Volgens de "lesgever" van het webinar is het opvallend dat vele spirituele mensen belaagd worden door allerhande ongelukken (intern of extern), ziekten, handicaps en andere plagen. Dit is niet zo verwonderlijk, vermits de meeste mensen de weg naar spiritualiteit vinden vanuit een gevoel van lijden.   Via bv. lichaamsgericht te dansen, spiritueel te musiceren, seminars allerhande te volgen, dagelijks 2 uur te mediteren (al dan niet volgens één of andere spirituele filosofie) enzovoort denken de "lijdenden" een zin te kunnen geven aan de gesel die hen werd toebedeeld. Anderen wenden zich tot kaartleggers, mediums, waarzeggers en andere spiritueel deskundigen om contact te maken met het verleden of toekomst. In de hoop het verschrikkelijke verleden te begrijpen en via zicht op de toekomst te kunnen anticiperen op volgende zinvolle rampen. 

Ik herinner me nog levendig de dag waarop ik een kraam inrichtte op één of andere esoterische beurs. Wat verder stond een dame die in een soort pashok ervoor kon zorgen dat je contact maakte met bv. "je overleden kind". Aan 50 euro per sessie wel te verstaan.  

Of de zeer bewuste macro-biotisch dinerende medemens die, toen de pendel nog een hype was, in de biowinkel met een metalen of kristallen vorm aan een kettingske boven de groenten zwaaide. Om te onderzoeken wat hij die dag best tot zich zou nemen voor het perfecte yin/yang evenwicht. Hm... ik zie ze in Centraal Afrika al met een pendel boven de waterput zwieren (na een wandeltocht van 5 km) om te zien of het water wel okee is....  

Bon. Vanaf het moment dat iemand zich "spiritueel" waant krijgt het woord "verlichting" een enigszins goddelijke betekenis, als een na te streven zijnstoestand waar maar weinigen toe komen.  En dan komen velen die door lijden in een staat gekomen zijn van verminderde zelfliefde ertoe om hiervoor een schaal op te maken. De man die meedoet aan een wedstrijd "om ter snelst hamburger eten" staat daar op punt 0, terwijl Bagwan en andere wijzen de score 10 halen.  Zelfs geven ze zich uiteraard een score boven het middelpunt (5). En zo bedenken vele spirituelen wààr op de spiritualiteitsschaal een bepaald persoon of andere aardse manifestaties in te delen is. 

Hieruit vloeit een tweede valkuil voort : het samenhokken in de eigen spirituele kring. Ver weg van alle verderfelijkheid waar men noodgedwongen (en vaak om den brode) tussen hangt. De spirituele wereld is klein dus vinden de kandidaat-verlichten elkaar op allerlei meetings. Van daaruit kijkt de spirituele (en vaak ook bewust veganistische) "elite" neer op de medemens die "nog niet zo ver is".

Om even een lans te breken : er is niks maar dan ook niks specifiek "spiritueels" aan het hierboven beschrevene. Of beter gezegd : het volgen van een cursus over chakrahealing is niet meer of minder spiritueel dan het drinken van een bak Stella Artois. Misschien wel integendeel.  

Mensen die zich als "spiritueel" bestempelen en hieruit een identiteit ontwikkelen die in hun ogen "superieur" is aan de niet-genoeg-spirituelen, hebben zich een onechte identiteit aangemeten die naast hun ware zelf staat. De reden is een tekort aan zelfliefde, het overmogen om hun leven zoals het was of is voor lief nemen. 

Waarom is dit zo belangrijk in verband met het "lijden" dat je vaak bij zogeheten spirituele mensen aantreft? heel eenvoudig  : negatieve gedachten geven toxische stoffen in je bloed. Gedachten van superioriteit ten opzichte van anderen, ZIJN negatieve gedachten.

Zoals de film "what the bleep do we know" beschrijft leiden welbepaalde gedachten tot welbepaalde chemische reacties in je lichaam. Als je jezelf "slachtoffer" voelt produceer je een soort slachtoffersap. Voel je jezelf meer dan de TV-kijkende buur, produceer je ik-kijk-neer-op-mijn-buur-sap. Dus iemand die in een gezellige sfeer een curryworst eet en hier echt van geniet handelt in wezen "gezonder" dan de veganist die zich stoort aan het niet-in-het-nu-zijn van zijn tafelgenoten.  

Als deze "sappen" je cellen vullen raken deze daar vroeg of laat aan verslaafd. Dus zal je, als je niet meer genoeg "slachtoffersap" in je bloed hebt, een situatie creëren waarin je nog eens het onschuldige slachtoffer kan spelen. Punt is dat als deze stoffen (die ik nu voor het gemak "sappen" noem) je cellen vullen, deze cellen geen ruimte meer hebben voor "positieve" sappen. Sappen die je aanmaakt door liefdevol naar alles wat is te kijken. Sappen die ontstaan door gezond en evenwichtig te eten.

Betekent dit nu dat je met stoppen met veganistisch te eten en spoorslags de verzamelbox van "Thuis" moet gaan kopen in plaats van je boek te lezen over "Vergeving"? Natuurlijk niet. Je moet met helemaal niks stoppen. Je moet ook met helemaal niks beginnen. 

Je moet helemaal niks, behalve jezelf voor ogen houden dat alles maar dan ook alles spiritueel is. Dat jij op geen enkele manier kan weten welke weg voor je naasten de "beste weg" is. Dat jij niet hoeft te oordelen over de weg die anderen kiezen. Alles, maar dan ook alles, is op elke moment perfect. Ook jij die spiritueel bezig bent en denkt hierdoor beter te zijn dan de klanten van een Mac Donalds restaurant: jij bent perfect aan het handelen op jouw weg. 

Alles is op elk moment "spiritueel". Alles is in beweging, alles groeit en evolueert. Zelfs de meest behoudsgezinde mens is aan het evolueren. Op zijn wijze en zijn tempo. 

Hou het simpel. Geniet gewoon van de dingen die je blij maken (welke score ze ook hebben op je "spiritualiteit-schaal"). En geniet vooral van de ontspanning en het geluk die deze ingesteldheid in je leven zal brengen.