Vandaag rijden we zuidwaarts, naar de grens tussen Servië en Roemenië. Deze grens verloopt deels langs de Donau, op de plaats waar de Donau door de zuidwestelijke karpaten stroomt. Lange tijd was dit deel van de Donau heel moeilijk te bevaren door de stroomversnellingen en de rotsbanken. 

Pas na de bouw van een stuwdam in de jaren 60-70 van de vorige eeuw (waardoor het waterpeil met zo'n 35 meter steeg) werd dit traject gemakkelijk te bevaren. We houden halt bij de vroegere eerste Donau versmalling, op Servische kant staat een middeleeuwse burcht. (Golubac Fortress). 

We volgen de weg langs de Donau tot bij een zijrivier (de Cerna) die we een stukje noordwaarts volgen tot Baile Herculane, een voormalig kuuroord dat reeds bekend was bij de Romeinen voor zijn warmwaterbronnen. Het is er heel druk, dit is dan ook het bekendste kuuroord van Roemenië. De meeste gebouwen staan er wat verwaarloosd bij, maar her en der word er ook gerestaureerd. 

We rijden nog wat dieper het dal in en komen bij het bezoekerscentrum van het nationaal park Domogled-Valea Cernei, een van de 13 nationale parken die Roemenië rijk is. 

Hier is quasi niemand, er is een klein streekmuseum ondergebracht met oude gebruiksvoorwerpen en een schaalmodel van het natuurpark. Een lokale gids neemt alle tijd om over de geschiedenis van de streek uitleg te geven (voormalig leraar Engels). Een bezoek aan het nationaal park met de camper lijkt hem niet aangewezen, gezien we enkel de hoofdweg kunnen volgen.. Als hij ook nog verteld over de vele bruine beren en de lynxen die in het park leven zinkt bij Jessica het enthousiasme in de schoenen.. 

We besluiten om terug te keren richting Donau. We stoppen bij de fameuze stuwdam bij Drobeta-Turnu Severin, daar is wel een bezoekersparking en een ontvangsthal, maar die is potdicht.. Via de app campercontact zoeken we de dichtsbijzijnde overnachtingsplaats, deze bevind zich in Vanjulet, een 40km verderop. 

Deze overnachtingsplaats heeft ons wat verder gebracht van onze volgende bestemming, de stad Targu Jiu. In deze stad bevinden zich 3 van de belangrijkste kunstwerken van Constantin Brâncuși, een kunstenaar die geboren werd in de buurt en een aantal jaren in Targu Jiu heeft gewoond. Het zijn de 'never ending column', de 'Gate of the Kiss' en 'the Table of Silence'. 

We parkeren bij het park waar de kolom staat en volgen nagenoeg in rechte lijn de Calea Eroilor tot aan de rivier die door de stad loopt, daar staat de beroemde tafel der stilte met een aantal betonnen zitjes er omheen. Tussen het eerste en laatste kunstwerk ligt zo'n anderhalve km, Jessica vleit zich neer op een van de zitjes van het kunstwerk maar dat is buiten de politie gerekend die haar aanmaant om onmiddelijk op te staan... 

We wandelen door een stukje voetgangerszone in het centrum en nemen het middagmaal op een terras bij een parkje. Onze volgende stop is een bezoek aan het klooster van Horezu, geklasseerd als werelderfgoed. We parkeren er op de busparking, bij het bureau voor toerisme dat echter gesloten is.

Na het bezoek aan het klooster informeren we bij een café/bar naar de mogelijkheden tot overnachting in de buurt. Geen probleem, we kunnen overnachten op de busparking, daar is ook een kraantje waar we drinkbaar water kunnen tappen. 

We gaan nog wandelen richting Horezu, bekend voor zijn houtsnijwerk, maar het is bijna 4 km tot het centrum en halverwege besluiten we om terug te keren naar de camper. We staan er intussen helemaal alleen.