|
Taal is voor mij heel belangrijk en ik heb dan ook ontdekt dat het werken met die taal zeer boeiend is. Ik mag wel stellen dat het schrijven van teksten één van mijn talenten is. En aangezien ik een heel boeiend leven heb, is het een droom van me om ooit een biografie te schrijven. Maar hoe begin je daar nu aan en waar haal ik de tijd vandaan? Daarom dacht ik om met een blog te starten. Snel en makkelijk en we zien wel wat het later brengt. Tijd is natuurlijk prioriteit, maar met mijn full-time job en echtgenoot en 2 jonge kinderen zal blijken of ik nog de tijd heb om even aan zelfreflectie te doen. Want ja, dat is ook iets dat ik heel belangrijk vind. Nagaan wat er gebeurt is, wat dit met me gedaan heeft, welke gevoelens dit opbrengt, wat er blijft hangen en hoe ik er dan verder mee aan de slag ga zodat het een plaatsje krijgt. Meestal val ik iedereen in mijn omgeving ermee lastig. Die luisteren dan wel eens, maar de oplossingen liggen vaak bij mezelf. Ik ben gewoon op zoek naar iemand die me gelijk geeft, terwijl dat niet altijd het juiste antwoord is.
Een biografie dus in de vorm van momenten van zelfreflectie.
Momenteel ben ik niet aan het werk. Ik lig ziek in mijn zetel met wondroos. Maar ik ben aan de beterhand en ga, na 3 weken afwezigheid, aanstaande maandag terug werken. Het was een heel leerrijke periode, weliswaar met heel veel pijn, maar ook dat was leerrijk. Ik heb getracht om een positieve mindset te hebben en om mindfull met de pijn om te gaan. Niet te liggen piekeren, maar vooral voelen over gans mijn lichaam. Dat is iets dat we tijdens een yoga-sessie ook wel eens doen om te voelen of er spanningen zijn. Nu heb ik dit vaak heel uitgebreid toegepast. Goed voelen wat je waar voelt in je lichaam en of je houding aangenaam is. Indien niet, houding aanpassen. Indien toch nog pijn, veel liefde naar toe sturen en rustig je adem verplaatsen naar de plaats van de pijn. Doet wonderen.
|
