Over de derde oktober kunnen we kort zijn.. het had quasi de ganse nacht geregend, en s'morgens regende het nog steeds.. 

We besluiten om Stadtkyll te bezoeken. Spijtig genoeg word ook dit bezoek onaangenaam verstoord door de regen. We houden het dan ook kort en telefoneren met een restaurant in Hillesheim om er te reserveren voor het middageten. 

We rekken de tijd in het restaurant met de bedoeling om nog een wandeling te maken in Hillesheim, helaas tevergeefs, het bljft regenen en onze zin om nog rond te wandelen in Hillesheim verdwijnt stilaan.. Uiteindelijk beslissen we om de camperplaats van Junkerath op te zoeken, in de hoop dat we morgen meer geluk hebben met het weer.

Op maandag 4 oktober is het weer beter, de zon laat zich terug zien. 

We trekken onze wandelschoenen aan voor een wandeling rond Junkerath met de veelzeggende naam "J3".. We pikken in op het traject zo dicht mogelijk bij de camperplaats. De wandeling brengt ons voorbij een stuwmeer op de Birbach die wat verder uitmond in de Kyll. We komen ook voorbij een complex van historische arbeiderswoningen, gebouwd in 1920 voor personeel van de spoorwegen. Via een poorthuis komen we op de centrale binnenplaats van het complex dat in zijn geheel vrij modern oogt. Ook de ruine van het kasteel Junkerath ligt op het traject van de wandeling. 

In de namiddag nemen we de fietsen voor een rit langs de Quervennbahn richting Kronenburg. (Junkerath is het eindpunt van dit fietspad dat in Belgie aansluit op de Vennbahn bij Weywertz) Zoals verwacht is dit een zeer gemakkelijk traject, licht stijgend richting Kronenburg met op diverse plaatsen picknickbanken, tot zelfs een heus toilet.. 

Terug in Junkerath willen we nog het 'Eisenmuseum' bezoeken, spijtig genoeg is dit wegens verbouwingswerken gesloten. Wat verderop zijn er wat archeologische resten te zien van de romeinse versterking die dit dorpje ooit was. (het lag op de weg tussen Keulen en Trier, twee belangrijke steden in het toenmalige Romeinse rijk). 

op dinsdag is het weer opnieuw wisselvallig, voor de namiddag word veel regen en wind voorspeld en dit klopt ook.. na de middag beslissen we dan ook om naar huis te rijden, einde van dit korte herfstverlof.. 

Vandaag zoeken we de natuur op, in deze streek zijn heel wat bepijlde wandelingen te vinden, veel ervan op initiatief van het 'Eifelverein', een van de oudste en grootste wandelclubs van Duitsland. 

Ook rond Kronenburg zijn er luswandelingen, door de lokale afdeling uitgestippeld en bepijld. We kiezen voor een bescheiden wandeling van een 6 tal km (de Kylltal Eifelschleife). Deze wandeling brengt ons tevens in de buurt van een historische dubbele kalkoven die we ook bezoeken (kalksteen komt veel voor in deze regio). In deze installatie werd de kalksteen gebroken en in een oven verhit om er ongebluste kalk van te maken. Na toevoeging van water bekomt men zgn. 'gebluste kalk' (bindmiddel voor mortelspecie). Gezien het discontinue karakter werden kalkovens meestal per twee (of meer) gebouwd zodat één oven gevuld kon worden (kalksteen & houtskool in dit geval) terwijl de tweede oven aan het branden was. Vandaag behoort deze installatie tot het industrieel erfgoed van de streek. Onderweg worden we geregeld getrakteerd op een bui, bij terugkeer wandelen we direkt door tot de 'Seeterrasse', een horecazaak bij het meer waar we het middagmaal nemen. 

Na de middag klaart het wat op, ik neem de fiets voor een rondrit in de buurt. Jessica vertrouwt het niet en zo trek ik er alleen op uit. 

Kronenburg is het startpunt van de 'Kyllradweg', een fietspad dat de rivier volgt tot zijn monding in de Moezel bij Trier. 

Er was ook een extra traject grotendeels door de bossen naar de bron van de Kyll. (MTB aanbevolen voor dit stuk..)

 

Sinds de 'Quervennbahn' omgevormd werd tot fietspad werd deze opgenomen als onderdeel van de Kyllradweg (tussen de Belgische-Duitse grens en Kronenburg). Ook het traject tussen Kronenburg en het einde van de Quervennbahn in Junkerath is nu onderdeel van deze fietsroute. (voor meer info over deze tot fietspad omgevormde spoorlijn: zie blog november 2019) 

Ik kies als start voor het tracé van de spoorweg dat geleidelijk klimt richting hoge venen. Onderweg passeer ik de waterscheiding tussen het Maas- en het Rijnbekken, wat verder ook de grens Duitsland-België. In de buurt van het gehucht Buchholz verlaat ik het fietspad en rij het bos in, richting Losheimergraben waar ik op een tweevaksweg kom. De bron ligt volgens mijn kaartje in de buurt, maar ik vind geen aanduiding.. (mogelijk ligt deze op privé terrein?) 

Na een km ongeveer verlaat ik de rijweg en duik opnieuw het bos in, dit keer aan Duitse zijde. Gelukkig heb ik de te volgen weg op de gps ingeladen, want het aantal wegen door het bos is vrij groot en oriëntatie is niet evident. Af en toe word een beekje gekruist waarvan ik veronderstel dat het de Kyll is of een zijloopje ervan. Het gaat ook stevig op en neer en slechts zelden kom ik een pijltje tegen van een of andere wandelroute die hier voorbij loopt. Pas na een zevental km kom ik op een verharde (landbouw)weg die het dal van de Kyll volgt, constant bergaf nu... In het gehucht Frauenkorn zou ik op een tweevaksweg komen, van daar nog enkele gemakkelijke kilometer bergaf langs de Kyll tot de camper. Echter als gevolg van de schade door de overstromingen van de voorbije zomer word de weg opnieuw aangelegd, er is geen doorkomen aan.. Er volgt dus nog een omweg van enkele km om via Berk naar Kronenburg te geraken.. met bijna 40km op de teller en het besluit om voor de volgende set banden te opteren voor 45mm breedte ipv 35mm.. 

Op vrijdag 1 oktober vertrekken we voor een lang weekend naar de Hoch Eifel, net over de grens met België. 

Onze eerste bestemming is Kronenburg, een middeleeuws dorp gelegen aan de rivier de Kyll. 

Op deze rivier werd een stuwdam gebouwd om het debiet van de rivier te regelen (Kronenburger See). Er word geen drinkwater gewonnen uit dit stuwmeer zodat allerhande watersportactiviteiten er toegelaten zijn. 

Er is een camperparking met alle voorzieningen bij dit stuwmeer, daar installeren we ons.

Om 'technische redenen' werd het waterpeil in dit stuwmeer sterk verlaagd hetgeen een vrij eigenaardig zicht oplevert. 

 

We starten ons verblijf in Kronenburg met een bezoek aan hotel-restaurant 'Alte Scheune' om er de inwendige mens te versterken. Daarna wandelen we naar de rivier (hier nog zeer bescheiden riviertje) voor een bezoek aan de Brigidkapelle en de historische brug over de Kyll. 

 

Daarna gaat het verder langs een voormalige schilderakademie (met een bedenkelijke faam als 'Meisterschule fur Malerei' tijdens het nazi regime) tot de ruine van de burcht hoog boven het dorpje. In november 2019 zijn we hier ook gestopt, door het gure weer en de mist die het uitzicht belemmerde zijn we echter niet lang gebleven. Vandaag is het weer beter en is kunnen we vanaf de ruine wel het Kylldal met het stuwmeer overzien. We bezoeken nog het kerkje met de bouwkundige eigenaardigheid dat er slechts één zuil in het midden van de kerk de gewelven steunt.

We wandelen nog rond het meer om ons bezoek aan Kronenburg af te ronden voor vandaag.