De
trainingen voor vandaag zitten er weer op.
Vanmorgen
leek het er niet op dat het iets zou worden vandaag. In het
'werkoverleg' met mijn kamergenoot hebben wij overwogen om te gaan
staken. Helaas hebben wij de borden met het opschrift 'Ik staak
niet kunnen vinden. Om eerlijk te zijn: wij hebben allebei de wekker
wel om 6:30 uur horen aflopen, maar
.......hebben ons omgedraaid
en zijn weer in slaap gevallen. Om 7:40 uur heb ik voorzichtig de
ogen opnieuw opengedaan en ben toen met de binnenkomst van een
verpleegkundige met de neus op de feiten gedrukt. Allebei hebben wij
last van opstartproblemen. Mijn kamergenoot zit met meer ernstige
problemen dan ik; bij mij zijn het echt opstartproblemen en heb na
het verlate ontbijt toch aardig kunnen werken. Mijn kamergenoot heeft
enkele onderdelen van het dagprogramma moeten schrappen. Voor hem is
het helemaal vervelend; het is al de vierde keer dat hij -in de tijd
dat hij hier is- een longaanval heeft. Met twee keer kom ik er dan nog
goed vanaf. Wij hebben wel een suggestie geformuleerd voor het
management van CIRO: sluit die kamer als wij vertrokken zijn en zorg
ervoor dat de werking van de wet van Murphy wordt doorbroken door de
kamer grondig te ontsmetten van alles dat op virussen of bacteriën
lijkt.
De
eerste training op de fiets brengt mij weer naar Halfweg. Op
hetzelfde terrasje drink ik mijn gebruikelijke watertje. Ik moet iets
beter mijn best doen dan gisteren; ik heb zowel heen- als terugweg
wind tegen met een kracht van 25 watt. Door de steunende reacties van
de laatste dagen heb weten vol te houden. Wat mij verder heeft
gesteund is de wetenschap dat ik daarna een dikke drie kwartier rust
zou hebben. De rust is opgevrolijkt met vlaai; een traktatie van de
directie van het academisch slaapcentrum, zo gezegd onze buren. Zij
hebben met een tevredenheidsonderzoek vijf sterren gescoord en willen
dit vieren, dus Limburgse vlaai bij de koffie.
Gesterkt
met deze calorieën ga ik om 10:30 uur aan de slag met krachttraining
gericht op het bovenlichaam. De eerste twee station werk ik af zoals
de bedoeling is zonder beperkingen: een warming up en dan drie series
van acht herhalingen. Nu heb ik toch weer dat exacerbatieprotocol dus
moet ik toch enige voorzichtigheid inbouwen. De laatste twee station
beperk ik het aantal kilo's en doe maar vijf herhalingen. Dan volgt
nog het trainen van de schoudergordel (UAE), waarna het al weer tijd
is voor de lunch.
Na
de lunch gaan wij buiten wandelen. Ik denk de grote ronde te gaan
doen, maar zie daarvan af als de route over het bospad wordt genomen;
ik heb niet de goede schoenen aan. Normaal lopen wij altijd over een
geasfalteerd voetpad. Dan is er nog één activiteit om 15:15 uur:
uithoudingstraining. Nu kies ik voor de loopband omdat ik de grote
ronde heb verwisseld voor de kleine. Ik begin mijn wandeling op de
loopband met 2,2 km/u en omdat er toch geen begeleiders zijn die mij
in het oog houden, verhoog ik geleidelijk de snelheid naar de
gebruikelijke 3,0 km/u voor een duurtraining. De warming up heeft wel
een minuut of tien geduurd (oeps, niet verder vertellen a.u.b. want dat mag maar gedurende twee minuten), maar
ik voel er mij goed bij.
Morgen
de laatste trainingsdag van deze week in Horn en dan is het voor mij
alweer weekend!
|