Het weekend is weer gepasseerd, en daar ben ik blij om. Het viel al bij al wel mee, zaterdag zijn Marc en ik gaan winkelen, dat was lang geleden dat we dat samen deden. Zondag zijn we gaan wandelen in Knokke, daar was de Zwintocht van de wandelclub. Ik had er eigenlijk totaal geen zin in, maar ik wist wel dat als we thuis bleven ik de hele namiddag aan de pc zou zitten en Marc voor de TV, en dat hij op m'n zenuwen zou werken, dus heb ik maar al m'n moed bij mekaar genomen, en zijn we gaan wandelen. Het was wel een mooie wandeling, langs het Zoute, het Zwin, de dijk, 11 km, en achteraf gezien deed het wel deugd, maar ik was blij terug thuis te zijn. Dat wandelen doet mij ook altijd herinneren aan Jelle, hij deed dat ook zo graag! De laatste tijd komen er herinneringen aan hem bij alles wat ik doe of waar ik naartoe ga, dat is zo raar dat dat nu opeens komt. Het zijn meestal wel leuke herinneringen, maar toch doet het zoveel pijn... Gisteravond aan tafel ging het met Joke over choco, en Jelle kwam ter sprake. Het is zo raar, ik vind dat we veel te weinig over Jelle praten, maar als hij dan ter sprake komt wil ik het steeds over een andere boeg gooien, het is alsof ik er zelf niet over wil praten... Het is allemaal zo moeilijk en verwarrend. Morgen moet ik naar de psychiater in St. Jan, ik ben benieuwd. Ik verwacht er veel van, ik verwacht een goed gesprek, hopelijk valt het mee, we zullen zien...
Ik ben An
Ik ben een vrouw en woon in Damme () en mijn beroep is Verpleegkundige.
Ik ben geboren op 10/08/1964 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Ik heb een dochter van 19, ons zoontje van bijna 15 is in maart 2010 oveleden. Ik met deze blog mijn verdriet van me afs