24 september stond genoteerd als de laatste dagfietstocht van VLAS.
Ondanks de sombere weersvoorspellingen word er na overleg op de verzamelplaats in Izegem beslist om de fietstocht toch te laten doorgaan. Er hebben een aantal deelnemers afgehaakt maar die zullen wel op het rendez-vous zijn voor het middageten (dat vooraf werd gereserveerd...) Met de auto ipv met de fiets.
Tot de eerste stopplaats op de markt in Torhout blijft het droog, maar terwijl we binnen een koffie drinken begint het te regenen..
Het bljft regenen tot we de middagstop bereiken, de st-Andriesabdij Zevenkerken bij Brugge. De middagstop word wat gerekt in de hoop op droger weer maar enkel de intensiteit van de regen is wat afgenomen als we de terugweg aanvatten.
Die gaat via Veldegem en laatste stop op grondgebied Torhout richting Lichtervelde. Via Koolskamp en Ardooie blijven we steeds in de buurt van de E403.
In Ardooie word gekozen voor de kortste weg naar Izegem (toepasselijk de Izegemsestraat genoemd..). Ik volg nog tot aan de Vijfwegen in Emelgem maar verlaat daar de groep om naar huis te fietsen.
Het is een dagtocht van 85km geworden waarvan een behoorlijk aantal door dreven waar geen gemotoriseerd verkeer toegelaten is.
Vandaag een fietstochtje in dezelfde regio als gisteren.
Duits Hinterland 14-18 is de naam van de bewegwijzerde fietsroute. Het is één van de 12 thematische fietsroutes die ontwikkeld werden in de aanloop naar de 100 jarige herdenking van WO1.
Omdat deze route op minder dan 10 km van onze deur voorbij komt besluit ik om tot daar te fietsen. Even ten westen van Roeselare waar de route de N35 Roeselare Veurne dwarst pik ik de route op.
Deze is 52 km lang, maar met de extra km tot aan de route (en terug) kom ik aan 70 km. (voor de laatste 10 km heb ik wel de 'ondersteuning' ingeschakeld). De route is perfect bewegwijzerd, slechts één keer heb ik een bordje over het hoofd gezien maar zonder erg.
De route brengt me snel naar een van de 3 'officiele' startpunten, het Duits oorlogskerkhof van Hooglede. Via binnenwegen leid de route nu westwaarts, tot aan het fietspad op de oude spoorwegbedding tussen Kortemark en Staden. Hetzelfde fietspad dat ik gisteren ook deels heb gereden. Tijdens WO1 was dit spoor een belangrijke aanvoerroute naar het front.
Via dit fietspad gaat het vlot naar Staden, daar word een ommetje gedaan door de dorpskern, wat verder zuidelijk volgt de route opnieuw het fietspad. Waar het spoorwegtracé de heuvelrug van Westrozebeke doorsnijd (met aan weerszijden verhoogde taluds en ter hoogte van de heuvelrug zelf een diepe insnijding, alles met de hand gegraven en opgehoogd..) verlaat de route het fietspad en loopt ten noorden van Houthulst via het gehucht Terrest richting Klerken, naar de Vredesmolen (waar ik gisteren ook voorbij ben gefietst).
Nu gaat het rechtstreeks naar Houthulst waar de route door het stuk van het Vrijbos loopt dat toegankelijk is voor het publiek (grootste deel is nog steeds militair domein). Aan de rand van dit bos ligt er een Belgisch soldatenkerkhof, de meeste van de soldaten die hier begraven werden kwamen om tijdens het eindoffensief van eind september 1918.
Van Houthulst gaat het verder naar het gehucht Vijfwegen, de route passeert het voormalig station van Westrozebeke, via het fietspad voert de route terug naar de plaats waar we die eerder verlaten hebben, het punt waar het tracé door de heuvelrug gaat, daar verlaten we het fietspad om via Stadenberg Westrozebeke te bereiken. Na Westrozebeke gaat het naar Oostnieuwkerke, wat verder komt de route terug bij de N35 waar ik de route aangevat heb. Van hier gaat het dwars door Roeselare terug naar huis.
Deze route overlapt op enkele stukken met de route die ik gisteren heb gereden maar het accent ligt hier inderdaad op het thema WO1 met veel infoborden onderweg.
18 september 2019, vrijbosroute (Pasar fietsfiche)
Vandaag een fietsrit in een ruime lus rond het vrijbos van Houthulst, een route verschenen in het Pasar tijdschrift van december 2017.
Startpunt is bij het voormalige station van Staden.
Staden lag op het tracé van de spoorlijn L63 Torhout-Ieper, tussen Kortemark en Boezinge werd dit tracé omgevormd tot fietspad. (Dit fietspad kreeg de naam 'vrijbosroute').
Het fietspad word gevolgd tot in de buurt van Langemark, daar gaat het richting Madonna, een gehucht noordelijk van de dorpskern van Langemark. Van Madonna leid de route via landbouwwegen naar Merkem, een deelgemeente van Houthulst. Enkele kilometer verder ter hoogte van het gehucht Luigem is er mogelijkheid tot een kleine verlenging van de route, een extra lusje van 7km.
Deze verlenging volgt de weg naar Noordschoote tot het gehucht Drie Grachten (bij de brug over het Ieperleekanaal), daar gaat het rechtsaf langs het jaagpad van het Ieperleekanaal tot aan de samenvloeïng met de Ijzer. Ooit was hier een fort (Knokke fort, eind 16de eeuw). De naam Knokkebrug over de Ijzer herinnerd hier nog aan. In het landschap zijn nog enkele sporen van dit fort zichtbaar (grachten die niet volledig gedempt werden).
De verlenging van de fietsroute loopt nu verder over een onverharde weg met deels grove kiezel, wat verder word het een antieke steenweg.. Wie niet met een mountainbike op pad is vermijd deze verlenging beter. De Blankaart (waar drinkwater gewonnen word) ligt in vogelvlucht slechts een paar honderd meter van de route. In Luigem kom ik terug op de hoofdroute, wat verder fiets ik voorbij de Beukelaremolen.
De weg Ieper Diksmuide moet gekruist worden, richting Jonkershove (gehucht van Houthulst) Voor Jonkershove bereikt word zwenkt de route richting Zarren. Op het grondgebied van Klerken kan mits een kleine omweg en wat klimmen de vredesmolen bezocht worden.
Deze molen was na WO I herleid tot een ruïne en werd niet heropgebouwd. Pas in de aanloop naar de herdenkingen 2014-2018 werd beslist om de ruine te stabiliseren en toegankelijk te maken (metalen constructie met wenteltrap in de kuip van de molen). Helemaal bovenaan is een uitzichtsplatform, van hieruit krijg je een panoramisch zicht op de westhoek.
Klerken bevind zich op een uitloper van het West-Vlaams heuvelland, een heuvelrug die zicht uitstrekt van Heuvelland rond Ieper tot Esen bij Diksmuide. (bekend als de Ieperboog tijdens WO I) Deze heuvelrug vormt ook de waterscheiding tussen Ijzer- en Leiebekken.
Een bezoek aan deze molen is een aanrader ook al moet er wat geklommen worden.
De route gaat verder richting Zarren slaat echter af richting Staden om voorbij de Couchezmolen te leiden. (Hier zijn we reeds voorbij gefietst in september 2012, Krekedalroute, met start in Diksmuide).
Voor Staden gaat het nog even richting Kortemark om dan noordelijk van Staden terug op de Vrijbosroute te komen. Na 2km word het vertrekpunt in Staden bereikt.
Een mooie fietsroute in een dunbevolkt deel van West-Vlaanderen.
zondag 15september, het weer is te mooi om binnen te blijven..
We nemen s'namiddags onze fietsen voor een uitstapje naar de 'kleiputten' in Rumbeke, een site waar sinds eind jaren 1940 klei uitgegraven werd voor een steenfabriek (Olivier denk ik).
Deze putten werden later opgevuld met huis- en wellicht ook ander afval, een laag aarde erover, beplant en zijn nu groenzone die probeert om aan te sluiten bij het Sterrebos (waarbij de rijksweg N36 een serieus obstakel vormt... )
Het is een kort uitstapje, na ons fietstochtje door de kleiputten houden we halt bij het Sterrebos voor een eveneens korte wandeling, en doen ons nadien tegoed op het terras van het bijhorende restaurant.
Vandaag trekken we naar Esquelbecq (Ekelsbeke) in Frans-Vlaanderen. Dit dorp ligt goed 20 km westelijk van Poperinge. Er is een camperparking met plaats voor een tiental campers en met servicestation (water tappen, afvoer vuil water, electriciteit..)
De Ijzer (die hier slechts een beek is) loopt door het dorp, naast het kasteel met bijhorende tuinen. We starten met een wandeling door het dorp (veel boekenwinkels) en een bezoek aan het kantoor van toerisme dat tevens de bibliotheek is (Maison du Westhoek). De mevrouw van dienst raad ons aan de kerk vandaag te bezoeken, morgen is er een rommelmarkt ('brocante') en word de kerk gesloten.
Na het middageten wandelen we het circuit 'des chênes au chateau', een bewegwijzerde route met naar keuze 6 of 11 km. We opteren voor de lange route. Spijtig genoeg verloopt deze wandeling grotendeels over geasfalteerde wegen, voor wie liever wandelt op onverharde paden geen aanrader...
We sluiten de zaterdag af in 'la table des Géants', op het marktplein.
Voor vandaag (zondag) staat een fietstocht op ons programma; les rives de l'Yser 3, de derde van in totaal 4 bewegwijzerde fietsroutes in de Ijzervallei in Frans-Vlaanderen. (routes 1 & 2 in mei 2014 gefietst).
Omdat we starten vanop de camperparking in Esquelbecq beginnen we niet aan officiele het startpunt in Bollezeele, maar pikken de route op in Zegerscappel. Via het gehucht Erkelsbrugge gaat het naar Bollezeele, dan verder naar Rubrouck.
Hier is een museum gewijd aan Willem van Rubrouck (Ruysbroek?), een vlaamse missionaris die erop uit was gestuurd om de Mongolen te bekeren (eind 13de eeuw). In het museum bevinden zich een aantal Mongoolse gebruiksvoorwerpen en kunstwerken.
Verder door Broxeele (met voor het stadhuis een beeldje van manneken pis) en Volkerinkhove naar Merkegem.
Hier bereiken we het hoogste punt van de route (er staat een watertoren..). Wat verder in Merkegem is er een uitzichtspunt met een orientatietafel. Hoewel wellicht zo'n 20 km verder kunnen we de kerncentrales van Gravelines onderscheiden (aan de kust).
Merkegem ligt op een heuvelrug die de waterscheiding vormt tussen het ijzerbekken en de rest van Frans-Vlaanderen waar het water naar zee afvloeit (Flandre intérieure & Flandre maritime).
De route brengt ons via Eringhem terug naar Zegerscappel en vandaar fietsen we terug naar Esquelbecq met bij aankomst 46 km op de teller. (de route zelf is 40 km lang).
in bijlage pdf & gpx files met info over de gevolgde wandel- en fietsroute en een link naar fotos van dit weekend.
Deze fotos kunnen ook bekeken worden door op de kleine foto te klikken.