Ik kom op maandagochtend toe op mijn werk. Mijn collega en goeie vriendin, Martine, staat me al op te wachten. Ze vertelt in geuren en kleuren welk bloesje ze dit weekend gekocht heeft. Ik vertel haar over een film die ik heb gezien. Een echte aanrader.

We kleden ons om en zien in de gang naar grade C de lifesizers van Mike Crobio en Elza staan. Uit de grafiek die Elza vasthoudt, kunnen we afleiden dat de ECO-resultaten blijven dalen. Onze andere teamleden gaan ook door het sas. Aan het planningsbord zie ik dat een collega me inside ingepland heeft aan een vullijn. Een teamlid uit de andere shift informeert me dat de opstart traag verliep, maar van zodra de machine juist gesteld was, ging alles vlot. Onze supervisor vertelt ons dat we vorige week de vooropgezette planning gehaald hebben. Er was wel een foutje gebeurd in ons team maar dat zouden we verder uitdiepen in het trainingsmoment later op de dag.

Martine en ik gaan inside. Van zodra we door het sas naar grade B gaan, worden we stil zodat we ons goed kunnen concentreren. We kleden ons rustig om en helpen elkaar herinneren aan de juiste volgorde. Ik vergat bijna mijn handen te desinfecteren, maar Martine maakte me er tijdig attent op. We zijn gefocust en geconcentreerd en gaan traag naar onze plaats.

De vullijn draait inderdaad vlot. Ik zit sereen op mijn stoel en denk al even aan mijn punt dat ik straks, als aanspreekpunt Cleaning en desinfectie, op het trainingsmoment ga brengen. De tijd vliegt voorbij. Tijdens de break hebben we veel plezier. De sfeer in ons team is weer opperbest.

Na de pauze gaan we naar ons trainingsmoment. Onze supervisor heeft alle agendapunten voorbereid. Het belooft weer een drukke meeting te worden. Ze heeft enkele experten uitgenodigd om te communiceren over bepaalde wijzigingen. De eerste training is maar een kleine aanpassing. We tekenen de documenten af. Het tweede punt is echter veel lastiger. Er wordt wel goed uitgelegd waarom deze wijziging er is, maar mijn gewoonte die ik al jaren toepas, moet ik ineens veranderen. We spreken binnen ons team af hoe we deze lastige verandering toch tot een goed einde kunnen brengen en hoe we elkaar daar in kunnen helpen. Punt drie gaat over het kwaliteitsprobleem waar een collega een fout heeft gemaakt. In ons team mag je fouten maken en het bespreken ervan gebeurt altijd in een open sfeer, ook nu weer. Ook hier geven we elkaar tips om het voortaan juist doen, want het kan iedereen overkomen. Dan is het aan mij. Mijn supervisor geeft me de tijd om een topic van cleaning en desinfectie te bespreken binnen het team. We lopen bij een bepaalde cleaningtaak een risico op contaminatie en ik wil even zien hoe we dit het beste kunnen vermijden. De discussie loopt hoog op, maar onze supervisor leidt alles in goede banen, laat iedereen uitpraten en zijn mening geven, om dan uiteindelijk tot een mogelijke oplossing te komen. Ik neem onze input mee naar de system owner Cleaning en desinfectie om ook met de andere shiften af te stemmen. Altijd boeiend die trainingsmomenten.

Na het trainingsmoment, gaan we terug aan het werk. Ik heb ondertussen van werkpost gewisseld met een collega die van afwisseling houdt en sta nu outside. In de verte zie ik bezoek in den blok binnenkomen. “Dag, meneer inspecteur. Natuurlijk mag je me enkele vraagjes stellen.” Mijn hart klopt in mijn keel, want dit is belangrijk. Vroeger, veel jaren geleden, werd een audit altijd aangekondigd, maar nu is dit niet meer nodig. Ik weet wat ik doe en beantwoord rustig alle vragen. Bij de laatste vraag weet ik het antwoord niet van buiten, dus neem ik de werkinstructie erbij en toon deze geduldig aan de inspecteur. Ineens hoor in mijn lievelingsnummer op de achtergrond. Vreemd, normaal gezien is hier nooit muziek.

Eventjes verward druk ik mijn klokradio uit. Ik maak me klaar om naar m’n werk te gaan. Mijn collega en goeie vriendin, Martine, staat me al op te wachten. Ze vertelt in geuren en kleuren welk bloesje ze dit weekend gekocht heeft. Ik vertel haar over mijn droom die ik heb gehad. Een echte aanrader.