Soms maak je iets mee, dat de rest van je leven gebrand staat in je geheugen. Verleden jaar toen ik als vrijwilliger mee was met een vakantie voor zieken heb ik iets heel speciaals meegemaakt. Op zo'n vakantie is er ook altijd een bonte avond. Dat wil zeggen dat iedereen die iets op het podium wil brengen dat kan doen. Een gedicht, een klein toneelstuk, een vertelling, zingen of een play-back nummer. Nu is het zo, ik zie graag mensen bezig op een podium maar doe ook graag zelf mee. Vooral een play-backnummer. Niet dat ik daar zo goed in ben maar ik vind het een uitdaging. Ik doe het ook liever met 2, dan sta je daar niet zo alleen op het podium. Ik vond dus een collega vrijwilliger die met mij samen wilde 'lady in red' brengen op het podium. Hij was dus Chris De Burgh, en ik de lady in red. Over het algemeen zijn het de dames die leiding geven in zo'n dingen en de heren die volgen. Maar bij ons was het omgekeerd. Hij wist hoe het moest, gaf mij instructies en hij kon er iets van! Ik dus wat in het rood gekleed, een rood stuk stof op de tafel en een rode bloem daarop. Elke dag oefenen tot we het konden. Je bouwt iets moois op en de spanning steeg ten top. Het was magisch, betoverend gewoon. Het gaf een band tussen ons, die ik met geen woorden kan beschrijven. Hoe je zo close kunt worden om dat ene doel te bereiken en daarna gaan je wegen uit elkaar en je weet niet of je elkaar nog terugziet. Maar als je elkaar ooit terugziet dan zal het wel zijn van "hé, weet je nog? De lady in red..." Ons enigste doel was iets brengen op het podium en de toeschouwers laten genieten van het schouwspel. En dat is ons gelukt en ik kan er nog altijd van nagenieten.
Dit is nu zo'n herinnering die je in een doosje stopt, en er soms terug uithaalt om er van te genieten...
Ik weet het, ik ben minder bezig met mijn blog. Maar je kan er dan van uitgaan dat ik druk bezig ben. En het me allemaal redelijk lukt. Soms zijn er perioden in mijn leven dat het allemaal vlot draait. Soms is dat minder. Deze winter heb ik heel erg afgezien van de koude. Ik heb dan ook meer last gehad van mijn gewrichten. Kwam het door de koude? Ondertussen is mijn medicatie aangepast. Omdat dit niet meer klopte met mijn lichaamsgewicht en je kan zeggen dat ik dat verschil goed voel. Ik heb de kiné kunnen stoppen en ook naar de hydrotherapie ga ik niet meer. Soms vergeet ik zelfs dat ik een ziekte heb. En dat is wel heel goed nieuws.
Ik heb ook vochtproblemen gehad in de badkamer ter hoogte van de douche en dat vocht ging ook door naar de gebuurs. Bij het vernemen van dat nieuws heb ik direct de tegels van de douche afgekapt. En ondertussen zijn de offertes binnen om de douche opnieuw aan te leggen. En nu in orde want de vorige aannemer heeft een fout begaan. Maar ik zal zo'n maand of 3 geen douche gehad hebben en dat is niet evident. Er zullen ook nog andere werken gebeuren aan mijn huis. En dat is, een aangepaste keuken, badkamerkasten, 2 nieuwe trappen en de gevels van het huis laten hervoegen. Dat is dus heel wat, het zal weer verbouwingsstress worden. En als ik nog wat premiegelden ontvangen heb laat ik een dressing maken. Maar goed, ik prijs me gelukkig, het kan allemaal en dat dankzij een goedkope hypothecaire lening van het Vlaams Woningfonds. Dat betekent heel wat papieren en 3 maand wachten tegen dat het in orde is maar het is het wachten waard. En we zijn nu al 2 maand ver.
Het zal deugd doen voor het eerst weer douchen in de nieuwe douche...
