Vandaag nog een bewegwijzerde route gefietst uit de fietsbox West-Vlaanderen, de oude dijken route.
Startpunt ligt in De Haan, maar wij hebben de route opgepikt zo dicht mogelijk bij huis, ttz in Bekegem.
Vooraf had ik een GPS track gezocht en gevonden voor deze route, echter die blijkt niet correct te zijn, we schakelen over op de richtingsbordjes maar slagen er toch in om behoorlijk fout te rijden.
In plaats van de 'officiële' 43km eindigen we met ruim 53km op de teller.
Daar zit wel een kleine zelfgekozen omweg bij naar de dijk in De Haan. Bij het mooie weer hadden we toch zin in een ijsje met zicht op zee...
in bijlage link naar foto's en gpx bestand van onze rit.
Het was voor ons de eerste keer dat we met de camper zo ver oostwaarts zijn gereisd. (Kosice, de meest oostelijke stad die we bezocht hebben ligt op 90 km van de grens met Oekraïne).
Wenen en Budapest hadden we vroeger reeds bezocht (citytrips), dit gaf ons tijd om wat minder bekende regio's en steden te bezoeken.
Het wegennet in Slovakije en Hongarije is in vrij goede staat.
De prijzen liggen er over het algemeen op een veel lager niveau dan we gewend zijn, met uitzondering van de brandstof, die is ongeveer even duur als in België.
De documentatie waarover we beschikten om onze reis uit te stippelen was vrij summier, een trotter gids van wellicht 15 jaar oud, een lonely planet gids voor midden-Europa (Chinese uitgave), een Chinees 'Guidebook for the whole Europe', de ASCI campinggids die dit deel van Europa bevat, een wegenkaart en voor de rest enkel wat extra info opgeladen in de GPS (adressen van camping & camperplaatsen).
We hebben dikwijls beroep gedaan op de kantoren van de lokale toerist info om ons te documenteren vooraleer een stadsbezoek aan te vangen.
Onze interesse gaat vooral uit naar dergelijke stadsbezoeken, maar ook voor natuurliefhebbers heeft Slovakije met zijn 9 nationale parken heel wat te bieden.
Met uitzondering van het Balatonmeer hadden we nooit het gevoel dat er te veel toeristen waren.
De campings in Slovakije zijn wat verkommerd en niet steeds opgedeeld in afgebakende percelen.
Je kunt er als alternatief meestal overnachten in een houten chalet / trekkershut.
Op vrijdag- en zaterdagnacht is het op de campings beduidend drukker dan op andere dagen, veel Slovaken trekken er blijkbaar op uit voor een weekend.
Na dit zomerverlof heb ik de interieurfilter van de camper vervangen.
Op 12 augustus verlaten we Hongarije en rijden door Oostenrijk tot Passau, op de grens tussen Duitsland en Oostenrijk.
Onderweg zien we dat we de voorbije nacht geluk hebben gehad; op veel plaatsen is er stormschade.
In Passau parkeren we opnieuw op een 'echte' camperplaats, een schiereilandje in de Donau met plaats voor naar schatting een 100-tal campers (Winterhafen).
Overnachting is gratis, maar er zijn geen voorzieningen. Omdat deze camperplaats toch enkele kilometer verwijderd ligt van het stadscentrum nemen we de fiets. Er is een tweede camperplaats dichter bij het centrum, maar deze ligt net naast het treinstation van Passau en is bijgevolg wat rumoeriger.
Het is niet de eerste keer dat we Passau bezoeken, vandaar in dit verslag geen foto's, het is een heel mooie stad.
s'Anderendaags doorkruisen we Duitsland van oost naar west, op veelal drukke snelwegen met geregeld vertragingen wegens werkzaamheden.
We overnachten op een camperparking in Saarburg, aan de oever van de Saar, dicht bij de grens met Luxemburg. Saarburg is een mooi stadje, in elk seizoen een bezoek waard. Het word stilaan een traditie om bij terugkeer uit het oosten de laatste nacht voor thuiskomst hier te stoppen. Van een bescheiden parking met plaats voor 24 campers is deze intussen uitgegroeid tot een parking met plaats voor 100 voertuigen.
Op 14 augustus gaan we inkopen doen, eerst in Duitsland daarna over grens in Luxemburg.
Na de even traditionele tankbeurt aldaar rijden we huiswaarts. Ook vandaag druk maar al bij al vlot verkeer.
Vanaf de camping nemen we de fiets naar het (verkeersvrije) centrum van Gyor.
De stad ligt aan de samenvloeiing van de Raba met de Mosoni-Duba, een zijtak van de Donau.
Ook deze stad was ooit een grenspost aan de noordgrens van het Romeinse rijk.
Het stadje heeft een mooie kern, we laden een app op de smartphone die ons langs alle bezienswaardigheden zal leiden, met de nodige uitleg.
De app werkt naar behoren, de commentaar start automatisch op basis van onze locatie maar is helaas in het Hongaars.... een maat voor niets dus.
We halen een brochure op bij de toeristische dienst, kwestie van toch wat summiere uitleg te hebben..
Als we de kerk op het centrale plein willen bezoeken blijkt deze gesloten. Bij navraag in het museum ernaast word ons verteld dat de kerk na de middagpauze terug open zal zijn. We keren terug na het middageten en inderdaad, we kunnen de kerk bezoeken.
De stad heeft na de val van het communisme zijn industrie (textiel en machinebouw) verder zien vervallen. Door de komst van Volkswagen (die er in 1993 een fabriek opende voor de productie van motoren) is het tij gekeerd.
Het is opnieuw snikheet vandaag, 36 graden lezen we af, in de schaduw...
Na het bezoek aan Gyor rijden we westwaarts, naar Sopron, dicht bij de grens met Oostenrijk.
Het recente verleden van Sopron is merkwaardig, na de opdeling van de Oostenrijk-Hongaarse unie in de nasleep van WW1viel Sopron onder Oostenrijk, echter als gevolg van een referendum (1921) beslisten de inwoners van Sopron voor een terugkeer naar Hongarije. Vandaar het grillige grensverloop tussen Oostenrijk en Hongarije in deze regio. Sindsdien kreeg de stad in Hongarije ook de naam mee van 'meest trouwe stad'..
Het barokke centrum van deze stad is volledig verkeersvrij. Er is een mooi wandelpad rond de oude stadsmuur. Die is niet steeds herkenbaar als stadsmuur, gezien veel gebouwen direct aanleunen tegen deze muur. Er word volop gerestaureerd in deze oude kern maar er zijn nog heel wat panden in slechte staat. Wellicht ziet dit centrum er binnen enkele jaren heel wat mooier uit...
We overnachten op een camping/pension/restaurant enkele kilometer buiten Sopron. Het weer slaat om in de loop van de avond, we vrezen voor stormweer, maar het blijft bij wat windstoten en donkere onweerswolken.
voor foto's: klikken op de kleine foto of op de link.
We vertrekken in de voormiddag naar Keszthely, aan de westkant van het Balatonmeer.
Het is de oudste stad aan het meer, met een geschiedenis die teruggaat tot de Romeinen.
In het centrum is er een barok kasteel, een van de grootste en mooiste van Hongarije. (met serres op basis van plannen van Eiffel, die van de toren)
Er zijn diverse musea, en een mooie promenade aan de oever van het meer. Als men van de promenade uitkijkt over het meer dan waant men zich aan zee (in lengterichting is het Balatonmeer ongeveer 75km lang)
Het is een mooi stadje, maar door de hitte brengen we toch heel wat tijd door op een terrasje, in de schaduw... We verplaatsen ons in de namiddag naar Gyor, zo'n 130km
noordwaarts. Na het avondeten doen we nog een wandeling in de buurt. We worden nog getrakteerd op een laag overvliegende tweedekker, naar ik schat een toestel uit de jaren 30 van de vorige eeuw.
We doen nog een wandeling om de rest van het dorpje te bekijken en beslissen dan om in een lus rond het schiereiland te fietsen, om uit te komen bij het veerpont.
Het eerste deel gaat heel vlot, maar aan de westzijde aangekomen degradeert de weg naar onverhard, nog wat verder word het een singletrack en uiteindelijk blijkt het om een voetpad te gaan, compleet ongeschikt om te fietsen.. Over diverse passages moeten de fietsen geduwd en zelfs gedragen worden, en als we het hoogste punt bereikt hebben en denken dat het ergste achter de rug ligt blijkt de afdaling grotendeels te bestaan uit onregelmatige trappen...
Gelukkig komen we terug op een verharde weg op een boogscheut van de overzet, het vraagt slechts een kleine inspanning om terug te fietsen tot de camping.
voor meer fotos: klikken op de kleine foto of de link onderaan volgen.
Vandaag opnieuw stralend weer, in de voormiddag fiets ik langs de Donau, richting Budapest.
De bewegwijzering van het Donaufietspad is goed te noemen, echter een achttal km buiten Esztergom ligt het fietspad niet meer apart van het autoverkeer, toch een minpunt. Ik volg de route nog enkele km verder, tot aan de veerpont die het verkeer op die plaats over de Donau brengt.
Het Donaufietspad gaat aan de overkant opnieuw verder als een afgescheiden fietspad. Het is mij op de weg tot daar niet opgevallen, maar aan de kade staan toch een aantal fietsers te wachten op het veer. En op de terugweg kruis ik veel fietsers, enkelen solo, meestal koppels, maar ook families met de kinderen op de fiets of in een aanhanger.
In de namiddag vertrekken we richting het Balatonmeer, een verplaatsing van goed 150 km. We opteren om in de buurt van Szantod een overnachtingsplaats te zoeken.
We zijn in een van de meest toeristische regio's van Hongarije in volle hoogseizoen, maar toch vinden we snel een plaats op een camping. Het gaat er wat rommelig aan toe, maar dat zijn we intussen wel gewoon.
S'avonds wandelen we nog tot aan de overzetboot, de aanlegsteiger bevind zich pal naast de camping.
Vandaag staan we op met een hemel die nog steeds bewolkt is.
Tijd om zuidwaarts te gaan, we rijden naar Esztergom, een stad in Hongarije net over de Donau die in deze regio de grens vormt tussen Slovakije en Hongarije.
Het is een verplaatsing van zo'n 100 km, hetgeen ons ruim de tijd laat voor een bezoek. Het stadje was ooit de hoofdstad van het jonge Hongarije, getuige daarvan het kasteel en de imposante dom, nog steeds de grootste kerk van Hongarije. Naar verluidt zou deze geïnspireerd zijn op de st-Pietersbasiliek in Rome..
We moeten ruim 400 treden hoog om de rondgang van de koepel te bereiken, het uitzicht beloont echter voor de inspanning.
De Donau knikt hier zuidwaarts richting Boedapest dat zo'n 50 km verder ligt.
s'avonds informeren we naar een restaurant met typisch Hongaarse keuken, een studente helpt ons op weg. Spijtig genoeg is niemand van het personeel Engels of Duits machtig, we moeten opnieuw beroep doen op een vrijwillige tolk (en Google Translate) teneinde onze menukeuze te kunnen maken.
Nadien wandelen we terug naar de camping aan de Donau, de zon gaat reeds onder als we er aankomen.
Vanmorgen worden we wakker met druilerig weer. Heel wat anders dan de hitte van de voorbije dagen.
Vandaag rijden we eerst naar Cicmancy, een prentenboekdorpje met houten huizen die versierd zijn met heel abstracte fresco's.
Er zijn meerdere infopanelen met uitleg over de betekenis van de gebruikte symbolen in deze fresco's, helaas enkel in het Slovaaks... (Om Slovakije aantrekkelijker te maken voor anderstalige toeristen is er nog werk aan de winkel..)
Na dit bezoek rijden we verder naar Kremnica, ook een voormalige mijnstad.
Vanaf het begin van de 14de eeuw werden hier munten geslagen, en in de eeuwen daarop werd Kremnica de belangrijkste producent van munten voor midden-Europa.
Deze activiteit is er nog steeds, zij het op heden enkel voor het slaan van medailles en insignes.
Op het stadsplein staat ook hier een grote barokke pestzuil, een monument dat oorspronkelijk herinnerde aan de overwinning op de Turken (er worden christelijke symbolen afgebeeld op deze zuilen). Kremnica werd dank zij de uitgekiende versterkingen trouwens nooit ingenomen.
De naam pestzuil heeft te maken met het feit dat in het zog van de veldslagen zich ook de pest verspreidde, de symbolische betekenis van de zuil werd ook een teken van dankbaarheid omdat de stad (deels?) gespaard bleef van deze ziekte. Deze pestzuilen zijn trouwens niet beperkt tot Slovakije, ook bij onze rondreis door Tsjechië enkele jaren geleden hebben we er vele gezien, waarvan die van Olomouc wel de meest imposante was. Ook bij ons bezoek aan Wenen hebben we dergelijk monument gezien.
In Kremnica is het stadskasteel zeer interessant, toegang via een galerij. In het kasteel zelf zijn diverse exposities ondergebracht, waarvan een met barokke houten beelden, enkel toegankelijk is met gids. Na dit bezoek willen we nog het muntmuseum bezoeken, spijtig genoeg reeds gesloten.
We rijden opnieuw naar dezelfde camping van gisteren, bij aankomst zijn we de enige gasten, op een terrein van naar schatting toch een tiental hectaren groot. Pas laat in de avond komen nog enkele (Italiaanse) campers toe.
Toevallig is er dit weekend een groot volksfeest waardoor het even zoeken word naar een geschikte parkeerplaats.
In het centrum staan er tientallen kraampjes met artisanale produkten, 2 kuipers demonstreren er de ambachtelijke wijze om houten tonnetjes te maken.
Er treden folkloregroepen op met slovaakse muziek en gezang, kortom het is er heel druk...
Opvallend: op meerdere plaatsen in het stadje zijn er mijngangen en schachten. (Die starten in of naast een gebouw..) Een (kort) stukje mijngang is te bezoeken in het gebouw van de toeristische dienst. Een aantal van de huizen zijn enorm groot, de welstand van het stadje moet vroeger heel hoog geweest zijn.
We slenteren langs de kraampjes en zo gaat de tijd snel voorbij... Er zijn diverse zaken te bezoeken in dit stadje (mijnmuseum, tentoonstelling mineralen, oud & 'nieuw' kasteel..) We beperken ons echter tot het oude kasteel. Dit is ontstaan rond een kerk, en was bedoeld om bescherming te bieden bij Turkse invallen. In het kasteel zijn er diverse collecties antieke voorwerpen te zien (klokken, wapens, smidsgereedschap...) Het 'nieuwe' kasteel dateert uit de 16de eeuw en is op een heuveltop gelegen. Ook dit kasteel was bedoeld als verdediging tegen de Turken.
Na het bezoek aan het oude kasteel maken we een ritje rond de stad met een toeristentreintje, we rijden onder meer voorbij aan de oudste school voor mijnbouw ter wereld (opgericht in 1736) en aan een immense (gesloten) textielfabriek.
Er is geen camping dicht bij Banska Stiavnica, we rijden naar Zarnovica waar wel een camping is (annex bar en restaurant).
Na het avondeten fiets ik nog een heuvel op voor een bezoek aan Hrad Reviste, een burchtruine. Deze ruine staat grotendeels in de steigers, restauratie is bezig..
4 augustus, bezoek Kosice, verplaatsing naar Zvolen
gisterenavond zijn we toegekomen op een camping bij de stad Kosice, hier zijn renovatiewerken aan de gang met de bedoeling om de zaak nieuw leven in te blazen.
De prijs voor een overnachting ligt met 24 Euro op 'Europees' niveau.. Helaas is de renovatie van het sanitaire blok nog niet helemaal rond, de nieuwe toiletten zijn weliswaar bruikbaar maar er is nog geen warm water beschikbaar voor de douches. Renovatie is niet de beste omschrijving, er word resoluut gekozen om de oude gebouwen te slopen en alles nieuw op te bouwen.
Tot de werkploeg het terrein verlaat voelen we ons eerder op een bouwwerf dan op een camping.
Er word ons ter compensatie een chalet toegewezen waar wel een werkende douche beschikbaar is.
Met behulp van onze GPS zoeken we s'morgens de kortste weg te voet naar het centrum. 4km wandelen lijkt ons prima haalbaar maar bij deze temperatuur word het toch zwaar. (pas nadat we terug zijn bij de camping zien we dat we in totaal 14 km hebben gewandeld in deze tropische hitte).
Kosice is het bezoeken waard, we hebben er naast de basiliek en de rest van het historisch centum ook het technisch museum uitgekozen voor een bezoek (hetgeen meer tijd in beslag nam dan verwacht.)
Ook hier een hartelijke ontvangst, en een museum helemaal voor ons alleen, het vriendelijk onthaal word verzorgd door werknemers van 70+.
Als ik aangeef ook de binnenkoer van het museum te willen bezoeken word dit geweigerd. De exponaten (grote stoommachines) zijn blijkbaar nog niet klaar voor een bezoek.
We wandelen terug naar de camping en rijden westwaarst, overnachten doen we op een camping bij Zvolen.
Vandaag zullen we de meest oostelijke stad van onze vakantie bereiken, Kosice, de tweede grootste stad van Slovakije.
We beginnen met een bezoek aan Levoca, met de beroemde basiliek. In de basiliek bevind zich het grootste barokke altaar ter wereld, bijna 19 meter hoog, gemaakt uit lindenhout, met inklapbare panelen. (Foto's nemen in de basiliek is jammer genoeg verboden).
Levoca is ingeschreven op de lijst van werelderfgoed, de geschiedenis van deze stad is op zijn minst merkwaardig te noemen. Het zijn Saksische duitsers die na de plunderingen (en ontvolking) van deze regio door de Mongolen deze zelfstandige stad hebben gesticht in het toenmalige koninkrijk Hongarije, op vraag van de Hongaarse koning. (eerste helft 13de eeuw).
Op een heuvel bij Levoca bevind zich een basiliek toegewijd aan Maria, een van de meest bekende bedevaartsoorden in Slovakije.
Vermeldenswaard is ook dat een 'officiële' weg naar Compostela door Levoca loopt.
In de buurt van Levoca bevind zich een imposante burchtruïne, wellicht de grootste van midden-Europa, Spissky Grad. Ook deze site is opgenomen op de lijst van werelderfgoed. Het kasteel werd gebouwd in de 12de eeuw en in de loop van de eeuwen erna steeds verder uitgebreid. De Mongolen zijn er nooit in geslaagd om deze versterking in te nemen.
Na het bezoek zijn we verder gereden naar Kosice, er is een camping vlak naast de ringweg.
Vandaag bezoeken we Martin, meer bepaald het openluchtmuseum waar typische Slovaakse oude huizen/boerderijen te bezichtigen zijn, het is niet het enige in zijn soort in Slovakije.
De ontvangst is heel hartelijk, we krijgen een folder met uitleg in het engels en een engelssprekende gids ter beschikking (jobstudente). De meeste gebouwen zijn afgesloten, de gids opent gebouw na gebouw en geeft deskundige uitleg. Telkens we een gebouw verlaten word dit opnieuw afgesloten, een beetje vreemd toch.
Onze eerste gids word afgelost door een andere voor de tweede helft van de rondleiding. Er is ook een museum gewijd aan de Roma en hun typische cultuur.
Enkele van de gebouwen mogen niet bezocht worden, wegens instortingsgevaar... Onze gids vertelt dat er geen budget is om de gebouwen degelijk te onderhouden, vandaar dat sommige daken in heel slechte toestand zijn. Er is nog heel veel ruimte om de 'collectie' uit te breiden, helaas eveneens wegens geldgebrek gebeurt er momenteel niets... We moeten al onze overtuigingskracht gebruiken om beide gidsen een fooi te kunnen geven, dit is blijkbaar niet de gewoonte hier...
Na dit bezoek staat ons een langere verplaatsing te wachten, zo'n 150 km naar Levoca, grotendeels autosnelweg. We overnachten op een 'autocamp' iets ten noorden van de stad.
fotos van Martin: klik op kleine foto of volg de link hieronder.
Vandaag staat een bergwandeling in de Mala Fatra op ons programma.
We volgen vanuit Terchova de vallei van de Vratna, aan het eind van deze weg bevind zich de kabelbaan die ons naar een hoogte van bijna 1500 meter brengt.
We bevinden ons hier in een van de grootste skigebieden van Slovakije. Vanaf het bovenstation van de kabellift zijn wandelingen mogelijk naar de bergtoppen in de omgeving. We opteren voor een wandeling naar de Velky Krivan, met zijn top van 1709 meter de hoogste van de omgeving.
Het is reeds middag wanneer we de top bereiken, gelukkig hebben we een lunchpakket meegenomen.
Onderweg zijn we een 'kruispunt' van wandelpaden voorbijgekomen, waarvan een met aanduiding E3.
(Achteraf even opgezocht, de E3 is een Europese wandelroute die loopt van Santiago de Compostela naar de Zwarte zee)
Na deze wandeling keren we terug naar dezelfde camping bij Terchova. Voor het eerst sinds het begin van ons zomerverlof gebruiken we de luifel om ons te beschutten tegen de zon.
voor enkele fotos, klikken op de kleine foto of de link onderaan aanklikken.
