Ik schrijf op dit logje altijd mijn persoonlijke mening. Ook als u deze niet deelt blijft het hopelijk toch interessant genoeg om af en toe even te buurten. Een constructief (liefst positief..) commentaar is altijd welkom! Mits anders aangegeven zijn alle
09-03-2011
Ineffeciente tolgaarders
Ik maakte u er hier en elders eind vorig jaar al eens een verslagje over. De absoluut onverklaarbare wijze van denken en werken bij het Centaal Bureau Motorrijtuigbelastingen. U weet wellicht nog wel dat ik begin november overstapte van het ene in het andere werkpaard. Zoals dat hoort schrijf je dan het kenteken van de nieuweling op je naam, meldt het nieuwe vervoer aan bij de verzekeraar en ook bij het CBMB. Dat laatste gaat via een computerhandeling bij de leverende dealer. Je schrijft de belasting van de ene auto over op de andere. Het kenteken is dan bepalend. Zo gezegd zo gedaan. Waar de verzekeraar binnen vijf dagen de papierwinkel inclusief nieuwe groene kaart voor elkaar had bleken binnen de burelen van die tolgaarders heel andere krachten aan het werk. Een bijna oneindige stroom brieven, aanslagen en wat dies meer zij werd mijn deel. Voor de goede orde; op het oude kenteken was de wegenbelasting (ik blijf dat halsstarrig zo noemen want daartoe zijn die fondsen bedoeld) voor een jaar al vooruit betaald. Men hoefde dus slechts OVER TE SCHRIJVEN. Maar dat gebeurde niet. Men stuurde eerst een brief met de mededeling dat ik niet hoefde te betalen tot de nieuwe aanslag zou arriveren, wat ik negeerde, ik had immers al betaald toch? Daarna een brief dat ik omwille van het lagere gewicht van de nieuwe auto een restitutie van een tientje zou krijgen, een brief waarmee ik deze dienst onbeperkt toegang zou geven tot mijn betaalrekening EN, een aanslag voor de resterende periode van 2010. Huh? Een aanslag? Ik had toch al vooruit betaald? De logica van deze overheidsdienst werd nog krommer toen men mij vlak voor de jaarwisseling het hele bedrag van het door mij betaalde jaarbedrag terugstortte op mijn rekening. Zonder enige mededeling, gewoon geld terug. Daarna volgde een aanslag voor de eerste drie maanden van dit jaar. U snapt het, ik snapte het niet en mijn frustratie over zoveel ambtelijk gedoe speelde op. Dus een brief geschreven aan de dames en heren die hiervoor verantwoordelijk waren en zijn. Zeker toen er ook nog eens een extra aanslag kwam omdat ik die restperiode 2010 niet had voldaan. Stoom uit de oren ..
Uiteraard kreeg ik op mijn brief, waar min of meer het bloed uit liep, een ontvangstbevestiging. Men zou mijn bezwaarschrift behandelen. Dat deed men. Ik kreeg op 2 maart jl een brief binnen van drie kantjes. Geschreven door meneer computer. Elk argument was ongelezen beantwoord met standaard frasen. En als eindconclusie stond er dat mijn bezwaarschrift was afgewezen en dat ik alsnog de verschuldigde belastingen moest voldoen. Nu had ik dat allang gedaan, twee maanden eerder al, dus men had domweg mijn brief niet gelezen en al helemaal de oliedomme eigen handelwijze niet bekritiseerd. En nu moet ik dus per kwartaal betalen wat ik al ruim een decennium jaarlijks deed. Ik neem aan dat u begrijpt dat ik mij met veel verve zal inzetten voor vermindering van het aantal ambtenaren in dit land. Want als we dan toch gaan automatiseren maakt het niet meer uit of je door een mens of machine onheus wordt bejegend. En qua logica maakt het volgens mij toch geen verschil. Een advies; betaal niets als u een nieuwe of andere auto aanschaft. Laat elk initiatief bij die struikrovers in Veendam en Apeldoorn, want zelfs als je hebt betaald wordt je nog steeds gezien als een wetsovertreder. Ik denk dat ik zelf maar eens naar de Nationale Ombudsman ga schrijven. Al was het maar om mijn gekwetste gevoel van rechtvaardigheid.
Denk je dat je van de ellende af bent begint het weer van voren af aan. Het begint me op de zenuwen te werken, mijn bloglol raakt er door aangevreten. De dame die me telkens weer het bloed onder de nagels vandaan weet te halen met haar provinciaalse frustraties was even gestopt met bloggen. Weer eens mot gemaakt met anderen, een zucht van verlichting ging door de gangen van het bloggebouw. Maar helaas. Ze reageerde ineens weer bij een medeblogger uit mijn linklijstje. Aanmatigend als voorheen. En ik zag slechts de rode lap en reageerde zoals ik dat wel meer deed in het verleden. In dit geval een beetje op een verkeerd spoor, ze bedoelde het anders dan ze het op schreef hoewel je wel van heel goede huizen moest komen om enige subtiliteit in die reactie te ontdekken. Het liep weer gierend uit de klauw. De bewuste blogger bij wie het zich allemaal afspeelde op zijn blog reageerde zelf in eerste instantie nog wel geamuseerd. Maar op zeker moment besloot hij de discussie te verwijderen. Zonder aanzien des persoons maar wel met instandhouding van een deel van haar reacties. Klassenjustitie dus, en dat maakt mij dan tot een drastische corrector. Weg met die link! Maar ja, het kwaad was al geschied, de bosfeeks ging gewoon verder. Zocht nieuwe slachtoffers. De leden van het ophanden zijn Blogbal werden aangepakt. Omdat zij ook een hekel heeft aan de organisatrice van dat feestje. Aan wie niet eigenlijk? Frustraties komen in vele vormen en maten. Zij is een voorbeeld van een lopende frustratie. Provinciaals in de bossen verborgen en met een leven dat kennelijk niet verder komt dat het eigen tuinhek, de poezen, kinderen en afgewezen minnaars. Het azijn loopt telkens weer uit haar manier van optreden. En mij stoort dat! Ook al is het beter om je er helemaal niet druk om te maken wellicht, die venijnige aanvallen telkens weer, die zelfbenoemde intellectualiteit, dat zgn. verhevene of vooral door kruidenthee ingegeven arrogante komt aan de genen van mijn wezen. En dus moest ik het weer even kwijt .de schaduwzijde van mijn karakter tekende even mee. Maar een goed lezer heeft een half woord nodig denk ik.
Ik ben Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Leo.
Ik ben een man en woon in Amsterdam (NL) en mijn beroep is Zelfsstandig en onafhankelijk communicatie-adviseur.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Luchtvaart, auto's, reizen, fotografie, lezen, verzamelen, modelbouw, huisdieren.
Dit blog vult mijn meningblog aan dat ik al een jaar of wat neerzet in Wordpress. Hier vindt u vooral meningen over rest
