Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, heeft in het Europees Parlement een soort publieke "schuldbekentenis" afgelegd: "We waren te laat met de goedkeuring van vaccins en te optimistisch over de massaproductie ervan. Daarnaast hebben we er te veel op vertrouwd dat de dosissen die we besteld hebben op tijd zouden worden geleverd. Daar moeten we lessen uit trekken."

Het initieel optimisme omtrent de snelle vaccinatie van alle EU-burgers blijkt inderdaad voorbarig geweest te zijn. Maar goed: dat kan natuurlijk gebeuren. Je hebt, zelfs als machtig politicus, niet alles in de hand, en het moge duidelijk zijn dat ook de grofste dreigementen vanuit Europa weinig of geen indruk hebben gemaakt bij de farma-reuzen. Die wisten van te voren al dat zij in de sterkste positie stonden, en dat de politici hen weinig of niets konden maken. Zij hadden vooraf hun eigen agenda bepaald, en ze hebben zich daar ook aan gehouden. Ondanks de verwijten en beschuldigingen en argumenten vanuit de Europese commissie. Die agenda van de farma-bedrijven was simpel, en voor wie een beetje met de beide voeten op de grond staat, ook voorspelbaar: maximaal profijt halen uit hun vaccins. En dus hebben ze eerst en vooral geleverd aan de klanten die er het meest voor betaald hadden. Europa, dat een "bijzonder goede deal" had bedongen, en dus het minst had betaald, stond dan ook achteraan in de rij.  Ik vrees dat de Europese burgers nog wel even op hun "verlossend" spuitje zullen mogen wachten.

Daar waar de Europese leiders eerlijk en deemoedig genoeg waren om min of meer "schuldig" te pleiten, hoor je uit de mond van onze Belgische politici geen enkel excuus. Zij krijgen het woord "Sorry" duidelijk niet gezegd. En het zou nochtans méér dan gepast zijn. Zéker tegenover de zorgverleners in de ziekenhuizen of de thuisverplegers. Tot twee of drie keer toe kregen zij het vooruitzicht op een corona-spuitje "vanaf volgende week". Als eersten na de woonzorgcentra waar de meest kwetsbaren aan de beurt waren geweest. Maar elke keer werd dat op het laatste moment afgeblazen wegens "problemen met de levering". De teleurgestelde en zwaar ontgoochelde zorgverleners moesten het met die korte sussende mededeling stellen. Het lijkt er sterk op dat de "immense waardering" voor "de helden van de zorg" ondertussen bij onze verantwoordelijken al is opgedroogd. Wanneer die "helden" dan wél aan de beurt zullen komen? Geen mens die het weet. Vermoedelijk niet meer in de maand februari zoals herhaaldelijk stellig beloofd was. Misschien ergens in maart?

En de rest van de bevolking? Ook wij werden blij gemaakt met enthousiaste beloftes: "Tegen de zomer zal iedereen al minstens één keer ingeënt zijn." We begonnen zowaar al weer plannen te maken voor zomerse bijeenkomsten.