Maandag 23 april, the day after, wat gaat dat geven?
Ik heb niet bijzonder goed geslapen Je zou denken, je bent moe na zo'n marathon en je slaapt als een roos maar niets is minder waar. Waarschijnlijk werkte die adrenaline nog na.
In ieder geval, bij het opstaan voelde ik toch enige stijfheid in de beentjes.
Ik ging de trap voetje per voetje af en zelfs dan ging het nog lastig.
Bij aankomst in de stad na het afzetten van de kinderen kocht ik mij eerst een frutje (de Gazet van Antwerpen) want daar stonden de uitslagen al in.
Ik nam de tram naar het werk en kon mij nog inhouden om de Gazet niet op de tram open te slaan. Op het werk toegekomen controleerde ik mijn uitslag en wat bleek: 4u28', geen 4u31'. Geweldig, onder de 4u30' zelfs!
Zo fier als een gieter liet ik aan mijn lieve collega's mijn medaille zien en deed ik mijn verhaal. Het deed deugd dat iedereen zo enthousiast was. Enkelen hadden niet gedacht dat ik het zou gehaald hebben, maar die hadden mij onderschat :wink:.
Na het werk ging ik richting Hoboken om boodschappen te doen en nadien was ik van plan om met de fiets naar het zwembad te rijden om een paar baantjes te doen en op deze manier de spieren nog wat los te maken. Ik had echter een logistiek probleempje: ik had m'n sleutels en gsm thuis vergeten en kon dus niet binnen. Dan even "hulplijn Bart" gebeld bij de buren en daar even gewacht. 'k Heb daar nog een gezellige babbel gedaan. Eind goed al goed, Bart was er om mij binnen te laten en ik kon de boodschappen droppen en uiteindelijk richting zwembad vertrekken.
Bomma & bompa waren de kinderen van school gaan halen, door mijn "vertraging" waren die al thuisgekomen toen ik van het zwemmen terug was.
Toen Bart thuis was kraakten we nog een fleske champagne en genoten verder van de avond.