Groot nieuws: een Vlaamse vogelaar heeft onlangs in één klap vijf
nieuwe vogelsoorten ontdekt in Indonesië. Nooit eerder gebeurd in de boeiende
wereld van de vogelaars!
En iedereen maar zagen en klagen en treuren over het verdwijnen van
diersoorten en het dramatisch inkrimpen van de biodiversiteit: nu zijn er
zomaar opeens vijf nieuwe soorten bijgekomen.
De vogels zijn ontdekt in het regenwoud op een paar afgelegen eilanden
van Indonesië: Peleng en Taliabu.
Waar die zo plots vandaan gekomen zijn? Géén idee.
Zouden ze er al altijd geweest zijn, maar onzichtbaar en onhoorbaar
voor de vogelaars? Misschien hebben ze de hele tijd verstoppertje gespeeld, en
waren ze het stilaan beu geraakt dat niemand hen kwam vinden? Niets is méér
deerniswekkend dan dat iemand bij het verstoppertje
spelen helemaal vergeten blijft zitten in zijn of haar schuilplaats, lang
nadat het spelletje al afgelopen is en ieder kind weer naar huis is.
Of misschien bestaan ze nog maar pas? Genetische mutaties, misschien? Door
de milieuvervuiling of de klimaatwijzigingen? Of door het eten van genetisch
gemanipuleerde planten?
Of misschien zijn ze wel recent vanuit Europa naar ginder gevlucht
omdat het hier bij ons te druk of te gevaarlijk is? Want ze lijken toch wel
verdacht veel op vogels van bij ons. De nieuw ontdekte Peleng Boszanger bijvoorbeeld, lijkt erg veel op de Europese Tjiftjaf naar het schijnt. (Nee,
niet de Tjiftjaf van Suske en Wiske.) Maar helaas zijn ze
daar al even erg bedreigd als bij ons. De vernietiging van de regenwouden, weet
u wel: bosbranden, houtkap, palmolie-industrie.
Of misschien gaat het om een soort uitwisselingsprogramma: iets als
Erasmus, maar dan voor vogels. Want als onze Tjiftjaf op studieverblijf is in Indonesië, dan blijken talloze
vogelsoorten uit Azië en Amerika nu opeens hier bij ons op te duiken. Vorige
herfst is in België voor het eerst een Bruine
Klauwier gespot, een vogel die tot voor kort eigenlijk alleen in Oost-Azië
voorkwam. En een Siberische Sprinkhaanzanger,
die normaal alleen in het kille noorden van Azië te zien is.
Ik vermeld de Siberische Sprinkhaanzanger heel speciaal omdat één van
die nieuw ontdekte vogelsoorten in Indonesië óók een Sprinkhaanzanger is. Dat kan geen toeval zijn, toch? De
Sprinkhaanzanger is vermoedelijk bezig om de hele wereld te veroveren!
Een wereld met open grenzen, en migraties in alle richtingen en naar
alle streken: het is duidelijk niet alléén voor de moderne mens van toepassing,
maar ook voor de vogels. Nu maar hopen dat er geen spanningen groeien tussen de
inheemse vogels en die migranten.
Hoe dan ook: het gaat precies toch wel goed met het vogelbestand. Het
aantal gespotte soorten door de vogelaars is vorig jaar in Vlaanderen gestegen
tot 452, een absoluut record. En dat ondanks de vele negatieve berichten van de
laatste jaren. (Al moet er misschien toch enig voorbehoud gemaakt worden bij
triomfantelijke meldingen van mensen die al hun vrije tijd doorbrengen met vogelen?)
Maar hét beste nieuws is wel dat er nu opeens in West-Vlaanderen ook
véél meer uilskuikens waargenomen zijn.
Naar het schijnt moeten we daar héél blij om zijn!
|