Goed nieuws van de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie): tegen begin
2022 is de Covid-pandemie al voorbij. Nog maar een jaartje op de tanden bijten en
we kunnen terug naar het oude normaal (of toch iets dat daar zal moeten voor
door gaan).
Niet omdat het virus dan zal verdwenen zijn, maar wel vooral dankzij
de doorgedreven vaccinatiecampagnes over de hele wereld. Als het daarop aan
komt, dan zal dat helaas bij ons in België wel nog iets langer duren, want aan
het huidige vaccinatietempo van zo'n 140.000 prikjes per week (waar minister Wouter
Beke heel erg trots over is) zullen wij pas eind 2022 onze vrijheid kunnen
herwinnen. Nog twee jaar op de tanden bijten...
Voorwaarde is natuurlijk ook dat wij ons in die tussentijd strikt aan
de richtlijnen houden. Het is dus misschien nuttig om die nog eens te herhalen,
voor wie het ondertussen al zou vergeten zijn of voor wie het niet meer zo goed
weet. Want de regels veranderen op tijd en stond, en echt helemaal duidelijk zijn ze
nooit geweest.
Een erg belangrijke richtlijn is onder andere dat we zeker
onmiddellijk naar de dokter moeten als we ook maar iets van symptomen vertonen,
of als we ons een beetje ziekjes voelen. Het is dus heel erg fout als mensen
denken: "Het zal wel niet zo erg zijn, ik
ben ieder jaar rond die periode wel een beetje ziek." Want die mensen zijn dan
ondertussen waarschijnlijk hun familieleden en collega's aan het besmetten.
En een andere belangrijke richtlijn: in een binnenruimte moet er
gezorgd worden voor een heel goede verluchting en ventilatie. Zo veel mogelijk
deuren en ramen open zetten, dus.
Het moet nu natuurlijk wel lukken dat het pollenseizoen begin maart in
uitzonderlijke hevigheid uitgebroken is. Mensen met een allergie voor stuifmeel
hebben het in die periode dus flink te pakken: niezen, hoofdpijn, kortademigheid, een loopneus
of een verstopte neus. Kortom: voor een groot deel dezelfde symptomen als bij
Covid-19. Maar, zeggen de "allergologen",
de patiënt weet zélf wel dat het om een doodgewone allergie gaat, en dan hoeft
hij niet zo direct naar de dokter te lopen: "Zij weten meestal waar hun klachten vandaan komen omdat ze die in
voorgaande jaren ook al hadden."
Oei, dat is helemaal iets anders dan wat de virologen ons voorhouden!
Wat moet ik nu doen als ik loop te snotteren? Wél naar de dokter of net niet
naar de dokter? Ik weet het ook niet meer...
En wat houden we allergologen
ons ook nog voor als remedie tegen al te erge allergieaanvallen: "Overdag kunnen ze hun woning beter niet
verluchten en ze houden dan ook hun ramen beter gesloten."
Oei, dat is helemaal iets anders dan wat de virologen ons voorhouden!
Hoe moet het nu: ramen en deuren open, of ramen dicht houden? Ik weet het ook
niet meer...
Wat ik wél weet, is dat ik door iedereen verwijtend aangekeken word
als ik in het openbaar begin te niezen, want dan word ik onmiddellijk beschouwd
als een gevaarlijke corona-misdadiger. En dus blijf ik dan maar zo veel
mogelijk in mijn eigen huis. Binnen. Met ramen en deuren dicht.
Dat is één van de vele "bijwerkingen"
van de corona-hysterie: het wantrouwen tegenover iedereen. We beschouwen elkaar
niet meer als een medemens, maar als een potentiële vijand. Vroeger, in
pré-coronatijden, zouden we tegen een niezende collega gezegd hebben: "Gezondheid!" of zoiets. Nu zeggen we: "Blijf uit mijn buurt!"
Het "nieuwe normaal" wordt
een kille samenleving, vrees ik.
Gelukkig voor mij en mijn mede-lotgenoten is het allergie-seizoen in
oktober al weer voorbij. En dan mogen we opnieuw naar buiten. Zonder scheef bekeken te worden omdat we niezen...
|