Ik schrijf op dit logje altijd mijn persoonlijke mening. Ook als u deze niet deelt blijft het hopelijk toch interessant genoeg om af en toe even te buurten. Een constructief (liefst positief..) commentaar is altijd welkom! Mits anders aangegeven zijn alle
18-07-2010
De dikke strijkstok en wat er aan blijft hangen...
Een van mijn oude Schiphol-relaties stuurt me zowat elke dag nog wel eens wat per mail toe. Vaak heeft het te maken met onze gedeelde passie voor alles wat vliegt, maar hij is ook sociaal zeer bewogen. Vaak zijn die mails in het Engels, soms in het Duits een enkele keer komt er een Frans mailtje binnen. Maar vanochtend kreeg ik er een die in onze eigen landstaal was opgesteld en die als je het even goed tot je laat doordringen zorgt voor een lichte stoomvorming binnen mijn fysiek, waarbij de overloopventielen in de oren zitten en me aardig boos hebben weten te maken. Lees maar even mee en je snapt mijn boosheid vermoedelijk wat beter.
Hieronder vinden jullie een lijstje met bestuurders van "Goede Doelen", zoals dat heet en hun daarbij passende jaarsalarissen ! Die personen moeten er keihard voor werken {?} Ik hoop van harte dat jullie niet zullen verzaken en dat de bestuurders op jullie broodnodige gulle giften kunnen blijven rekenen
Daarbij nog extra legale voordelen (reizen, leaseauto) !
Instelling
Naam
Salaris in
Unicef
Henk Franken
371.459
Rode Kruis
Cees Breederveld
198.000
Hartstichting
Hans Stam
181.119
Nierstichting
Paul Beerkens
177.249
Kerk in actie
Haaije Feenstra
176.000
KWF Kankerbestrijding
Ton Hanselaar
175.135
Artsen zonder Grenzen
Hans van de Weerd
174.000
Prins Bernard cult. fonds
Adriana Esmeijer
160.400
Natuurmonumenten
Jan Jaap de Graeff
154.000
Plan Nederland
Tjipke Bergsma
136.000
Wereld Natuur Fonds
Johan van de Gronden
129.498
Cordaid
René Grotenhuis
128.514
Greenpeace
Liesbeth van Tongeren
126.901
Woord en Daad
Jan Lock
125.361
Astma fonds
Michael Rutgers
125.000
Zonnebloem
Marijke van Eck
122.416
Terres des Hommes
Ron van Huizen
117.440
Amnesty
Eduard Nazarski
115.955
Oxfam/Novib
Farah Karimi
115.769
SOS Kinderdorp
Albert Jaap van Santbrink
103.164
Cliniclowns Nederland
Hans Geels
94.577
Liliane fonds
Kees van den Broek
92.016
War Child
Mark Vogt
87.600
Leger des Heils
geen jaarverslag
Reumafonds
geen jaarverslag
Tja, hier wordt je toch even stil van. Denk maar eens "nuchter" over na !! De "bazen" zien zichzelf blijkbaar als een goed doel....
Moet ik daar nog meer over schrijven? Mijn mening geven wellicht? Denk het niet toch??? Met dank aan mijn goede vriend en ex-collega John V.
Vrijdagavond. Geen zin om te schakelen, ook niet om een dvd-tje op te zetten. Gewoon drankje op tafel, snackje en een beetje leeswerk. Zon avond dat je gewoon wilt genieten van wat er voorbij komt zonder dat je meteen allerlei inspanningen moet verrichten. Want als ik een film of detective moet volgen is dat best inspannend. Niet zelden gevolgd door een moment van totale overgave aan de opvolgers voor Klaas Vaak. En dus staat een talentenjacht aan. Op RTL4, waar men een reeks uitzendingen heeft overgenomen van SBS6, onder de naam Holland Got Talent. Nu heeft Holland heel veel talent. Diverse van dit soort programmas maken dit duidelijk. Of we nu zoeken naar een nieuwe Idol, een Popstar, de nieuwe Mary Poppins of een of andere circusact, altijd staan er duizenden mensen voor de deur die allemaal menen dat zij de gedroomde opvolgers zijn voor de Toppers, Marco Borsato of wie weet ik nog meer te noemen. Het meeste van het aanbod aan vermeend talent kan meteen via de zijdeur af. Maar bij HGT heeft men een andere formule. Daar komt alles langs. Mensen met honden, paaldansacts, lieden die streetdancing tot passie verheffen, achteruitskaters, trapezeartiesten en zo meer. Van jong tot oud. Want soms is het bijna gênant wat er aan jeugdigen het podium op wordt gestuurd door al te begerige ouders en bij andere acts moet je je afvragen of die flink ouderen van dagen niet een of andere spiegel thuis hebben. Talent dat al 65 jaar onontdekt is moet je niet meer koesteren. Tijdens de eerste aflevering, bij ons opgenomen en later afgekeken, komt een blonde mevrouw in beeld. Huisvrouw, gescheiden, twee kinderen. Haar jurk heeft ze van haar moeder gekregen. Lijkt op diens trouwjurk. Beetje te ruim vallend, wat ouderwets van snit. Maar ze praat bedachtzaam en is eigenlijk best leuk. Dan gaat ze het podium op. Zet haar fraaie strot open en we kijken allebei met verbazing naar het beeldscherm. Een opera-aria komt voorbij. Loepzuiver gezongen, met een gezicht dat bijna engelachtig veranderd is. De jury is enthousiast. Wij ook. Dit is echt talent. En haar doelstelling om niet meer afhankelijk te zijn van haar ex-man maar gewoon zelf haar brood te verdienen wordt haar meteen na dit optreden al gegarandeerd. En dat gun ik haar. Want deze Angelique mag er zijn. Zij kan echt zingen. En dat is 99% van alle deelnemers aan dit soort programmas niet gegeven. Hoeft ook niet, want de volgende kandidaat dient zich al weer aan .Laat zich ophijsen aan zijn oren en vouwt zijn lippen dubbel over zijn neus. Talent moet een kans krijgen net als voorbeelden uit een rariteitenkabinet. Wat een heerlijke televisie!
Onze bijnadochter L heeft een nieuw huis. Haar eerste en een volgende stap op weg naar volwassenheid. Heel bijzonder, compleet nieuw verbouwd om redenen die ik hier maar even weg laat, maar uitgerust met een nieuwe keuken. Inclusief apparatuur. Waaronder een afwasmachine. Ze was al twee dagen bezig om er achter te komen hoe dat ding werkte. Met de handleiding in haar handen drukte ze volgens het stappenplan van de fabrikant op relevante knopjes. Het ding sloeg aan, maar na twee tellen piepte hij ook al weer dat hij klaar was met zijn afwasopdracht. Dat kon niet. En dus vroeg ze mij, technisch wonder van de eerste orde, om hulp. Ook ik las me door alle opdrachten in de handleiding heen. Dacht toen even logisch na, en ontdekte dat de waterkraan die voor een dergelijke machine toch van essentieel belang is, niet open maar dicht stond. Daarna waste het apparaat als een zonnetje af. Zo vergaat het ons allemaal denk ik wel eens. Handleidingen zijn soms zo ingewikkeld dat je meestal de tijd niet neemt om ze allemaal goed door te nemen. Eenmaal gewend aan een of ander apparaat heb je die boekjes of papieren niet meer nodig. Elke mobiele telefoon heeft een ander menu, maar wij gaan als mensen meestal uit van ons zelf en drukken allerlei knoppen in die we nog weten van het vorig ding of benutten soms maar de helft van de mogelijkheden die een soortgelijk apparaat te bieden heeft. En de moderne mens barst van de apparatuur en heeft dientengevolge hele stapels papieren en digitale handleiding, cd-roms en wat dies meer zij, om zijn leven in deze hectische tijden extra ingewikkeld te maken. Gisteren haalde ik een nieuwe camera op. Een leenexemplaar dat wordt ingezet bij de zakelijke videomarketing-activiteiten. De man die hem beschikbaar stelde, zelf een professioneel en gepassioneerde cineast, legde me in vogelvlucht uit hoe de camera werkte. Nu heb ik zelf ook al enige jaren een Handycam, dus helemaal blanco ben ik niet, maar toch was ik na een half uurtje de draad van het verhaal helemaal kwijt. Maar ingedachtig de uitspraken van mijn zoon die me altijd adviseert: Read the fucking manual pa! zal ik straks nog eens kijken of ik wat ik gisteren hoorde ook in die paginas dikke handleiding kan terugvinden en of ik dat ding kan verleiden aardige bewegende beelden op te nemen. En anders zal ongetwijfeld blijken dat ergens een kraan dichtstaat of de accu er niet in zit toch??? Hoe gaat het bij jou waar het bestudering van handleiding betreft???
Naar schatting 35.000 mensen gaan vandaag op Schiphol staan kijken naar de aankomst van een Airbus A380. Voor hen die niet weten wat dat is, de A380 is het grootste passagiersvliegtuig ter wereld, waarvan er nu zon dertig rondvliegen bij een select groepje luchtvaartmaatschappijen. Het is een vliegtuig waar, afhankelijk van de indeling aanboord, 450-1000 passagiers mee kunnen worden vervoerd. Het toestel heeft twee passagiersdekken maar in het onderste ruim kan naast vracht ook nog een restaurant of sauna worden gemonteerd. Bij sommige maatschappijen uit het Midden-Oosten zijn deze vliegtuigen ingericht als waren het luxe cruiseschepen. De machine is enorm groot en daardoor slechts geschikt voor lijndiensten met voldoende aanbod aan passagiers en vracht. Vandaar dat in de huidige tijd de bestellingen niet zo snel gaan als men vooraf bij Airbus, de fabrikant, had verwacht. En de bestelde machines komen ook in een traag tempo van de productielijnen. Hoe dan ook, een zon vliegende container komt naar Schiphol vandaag en dat trekt altijd veel mensen. Toen ik zelf nog gevoelig was voor dit soort evenementen stond ik daar vaak tussen. Ik herinner me nog dat ik in de vrieskoude stond te wachten op de eerste DC-10 voor de KLM. Urenlang liepen we te blauwbekken op de toenmalige en bij de liefhebber bekende spotterplekken. De DC-10 kwam uren later binnen dan gepland en dat was in januari geen pretje. Als je dan later kijkt naar de foto- en filmbeelden die ik uiteindelijk van die eerste machine schoot, verschillen die niet zo veel van die ik later schoot onder veel betere omstandigheden. Maar dat verhaal van het wachten hangt er aan. Ook de eerste Britse Concorde wachtte ik ooit op. Onder soortgelijke omstandigheden, maar toen de kist er eenmaal was, bleek het toch wel een waar evenement. En Concordes zag je daarna eigenlijk nooit meer. Voor spotters is dit soort gebeurtenissen erg belangrijk. Zij willen alles opschrijven en fotograferen en morgen zullen we ongetwijfeld op YouTube en andere relevante media de geschoten plaatjes mogen bekijken. De vraag of ik tussen die massa zal staan is gerechtvaardigd. Het antwoord is simpel; nee! Ik heb een (al eerder verschoven) afspraak en kan dus niet. Maar de kans dat ik alsnog richting Schiphol was gereden is klein. Op een bepaalde leeftijd ga je toch iets relativeren. En met 15.000 dias over het onderwerp gevleugelde vrienden en een soortgelijk fotoarchief moet je constateren dat het ook een keer ophoudt. Maar zo zou ik als ik 18, 28, of 38 was geweest nooit hebben kunnen denken. Toen was de aankomst van dit soort vliegtuigen nog een echte kick, nu is het een interessant nieuwsfeit. Ook en zelfs voor mij! Overigens komt die Airbus A380 op de nationale luchthaven testen of het banenstelsel en de diverse pieren geschikt zijn om dit soort mastodonten op te vangen. Is het antwoord positief zullen er vast nog meer A380s op Schiphol te zien zijn. Krijg ik later vast nog wel eens de kans om zon grote kist op de digitale plaat vast te leggen
Over bijna een maand gaat in Amsterdam SAIL weer van start. Als u dit evenement niet kent kan ik u aanraden er eens een bezoekje aan te wagen. SAIL begon ooit, ergens aan het begin van de jaren tachtig, als een gezellige maritiem gebeuren waarbij oude tallships, in feite onder zeil varende opleidingschepen, de basis vormden voor het bijeenbrengen van een toen nog bescheiden vloot. Latere edities van SAIL zorgden dat er een carnavaleske bijeenkomst ontstond van alles wat kan varen en er bijna een miljoen bezoekers per dag afkomen op dit geheel dat de stad Amsterdam weer een stukje van haar rijke maritieme verleden terugkrijgt.Want dat verleden is rijk. Veel rijker dan vaak wordt gedacht. Het was vanuit deze stad dat de schepen die richting Indië vertrokken werden aangestuurd. Ook al lagen ze vaak bij Pampus voor anker of werden ze bij Hoorn gelost. Duit alles had te maken met de zandbanken voor de oostelijke kust van de hoofdstad in een tijdperk dat er nog geen kanalen ware gegraven die toegang boden naar de Noordzee. De toenmalige Zuiderzee was daarom de waterpartij waarover die oude handelsschepen naar Amsterdam kwamen. Hoe dan ook, tijdens Sail krijg je de unieke kans om bezoekende zeilschepen te zien van over de hele wereld. Van Rusland tot Chili, van Zweden tot Italië. En Amsterdammers zijn zelf zo gek op bootjes en pieremachochel dat ze soms met de gangboorden tegen het wateroppervlak en gevaar voor eigen leven het grote IJ opvaren om deel te namen aan de dagelijkse tochten van vele duizenden vaartuigen die allemaal een bijdrage leveren aan dit maritieme festijn. Wie gisteren heeft gekeken naar de vaartocht van het Nederlandse Elftal krijgt een heel klein idee van wat er tijdens SAIL plaatsvindt. Ook van de kant af is het een geweldig spektakel. De meeste locaties zijn goed bereikbaar, het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf zet speciale ponten in om mensen naar de grootste aanlegsteigers voor de grote schepen te vervoeren en die ferrys laveren zich daarbij een weg tussen de krioelende varende massas. Op platforms op de kades staan artiesten op te treden, er zijn kermissen, de horeca is uitgebreid aanwezig enook de rondvaartbedrijven doen goede zaken. Een ding is minder handig; met de auto naar Amsterdam komen als je SAIL wilt bezoeken. Er is vrijwel geen parkeerplek te vinden en de prijzen zijn krankzinnig hoog. In het centrum is het tarief tussen de zes en tien euro per uur. Tel uit je winst. Maar over die Groenlinkse politiek heb ik al vaker iets geschreven of gezegd .. SAIL Amsterdam wordt van 19 tot en met 23 augustus a.s. gehouden. Als je ook maar iets hebt met dit soort evenementen, zet dat dan in de agenda. Want bij mooi weer is het een schitterende attractie. Uiteraard zal ik er tegen die tijd in een van de logjes uitgebreid verslag over doen .
Alles bij elkaar opgeteld maken we momenteel een prachtige zomer mee. En dan bedoel ik vooral qua weerbeeld. Nadat we halverwege juni nog met truien aan rondliepen werd het daarna ineens warm en zonnig en op sommige momenten zelfs tropisch warm. Ik meldde in een eerder logje op www.altijdeenmening.web-log.nl al hoe heet het was tijdens ons Belgische tripje, afgelopen vrijdag was het in ons land ook ongekend warm. Mijn werkkamerthermometer liet zelfs 39 graden zien als hoogst bereikte temperatuur en dan is het niet meer zo fijn om hier te vertoeven, laat staan om er nog iets van nuttig werk te verrichten. Als het echter zo heet is in de onderste lagen van de atmosfeer en de lucht daarboven koud blijkt te zijn en vochtig, ontstaan er al snel onweerscomplexen die dan in een razende vaart vanuit Frankrijk en België deze kant op racen en alles en iedereen verrassen. Dat was afgelopen zondagavond zo, maar ook gisteren kwamen er een paar van die grote bloemkolen over ons heen. Opmerkelijk genoeg zijn er dan nog steeds mensen die vrolijk in een open zeilbootje op open water blijken te vertoeven en zich niet te realiseren wat er op ze af komt. Een dergelijk onweersbui is meestal een aantal tientallen kilometers breed en soms honderden kilometers lang. Wat ze zo gevaarlijk maakt is ook hun hoogte. Sommige van die complexen zijn zo maar tien kilometer hoog. En door de uitwisseling van koude en warme lucht ontstaan er dan hagel, veel regen en flink hevige onweersontladingen. Met alle gevolgen van dien. Gisteravond, we zaten net aan tafel bij schoonmama op haar buitenterras, kwam er zon ding op ons af zetten. Grijs, zwart bijna, met allerlei beweging in die wolkenmassa. Binnen een half uur was het bij ons. Met enorme regenval en een zicht dat vrijwel tot nul gereduceerd werd. Onweer bleef uit, maar de best droge natuur kreeg heel wat sproeiwater over zich heen. Het naar Schiphol vliegende luchtverkeer ging gestaag door, een compliment voor vliegers die daar doorheen moesten, en wij aten binnen af. Want het buitenterras veranderde zowat in een zwembad. De wind bleek spelbreker. Die stak op bij het arriveren van die bui en bleef gestaag waaien zolang we in deze grijze soep zaten. Een minuut lof twintig later was het weer voorbij. De zon kwam weer door. De temperatuur daalde intussen met een graad of tien. Hoezo natuurgeweld? Morgen worden er weer van dit soort buitencomplexen verwacht. Ik ga maar niet varen denk ik
Nee hoor, ik heb echt geen kater overgehouden aan die WK-finale van gisteravond. Nederland was niet bij machte om dit Spanje tegen te houden. Nu speelde oranje al de hele wedstrijd met een man minder. Dat helpt niet echt. Want die vent in het geel bleek ook bij de tegenpartij actief en zag dingen die de overige Oranjespelers niet opmerkten en onthield ons elftal van vrije trappen, hoekschoppen en liet zelfs een doelpunt in buitenspelsituatie door. Kortom, Spanje heeft dan wel gewonnen, verdiend was het zeker niet en laat niemand nu constateren dat die Spanjaarden zoveel beter voetbalden dan onze jongens. Was dat zo geweest had de stand volgens mij toch 4-0 of zo zijn geweest? Nu was het vooruitzicht van een serie strafschoppen ook al niet zo verlokkelijk. Dus waarom de pechfactor ons zo achtervolgde? Daar komt bij dat als je dus wel had verloren van een elftal dat superieur zou hebben gespeeld er toch een ander gevoel in ons zat genesteld. Nu gingen we ten onder in een wedstrijd die steeds heen en weer ging, waarbij allebei de elftallen kansen kregen en ook verprutsten, maar waarbij je niet kon stellen dat Spanje echt veel beter was. Of het moet zo zijn dat we het toneelspel bij zgn. blessures als uitgangspunt zouden nemen. Op dat punt heeft die Spaanse ploeg absoluut het WK gewonnen. Met goud en zilver tegelijk. Moet toch wel een beste toneelschool zijn, daar in Madrid. Ik snap niet dat wij tachtig jaar nodig hebben gehad om een leger van dit soort kermende en klierende jongentjes te verslaan. Nee, moreel heeft Nederland voor mij gewonnen. Omdat het kerels bleken te zijn. Een team! En geen over de grond rollende kinderen die om kaarten smeekten om zo hun tegenstander uit het lood te brengen. Waarbij het wel handig bleek dat die scheidsrechter niet alleen partijdig maar ook nog bijziend en doof was. Voorlopig maar even geen Spaanse producten meer, en of ik in het najaar nog naar Barcelona wil zoals gepland? Nu is dat daar geen Spanje, maar Catalunia ..dat scheelt iets!
Ik ben Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Leo.
Ik ben een man en woon in Amsterdam (NL) en mijn beroep is Zelfsstandig en onafhankelijk communicatie-adviseur.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Luchtvaart, auto's, reizen, fotografie, lezen, verzamelen, modelbouw, huisdieren.
Dit blog vult mijn meningblog aan dat ik al een jaar of wat neerzet in Wordpress. Hier vindt u vooral meningen over rest