Vandaag bezoeken we Constanta, daartoe nemen we de fiets en volgen zo goed mogelijk de promenade langs de kust. We fietsen tot bij het beginpunt van een kabellift die evenwijdig met de kust loopt. Deze brengt ons dichter bij het centrum van Constanta, vanaf het eindpunt wandelen we richting stadscentrum.
We maken kennis met een voor ons onbekend fenomeen, vrouwen komen naar ons toe en bieden ons een sleutel aan.. Snel krijgen we de verklaring, er worden kamers verhuurd aan toeristen.. een vorm van 'zimmer frei', maar deze vrouwen gaan actief op zoek naar potentiële huurders.. Op weg naar het centrum begint het plots te regenen, we stappen een restaurant binnen en ondanks het vrij vroege uur worden we er snel (en goed) bediend.
In het centrum bezoeken we eerst de moskee. Vanaf de toren is er een mooi uitzicht over de stad en de haven. Tweede bezoek is aan het nationaal museum van geschiedenis & archeologie, hier word heel wat van de geschiedenis van de stad tentoongesteld en uitgelegd.
Constanta heeft een lange geschiedenis, als één van de Griekse havens aan de zwarte zee, daarna Romeins, tijdelijk deel van het Ottomaanse rijk om uiteindelijk deel van Roemenië te worden. Het is trouwens de oudste continu bewoonde stad van Roemenië.
Intussen hebben we zoveel gewandeld dat we opteren voor een taxirit terug naar de plaats waar we onze fietsen hebben gestald en volgen we de promenade terug naar de camping.
We genieten nog wat van de avondlijke zeebries en gezien we op het verste punt van dit zomerverlof gekomen zijn doen we een kleine controle; volgens de GPS is het 2540km om op de kortste weg terug naar huis te rijden..
Vandaag bezoeken we eerst de 'villa' waar Ceausescu gewoond heeft voor zijn paleis afgewerkt was. Omdat we van plan zijn om na het bezoek direct verder te rijden gaan we er naartoe met de camper. Het valt echter niet mee om een passende parkeerplek te vinden in de buurt.
De villa is weliswaar klein in vergelijking met het paleis/parlementsgebouw dat we gisteren bezocht hebben maar een stulpje is het nu ook niet.. Ook hier is bezoek enkel mogelijk in groep met gids, gelukkig hoeven we niet lang te wachten.
Na dit bezoek wandelen we rond in het nabijgelegen park Herastrau. In dit park ligt het Pescarus restaurant waar we s'middags eten. Nadien wandelen we terug naar de camper en zoeken onze weg uit het drukke Boekarest, richting Constanta aan de zwarte zee. Eenmaal buiten Boekarest gaat het vlot, dank zij een van de weinige snelwegen van het land.
We bereiken Constanta en zoeken een plaatsje op een van de vele campings aan zee. Het gaat er losjes aan toe, kies maar een plekje... Het is hoogseizoen, en veel Roemenen brengen hun verlof door aan zee.
Nadat we ons geïnstalleerd hebben doen we nog een wandeling langs het strand en nemen als afsluiter een duik in de zwarte zee.
Gisteren goed aangekomen op de stadscamping van Boekarest.
Vandaag bezoeken we de stad per fiets..
We fietsen min of meer rechtstreeks naar het paleis van Ceaucescu, passeren hierbij de Arcul de Triumf.
Een beetje tot onze verrassing is het voormalig paleis (nu parlementsgebouw en zetel van diverse overheidsdientsten) een drukbezochte plaats. Bezoek is enkel mogelijk in groep, met een gids. We schrijven ons in voor het eerstvolgende bezoek met Engelstalige gids waarvoor nog plaatsen beschikbaar zijn, maar dat is pas om 13hr in de namiddag.. We hebben bijgevolg ruimschoots de tijd om te gaan lunchen in de buurt.
We melden ons stipt aan voor het bezoek en het is inderdaad een indrukwekkend gebouw (groter bouwvolume dan de pyramide van Cheops..) Volgens onze gids is dit het tweede grootste gebouw ter wereld qua vierkante meter (na het Pentagon), maar het grootste burgerlijk gebouw qua volume. Er zijn 20 verdiepingen, daarvan 8 ondergronds. Daar zouden zich ook 2 atoomschuilkelders bevinden en een tunnel die rechtstreeks naar het vliegveld van Boekarest loopt, groot genoeg voor een auto. Er is naar verluid ook voldoende plaats in de kelders om er 20.000 auto's te parkeren, waar of niet..??
We bezoeken slechts één van de verdiepingen van dit immens gebouw, maar dat neemt ongeveer anderhalf uur in beslag. Megalomaan is het woord dat het best past bij dit gebouw.. Een deeltje ervan is in gebruik voor het parlement en een aantal administratieve overheidsdiensten. De opbrengsten van de ticketverkoop volstaan niet om de kosten te dekken van verwarming en verlichting. De gloeilampen werden speciaal ontworpen en gemaakt voor dit gebouw (er hangen er ongeveer 300.000.. er is nog een voorraad van zo'n 100.000 stuks)
Er werd zo'n 8 vierkante kilometer aan gebouwen gesloopt om plaats vrij te maken voor dit paleis en de brede boulevard ervoor met nieuwe gebouwen. (We maken na het bezoek aan het palies nog een ommetje langs een werf waar een nieuwe kathedraal gebouwd word, mogelijk ter vervanging van één van de kerken die in deze buurt gesloopt werden..)
Na dit bezoek fietsen we naar wat er overgebleven is van het oude centrum. Dit gedeelte is grotendeels autovrij. We parkeren onze fietsen en wandelen rond in de buurt. In de calea Victoriei zijn een aantal mooie gebouwen te bewonderen, waaronder het nationaal museum en hoofdkantoor van de oudste Roemeense bank, de CEC. Eveneens in deze buurt het gebouw van de nationale bank & bijhorend museum en het beursgebouw. In een zijstraat bezoeken we de Stavropoleos kerk, gebouwd door een Griekse monnik. Het kerkje vertoont Byzantijnse invloeden.
Wat verderop ligt het Carul cu Bere, een café-restaurant uit 1879 in neo-gotische stijl, het is 'happy-hour' als we er toekomen, 2 consumpties voor de prijs van één.. Meer motivatie hebben we niet nodig om ons op het terras neer te vlijen voor een welverdiende verfrissing.. 2 dus.
In dit autovrije deel van Boekarest is er een groot aanbod aan restaurants, maar omdat het nog vrij ver fietsen is rijden we eerst het grootste stuk terug richting camping en pikken er op goed geluk een uit niet zo ver van de camping.
foto's via klikken op de kleine foto of op de link hieronder.
Vandaag staat een van de toeristische hoogtepunten van Roemenië op het menu, het kasteel van Bran dat gepromoot word als het kasteel van Dracula. Het is druilerig weer en in Bran aangekomen kost het ons heel wat tijd om een geschikte parkeerplaats te vinden.
Er staat een lange rij aan te schuiven om tickets te kopen, we besluiten om wat vroeger te gaan eten in de hoop dat het wat minder druk zal zijn op het middaguur. Dit klopt, de wachtrij is aanzienlijk korter nu de meeste toeristen aan het eten zijn. Echter na het bemachtigen van de tickets moet er nog een stukje gewandeld worden tot aan de ingang van het kasteel en daar is het opnieuw aanschuiven...
Slechts in kleine groepjes mag er binnengegaan worden, en eenmaal binnen word herhaaldelijk aangemaand om niet te blijven treuzelen.. Hoewel het bezoek interessant is omwille van de mooi gemeubileerde vertrekken en de tentoongestelde voorwerpen lijkt het erop dat het kasteel het slachtoffer is van de vele promotie er rond... naar onze mening is het ook overroepen om dit kasteel het mooiste van Roemenië te noemen.
Aan de voet van het kasteel is een 'Roemeens Bokrijk' gelegen, met een verzameling historische gebouwen (en gebouwtjes), het bezoek hieraan vinden wij even interessant als het kasteelbezoek..
Nadien rijden we naar de hoofdstad van Roemenië, Boekarest. Er is een stadscamping aan de rand van de stad waar we overnachten.
Einddoel voor vandaag is Brasov, zo'n 200km van Sibiu. Onderweg houden we halt bij de ruïne van een klooster, indrukwekkend door de grootte van de site. Dit was ooit het meest oostelijke klooster van de cisterciënzers.
Als volgende bezoeken we het Fagaras kasteel, in de gelijknamige stad. Het kasteel is gerestaureerd en herbergt een mooie collectie antieke meubelen, wapens, traditionele kledij en religieuze voorwerpen. Het is reeds middag als het bezoek afgelopen is, we eten in een restaurant in de buurt van het kasteel.
De streek zuidelijk van Fagaras staat bekend als 'het dak van Roemenië', de hoogste berg van Roemenië (de Moldoveanu) ligt op zo'n 40 km van Fagaras. (dit zuidelijke deel van de karpaten staat ook bekend als de Transsylvanische Alpen, de gebergtegroep die de Moldoveanu bevat word het Fagaras gebergte genoemd).
We rijden tot Brasov, een van de 7 versterkte steden in Transsylvanië die gesticht of uitgebreid werden door voornamelijk Duitse immigranten. (Transsylvanië word ook wel zevenburgen genoemd, waarschijnlijk een verwijzing naar deze steden..) De oorspronkelijke naam van Brasov was Kronstadt. Het valt niet mee om op deze drukke zondag een parkeerplaats te vinden voor de camper. Uiteindelijk parkeren we noodgedwongen vrij ver van het centrum en nemen dan maar de bus.
Het is heel druk in het oude centrum van Brasov, er is dan ook heel wat te zien. De grote gotische 'zwarte' kerk is wellicht het meest bekende bouwwerk. De naam 'zwarte' kerk is er gekomen door neerslag van roet als gevolg van twee stadsbranden, de laatste in 1689. De rijkdom van Brasov is het gevolg van haar ligging op de grens tussen het toenmalige Ottomaanse rijk en het westen, Brasov was een groot handelscentrum.
In de heuvels rond de stad bevinden zich nog enkele voormalige versterkingen, deel van de buitenste verdedigingsring. De grootste bevond zich op de Tampa heuvel, deze werd echter compleet verwoest. De top van deze heuvel is bereikbaar met een kabelbaan, volgens onze reisgids op zondag open tot 18hr. We wandelen tot aan het onderstation, om vast te stellen dat we net te laat zijn, na 17h30 word de kabelbaan enkel nog gebruikt om toeristen van boven naar beneden te brengen.. Het is een klim van een uur te voet naar boven, dit zien we niet meer zitten voor vandaag..
We overnachten op een camping in de buurt van Rasnov, zo'n 20 km van Brasov. Alhoewel ook Rasnov de moeite waard is om te bezoeken (kasteel, versterkte kerk..) houden we het de rest van de avond rustig. We informeren naar de mogelijkheid voor een avondwandeling, de eigenaar van de camping raad ons aan om tijdens het wandelen luidop te babbelen, kwestie van de beren te laten horen dat we eraan komen.. De zin van Jessica in een avondwandeling verdwijnt op slag..
Onze volgende bestemming is de Sint Michelsberg, er is een camping in de buurt. We installeren er ons en nemen de fiets naar de 'berg'
Bovenop deze 'berg' bevind zich een versterkte en ommuurde kerk, we laten onze fietsen bij het chaletje waar de tickets verkocht worden en wandelen naar het kerkje boven op de heuvel.
Nadien fietsen we naar het centrum van Cisnadioara voor een wandeling door het centrum van dit mooie stadje. Ook hier is de kerk versterkt en ommuurd. Rond het centrale plein bevinden zich diverse horecazaken, we kiezen er een uit met een overdekt terras, het is te warm om in de zon te gaan zitten.
Het is reeds laat in de namiddag als we terug bij de Sint Michelsberg aankomen om daar op een pleintje in de buurt te tafelen. Na afloop is het slechts een korte fietstrip naar de camping.
De middeleeuwse stad Sibiu is ons doel voor 27 juli, de rit tot ginder is kort zodat we er vroeg aankomen. Mede hierdoor vinden we gemakkelijk een plaatsje op de parking Cazarma 90, vlak bij het oude centrum van Sibiu. En nog meer geluk, bij navraag blijkt dat we ook hier (net als in Timisoara) op de parking mogen overnachten, mits betaling van het normale parkeertarief.
Sibiu (vroeger Hermannstadt) werd gesticht door Duitse immigranten. Momenteel maken etnische Duitsers er nog slechts een kleine minderheid uit. (Onder meer door deportaties na de tweede wereldoorlog en een grote emigratiegolf naar Duitsland na de val van het communisme). De stad ligt pal in het midden van het huidige Roemenië, in het zuiden van Transsylvanië.
Vanaf de parking wandelen we langs een park (in feite een voormalige verdedigingsgracht) en resten van de stadsomwalling naar het centrum. Dit is een bezoek meer dan waard. Vanuit de 'council tower' op het hoofdplein (Piata Mare) hebben we een mooi uitzicht op de stad en de diverse kerken; rooms-katholiek, evangelistisch en de koepel van de othodoxe kathedraal iets verder weg. Van het wandelen krijgen we stilaan honger, in de Chinese reisgids van Jessica word het Cram Sibiul Vechi aanbevolen als 'beste restaurant van de stad', daarheen dus..
De setting is mooi, onder de gewelven in een middeleeuwse kelder. Het eten is er zoals we reeds gewend zijn in Roemenië; stevige kost in grote porties voor een zacht prijsje..
In de namiddag besluiten we om een museum te bezoeken. Het Brukenthal museum is het oudste van Roemenë en is verspreid over diverse gebouwen in Sibiu. De grootste afdeling bevind zich in het Brukenthal paleis aan het hoofdplein maar we opteren voor het jachtmuseum 'August von Spiess'. Deze was koninklijk jachtopziener na WW I en heeft een indrukwekkende reeks trofeën verzameld (waarvan een deel te zien zijn in dit museum). Het museum heeft ook een grote collectie (jacht)wapens. Eén zaaltje is voorbehouden voor trofeën van groot wild uit Afrika. We zijn de enige bezoekers... De mevrouw die de tickets verkoopt zet zich na ons vertrek terug buiten op een stoel en doet verder met haar breiwerk..
Een tweede (openlucht)museum dat wat verder af ligt betreft rollend spoorwegmateriaal. Dit lijkt mij interessant, voor Jessica niet. Zij gaat wat uitrusten in de camper terwijl ik dit museum bezoek.
Bij aankomst blijkt niemand aanwezig om tickets te verkopen... een werknemer van de spoorwegen die toevallig voorbijkomt belt met zijn GSM, en wat later komt iemand plaatsnemen in het bureautje en reikt me een ticket aan.. gratis. Het word snel duidelijk waarom, het lijkt meer op een depot voor afgedankt materiaal dan op een museum..
s'avonds is er nog een concert op het hoofdplein. We blijven een tijdje kijken en slenteren daarna nog wat rond vooraleer terug te keren naar de camper.
foto's via klikken op de kleine foto of link hieronder volgen
Vandaag rijden we zuidwaarts, naar de grens tussen Servië en Roemenië. Deze grens verloopt deels langs de Donau, op de plaats waar de Donau door de zuidwestelijke karpaten stroomt. Lange tijd was dit deel van de Donau heel moeilijk te bevaren door de stroomversnellingen en de rotsbanken.
Pas na de bouw van een stuwdam in de jaren 60-70 van de vorige eeuw (waardoor het waterpeil met zo'n 35 meter steeg) werd dit traject gemakkelijk te bevaren. We houden halt bij de vroegere eerste Donau versmalling, op Servische kant staat een middeleeuwse burcht. (Golubac Fortress).
We volgen de weg langs de Donau tot bij een zijrivier (de Cerna) die we een stukje noordwaarts volgen tot Baile Herculane, een voormalig kuuroord dat reeds bekend was bij de Romeinen voor zijn warmwaterbronnen. Het is er heel druk, dit is dan ook het bekendste kuuroord van Roemenië. De meeste gebouwen staan er wat verwaarloosd bij, maar her en der word er ook gerestaureerd.
We rijden nog wat dieper het dal in en komen bij het bezoekerscentrum van het nationaal park Domogled-Valea Cernei, een van de 13 nationale parken die Roemenië rijk is.
Hier is quasi niemand, er is een klein streekmuseum ondergebracht met oude gebruiksvoorwerpen en een schaalmodel van het natuurpark. Een lokale gids neemt alle tijd om over de geschiedenis van de streek uitleg te geven (voormalig leraar Engels). Een bezoek aan het nationaal park met de camper lijkt hem niet aangewezen, gezien we enkel de hoofdweg kunnen volgen.. Als hij ook nog verteld over de vele bruine beren en de lynxen die in het park leven zinkt bij Jessica het enthousiasme in de schoenen..
We besluiten om terug te keren richting Donau. We stoppen bij de fameuze stuwdam bij Drobeta-Turnu Severin, daar is wel een bezoekersparking en een ontvangsthal, maar die is potdicht.. Via de app campercontact zoeken we de dichtsbijzijnde overnachtingsplaats, deze bevind zich in Vanjulet, een 40km verderop.
Deze overnachtingsplaats heeft ons wat verder gebracht van onze volgende bestemming, de stad Targu Jiu. In deze stad bevinden zich 3 van de belangrijkste kunstwerken van Constantin Brâncuși, een kunstenaar die geboren werd in de buurt en een aantal jaren in Targu Jiu heeft gewoond. Het zijn de 'never ending column', de 'Gate of the Kiss' en 'the Table of Silence'.
We parkeren bij het park waar de kolom staat en volgen nagenoeg in rechte lijn de Calea Eroilor tot aan de rivier die door de stad loopt, daar staat de beroemde tafel der stilte met een aantal betonnen zitjes er omheen. Tussen het eerste en laatste kunstwerk ligt zo'n anderhalve km, Jessica vleit zich neer op een van de zitjes van het kunstwerk maar dat is buiten de politie gerekend die haar aanmaant om onmiddelijk op te staan...
We wandelen door een stukje voetgangerszone in het centrum en nemen het middagmaal op een terras bij een parkje. Onze volgende stop is een bezoek aan het klooster van Horezu, geklasseerd als werelderfgoed. We parkeren er op de busparking, bij het bureau voor toerisme dat echter gesloten is.
Na het bezoek aan het klooster informeren we bij een café/bar naar de mogelijkheden tot overnachting in de buurt. Geen probleem, we kunnen overnachten op de busparking, daar is ook een kraantje waar we drinkbaar water kunnen tappen.
We gaan nog wandelen richting Horezu, bekend voor zijn houtsnijwerk, maar het is bijna 4 km tot het centrum en halverwege besluiten we om terug te keren naar de camper. We staan er intussen helemaal alleen.
Deze morgen starten we met een bezoek aan het klooster waar we op de parking overnacht hebben.
Nadien rijden we naar Arad, de eerste Roemeense stad die we bezoeken.
Onze eerste indruk is er een van 'vergane glorie', veel gebouwen kunnen een stevige opknapbeurt gebruiken..
Na een rondwandeling door Arad rijden we naar Timisoara waar we parkeren op een betalende & bewaakte parking pal in het centrum van de stad. We vragen of we er ook kunnen overnachten, geen probleem, zolang we maar betalen voor uren op de parking... Omdat het intussen reeds middag is zoeken we een restaurant op (nevenactiviteit van een lokale brouwerij..) Na de stevige Roemeense kost gaan we op wandel door Timisoara.
Deze stad ziet er heel wat mooier uit dan Arad. Mogelijk gemotiveerd (& gesubsidieerd) door Europa in aanloop naar Europese culturele hoofdstad van 2021..??
We wandelen er de ganse namiddag rond en besluiten om na het avondeten nog een rondje te wandelen. Er zijn heel wat mensen buiten, zowel op de vele terrasjes als op de pleintjes. We volgen hun voorbeeld en sluiten de dag af op een terras.
fotos: klikken op kleine foto of op onderstaande link
Dit jaar hebben we Roemenië gekozen als reisbestemming voor het zomerverlof.
We voorzien 3 dagen om tot daar te rijden, we vertrekken op 20 juli na het middageten. Ons doel voor vandaag is Aschaffenburg, een stadje in Beieren. Er is echter een 'volksfest' dit weekend waardoor de camperplaats gesloten is wegens niet bereikbaar.. misschien op de terugweg bezoeken..
We wijken uit naar een camperplaats in Leidersbach, goed 20km verder. Deze is gratis en beschikt over mooie horizontale percelen. Een avondwandeling valt letterlijk in het water, kort na aankomst breekt een hevig onweer los. Na de regenvlagen scheppen we nog een luchtje in de buurt van de parking maar niet te ver, de lucht ziet er nog steeds dreigend zwart uit...
op zondag 21 juli rijden we tot in Linz (Oostenrijk), er is een parking aan de Donau waar ook campers toegelaten zijn. Een 24hr parkeerticket kost 10 Euro, er is tevens een openbaar toilet.
Het stadscentrum ligt op enkele honderden meters van de parking. We wandelen nog wat rond in het 'Altstadviertel'.
De volgende morgen starten we vrij vroeg want we willen Roemenië bereiken.. dit lukt, we overnachten in Bodrogu, op de parking van een klooster (Manastirea Hodos) in de buurt van Arad. Er is een openbaar toilet voor de bezoekers van het klooster.
Al snel maken we kennis met het fenomeen van de halfwilde honden die overal rondlopen, vandaag voor het eerst maar zoals snel zal blijken niet voor het laatst.
Met het hemelvaartweekend trekken we naar het grensgebied Nederland-Duitsland, tussen Maas en Rijn.
Op donderdag 30 mei rijden we naar de camperplaats in Walbeck.
Er is een dorpsfeest met rommelmarkt, life muziek en DJ-optredens. We wandelen rond in het dorp. De landbouw in de regio legt zich toe op apsergeteelt, op het marktplein staat een standbeeld van de aspergesteekster.
De Fossa Eugenia fietsroute loopt ook door Walbeck. Deze route volgt min of meer het traject van een (onafgewerkt) kanaal dat de Rijn met de Maas zou verbinden (begin 17de eeuw). We fietsen een stukje van deze route, tot in Arcen (Nederland). Het kasteel van Arcen en de bijhorende tuinen staan op ons programma voor morgen. s'Avonds pikken we nog wat van de life optredens in Walbeck mee.
Vrijdag 31 mei fietsen we opnieuw naar Arcen, dit keer via een andere weg. We zijn kort na openingstijd ter plaatse en bezoeken eerst het kasteel. Om 11 uur hebben we afspraak met een gids en wandelen we in groep zo'n anderhalf uur door de diverse tuinen van het kasteel.
Na de middag spenderen we nog enkele uren in de diverse thematische tuinen die we niet bezocht hebben met de gids. Afsluiten doen we in het tot café annex terras omgebouwde koetshuis.
Zaterdagmorgen verplaatsen we ons naar de camperparking van Xanten, gelukkig zijn er reeds enkele campers vertrokken zodat we een plaatsje vinden. De camperplaats ligt op wandelafstand van het oude centrum van Xanten. Het stadje is ontstaan naast de oude Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana, na Keulen en Trier destijds de grootste romeinse stad ten noorden van de Alpen.
De dom van Xanten is imposant groot voor een stadje van 20.000 inwoners. Ook een overgebleven stadspoort toont aan dat dit ooit een belangrijke stad was. Voor diverse gebouwen werden stenen gerecupereerd uit de (verwoeste) Romeinse stad.
In de namiddag fietsen we door Xanten richting Rijn, op zoek naar het voet- en fietsveer dat we morgen van plan zijn te gebruiken. Er is bij het veerpont een café-restaurant waar veel motorrijders een stop houden. We volgen hun voorbeeld..
Zondag 2 juni hebben we een fietstochtje gepland, we blijven in de sfeer door een etappe van de Römer-Lippe fietsroute te volgen. Deze route loopt van Detmold naar Xanten. De hoofdroute is bijna 300 km lang, er zijn ook lussen uitgezet waarbij een stukje van de hoofdroute gecombineerd word met een ander tracé tot een gesloten lus, wij kiezen voor de lus 'Rhein-auen', een kort tochtje van 24 km. We nemen het veer over de Rijn en rijden via kleine wegen en op fietspaden bovenop dijken naar Wesel. In de namiddag volgen we de hoofdroute vanuit Wesel terug naar Xanten, de Rijn steken we nu over via een brug. Er is nog een omleiding op de route, deze is echter zo slecht aangeduid dat we de laatste kilometers noodgedwongen de hoofdweg volgen, gelukkig op een afgescheiden fietspad, wegens deze omleiding komen we uiteindelijk aan 31 km fietsen.
Maandag heeft Jessica nog een vrije dag, we bezoeken het archeologisch park van Xanten, de volledige Romeinse stad is één grote archeologische site. Een deel van de gebouwen is nagebouwd en geeft een beeld van hoe deze stad er uitzag. Er is ook een museum, met tal van voorwerpen die op de site of in de buurt werden gevonden. We eten in het centrum van Xanten, daarna fietsen we terug naar de camperplaats die intussen bijna verlaten is. Ook voor ons tijd om naar huis te gaan..
Voor fotos: klikken op de kleine foto of op de link hieronder.
Er zijn 2 gpx-files; eentje is de 'officiële', zonder omleiding, de tweede is wat wij gefietst hebben (met omleiding...)
Dit jaar opnieuw naar China, van eind maart tot begin mei.
Met Hainan airlines is opnieuw een rechtstreekse vlucht van Zaventem naar Shanghai mogelijk, een lange trip maar toch te verkiezen boven een vlucht met tussenstop.
Dit jaar opteren we voor Vietnam als uitstapje vanuit China.
Onze hoofdactiviteit in China zijn de vele familiebezoeken, dikwijls in combinatie met een daguitstap, maar steeds in de omgeving van Suzhou.
op zaterdag 13 april verplaatsen we ons van Da Lat naar Nha Trang aan de kust, een rit van ongeveer 140km.
We bezoeken er het Po Nagar Cham tempelcomplex, gebouwd in de 8ste tot de 11de eeuw door het Cham volk. Hun rijk strekte zich uit over Cambodja en Thailand, ook daar zijn gebouwen (hoofdzakelijk tempels) van het Cham volk uit deze periode te vinden.
Vanaf deze site kijk je uit over de baai van Nha Trang en de bruggen over de Cai rivier die hier uitmond in zee.
Als we naar beneden wandelen tot aan de oever is het gedaan met het feërieke plaatje, het ligt er bezaaid met plastic afval...
Na dit bezoek checken we in in het hotel voor het middagmaal, het is hier aan de kust opnieuw heel warm zodat we de namiddag doorbrengen met wat rust een een duik in het zwembad boven op het dak van het hotel.. ook hier hebben we het zwembad voor ons alleen... Pas nadat de zon verdwenen is wandelen we naar het nabije strand en op de boulevard langs de zee.
De volgende dag vertrekken we na het ontbijt naar de haven van Nha Trang. Er loopt een kabelbaan naar een nabijgelegen eiland, maar wij nemen een shuttleboot naar een klein eilandje (Hon Mun) wat verderop gelegen.
Dit eilandje ligt in een beschermd natuurgebied met een koraalrif. Na wat rondgewandeld te hebben nemen we een kleine boot met een glazen plaat in de bodem die toelaat om het leven onder water waar te nemen. Het koraal ziet er niet goed uit, op vele plaatsen gebleekt en dood.. Na de rondvaart stappen we op een volgende boot die ons naar Robinson beach brengt, op het grote eiland. Het is reeds middag, dus etenstijd..
Na de middag installeren we ons voor enkele uren op het strand om er te zwemmen en een kanotochtje te maken.
Volgende bestemming is een ander eilandje in de buurt, voor een bezoek aan het Long Tru Nguyen aquarium, ondergebracht in een vreemd uitziend gebouw. We moeten de tijd in de gaten houden om tijdig naar een andere plaats te wandelen voor een show met zeehonden.
het word stilaan avond, we nemen voor de laatste keer de boot terug naar de haven van Nha Trang.
Op zondag 15 april nemen we s'morgens het vliegtuig naar Hanoi. Met een bus rijden we van het vliegveld naar de Tran Quoc Pagode gelegen aan het grootste meer van Hanoi. Na het middageten bezoeken we het Ba Dihn plein, waar het mausoleum voor Ho Chi Minh staat. We passeren het presidentieel paleis en na een grondige 'security scan' mogen we het plein betreden. We zien er ook de wisseling van de wacht. Het militair museum van Vietnam en het Ho Chi Minh museum liggen ook bij dit plein en wat verder de keizerlijke oude stad. We bezoeken deze niet maar wandelen naar de site van de 'one pillar pagoda', een boeddhistische tempel die rust op één zuil (en daarmee de lotusbloem nabootst).
Volgende stop is het Hoan Kiem meer met de Jade heuveltempel op een klein eilandje, we wandelen rond het meer en aansluitend door het oude centrum waar we nog de St-Josephs kathedraal bezoeken. Tijd om terug te keren naar het hotel voor een douche en het avondeten. Opgefrist en aangesterkt nemen we een taxi terug naar het centrum. Intussen zijn de straten rond het Hoan Kiem meer autovrij, er is meer volk op pad dan deze namiddag.. We kopen tickets voor het Thang Long waterpoppentheater waar we genieten van een mooie show. Nadien wandelen we nog wat rond en proeven van het lokale 'streetfood' op deze laatste dag in Vietnam.
Morgen nemen we het vliegtuig naar Shanghai waar we nog 3 weken zullen blijven.
Dit jaar combineren we ons bezoek aan China met een uitstapje naar Vietnam.
We vertrekken op dinsdag 9 april vanuit Shanghai naar Ho Chi Minh city, het vroegere Saigon.
De vlucht vertrekt met meerdere uren vertraging, wanneer we in het hotel aankomen is het reeds te laat om nog op stap te gaan.
Op 10 april bezoeken we Saigon, starten doen we bij de kathedraal Notre Dame en het hoofdpostkantoor dat nog stamt uit de franse koloniale tijd (een ontwerp van Gustav Eiffel).
Van hier hebben we zicht op het 'herenigingspaleis', het gebouw waar de Vietnamese president en de ministers werkzaam zijn.
Volgende stop is bij het operagebouw, daarna wandelen we naar het stadhuis. Er volgt nog een bezoek aan de Quan Am Pagode, een boedhistische tempel in de Chinese wijk. Ook voor het middageten blijven we in de Chinese wijk, daarna gaat het de bus op naar een vakantieresort, het Melon Phan Thiet Beach Resort.
Onderweg stoppen we in de buurt van Phu Thuy, voor een bezoek aan een tempel (en bijhorende toeristen winkels). Er word ook gedemonstreerd hoe er (manueel) bandweefsel gemaakt word. Op dezelfde heuvel bevind zich ook een overwinningsmonument en een bunkercomplex. In de buurt van het vakantieresort wandelen we nog langs een riviertje dat zich door de duinen naar zee slingert.
Na het avondeten rijden we terug naar de baai voor een zicht op de talrijke visserbootjes. Daarna is het tijd om in te checken in het Melon vakantieresort.
Bij de receptie krijgen we wat voorstellen voor morgen, we kiezen ervoor om een jeep te huren -met chauffeur- die ons na het middageten zal komen oppikken.
Op 11 april, een kwartier voor de afgesproken tijd komt de jeep ons afhalen aan het resort.
We rijden naar de baai met de visserbootjes die we gisterenavond gezien hebben in het donker. Dan gaat het verder langs de kust tot we bij een duinengordel komen waar we overstappen op een quad voor een rit door de uitgestrekte duinen. Nadien brengt de chauffeur ons naar een andere kustplaats (eveneens met veel duinen...) voor een wandeling. Ondanks het feit dat we voldoende drinken hebben we stilaan het gevoel uit te drogen in de brandende zon. We laten de volgende bezienswaardigheid op het programma vallen en keren wat vroeger dan voorzien terug naar het resort voor een verfrissende duik in het zwembad (dat we voor ons alleen hebben...) We vinden een lokaal restaurant op wandelafstand waar we lekker (en goedkoop) tafelen.
De volgende dag vertrekken we uit Phan Tiet en rijden het binnenland in naar Da Lat, gelegen op een kleine 200 km.
We rijden de bergen in, Da Lat ligt 1500 meter boven zeeniveau. Voor we de stad bereiken word er gestopt aan de Datanla watervallen, een druk bezochte 'scenic spot'. Om de watervallen te bezoeken word er gebruik gemaakt van een achtbaan (van Oostenrijkse makelij). Na het bezoek aan de watervallen stappen we opnieuw in een 'slee' die door een kabelsysteem naar het vertrekpunt boven getrokken worden.
Op deze hoogte is het een stuk minder warm dan aan de kust, vandaar dat de laatste koning van Vietnam (Bao Dai) hier zijn zomerpaleis had. Ook veel Fransen hadden hier in de koloniale tijd een villa. In Da Lat bezoeken we eerst het 'crazy house', een bizarre constructie die lijkt op Disneyland maar dan ontworpen door Gaudi..
Volgende bezoek is aan het treinstation van Da Lat, gebouwd naar de plannen van een Franse architect.
Er werd in Da Lat een spoorweg aangelegd die 84 km verder aansloot op de noord-zuid lijn tussen Saigon en Hanoi. Omwille van de moeilijke geografie werden Zweedse spoorwegingenieurs ingehuurd om het tracé uit te tekenen. Op enkele secties was de helling te groot voor gewone treinen en moest er met een tandrad systeem gewerkt worden. De stoomlocomotieven werden dan ook (in fases) besteld in Zwitserland waar men ervaring had met dit type locomotief dat zowel geschikt was voor gebruik op een normaal spoor als op een tandradspoor. De meeste ervan werden tijdens de Japanse bezetting (WW2) vernield of zwaar beschadigd.
In 1947 werden 4 tweedehandse locomotieven uit Zwitserland aangekocht voor deze spoorweg (toen de Zwitsere Furka-Oberalp lijn overstapte op electrische tractie ipv stoom.) Bouwjaar van deze locomotieven was 1913 en 1914, een stuk ouder dan de oorspronkelijke 9 locomotieven waarvan de laatste 2 in 1930 gebouwd werden.. Ook deze 4 werden beschadigd tijdens de Vietnam-oorlog.
Pikant detail: een deel van deze locomotieven werden door Zwitserland teruggekocht in 1990 en 2 ervan werden intussen reeds gerestaureerd. In 1993 werd de historische Zwitserse Furka spoorlijn opnieuw in gebruik genomen voor toeristische uitstapjes tijdens de zomer. Deze spoorweg verloor in 1982 zijn nut (na de bouw van de Furka tunnel).
We brengen nog een bezoek aan het zomerpaleis van de laatste koning/keizer van Vietnam dat in quasi originele toestand is gebleven, inclusief de originele inboedel. Deze keizer Bao Dai werkte samen met de Japanse bezetter tijdens WW2 en moest aftreden in 1945. Hij ging in ballingschap in Frankrijk. In 1947 werd hij gerecupereerd door de Fransen en aangesteld als president. In 1955 verloor hij de verkiezingen en ging terug in ballingschap naar Frankrijk waar hij in 1997 overleed.
Na aankomst in het hotel frissen we ons eerst op. Na het avondeten wandelen we naar de nabijgelegen markt van Dalat, daar is het heel druk. We proeven nog wat lokaal 'streetfood' vooraleer terug te keren naar het hotel.
