Jonas,
We zijn jouw slaapkamer
beneden aan het ombouwen tot bureau en speelruimte. Sedert jij er niet meer
bent, zit Thomas altijd daar in een hoekje te spelen om jouw aanwezigheid te
voelen. We willen hem dat niet afnemen, maar hem wel een deftig plekje
aanbieden om daar te vertoeven en daar te kunnen spelen. Papa en ik zijn
vandaag materiaal gaan aankopen om de kleine verandering te kunnen uitvoeren.
Waar je bed stond, komen nu rekken tegen de muur, zodat Thomas zijn speelgoed
daar kan uitstallen en er gemakkelijker bij kan. Jouw TV en playstation blijven
op zn plaats staan/hangen. Waar jouw bureau stond, komt nu één lange, dubbele
muurbureau (zon plank met palen eronder) zodat papa en Thomas daar samen
kunnen aanzitten. Jouw bureau verhuist naar de enige muur in de keuken en wordt
zon beetje onze relikwie-tafel. Daar staat jouw foto en die van opa met
jullie kruisbeeldje en jullie aandenkens. We steken er geregeld een kaarsje aan
als we nood hebben om jullie heel dicht bij ons te voelen
Ook al jouw spreuken
zijn naar daar meeverhuisd. Weet je nog die spreuk dat je van de dokter hebt
gekregen :
Het onmogelijke wordt
hier direct gedaan,
Wonderen duren iets langer,
Op verzoek wordt er
getoverd,
En af en toe gebeurt er
een mirakel
Of die van Lies Trioen
(gon-leerkracht in OLVI en DSI) :
De zin van het leven is
de zin om te leven
Of die andere van Lies :
Kun je niet vliegen,
loop
Kun je niet lopen, ga
Kun je niet gaan, kruip
Maar blijf nooit
stilstaan
Nooit dalen, altijd
opgaan
Kun je niet lachen,
glimlach
Kun je niet glimlachen,
wees toch blij
Kun je niet blij zijn,
wees tevreden
Maar nooit de moed
opgeven
En altijd voorwaarts
streven
Zelfs je brief die je
kreeg van zanger Nick en de tekst die Stefanie voor jou schreef (na jouw dood)
hangen erbij. En ook fotos, een hele collage van voor jouw ziekte tot aan jouw
dood.
Het is ons speciale
plekje in huis. Een plekje waar we moed en kracht vragen om verder te gaan. Een
plekje waar iedereen in het gezin op zijn eigen manier en naar zijn eigen
behoeften mee omgaat. Je blijft centraal in ons gezin. We kunnen jou niet
vergeten. Wij willen jou niet vergeten. Daarvoor heb je ons teveel geleerd, te
veel herinneringen nagelaten.
We missen jou enorm veel.
Het doet pijn, ons hart heeft een flinke dreun gekregen
.
|