maken en te babbelen, dus dat was heel aangenaam.
Jammer van de regenbui onderweg want dat was wel eventjes koud maar nadien kwam het zonnetje er terug een beetje door.
We hebben er uiteindelijk 1u33 over gedaan. Het madammeke met het roze truitje die ongeveer 100m voor ons liep, hebben we niet meer kunnen inhalen .
Morgen ga ik wat loslopen, rustig aan, niks forceren... En nu, platte rust!
Het is de afgelopen week wat stilletjes geweest op m'n blog. De reden hiervoor is dat ik niet meer ben gaan lopen.
Vorige week zondag had ik die zware duurloop gedaan waar ik toch nog 2 dagen last van heb gehad, woensdag was het dan verschrikkelijk weer, dan ben ik ook niet weggeraakt en voordat ik er erg in had, stond het weekend weer voor de deur.
Vandaag ben ik dan een toertje van een uur gaan doen. Normaal gezien had ik een wedstrijd van 10 km moeten lopen, maar volgende week is het ook al een wedstrijd en dan einde maart ook nog eens.
Toen ik een 10tal minuutjes aan het lopen was, schoot mijn hartslag direct de hoogte in, ik dacht dat het misschien te maken had met het kopje koffie dat ik nog had gedronken. Ik hield een stevig tempo aan, wat als resultaat gaf dat mijn hartslag niet echt daalde, maar goed, dan was het maar een soort fartlektraining. Op het laatste nog een goed sprintje en dan naar de bakker voor brood voor het middagmaal ;-).
Uiteindelijk was ik wel tevreden hoor. Ondanks de hoge hartslag ging het lopen wel vlotjes.
De week die nu komt zal terug volgens schema verlopen.
Volgend weekend (zondag) 16 km in Borsbeek om 14.30u als ik mij niet vergis. Supporters altijd welkom!!
De week is weeral als een sneltrein voorbijgeraasd.
Vandaag heb ik een lange duurloop gedaan van 2u45: van Hoboken naar het Rivierenhof, daar een toer en dan terug naar Hoboken.
Gelukkig had ik mijn MP3 mee, dat gaf toch wat afleiding want "alleen is maar alleen".
Er waren veel joggers, het is precies of half Antwerpen is aan het trainen voor de Ten Miles of de Marathon.
Ik had die nieuwe riem aangedaan met een flesje drinken erin en een energiereep. Slim om dit mee te nemen, anders had ik het zeker niet zo lang volgehouden.
In totaal heb ik 20 à 25 km gelopen, exact weet ik het niet.
Ik was wel blij dat ik thuis was, want het laatste stuk ging veel minder vlot.
Nu nog wat recupereren en om 16u bezoekers ontvangen...
Vorige week was het een beetje mijn "'off week". Het lopen ging niet zo vlot en 's avonds was ik altijd héél moe.
Op mijn lange duurloop van afgelopen zaterdag had ik geen drinken mee en dat heb ik gevoeld. Na 2 uur gelopen te hebben, had ik er een beetje genoeg van en ben ik ermee gestopt.
Tegen volgend weekend ga ik eens zien voor zo'n riem waar je flesjes drank kunt aan bevestigen want het is toch noodzakelijk om iets mee te hebben, zowel om te eten als om te drinken.
Vandaag had ik mijn loopgerief mee naar het werk genomen en ben ik van het werk naar huis gelopen. Aangezien dat ik vind dat mijn tempo wat naar omhoog moet, heb ik wat sneller gelopen dan anders, wat als resultaat gaf dat ik 5 minuten sneller thuis was. Op een afstand van minder dan 10 km is dat een deftige snelheidsverbetering. Dit geeft mij weer nieuwe moed. Het ging ook veel vlotter en ik heb mijn MP3 niet meegenomen, dus geen gefrul aan uitvallende oortjes .
Mijn chef op het werk vertelde mij nog dat hij in zijn dertiger jaren marathons heeft gelopen in gemiddeld 3u tijd met 6 trainingen van 20 km per week. Chapeau hoor, dat is nog wel een niveautje hoger dan wat ik tracht te doen.
Maar ik laat mij niet ontmoedigen! Ieder loopt volgens zijn/haar tempo en frequentiemogelijkheid en bij mij is 4x per week perfect. Ik vrees dat anders de oververmoeidheid zal toeslaan en dan spreek ik nog niet over blessureleed.
De volgende training is op woensdag en vrijdag weer met de loopgroep.
De nieuwe week staat weer voor de deur. Afgelopen weekend ben ik 2x gaan lopen.
Eerst op vrijdagavond met de mensen van de loopgroep Haraka. Ik was aanvankelijk van plan om een korte toer van 8 km te doen, maar dankzij de vraag van Wim om er nog een stukje aan te breien, is het uiteindelijk 10 km geworden met ook Griet er nog bij. De beentjes en de adem zaten goed.
In het weekend was de lange duurloop weer aan de orde, deze keer 20 km af te leggen.
Vanmorgen ben ik met de auto afgezet geweest in het Nachtegalenpark, vandaar via het fietspad naast de autostrade naar het Rivierenhof en dan doorgestoken naar mijn ouders die in Deurne wonen. Na een korte tussenstop bij m'n ouders met plas- en drinkpauze, alsook t-shirt wisseling, vertrok ik met mijn vader voor de toer van Schoten (12 km).
We hebben redelijk droog weer gehad, behalve de laatste kilometer, dan begon het te sneeuwregenen en was het veel minder aangenaam.
Ik heb nog een klein sprintje op de Hoogmolenbrug gedaan en in het laatste stuk zonder mij te moeten forceren.
In totaal heb ik 2u45 gelopen en dat vind ik toch al deftig.
Ik ben tevreden over de vorderingen. Als ik zo kan voortdoen, zie ik het uitlopen van de marathon positief in.
Morgen een kort loopje om ervoor te zorgen dat de beentjes niet te hard opstijven .
Vandaag een uurtje gelopen in wind & regen. Iets minder fijn, maar niks aan te doen. Goed voor de weerstand zeker?
Eergisteren (maandag) ben ik van het werk naar huis gelopen mét rugzak. Dat was wel vrij zwaar maar ik heb er niet langer over gedaan dan zonder rugzak dus eigenlijk wel oké.
Ziezo, al 2 loopjes gedaan deze week, nog 2 te gaan!
Vanmorgen ben ik met een beetje vertraging vertrokken om 9.30u riching Kielpark, dan terug via de Silvertoplaan, J V. Linden pad, Fort VIII en dan huiswaarts.
Aanvankelijk was ik van plan om gisteren te gaan lopen, maar omdat er in de voormiddag een vriendin langskwam met haar 3 kindjes, hebben we het gezellig gemaakt met lekker eten en drinken.
Het was natuurlijk terug koud vanmorgen, maaar ik had bovenaan 3 lagen aangedaan. Onderaan (m'n broek) had ik maar 1 laag en dat was wel wat frisjes. Misschien kan ik volgende keer bij een kortere toer eens proberen om een panty onderaan te doen maar ik weet niet of dit wel comfortabel is om te lopen.
Pas na 40 minuten en oa. dankzij de goede muziek van studio Brussel op mijn MP3 begon het wat vlotter te gaan. Ik was niet de enige jogger, in het fort waren er nog mensen aan het lopen.
Ik heb mijn toer wel een beetje ingekort omdat ik anders te laat thuis ging zijn, aangezien er bezoek ging komen om half 12 en ik moest nog langs de bakker voor dessert. Ik wou het thuisfront niet door de kou laten gaan voor taart terwijl ik toch voorbij de bakker moest om naar huis te komen.
Uiteindelijk heb ik toch 2 uur gelopen en was net op tijd klaar met douchen e.d. toen onze bezoekers er waren.
Gelukkig had ik gisteren alles al voorbereid qua eten, zodat er enkel nog wat zaken opgewarmd moesten worden.
Het was een gezellige dag. Morgen begint er weer een nieuwe werkweek, hopelijk zonder stijve beentjes!
.
.
.
De dag waar ik zo lang naar heb uitgekeken is eindelijk aangebroken!
.
.
