We hebben allemaal geslapen tot +/- 7h00. Ik had geroepen naar mama dat ik niet meer goed lag. Papa kwam naar beneden om mij goed te leggen. Om 8h00 moest ik plassen. Toen kwam mama naar beneden. Mama heeft daarna een beetje in de zetel blijven slapen. Maar lang moest ze niet meer slapen, want daar was Thomas al. Kort erna was ook Eline beneden.

Eline ging voor ons naar de bakker en haalde verse pistolets. Hmmm, lekker. En al heel lang geleden. Nadien heeft mama mij gewassen en verzorgd. ’s Middags hebben we “overschotjes” gegeten met frietjes die papa zelf gemaakt heeft. Om 14h15 was zr. Christa daar. Ze kwam ‘ns kijken hoe ik het stelde. Ze zei dat ik er goed uitzag en kwam eigenlijk vertellen dat ik mijn plechtige communie ook thuis mag doen. Zuster had er met meneer pastoor over gesproken en hij ziet dat ten volle zitten. Mama dan weer net iets minder. Zij zou liever hebben dat ik wacht tot ik weer helemaal genezen ben. Zorgen voor morgen dus. Op het moment dat zr. Christa vertrekt, komt tante Nancy binnen met Kyano. Na haar, was het de beurt aan mijn beste vrienden : Niels en Lander. Lynn, de zus van Niels en zijn mama waren er ook bij. Niels had ook een CD gemaakt en Lander had 3 auto’s mee. Heel tof van hen. Ik vond het leuk hen terug te zien en te kunnen vertellen van school en de voetbal. Zij waren nog niet geheel de deur uit of daar ging de bel weer. Peter Miguel en tante Sofie waren er. Zij hadden hun hondje Nestor mee. Het was het moment om te eten, dus zij aten een mondje mee. Ik zat in mijn rolstoel. Net terug in mijn bed, toen de bel weer eens ging. Daar was metje Cindy met nonkel Henk, Colin en Sarina. Ik wilde op de laptop. Metje zat bij me en ging op MSN. Op slag waren er 3 vriendinnetjes en 1 vriend “on line” : Meggy, Amandine, Kelly en Niels. Toen we volop aan het computeren waren, kwamen meme en pepe ook nog aanbellen. Mama liep letterlijk op de toppen van haar tenen. We zijn blijven MSN’en tot op een bepaald moment dat ik een woord zei dat noch papa, noch metje, noch pepe begrepen. Mama wou niet helpen omdat ze zag dat ik moe was. Ik begon te wenen. Toen was voor mama de maat vol. Ze was boos en zei dat ze me moesten gerustlaten. Op dat moment was het meme die zei dat ze doorgingen. Ze zei ook tegen metje Cindy dat ze mee moest naar huis. Dat het tijd was dat ik kon slapen. Mama heeft dan meteen Eline en Thomas in bed gestopt. Daarna is ze samen met papa mij komen instoppen. Ik viel direct in slaap.

We hebben goed en lang geslapen. Nadat mama me heeft gewassen en verzorgd, heeft ze me in mijn rolstoel gezet. Ze heeft mijn boterhammetjes klaargemaakt, die ik helemaal zelf in mijn mond heb gestoken. Ik moest alleen nog hulp krijgen bij het drinken. Deze middag wil ik het ook alleen proberen. Na een uur begon ik zeer te krijgen aan mijn poep en wou ik terug in bed. Rond 9h15 heeft mama mij weer in bed geholpen. Ik kon nog zo’n 45 min rusten alvorens de kiné mij kwam halen. Ondertussen luisterde ik naar mijn MP3. Paul kwam mij ophalen een beetje na 10h00.

Ik moest weer een uurtje rollen en bruggetjes maken met mijn poep. Om 11h00 kwam Gaby in de kamer binnen. Ze wist echter niet dat ik nog op revalidatie was. Ze zei tegen mama dat ze mij tegen de middag zou terugbrengen. Ondertussen was ik al begonnen met mijn les logopedie met de studente Sofie. Toen ik om 12h00 terug in mijn kamer was, was Gaby heel trots op mij. We waren al aan de zinnetjes gekomen en de letter “r” was gelukt. Ik kon nu al degelijk tellen tot aan vijf. Het was echter nog niet zoals het hoorde. Ik had er wel honger van gekregen. Het was lekker deze middag : gemalen biefstuk met prei in witte saus. En een peer voor dessert.

Om 13h00 kwam Sabine uitleg geven over de radiotherapie aan de hand van een korte videofilm. Van de voorbereidingen tot de eigenlijke bestraling. Volgende week is het zover. Rond 13h30 kwam juf Eline nog vlug wat wiskundeles geven. Heel kort want om 14h00 kwam Tineke mij halen voor de kiné. Nog een uurtje intensief bewegen en daarna nog een vol uur ergotherapie. Annemie, de collega van Ilse, bracht mij om 16h15 terug naar de kamer. Ik was moe. Mama en papa hebben mij nog eventjes in bed laten bekomen. Ik heb nog mijn vieruurtje verorberd dat Marijke gebracht had. Na nog een blitzbezoek van dr. Astrid, zijn we uiteindelijk om 17h00 vertrokken richting Dranouter. Eenmaal thuis gekomen waren Eline en Thomas dolbij dat ik er was. Oma en opa hadden gezorgd voor eten. Het was lekker : rosbief met kroketjes en suikerbonen. Nadien hebben we samen nog eens gekeken naar de film over radiotherapie. Rond 20h00 waren Amandine met haar mama aangekomen. Amandine is op MSN gegaan voor mij en de webcam was op mij gericht. Het was tof eens Kelly, Meggy en Niels te zien op computer. Gelukkig was Amandine er om te typen, want ze waren allemaal op hetzelfde moment online. Amandine heeft samen met haar mama ook nog eens gekeken naar de film. Ook zij weet nu wat mij volgende week te wachten staat. Iets na 21h00 zijn ze vertrokken. Papa heeft mij dan nog eens in de zetel gezet, zodat ik nog een beetje kon kijken naar de finale van ‘Sterren op de dansvloer’. Het slot van die finale heb ik echter niet gehaald, ik was te moe. Papa wist mij te vertellen dat Pieter, de basketman, gewonnen had.

We hebben zeer goed geslapen, maar waren heel vroeg wakker. We moesten allebei heel erg plassen. Nadien heeft mama mij gewassen en verzorgd. Ondertussen had Colette mijn ontbijt al gebracht. Ik heb dit opgegeten terwijl ik in mijn rolstoel zat. Nadien heb ik nog een beetje op mijn bed gaan liggen, want om 9h00 kwam Gaby eraan voor de logopedie.

Rond 9h20 is Gaby aangekomen. Ze had weer haar studentje mee die op afstand moest toekijken. We zijn weer begonnen met gekke bekken trekken, daarna aparte klanken, tellen tot 5, de dagen van de week, de maanden van het jaar, allerlei aan mekaar gebreide klanken, en dan natuurlijk nog de woordjes. Na de logo had ik wat rust tot 11h00. Dan kwam een Zweedse studente mij halen voor de ergotherapie. Daar moet ik leren fijner werk te verrichten met mijn handen. Blokjes leggen en schuiven en zo van die dingen. Niet echt mijn ding. Daarna was het tijd om te eten. Om 13h00 kwam juf Eline mij Franse les geven. Ook niet echt mijn dada, maar het moet nu éénmaal. Terwijl ik les had, zijn mama en papa vertrokken naar de vergadering op 2K5. Daar hadden ze een ontmoeting met alle therapeuten waarbij ik in behandeling ben. Ze waren allemaal enthousiast en hebben hun manier van werken toegelicht en hun doel waarnaar ze streven uitgelegd. Uit dit gesprek blijkt dat er inderdaad nog een hele lange weg moet worden afgelegd. Ons motto is echter één dag met een keer. We laten ons niet afschrikken.

Goeiemorgen. We hebben een hele goeie nacht achter de rug. Lucia had een briefje gelegd dat mama mij eerst moest wegen alvorens te ontbijten. Ze moest bellen en dan kwam Lucia mama helpen.

Ik mocht op de weegstoel zitten. Deze heet Arnold en toont aan dat ik 48,250 kg weeg. Ik ben dus nog afgevallen in de tijd dat ik hier ben.

Nadien mocht ik ontbijten. Alle 4 mijn boterhammen op met 2 brikjes melk. Ik heb ontbeten in de relaxzetel. Nadien heeft mama mij terug in bed gelegd om mij te wassen. Nadien was het wachten op juf Eline.

Ik heb geslapen tot 7h30, maar veel rondgedraaid in mijn bed. Mama heeft mij gewassen. Terwijl ik aan het ontbijten was, kwam Kim al binnen voor de kiné. Ze zei dat ze elke keer vooruitgang ziet als ze komt.

Daarna is Lucia mijn bed komen opmaken. Nu mag ik nog een uurtje rusten, maar daarna is het weer intensief trainen.

Om 11h00 kwam Lucia binnen. Ze vroeg of mama verkeerd gezien had op blad, want om 10h00 moest ergo mij komen halen. We hebben echter niemand gezien. Lucia belde naar ergo. De afspraak wordt verzet naar 14h00, ze hadden het te druk deze morgen en konden mij er niet meer bij hebben. Rond 11h15 kwam Gaby binnen. Mama zette mij in de relaxzetel voor mijn oefeningen logopedie. Ik moest veel woordjes nazeggen. Een saaie oefening, zegt Gaby, maar een goede. Nadien wou ze nog zien hoe ik alleen at. Ik moest proberen van Gaby. En wat bleek ? Het lukte al aardig. Ik kliederde wel een beetje, maar dat was omdat ik teveel op mijn vork wou nemen. Morgen wil ze me zien drinken uit een beker. Want eten, drinken, slikken en spreken gaat allemaal samen. Toen mijn bord uit was en mijn dessert op was, was ik moe en wou ik terug in bed.

Mama zei dat ik nog een half uur kon rusten vooraleer juf Eline les kwam geven. Ik draaide me op mijn zijde om een beetje te kunnen slapen. Tijdens mijn les zijn mama en papa naar K 12 gegaan om iets te eten. Het was een leuke les met juf Eline. Ik heb leren werken op de computer en leren mailtjes versturen. Ik koos ervoor een mailtje te sturen naar Amandine. Daarna was het de beurt aan Ilse van ergotherapie. Ze moest een beetje wachten omdat Lucia de draadjes van in mijn hoofd eruit aan het halen was. Ilse wou me meenemen maar gezien de tijd al redelijk wat ingekort was, besloot ze de therapie op de kamer te doen. Ik moest eerst allerhande bewegingen doen met mijn armen en handen. Ze had mij ondertussen in de relaxzetel gezet. Daarna hebben we gewerkt met het schrijfbord. Ik moest lijntjes zetten, lijntjes met krulletjes er in, natekenen wat zij tekende en uiteindelijk kruisjes zetten in een heleboel bolletjes. Als de les gedaan was, was ik weer moe. Ik mocht een uurtje rusten vooraleer Paul van de kiné mij kwam halen.

Schoenen aan en in de rolstoel mee naar K 5. Op de mat leren kruipen en rollen van buik naar rug en omgekeerd. Een uur lang. Vermoeiend, maar leuk.

Kort nadat ik terug was, kwamen meme en pepe binnen. De verrassing was compleet toen ook Eline bleek mee te zijn. Eline is eerst een beetje op de kamer gebleven en nadien is ze haar huistaak gaan maken in de lieving, samen met mama. Alleen wil ze daar nog niet blijven.

Rond 19h00 zijn ze teruggekeerd naar de kamer. Kort daarop zijn ze huiswaarts vertrokken. Papa is nog wat langer gebleven en we hebben nog een klein beetje naar idool gekeken. Ilse is in beeld geweest, maar we hebben ze niet horen zingen.

Papa is rond 21h00 vertrokken. Daarna zijn mama en ik gaan slapen. Tot morgen.

We hebben een hele lange rustige nacht achter de rug. Ik heb geslapen als een roosje. Mama is rond 7h30 opgestaan en Lucia kwam binnen om 8h00 met mijn ontbijt. Mama heeft mij eerst gewassen. Daarna moest ik dringend plassen. Lucia heeft mij samen met mama in de relaxzetel gezet. Mama heeft mij dan mijn ontbijt gegeven : 4 boterhammen met gelei en melk. Ik ben blijven opzitten tot rond 9h00. Dan was ik weeral moe.

Net toen ik weer in mijn bed zat, kwam juf Eline binnen. Ze kwam zeggen dat er elke dag les op het programma stond. Daarna kwam dr. Verbist langs. Ze vroeg hoe het week-end was geweest.

Op hetzelfde moment kwam de ergotherapeute binnen. Toen ze zag dat ik op schema stond en dat dr. Verbist de verplaatsing goed vond, zei ze dat ze ging terugkomen. Op dat moment kwam juf Eline terug met het schema. Op dat eigenste moment kwam ook Nathalie, de kinderpsychologe, binnen.

Man wat was het hier druk !!  Nathalie kwam haar voorstellen en wat papieren invullen. Om 10h00 kwam Lucia zeggen dat we naar radiologie mochten om RX-foto’s te nemen van de linkerpols. Dit was om de groei te berekenen van mijn lichaam. Op dat moment kwam Gaby, de logopediste, binnen. Zij is met ons meegegaan naar de RX op 0K5 en nadien heeft ze me les gegeven. Ik kreeg vandaag veel goede punten van Gaby. Ze heeft een test gedaan waar ik prenten, woorden en zinnen moest herkennen. Hieruit kon ze vaststellen dat ik geen taalprobleem heb, maar wel een spraakprobleem. Het is dus een kwestie van opnieuw te leren praten ( hoe klanken maken, hoe slikken, hoe mond bewegen,… ). Ze ziet het zitten en wij ook !!

Na de les was ik moe. Ik heb in mijn rolstoel gezeten van 10h15 tot 11h00. Gaby heeft mama geholpen om mij terug in bed te leggen. Ik wil nu wel een beetje rusten. Want straks komt Frieke terug van ergotherapie. Om 11h20 kwamen 2 kinesisten mij halen. Ik moest terug mee in mijn stoel naar het revalidatiecentrum om te oefenen. Als het te moeilijk ging, zouden ze me terug brengen.

Ondertussen kreeg mama bezoek van Els van de sociale dienst met papieren voor ziekenfonds, e.d.m…

Om 12h00 was ik terug in mijn kamer. Tineke, de kinesiste, zei dat ze niets had moeten doen; ik deed alles al zelf. Het was leuk geweest. Weg uit de kamer en bij andere kindjes.

Deze namiddag moet ik nog een keer terug. Maar eerst ga ik eten : biefstuk met prei in witte saus. Bijna alles op. Ook mijn dessert : kaasje met fruit.

Daarna wou ik wat slapen. Ik was moe.

Rond 13h15 kwam juf Eline. Het ging over tijdschriften, reclame, informatie,…  Eerst met Libelle, daarna met de computer. We hadden wel wat problemen met de muis, maar het lukte wel. Om 14h00 was de les afgelopen. En ja lap, om 14h15 was Tineke al weer terug voor de kiné. Ze zei dat het ongeveer één uur zou duren. Lucia moest nog eerst mijn pleisters vervangen, mijn koorts meten,…

Daarna ben ik met Tineke vertrokken. Een uur lang kruipen op de mat, rollen van rug naar buik en omgekeerd,… Intussen kwam dr. Ruth zeggen aan mama dat ik lag te gieren en te brullen op de mat. Het was plezant, maar vermoeiend.

Meme en pepe waren ook aangekomen en moesten wachten tot ik terug was. Rond 16h30 was ik terug in mijn kamer. Doodmoe. Toen meme vertrok om 17h00 ben ik prompt in slaap gevallen. Oma belde rond 19h00 en ik sprong bijna uit mijn bed van het schrikken. Ik moest toch wakker worden, want ik moest nog eten. Net gedaan met eten en daar was juf An met al mijn boeken uit mijn bank. Deze moesten overhandigd worden aan juf Eline. Juf An had haar vriend mee. Het was een lange weg naar Gent en dan voelde ze zich beter wanneer hij mee was. Juf An had heel veel moeten zoeken om het juiste gebouw te vinden. Ze zei dat het hier een doolhof was. Ze is gebleven tot 20h30. Daarna is papa ook naar huis vertrokken. Mama moest van mij onmiddellijk het licht uitdoen zodat ik kon slapen. Ik was moe.

We hebben allemaal zeer goed geslapen. Tot 8h30 !! We hebben ontbeten. Ik zat in mijn rolstoel. Mama heeft mij samen met oma gewassen en verzorgd. Nadien zijn Eline en Thomas om de beurt bij mij in bed komen zitten om mij te entertainen. Het was leuk maar vermoeiend.

’s Middags hebben we allemaal samen aan de tafel in de living gegeten. Ik in mijn rolstoel. Erna heb ik een beetje gerust. Maar opa heeft mij nog in mijn stoel zien zitten toen hij toekwam. Metje kwam rond 14h30. Dan lag ik al lang weer in bed. Meme en Sarina kwamen een uurtje later. Oh ja, nonkel Henk was mee met metje.

Rond 16h00 heeft mama een pizza opgewarmd en heb ik daarvan nog de grote helft opgegeten. Daarna zijn mama en papa stilletjes aan alles beginnen klaar zetten en in de auto doen. Het was tijd op weer te vertrekken richting Gent. Oma weende. Eenmaal vertrokken, zijn we nog gestopt bij de bakker in Kemmel. Mama moest nog brood hebben om mee te nemen.

Eenmaal in Kortrijk, vergeet papa om mee rechts af te slaan richting Gent. We waren dus weg richting Dottenijs. Een klein ommetoertje van zo’n 20 km. We zijn uiteindelijk tegen 19h15 aangekomen. Eenmaal in de kamer waren Joke en Colette er onmiddellijk om goeiedag te komen zeggen. Joke keek voor een papegaai boven mijn bed, zodat ik mezelf kon optrekken en recht zetten. Joke zei dat ik nog niet onmiddellijk een infuus moest hebben zodat ik nog een nacht vrij in mijn bed kon slapen. Maar ik was nog niet echt moe. Eénmaal mama de lichten uitgedaan had, viel ik als een blok in slaap. Tot morgen.

Ik heb geslapen tot 7h30. Toen oma merkte dat ik wakker was, zei ze dat ik nog een beetje moest slapen. Het was nog veel te vroeg om op te staan. Oma sliep in het plooibed in de living. Papa had dit bed naar beneden gehaald, zodat oma niet meer in de zetel moest slapen. Om 8h30 is Thomas naar beneden gekomen. Kort daarna kwam mama ook kijken hoe het met ons was. Eline was er ook onmiddellijk. We hebben allemaal samen ontbeten aan de tafel in de living. Alleen papa sliep nog. Mama had mij in de rolstoel gezet om aan tafel te kunnen eten. Papa is dan om 10h00 opgestaan en eerst naar de apotheek gegaan. Hij moest Dufalac gaan halen omdat ze in het UZ geen lactuose genoeg hadden om mee te geven.

We hebben een hele goede nachtrust gehad. Om 8h00 opgestaan en ontbeten. We waren nog bezig toen kiné al arriveerde. Mama heeft hem weggestuurd. Toen Sarah en mama mij aan het wassen waren, is Francis (mama's baas) gearriveerd. Hij moest eventjes buiten blijven wachten. Ook de kiné passeerde nog een keer. Weer werd ze weggestuurd door de verpleegster. Francis is gebleven tot rond 10h30.

Wat een rustige nacht had moeten zijn, werd een hele ambetante nacht. Ieder uur ging het alarm van de monitor af. Telkens gaf hij een slechte curve aan voor mijn adem. Als je slaapt dan gebeurt het dat je oppervlakkig ademhaalt ipv diep. Dat zette de monitor ertoe aan te piepen om 2h00, 3h00 en 4h00. Uiteindelijk nog eens om 6h30 en dan was de maat vol. De verpleegster zette het toestel uit. We konden dan nog zo’n uurtje slapen vooraleer mama moest opstaan en vooraleer ze mijn ontbijt brachten.

Ik had echter niet zo’n trek. Ik heb slechts 1 beschuit gegeten. Om 8h30 was de kiné er al. Ik was nog niet helemaal wakker. Kim ondervond nochtans betering in vergelijking met dinsdag. Ik had al meer kracht en het ging al meer vanzelf. Het gaat dus de goeie kant uit.

Nadien werd ik verzorgd door 2 verpleegsters : Carine en Annelies. Ik kreeg een andere matras om op te liggen : een luchtmatras. Deze moet voorkomen dat ik doorligwonden krijg.

Om 11h45 kwam Gaby binnen om mijn spraakkunsten te helpen vooruitgaan. We hebben geteld tot vijf en de dagen van de week opgenoemd. Het was moeilijk, maar het ging toch redelijk. Daarna moest ik 5 prenten herkennen op een blad met geschreven woorden. En daarna die 5 woordjes uitspreken ( bal, spin, lepel, luchtballon,..). Het was ook heel moeilijk. Morgen komt Gaby terug.

Nadien was het etenstijd. Stoofvlees met appelmoes. Lekker. Heel mijn bord uit. Maar geen soep. Mijn pudding hou ik voor iets later.

Om 13h30 was dr. Boterberg er. Volgende week zal zijn collega nog eens terugkomen om te kijken hoe de revalidatie verloopt. De week daarna beginnen ze met de voorbereidingen. Eerst moet een gipsen afdruk gemaakt worden van mijn gezicht. Van die afdruk gaan ze een “moule” maken en daarvan een plastiek masker.

Bij de bestraling moet ik op mijn buik liggen met mijn gezicht in een masker. De dokter zal nog een lijst bezorgen met alle voorziene data en wat op welke dag zal gebeuren. We moeten dus nog afwachten. Papa kwam binnen toen de dokter net vertrokken was. Er was weer eens geen plaats om zijn auto te zetten. Tegen 15h00 waren meme en pepe aangekomen. Net toen ze binnen waren, kwam Kim nog eens binnen. Blijkt dat ik 2 x op schema stond vandaag.

Nadien was ik pompaf. Ik wou wel slapen, maar bleef er gewoon tegen vechten. Om 18h00 kwam peter Miguel nog eens langs. Hij is gebleven tot rond 20h00. Nadien is ook papa vertrokken. Mama heeft nog gebeld met Greta. Nadien zijn we samen onder de wol gekropen. Slaapwel.

We hebben een hele goeie nacht achter de rug. We hebben geslapen tot 6h30. Op dat moment ging het alarm van mijn monitor af.

Rond 08h00 bracht Heidi mijn ontbijt, maar ze zou me eerst wassen, zei ze. Ik moest wel nog eventjes wachten, want ze moest nog 1 kindje controleren.

Na mijn verzorging heeft Heidi mij in de zetel gezet. Tegen dat mijn bed opgemaakt was, was ik weeral doodop en blij dat ik in bed kon. Ik had geen zin in boterhammen, wel in yoghurt. Gelukkig blijft het wel binnen.

Rond 10h45 kwam Paul binnen voor de kiné. Hij maakte de opmerking dat ik best mijn benen helemaal recht leg in bed en niet in een knik. Dat zou niet goed zijn.

Na de kiné kwam de psychologe, An Bomans, met mama praten. Ze hebben zeker een vol uur getetterd over van alles en nog iets. Net toen mama mijn eten klaar maakte, kwam dr. Roelens van Roeselare op bezoek. Hij moest in het ziekenhuis zijn en kon het niet nalaten even binnen te komen. Dat vond ik tof. Toch nog een dokter die zijn patiënten opvolgt.

Ik was net beginnen eten toen dr. Vanderlinden, collega van dr. Ruth, binnenkwam. Zij bevestigde mama’s vermoeden. Ik was al aan het recupereren. Mijn rechterarm en – been kan ik al uit eigen beweging van plaats verleggen of in een andere positie brengen.

Deze middag heb ik geen soep gedronken, alleen mijn vlees, patatjes en groentjes opgegeten. De helft maar. We hopen dat het binnen blijft. Om 13h20 moest ik dringend de grote boodschap doen. Ik werd op de stoel gezet. Zeker 10 min heb ik blijven zitten. Ik ben kunnen gaan. Een klein beetje. Maar ’t was een begin. De rest zou wel volgen.

Rond 13h30 kwam Gaby binnen om spraakles te geven. Ik moest vooral gekke bekken trekken om mijn mond los te krijgen om te kunnen spreken. Daarna werd er geoefend op de ademhaling. En als proef op de som moest ik 6 woordjes uitspreken : paraplu, olifant, potlood, schaar,…

Toen we klaar waren met de les stonden oma, opa, Jorieke en Brenda al op de gang te wachten. Jorieke wordt mijn soulmate. Ze zei tegen mij : we gaan samen genezen, samen zijn we sterk. Jorieke komt vanavond nog eens dag zeggen, want zij mag naar huis. Opa en oma zijn nog tot rond 16h00 gebleven. Daarna was ik moe en wou ik slapen. Toen kwam de ergotherapeute met een rare hoge stoel. Ik had echter geen zin en geen energie meer om deze uit te proberen. Ze komt morgen in de loop van de voormiddag terug. Daarna heb ik een goed uur geslapen. Mama zei me dat ik gesnurkt had. Toen ik wakker werd, kwam Jorieke nog eens goeiedag zeggen voor ze naar huis vertrok. Ik kreeg de rest van haar tuc-koekjes. Vrijdag moet ze nog eens langs komen op de dagkliniek om bloed af te nemen. Ze beloofde om opnieuw langs te komen. Terwijl Jorieke bij ons was, kwamen ook meme, pepe en Eline toe. Eline was blij dat ze nog eens mocht meekomen. Meme wilde mij eten geven. Er was beschuit met boter en confituur. Ondertussen zijn mama, papa en Eline naar het restaurant gegaan in K 12 op de 14^de verdieping om iets te eten. Wanneer ze terug waren zat ik net op stoel. Ik moest plassen, maar kon niet.

Opeens was de verpleger, Pol, daar met voor de 3^de keer een lavement met een sonde. Nadien kreeg ik van Pol een pannekoek met suiker. Hij was die vergeten te brengen om 16h00. Lekker dat dat was. Net op dat moment begon mijn lavement te werken. Mama heeft mijn pamper ververst. Toen mijn dada op de weegschaal werd gelegd, was er hilariteit alom in de kamer. Ik had een grote boodschap gedaan van zo’n 300 gram. Niet niks hé. Dat mocht wel na 3 weken !!!  Ik was zodanig van alle ongemakken verlicht, dat ik prompt in slaap viel. Nu maar hopen op een goede nacht. Slaapwel. Tot morgen.

Ik heb een redelijke goede nacht gehad; maar om 4h00 deze morgen lag ik te wenen. Ik had in de pamper geplast en wou eigenlijk wel opstaan om dit te doen. Papa sliep zo hard dat hij me niet had gehoord. De verpleegster heeft mij bij haar controle een verse pamper aangedaan.

Ik kreeg deze morgen geen ontbijt. Ik moest nuchter blijven voor de CT-scan, want ze moesten contrastvloeistoffen inspuiten.

Om 9h00 kreeg ik kiné door Kim. Papa zei dat ik heel goed meewerkte. Daarna had ik nog logopedie van Gaby. Rond 11h15 kwamen ze mij halen voor de CT-scan. Er moest een infuus geplaatst worden in mijn arm want de contrastvloeistoffen mochten niet door de port-a-cath ingespoten worden.

Eénmaal terug op de kamer kwamen ze met mijn middageten, maar ik moest nog zo’n half uurtje wachten alvorens te mogen eten. Ondertussen hadden ze mij op de stoel gezet voor de grote boodschap. Dit wilde echter niet lukken en ik kwam bovendien nog eens duizelig ook. Toen ik terug in bed lag, gaf papa mijn soep in combinatie met lactuose.

Wat dacht je, in éénzelfde adem lag alles er weer uit. Nadien heb ik zo’n twee uur geslapen. Op dinsdagnamiddag wordt er elke week vers fruitsap gemaakt. Marijke zei dat het zou deugd doen aan mijn buik. Dus papa gaf mij dat fruitsap met een rietje. ’t Was er nog niet helemaal in of het vloog er al weer uit. Nadien is de oogarts nog langsgeweest. Mijn ogen zijn goed. Er zou geen vocht op zijn en de zenuwen zijn haarfijn te zien.

Rond 16h00 is dr. Verbiest langsgekomen. Ze gaan iets geven voor de stoelgang en voor de maag. Om 17h30 is mama aangekomen met pepe en metje. Eline was ook mee. Mama is samen met Eline naar de “lieving” gegaan om haar huiswerk te maken en een beetje te spelen. Nadien zijn ze terug op de kamer gekomen. Eline wou niet meegaan met metje en pepe. Ze wou bij papa blijven. Voordat papa vertrok, heeft Marijke nog een lavement ( = Fleet ) opgespoten met een sonde.

De nacht was heel rustig begonnen, maar om 3h00 moest ik plassen. Eénmaal terug in bed,  moest ik overgeven. Ik kreeg onmiddellijk een spuitje Lythican toegediend. Daarna hebben we weer geslapen. Toen mama haar om 08h00 aan het kleden was, moest ik weer overgeven. Niet zoveel als vannacht. Ondertussen was het ontbijt ook al gearriveerd. Ik wou toch proberen om te eten. Anderhalve boterham heb ik binnen gespeeld. Meer ging niet. Nadien kwamen 2 verpleegsters mij wassen en verzorgen. Terwijl ze mijn bed verversten, zat ik een beetje in de zetel. Eénmaal terug in mijn bed, was ik zo moe dat ik prompt in slaap viel.

Mama heeft ondertussen met de CM gebeld en vrijdag zullen ze een ziekenhuisbed leveren bij ons thuis. Papa moest alleen zien dat er een matras op geraakt. We hopen nu dat we naar huis mogen komen van de dokter.

Weer eens een onrustige nacht. Om 24h00 kwamen ze mij controleren en een verse pamper aan doen. Ik mocht immers niet rechtstaan om te plassen en in de bedkan wil het echt niet lukken.

Rond 01h00 kwam mama wakker. Ik was heel mijn bed aan het onderkotsen. De verpleegster heeft samen met mama mijn bed ververst en mij een beetje opgefrist. Ze kwam nog langs met een spuitje Lythican. Om 03h00 was het weer zo ver. Ik kon nog net op tijd mama verwittigen. Enkel mijn hoofdkussen diende te worden vernieuwd. Tegen 03h30 kreeg ik Zofran tegen het overgeven.

Rond 04h00 kwamen ze mij nog ‘ns controleren. Nadien zijn we uiteindelijk in slaap gevallen. Mama is opgestaan om 08h00. Ik sliep nog. Ze hield de gordijnen dicht zodat ze mij niet kwamen wakker maken. Om 09h00 kwam Marianne mij wassen en verzorgen. Ik mocht nadien ontbijten. Mmm…

Lekker… koekebrood. Ik heb met smaak mijn boterhammen opgegeten. Maar ooh wee… net toen ik mijn laatste hap deed, keerde alles terug.

Overgeven, alle kleuren, grijs, groen, geel, bruin,… Ik ga nu alleen nog water drinken. Ik wil niets anders meer… De dokter die mij opereerde is langs geweest. Hij zei dat ik al mocht rechtop zitten, gezien ik geen hoofdpijn had of braakneigingen bij het rechtkomen. Er moesten in elk geval weer foto’s genomen worden van mijn hoofd, nek en buik. De dokter raadde ook aan om een piratenlapje op mijn oog te doen. Afwisselend, de ene dag links, de andere dag rechts. Ik probeerde wat TV te kijken, maar het wilde niet echt lukken.

Om 12h00 kwam Marianne mij halen. We moesten naar radiologie om foto’s te laten maken van de geplaatse katheder en het pompje. Eénmaal terug in de kamer, had ik hele grote honger. Ik heb mijn soep helemaal uitgedronken en mijn bord zo goed als leeg gegeten.

Nadien kwam dr. Vandecruys zeggen dat de foto’s in orde waren. De ingreep was geslaagd. Mocht ik last hebben van hoofdpijn of braken dan moest het debiet van het pompje nog worden aangepast. Op de foto’s was ook te zien dat mijn buik vol zat met stoelgang. Hiervoor hebben ze mij een spuit met siroop gegeven, een olie-achtige siroop. Helemaal niet lekker. Nu maar hopen dat het er langs onder wil uitkomen. We zien wel. Afwachten dus.

In de namiddag heb ik geslapen. Oh ja en daarvoor is Brenda nog op bezoek geweest. ’s Avonds was er lasagne om te eten. Ik had bijna alles op. Mama heeft vanavond een douche genomen op de afdeling. Ze voelde zich direct weer veel frisser. Daarna is papa naar huis vertrokken. En wij; wij gingen slapen. Want we hadden gisterennacht niet zo veel geslapen.

Slaapwel en tot morgen.

Na een hele onrustige nacht van steeds weer opnieuw compressen te vervangen, werden we om 5h00 gewekt door de verpleegster. Jonas had in zijn bed geplast zonder het eigenlijk te beseffen. Een volledig vers bed, gewassen en een verse pyjama en we konden weer slapen. Tot 8h00.

Om die tijd brachten ze mijn ontbijt. Mama bemerkte meteen dat mijn pyjama weer nat was. Neen, niet weer geplast. Het wilde echter niet stoppen. Het bleef constant lekken. Steeds erger.

Weer een vers bed en een nieuwe pyjama. Amaai meme, zoveel was !!  Na een uur waren de compressen weer doorweekt. Het was echter wachten op de arts van wacht.

Het duurt hier toch allemaal héél véél langer dan in Roeselare. Je kunt hier gewoon liggen uitdrogen vooraleer er schot in de zaak komt !!  Om 10h00 mochten we vertrekken naar spoed om een CT-scan te laten uitvoeren. Tegen 10h30 waren we terug op de kamer en moesten we het resultaat afwachten.

Tegen 11h00 kwam de neurochirurg (dr.Van Roos) melden dat ik weer onder het mes moest. Er was een zodanige opstapeling van vocht dat de dokters opteerden om een buisje met een pompje en een onderhuidse leiding naar de buik te plaatsen. Ik moest dus voor de vierde keer volledig onder narcose. Leuk is anders. De ingreep zou doorgaan kort na de middag. Ik mocht dus niet meer eten !!  Om 14h00 kwam de verpleegster mij halen om naar het operatiekwartier te gaan. Ik was redelijk rustig en er redelijk gerust in. Mama en papa vergingen van de zenuwen. Ze zaten in de kamer te wachten op een verlossend telefoontje dat er maar niet kwam. Hans en Brenda zijn een beetje komen babbelen om de tijd te doven. Toen zij uit de kamer vertrokken was het al 17h30. Nog steeds was er geen nieuws. Papa ging het vragen aan de verpleegkundigen. Ze waren nog steeds aan het opereren en ze mochten rond 18h30 nog eens terugbellen. Rond 18h15 belden ze dat de operatie gedaan was, maar dat ik nu nog moest wakker komen. Om 19h00 mochten mama en papa naar de afdeling “PICU” komen om bij mij te zijn. Er was nog discussie over het feit dat ik al dan niet mocht terugkeren naar de kinderafdeling. Om 20h00 kwam dan het verlossende nieuws. Ik mocht toch naar mijn kamer om te overnachten. Ze gingen ons binnen het half uur komen ophalen. Het werd uiteindelijk toch 21h15 toen ze ons kwamen halen. We hebben al geleerd dat het uurwerk hier in Gent veel trager vooruit gaat dan bij ons. Tegen dat ik volledig geïnstalleerd was, was het bijna 22h00. ( monitor, zuurstof,… )  Daarna konden we gaan slapen. Slaapwel.

Na alweer een woelige nacht  ( infuus leeg, koorts meten, bloeddruk meten, wakker maken om te plassen,… )  deed mama een zeer akelige ontdekking.

Op de plaats waar dat ene nietje nog zit, was het weer aan het lekken. Mijn bed en mijn pyjama waren helemaal nat. Terwijl ik op het toilet zat om te plassen, heeft de verpleegster de dokter van wacht gebeld. Zij is komen kijken  ( na zo’n +/- 10 min.) en zei dat ze eerst contact moest opnemen met dr. Vandecruys.

Ze kwam terug met de mededeling dat we onmiddellijk naar de polikliniek moesten en dat de neurochirurg direct  zou kijken. Eenmaal daar aangekomen, was het gestopt met lekken. De dokter heeft het nog eens ontsmet en zei dat ik tot het eind van het week-end half zittend moest blijven. Ook om te slapen. Het was volgens hem door plat te liggen. Een combinatie van omstandigheden. Eénmaal terug op de kamer had ik reuzehonger. Ik heb 4 boterhammen opgegeten !!

Eens dat achter de rug, kwam de kindertandarts binnengewandeld. Ze bevestigde dat ik een perfect gebit had. Na al deze verwikkelingen was ik weer moe en probeerde wat te slapen.

’s Middags heb ik in de bureaustoel gezeten om te eten. Na een half uur was ik weeral doodop. De verpleegster hielp me weer in bed en deed ondertussen ook de verzorging. Daarna had ik weer veel zin om te slapen.

Rond 13h00 arriveerde papa, nog geen 15 minuten later kregen we bezoek van de psychologe ( An Bomans). Zij gaf een hele uitleg over hun aanbod en nam mama en papa mee naar de “lieving”, waar broers en zussen zich kunnen bezighouden. Mama denkt dat dit toch niet echt iets is voor Eline. Terwijl mama en papa weg waren, is Brenda op bezoek geweest. Ze zei dat ze later nog ‘ns ging terugkeren. Rond 15h00 is de mevrouw van de sociale dienst hier geweest. Ik ben even haar naam kwijt. Zij staat in voor de aanvragen van allerlei premies. Om 17h00 zijn meme, pepe en metje op bezoek gekomen. Metje heeft mij te eten gegeven, maar ik heb mij goed verslikt aan die spaghetti  !!!

Na een redelijke rustige nacht, zijn we rond 7h30 wakker geworden. Mama moest dringend plassen. Daarvoor moet ze de hele gang door.

Rond 8h00 is een verpleegster binnengekomen om mijn koorts en mijn bloeddruk te meten. Ik kreeg niets te eten, want ik moest nuchter blijven voor mijn operatie. Mama krijgt ook niets te eten : het ontbijt is inbegrepen maar daarvoor moet ze naar een ander gebouw en de rest moet ze ook gaan zoeken. Er is een restaurant in het gebouw K 12 maar dan moet ze mij alleen laten en dat doet ze niet graag. We hopen dat papa niet te lang wegblijft. Mama vindt het hier niet echt leuk. We waren meer verwend in Roeselare. Het was daar echt luxe vergeleken met Gent. Het is hier net één grote fabriek.

Om 9h00 kwamen ze zeggen dat de ingreep voorzien is om +/- 11h30. We kunnen niets anders doen dan afwachten. Dr. Astrid is op bezoek geweest en heeft op Jonas ingepraat. Mieke kwam papieren afleveren voor een gratis parkeerkaart. Rond 10h15 kwam de oogarts langs. De verpleegster had al druppeltjes in mijn ogen gedaan. De oogarts kwam kijken of er nog overdruk was in mijn ogen. De oogzenuw zat goed en er zat geen vocht op. Dus mijn oog zou weer goed komen. Misschien moest ik dan wel een bril dragen zodat de stand van mijn ogen werd gecorrigeerd. Dat zijn echter zorgen voor later. Het goede nieuws dat we hier onthouden is dat mijn dubbel zicht, hoe dan ook zal verdwijnen. Om 11h30 kwam Sabine ons halen en vertrokken we naar het operatiekwartier. We hebben een vol uur moeten blijven liggen in de wachtzaal. Om 12h45 kwam de anestesist ons halen. Ik mocht kiezen : slapen via een infuus of slapen via het masker. Ik koos voor het masker.

Na een hele rustige nacht zijn we om 7h30 wakker geworden.

Om 1h00 deze nacht had ik wel nog een nieuwe plakker gevraagd voor in mijn nek.

Om 7h45 kwam Effie mij wassen en verzorgen. Na deze verzorging moest ik dringend plassen. Net zoals gisteren plaste ik naast de pot. Mama stond weer met haar voeten in het water. Mijn pyjamabroek weer helemaal nat. Mijn ontbijt heb ik maar voor de helft opgegeten. Had niet zo’n trek. Ik probeerde mama duidelijk te maken dat mijn nek nat was, maar het ging niet. Toen ze uiteindelijk samen met Effie mij terug in bed stak, zag ze dat mijn pyjamavest helemaal nat was. Efkes grote paniek. Zowel bij Effie, als bij mama, als bij mij. Rik werd erbij gehaald en ook dokter Dekegel. Volgens hen was het nog een restje vocht dat daar zat van de “redon”. Kris heeft weer een nietje ingeschoten en het stopte onmiddellijk met lekken. Ik was meteen van de kaart en wilde slapen. Dat was buiten de ergotherapeute gerekend. Eerst moest ik een puzzel maken van 7 stukjes, daarna een moer van een bout draaien en er weer op.

Als dat gedaan was, kwam de spelbegeleidster binnen. Ze kwam de laptop en het andere speelgoed weer ophalen. Ze wou nog met me spelen, maar ik had geen zin. Ik was moe en wou een beetje rusten. Niet lang hoor.

We hebben een redelijke onrustige nacht gehad. Veel gewoeld en elke drie uur wakker. Lucy moest een keer koorts meten, de andere keer bloeddruk en de derde keer moest ze met een neusstaafje controleren of ik geen ziekenhuisbacterie heb.

Uiteindelijk toch in slaap gevallen, was Effie daar om me te wassen en te verzorgen. Daarna zat ik in de zetel om te ontbijten.

Papa zegt dat we een hele rustige nacht gehad hebben. Ik heb geslapen tot 7h00 vanmorgen. Toen moest ik dringend plassen.

Na het ontbijt kwam dr. Dekegel op bezoek. Hij keek naar de naad waar de drain gezeten had omdat daar een bultje is. Hij verklaarde dat dat wondvocht was en dat dat van zelf zou weggaan.

De dokter vroeg om mijn arm op te heffen maar het wilde niet echt lukken.

Sven had deze morgen weer dienst. Hij moest komen prikken en 2 tubes bloed afnemen. Routinecontrole op eventuele infecties.

In de loop van de voormiddag had ik zowel kiné  als ergotherapie.

Olivier was de ergotherapeut. Het wou niet echt lukken. Hij zei me wat ik moest doen, maar ik kon het niet en begon te wenen.

Lore was de kinesiste. Met haar lukte het wel een beetje. Ik moest de volgende oefeningen doen : rechtzitten, handen op de knieën, 10 x elke hand vooruit en 10 x elke voet vooruit en een beetje stappen.

Ze zei me dat het heel belangrijk was dat ik mijn evenwicht vond en dat ik mijn hoofd rechthield. Ze zei ook dat ik het goed deed en dat ze wist dat het heel zwaar was voor mij.

Daarna was het tijd voor ons middageten. Nadien hebben papa en ik een beetje met de stressballen gespeeld en gegooid.

Om 15h30 is mama eindelijk gearriveerd. Ze werd opgehouden bij meme omdat de dokter nog ‘ns moest langsgaan voor Eline. Nadien moest ze nog naar Fleur om haar papieren te laten invullen.

Rond 16h00 kwamen opa, oma en Thomas binnen. Ze moesten al evensnel weer de kamer uit, want daar was Daisy ( de logopediste). Eerst moest ik allerlei gekke bekken trekken ( tong uitsteken, weer naar achter duwen, links en rechts) dan foto’s kijken en zeggen wat er op stond, dan tellen tot 10 en nog enkele woordjes nazeggen. Een hele boterham maar het lukte aardig. Morgen komt Daisy terug.

Opa en oma konden weer de kamer in. Ze zijn gebleven tot 17h30. Ze moesten op tijd vertrekken om de bus te kunnen halen. Thomas was een beetje rumoerig. Maar ja, hij is nog klein en begrijpt niet zo goed dat ik heel ziek ben. Pepe en meme kwamen ook vandaag weer op het goede moment. Net op tijd om mij eten te geven, zodat mama en papa ook op hun beurt konden eten. Ze zijn gebleven tot rond 20h00. Dan was ik moe, want ik had weer een tijdje recht gezeten in de zetel. Ook papa is toen vertrokken, hij moest nog op bezoek gaan bij zijn directeur om verslag uit te brengen. Toen ik net in slaap gevallen was, is prof. Deruyter nog langs geweest. Twee minuten, in en uit de kamer. Ik moest nog ‘ns zijn balpen volgen met m’n ogen. Hij vroeg of ik nog moest overgeven en als ik al recht zat. Hij beval Leen de regelingen te treffen voor nog eens een CT-scan. Leen zal dat dan regelen voor in de loop van de dag, niet meer voor deze avond.

En nu, nu zal ik slapen, want ik ben moe van de vele inspanningen van vandaag.

Slaapwel en tot morgen.