Dag Jonas,

Weet dat ik aan je denk,

Dag in, dag uit, m’n engeltje,

Elke dag, nooit uit m’n hart

Als ik aan jou denk

Wordt er een snaar aangeroerd

Die tot in de diepste uithoeken

Van mijn hart haar weerklank vindt

Dag Jonas,

Jouw droom heb ik proberen te verwezenlijken. Het samenbrengen van de stamboom van de familie Vanhoorneweder. Op vraag van Angelo had ik m’n schouders onder dit project gestoken, al moet ik toegeven dat het organiseren deze keer niet zo vanzelfsprekend was. Ik schoof het eigenlijk altijd voor mij uit, waarschijnlijk omdat ik te moe was en geen zin had om ook maar iets te plannen. Hoe dichter de datum kwam, hoe meer stress ik kreeg, want er moest op het laatste nippertje nog van alles geregeld worden. Toch waren we met een 60-tal en ik was uiteindelijk wel tevreden en vond dat ik in mijn opzet geslaagd was. Ook had ik een powerpoint samengesteld van de stamboom en deze kreeg veel bijval van de familie. Zelf heb ik er niet zoveel van genoten. Ik had enorm veel stress en zenuwen aan het begin van de avond en hoe verder de avond vorderde, hoe meer ik voelde dat ik weer moe werd, hoofdpijn kreeg, misselijk werd,… Het ging echt niet goed met mij. Ik voelde me echt opgebrand.

Dag Jonas,

Tegen beter weten in en zeer tegen het advies van de huisarts in, ben ik vandaag toch weer gestart op het werk. Bezweken onder de druk ? Misschien…. Ik voel me nochtans doodmoe, ik slaap en eet nog steeds niet zoals het hoort en de emoties worden een beetje afgeremd door de medicatie. Ik handel op automatische piloot en voel mij echt een zombie. Niet normaal en zeker niet gezond. Maar ik wil m’n collega’s en werkgever niet in de steek laten….

Dag Jonas,

Verder dan m’n bed geraak ik niet. Ik voel me flauw op de benen en ben echt duizelig bij het rechtstaan. Dat wordt dus in bed blijven en rusten, zoals de dokter al zei en de tijd nemen om te wennen aan de voorgeschreven medicatie.

Dag Jonas,

Mijn afspraak met m’n vriendin heb ik geannuleerd. Ik voel me vandaag echt niet lekker in m’n vel. Ik slaap al enkele dagen niet meer en ik eet ook praktisch niets meer. In plaats van op stap te gaan, wordt dit een bezoekje aan de huisarts. Toen hij m’n verhaal hoorde, was de diagnose rap gemaakt : depressieve stoornis + geclompiceerde rouw. De rest van de week en de hele volgende week thuis en rusten !!  Bij thuiskomst ben ik beginnen wenen, er was geen stoppen meer aan,…..

Dag Jonas,

Gisteren werd Maurice 1 jaar en dat vieren we vandaag met een lekker stukje taart.

Dag Jonas,

Eerste schooldag. Zus start in het laatste jaar middelbaar onderwijs en Thomas begint aan zijn eerste jaar. Hij keek er enorm naar uit, maar had deze morgen wel wat kriebels in zijn buik door de zenuwen. Al een geluk dat zus mee was met de bus. Dat stelde hem gerust. Vanavond moet hij echter al op z’n eentje naar huis komen, want op maandag volgt Eline nog een cursus bedrijfsbeheer. Thomas ziet het echter helemaal zitten !!