We verlaten s'morgens de camping Painfaut en rijden naar La Roche Bernard. We wandelen door het oudste gedeelte van dit stadje (toepasselijk 'le Vieux Quartier' genoemd). 

Volgende halte is in Guérande, een stad die zijn middeleeuwse omwalling volledig heeft behouden. Het is een streek waar veel zout gewonnen werd (en nog steeds, zij het op kleinere schaal), het stadje was bijgevolg rijk. We bezoeken het oude deel van de stad (binnen de omwalling). Het is er druk en de markt is nog in volle gang. We vinden toch een relatief rustig restaurant voor het middageten.

In de namiddag rijden we nog een klein stukje verder, tot in Le Croisic, een mooi havenstadje (4000 inwoners). Hier staan we aan de Atlantische oceaan. Overnachten doen we nog een klein stukje verder, in Pénestin, bij la Plage de la Mine d'Or. De naam mag letterlijk genomen worden, hier werd goud gewonnen... uit het zand. Echter in onvoldoende hoeveelheid om rendabel te zijn. 

De site is een geologische eigenaardigheid, op deze plaats mondde ooit een rivier uit in de oceaan. De camperparking ligt op wandelafstand van de kust. 

De volgende morgen wandelen we nogmaals naar het strand, daarna wandelen we een stukje op een pad bovenop de falaise (pad dat ook gevolgd word door de GR34, sentier des douaniers). 

Na de middag vertrekken we naar Rochefort-en-Terre, een dorpje op de lijst van mooiste dorpjes van Frankrijk. We blijven er overnachten. 

Ook op zaterdag 31 juli zijn onze verplaatsingen beperkt; we bezoeken eerst Questembert, daarna La Vraie-Croix, dorpje zo genoemd omdat een ridder van de orde van de Tempeliers een stukje van het kruis van Christus zou hebben meegebracht naar hier.. 

(Er is een 'chapelle des templiers' in het dorpscentrum)

In de namiddag rijden we naar Sarzeau, voor een bezoek aan het kasteel van Suscinio, een kasteel dat een grote rol heeft gespeeld doorheen de geschiedenis van Bretagne. Alhoewel de ruines van dit kasteel sinds 1840 op de lijst van erkende monumenten stond heeft het heel lang geduurd voor met de restauratie werd gestart. Pas in de 70-ter jaren van vorige eeuw kon het kasteel opengesteld worden voor bezoekers. 

Overnachten doen we op een camperparking naast de camping GCU Sarzeau, aan zee. 

Vandaag zondag staat een bezoek aan Rennes op het programma, Rennes is de hoofdstad van Bretagne. 

Via het jaagpad langs de Vilaine fietsen we er autovrij naartoe, een ritje van een 20tal km. 

We houden halt bij de kathedraal van Rennes die we voorbijfietsen op weg naar het kantoor van toerisme. We parkeren onze fietsen voor het kantoor. Met een plannetje en beschrijving voor een stadswandeling rijker verlaten we het kantoor. In het autovrije deel van Rennes vinden we een restaurantje dat zijn tafels ver uit elkaar op een pleintje heeft opgesteld. We beslissen om er het middageten te nemen. 

Na het bezoek aan Rennes fietsen we langs de rivier terug naar de camper, het is 18hr wanneer we die bereiken. 

s'Anderendaags rijden we verder richting het departement van Morbihan. Onderweg stoppen we in Saint-Just, een klein dorpje dat bekend is voor zijn vele menhirs. Alle bezoeken zien we niet zitten, we houden het op één van de uitgestippelde luswandelingen. 

We rijden verder en bezoeken het kunstenaarsdorpje La Gallicy. Daar krijgen we een buitje te verwerken. 

Daarna gaat het rechtstreeks naar onze overnachtingsplaats, camping Painfaut in het gelijknamige gehucht van Saint-Vincent-sur-Oust. (Vandaag wat meer afstand afgelegd; 125km)

De Oust is een rivier die wat verder zuidelijk (onder Redon) uitmond in La Vilaine. 

De ontwerpers van het kanaal Brest-Nantes hebben de rivier deels gekanaliseerd om de verbinding Brest-Nantes de realiseren.

Op 28 juli fietsen we van de camping naar Redon, we volgen hierbij een stukje de gekanaliseerde rivier, enkele km voor Redon verlaten we deze, hier splitst het kanaal zich af van de Oust. Langs het jaagpad komen we in het oude centrum van Redon. Hier 'kruist' het kanaal de rivier la Vilaine dmv sluizen. Na het bezoek aan het oude centrum van Redon fietsen we terug naar de camping. 

s'morgens verlaten we Honfleur, we houden na 220 km halt in Fougères, de eerste stad in Bretagne die we bezoeken. 

We parkeren op een gratis camperparking (parking du Nancon) dicht bij het oudste stadsgedeelte. 

Van daar vertrekken we voor een wandeling die we op het internet gevonden hebben, les balcons de Fougères. Na afloop is het reeds wat laat om nog het kasteel te bezoeken, we stappen nog het kantoor van de toeristische dienst binnen voor wat info en blijven er plakken op de place du Théatre voor een drankje en een ijsje. 

Op vrijdag de 24ste bezoeken we in de voormiddag het kasteel van Fougères. We wandelen er naartoe en maken dat we ter plaatse zijn tegen het openingsuur, zo zijn we zeker dat er nog niet te veel volk zal zijn (bezoek is deels binnenin het kasteel). 

Eten doen we deze middag naast de camper.

We rijden verder naar Vitré (een 30-tal km) waar we een plaatsje vinden op de stationsparking. 

Eerst bezoeken we het kasteel dat we bereiken na een korte wandeling door de oude binnenstad. In het kasteel gelden strikte richtlijnen; bezoek enkel in één (uitgestippelde) richting, aantal bezoekers per kamer/zaal beperkt, masker verplicht...

Nadien bezoeken we de Notre-Dame kerk en volgen dan een wandeling 'circuit du Pré des Lavandières', deels door de vallei van La Vilaine. We korten de wandeling een beetje in om nog wat meer van de autovrije oude binnenstad te bezoeken. Na een verpozing op een terrasje bij het station besluiten we om niet in Vitré te overnachten, maar door te rijden tot La Guerche-de-Bretagne. Bij aankomst hebben we goed 60km op de teller voor vandaag. Parkeren doen we op het voormalige champ de foire, ooit een belangrijke veemarkt, op heden nog steeds een van de belangrijkste marktplaatsen van de streek.  

Het stadje met zo'n 4000 inwoners heeft een geklasseerde kerk (basilique Notre-Dame) en een aantal goed bewaarde vakwerkhuisjes, eveneens geklasseerd. Jammer genoeg is de kerk reeds afgesloten als we die willen bezoeken. De overnachting valt wat tegen, op de marktplaats komen veel jongeren samen, het nachtlawaai duurt tot in de vroege uurtjes. Als we s'anderendaags na het ontbijt de kerk willen bezoeken is er reeds een trouwmis aan de gang.. We wandelen nog even rond maar vertrekken dan naar Essé voor een bezoek aan La Roche-aux-Fées, een dolmen die mogelijk de functie van begraafplaats had. Het is de grootste van Frankrijk en qua structuur niet typisch voor Bretagne. 

Na Essé rijden we door naar Chateaugiron. Het kasteel staat volledig in steigers voor restauratie en is hierdoor niet te bezoeken. In de nabijgelegen kerk is er een expositie die wel te bezoeken is. We wandelen nog wat rond in het centrum en tot bij de oude wasplaats, maar die laatste is de omweg niet waard. 

Overnachten zullen we bij de aanlegsteiger van het gehucht Pont-Réan, aan de rivier la Vilaine, die hier reeds heel wat groter is dan in Vitré. Er is nog tijd voor een fietstochtje naar de nabijgelegen 'moulin du Boël', een watermolen uit 1652 die in gebruik was tot 1914. Momenteel is er dringend nood aan restauratie, het gebouw is in heel slechte staat.. Aan de overkant van de rivier bevind zich een sluis, de oudste sluis op deze locatie werd reeds in de 16de eeuw gebouwd. 

De camperparking bied plaats aan een tiental campers, is mooi gelegen en beschikt over een service punt voor lozen en tanken van water (prijs: 6 Euro per nacht). 

fotos via aanklikken kleine foto en via onderstaande links. 

Op 22 juli vertrekken we uit Saint-Valery-sur-Somme, onze volgende stop is Honfleur in Normandië, opnieuw een etappe van ongeveer 200km. Honfleur ligt aan de monding van de Seine, is echter heel bescheiden in vergelijking met Le Havre dat aan de overkant van de Seinemonding ligt. De Seine steken we over met de 'bac' in Quillebeuf, een mogelijkheid die -zeker voor fietsers- te verkiezen is boven een ritje over de Pont du Normandie, de bekende kabelbrug bij de monding. 

We zoeken eerst een plaatsje op de reusachtige camerparking (capaciteit zo'n 250 campers, maar in de loop van de avond loopt de parking desondanks vol..) 

Nadien begeven we ons naar het stadje en zijn haven. Als we zien hoe dicht de mensen op elkaar gepakt zitten in de restaurants en op de bijhorende terrasjes vergaat ons de zin om hier te eten. We beperken ons tot een snelle snack op een terras dat niet helemaal volzet is. Ook een boottochtje door de havens (vieux bassin en nouvelle bassin) zien we niet meer zitten nadat we zien hoe deze bootjes volgepropt worden. (mondmaskers aanbevolen maar niet verplicht...)

We wandelen door Honfleur en volgen daarbij in grote lijnen een parcours dat we vonden op de site van reisroutes.be

Aan de oude vuurtoren maken we rechtsomkeer en keren via een andere weg terug naar het centrum. Wat ons het meeste opvalt is de grote houten Sainte-Cahterine kerk, volgens onze info de grootste houten kerk van Frankrijk, maar ook andere gebouwen uit deze oude havenstad zijn mooi. Minder bekend is dat de haven ooit doorvoerhaven was voor de slavenhandel.

Als we terugwandelen naar de camper hebben we een mooi zicht op de pont de Normandy.

Veel plaatsen op de camperparking zijn intussen ingenomen, en er blijven nog de ganse avond campers toekomen. Uiteindelijk word er een nadarhek en een bord met opschrift 'complèt' opgesteld... 

klikken op kleine foto: link naar fotoalbum van 22 juli. 

bijlage: beschrijving vd wandeling door Honfleur. 

het zomerverlof begint dit jaar op zaterdag 18 juli, we vertrekken in de namiddag richting Bretagne.

Onze eerste stop is in Saint Valery-sur-Somme, een 200 km rijden. (ligt toepasselijk in het departement van de Somme, dit behoort nog tot de regio Hauts-de-France)

Overnachten doen we op de gemeentelijke 'aire de camping car', rue de la croix l'abbé. Het is er druk, gelukkig is het een grote camperplaats met plaats voor een 100-tal campers zodat we toch een plaatsje vinden. 

Nadat we ons geinstalleerd hebben wandelen we naar het stadje, we bezoeken het oude deel, wandelen dan verder richting kaap Hornu tot we de baai bereiken. Langs het water wandelen we terug tot in het centrum dat (tijdelijk?) autovrij is. Het is ook hier heel druk, moeilijk om voldoende afstand te houden. Reizen in coronatijden, het is toch enigzins anders..

Op zondag halen we de fietsen uit, we volgen een bewegwijzerde fietsroute ('Le Gravelot', of in het nederlands 'de plevier', de route is aangeduid met een afbeelding van deze vogel. We rijden eerst naar cap Hourdel, waar de baai overgaat in de zee. Er zijn hier zeehonden te spotten maar helaas zien we er geen.. Verder langs de kustlijn voorbij een bunker van de Atlantik Wall naar Cayeux-sur-Mer. 

Het is bijna middag wanneer we in Cayeux-sur-Mer aankomen. Tijd om te eten dus, hetgeen gelukkig buiten op een terras kan. 

Na Cayeux-s-Mer verlaten we de kust en rijden via enkele kleine dorpjes terug naar de camperparking. Hierbij kruisen we enkele keren de (smal)spoorlijn van het treintje van de Sommebaai, een stukje spoorgeschiedenis dat herleeft als toeristische attractie. In de late namiddag wandelen we nog wat door saint-Valery-s-Somme en doen er wat inkopen. 

Op maandag hebben we een rit gepland met het smalspoortreintje, het stuk tussen saint-Valery en Crotoy aan de overzijde van de baai gelegen. We overwegen nog om de fietsen mee te nemen en een enkele rit te boeken om per fiets terug te keren, maar we opteren uiteindelijk voor een heen- terug ticket met voldoende tijd om Crotoy te bezoeken. 

Het treintje heeft 5 kwartier nodig over het traject van 14 km, maar dit komt vooral door de lange stilstand in Noyelles-sur-Mer, waar er effectief gewacht word op een trein van het 'normale' spoorwegnet die eveneens dit station aandoet. (lijn Boulogne-sur-Mer / Amiens)