Het loopt niet zo vlot als verwacht, de verdere afwerking van het huis. Ja... Het is niet omdat ik zeg tegen aannemers dat ze mogen komen ze daar ook onmiddelijk staan. Er is ook een groot verschil tussen de aannemers. Iemand die alleen werkt en heel veel werk heeft kan natuurlijk het vele werk niet aan. Diegene die de douche en badkamer moet betegelen heeft zoveel werk dat hij maar ten vroegste in september kan komen. Zoek dan een andere zou je kunnen zeggen. En neen, dat doe ik niet, want een inloopbare douche aanleggen op de juiste manier dat kan niet iedereen. Ik heb het al voorgehad met de vorige dat het volledig verkeerd was en er dus vochtproblemen van komen. Dus wacht ik liever tot iemand kan komen die een goeie referentie heeft. De leidingen die moeten verlegd worden is nog maar voor de helft gerealiseerd en de douche moet ook nog voorbereid worden met een waterwerende doek. Daarvoor is het weer wachten op de aannemer van het sanitair. De keukenbouwer is daarnet geweest om alles nog eens op te meten en alles nog eens te overlopen. Nog wat kleine wijzigingen aangebracht en op 1 en 2 sept. zouden ze de keuken komen plaatsen. Nu hopen dat ik de oude kan verkopen via het internet.
Voor de rest is het wachten en dromen. Ik moet nog wat schilderwerken doen in mijn zoon zijn kamer maar het lukt allemaal niet zo goed meer zoals een paar jaar geleden. De moed is wat minder na die paar jaar zelf klussen aan het huis.
Soms heb ik wat meer buiklast maar ik steek het op de stress van het regelen en het opjagen. Het liefste wat ik doe is er op uit trekken zodat ik niet geconfronteerd wordt met het onafgewerkte huis. Maar er moeten nu eenmaal ook dingen gebeuren in het huis, kuisen en koken en opruimen. Of ik ga zwemmen om te onstressen. L bengt me ook fleur in het leven, door hem zie ik het altijd weer meer zitten. Hij is me zo lief...
Binnen een dag of 2 geven ze warmer weer uit, dat werkt positief op het gemoed.
Op politiek terrein zijn de voorspellingen uitgekomen. Voor het eerst heb ik het gevoel dat er nu eens een redelijk gewone mens de voorkeur van vele mensen wegdraagt. Maar alleen zal hij nooit kunnen regeren natuurlijk. Hopelijk begint het weer niet van voor af aan. Wordt het communitair probleem opgelost en kunnen ze zich dan eens met de echte problemen bezighouden.
In mijn huis probeer ik voor het moment kleine dingen in orde te krijgen. Een nieuwe kleerkast voor in mijn zoon zijn kamer. Ik heb ze in elkaar gestoken maar voor de deuren te bevestigen moet ik wat hulp hebben. Die hulp komt wel maar even wachten. Ik heb ongeveer een datum voor het installeren van de nieuwe keuken. Komende zondag komt de keukenplaatser nog eens alles exact opmeten. Ik zet dan de oude keuken op het internet om te verkopen. Het is wel moeilijk om daarvoor een prijs te bepalen. Ik zal er mij nog eens moeten voor neerzetten en goed nadenken. Deze week zou de eerste aannemer een dag komen om de voorbereidingen te doen in de badkamer. Leidingen verleggen en de douche wat uitkappen om de EPDM doek aan te brengen en de afvoer ook wat verplaatsen. Maar is nog afwachten of het wel deze week zal zijn. Met de aannemers, het is niet het werk dat ze hebben, dat gaat wel meestal vlot, maar het is om ze hier te krijgen. Dat is altijd het probleem. Maar het is natuurlijk zo, als de ene niet begint kan de ander die moet volgen niet beginnen en zo schuift het maar op. De volgende weken zal het weer heel veel zijn van; dingen verplaatsen, stof opkuisen en alles opkuisen en terugzetten. En toch zou ik niet elders willen verblijven. Mijn huis is echt mijn biotoop en als ik het even niet zie zitten dan trek ik mij even terug in mijn slaapkamer. Ik zorg dat die altijd opgeruimd blijft, dan heb ik een rustpunt in het huis.
Ondanks mijn ziekte en de soms mindere perioden besef ik dat ik wel een goed leven heb. Ik heb de vrijheid om te doen en laten wat ik wil, en moet bvb. geen verlof nemen voor aannemers die komen werken. Ook al mis ik de structuur soms teveel van uit werken gaan. Maar het is wel zo als je weer opbouwt in het leven, en je leven steeds betert in alle opzichten, je het gevoel krijgt dat je aan het eindpunt geraakt en dat het niet veel beter meer kan worden. En dan verlies je dat grote doel. Want je doel heb je intussen bereikt. Nieuwe doelen moeten dan in de plaats komen en die heb ik wel maar daar kom ik nog op terug.
Een paar jaar geleden heb ik proberen terug studeren. Ik heb een jaar de opleiding maatschappelijk assistent gevolgd in de hogeschool. Ik ben dit gestopt omdat ik tegelijkertijd een huis kocht en het moest verbouwd worden en ik kon het onmogelijk combineren. Maar in dat ene jaar heb ik ontzettend veel geleerd. Een docent vertelde over de behoeftenpyramide van Maslow. Hij zei dat als je niet voldaan bent in de onderste laag je niet kan doorstoten naar de volgende. De onderste laag is een lichamelijke behoefte. Je wil het warm hebben je wil eten als je honger hebt. De volgende laag is de behoefte aan veiligheid en zekerheid. Daarna de behoefte aan sociaal contact. Enz. De docent vertelde dat je maar kan doorstoten naar een hogere behoefte als de vorige voldaan is. Maar er zijn uitzonderingen zei hij. En daarmee bedoelde hij dat iemand die bvb niet voldaan is in zijn lichamelijke behoeften of zich niet veilig voelt toch eventueel doorstoot naar een hogere behoefte bvb.zichzelf ontplooien. Maar daar kom ik later nog op terug zei hij toen. Maar ik maakte het jaar niet af en dus ben ik het nooit te weten gekomen. Het houdt mij nu al een paar jaar bezig. Weet er iemand het antwoord? Stuur me dan een bericht aub.
