Ik ben een "crosser". Ik ren van hier naar ginder. En terug. Punt is : ik interesseer me in ongelofelijk veel dingen. Plus doe ik ook heel veel dingen graag. Hoewel ik heel graag eens naar het andere eind van de wereld zou trekken, heb ik dat niet nodig om dingen te ontdekken.
Toen bij de blog-challenge van Linda Nuyts, waar ik aan meedoe, de opdracht kwam om iemand te interviewen dacht ik meteen aan een aantal mogelijkheden. Doordat ik veel rondcross, ken ik ook veel verschillende soorten mensen. Ik ken verschillende mensen die de Law of Attraction en/of de Cursus in Wonderen in hun vingers hebben en met minder of meer succes toepassen. Maar ook mensen die hier allemaal niks van kennen, maar er toch in slagen in hun leven te krijgen waar ze menen recht op te hebben. Ik ken mensen met een mooie passie, zoals wondere dingen maken uit vilt, musiceren, flesjes met heerlijke geuren samenstellen en verkopen, maquilleren, schilderen, dansen, lampen maken, taarten bakken... Ook mensen die zich helemaal afsluiten voor de gedachte dat wat er gebeurt ook met hen zelf te maken heeft en alles rondom hen met de vinger wijzen (het gros van mijn doelgroep denkt op die manier). Allemaal boeiende mensen om te interviewen...
Toch denk ik dat ik één mens iets verschuldigd ben. De mens die altijd aan mijn mouw trekt als ik te hard cross, en tegen wie ik dan zeg "he, laat me met rust, ik ben bezig!". En het gebeurt haar al sinds vele jaren, eerst bij haar ouders, nu bij mij. Daarom wil ik nu dit bijzondere mensje de kans geven aan het woord te komen, te zeggen wat ze wil en voelt. Dit mensje is : de kleine Patrice, het meisje met de korte zwarte haren en de grote puppy-ogen.
Vertel eens wie je bent? Mijn naam is Patrice, ik ben negen jaar. Ik ben net verhuisd. Wij woonden vroeger in Porz, in Duitsland. Mijn zus heet Marina, mijn papa Marc en mijn moeder heet Helga. Mijn papa is nog niet hier, ik weet niet waarom hij niet hier is. Hij komt soms wel in het weekend of wat langer maar dan gaat hij terug naar Duitsland.
Wie is je papa? Mijn papa is een soldaat. Hij werkt in Westhoven. Mijn papa is lief, maar hij drinkt veel pintjes. Mijn mama is dan heel kwaad.
Wie is je mama? Mijn mama is thuis. Vroeger werkte ze bij Pepsi Cola, 's avonds tot 11 uur. Mijn mama is heel streng. Ze kijft dikwijls op mij. Ik moet heel veel doen. Nu is ze kwaad omdat ik weinig punten heb op mijn rapport. Ik heb heel veel slaag gekregen, en ze zegt dat mijn papa als hij komt mij ook hard zal slagen.
Wie is je zus? Mijn zus is nu drie jaar. Zij heeft krulletjes en blauwe ogen. Mijn mama ziet mijn zus liever dan mij. Ik zou liever helemaal geen zus hebben. Mijn zus verklikt alles. Ze moet ook nooit iets doen. Ik moet alles opruimen, altijd. Als haar ijsje op is, moet ik mijn ijsje aan haar geven. Ik ben kwaad op mijn zus.
Ben je ook kwaad op je mama en papa? Ik ben vooral kwaad op mijn mama, omdat ze zo op papa kijft. Ik heb medelijden met papa. Maar bij mijn mama ben ik ook zo bang. Soms is ze ineens boos en ik weet niet waarom. En dan begint ze te huilen. Vroeger was mama veel weg, dan mocht ik bij moeken. Maar nu niet meer omdat ik naar school moet.
Vertel eens wie moeken is? Moeken woont in Brussel, in de Rue van den Bogaerde100 in Sint Jans Molenbeek. Zij is de mama van mijn papa. Zij is heel dik. Moeken heeft pijn aan haar been, en daarvoor bidden wij altijd samen. Moeken kookt en maakt zakouskis. Soms 3000. Dan moet bompapa de hele nacht brood in de oven steken en uitprikken : hartjes, klavertjes... Bij Moeken is het wel plezant. Er zijn altijd mensen : madame De Santos, Mademoiselle Clairboit, Aimée, maar ook mijnheer Vastapane en Lello. En soms gaan we naar tante Madeleine, dat is de zus van Moeken. Die is heel heel lief. Dan kan ik spelen met Chantal en Jean-Louis. Of tante Marieke, dan speel ik met Gerda. Bij tante Marieke krijgen we elke avond Geuze zodat we goed kunnen slapen. Bij tante Marieke woonde vroeger Bompa Wemmel, dit was heel heel oud en dan is hij gestorven.
Slaat je papa je ook? Ja, mij papa slaat me ook. Hij zegt dan dat ik een "shot onder mijne hol" krijg. En toen ik vroeger pipi in mijn broek had gedaan kreeg ik elke dag een pak rammel. Hij slaat me soms zonder te vragen. Carine zei dat ik een potlood naar haar oor had gegooid en toen kreeg ik slaag. En toen zei mama "je moet dat kind niet slagen als je niet weet of het waar is". Maar als mama zei "oh dat kind maakt mij zot" dan kreeg ik ook slaag van papa en ik had niets gedaan.
Heb je pipi in je broek gedaan? Ja, ik wil daar niet zo graag over spreken. Ik doe nog altijd pipi in mijn broek. En dan verstop in mijn onderbroek onder mijn matras zodat mama dat niet ziet. En als mama die dan vindt krijg ik veel slaag.
Word je daar dan ook kwaad over?Nee, ik voel me dan zo vies. Op school zeggen ze ook dat ik een vieze ben. Ik heb nooit vriendinnen. Ook in Duitsland zeiden ze dat ik een vieze was. Ik voel me zo vies.
Voel je je ook vies als je bij moeken bent? Nee, dan voel ik me niet vies. Bij moeken plas ik niet in mijn broek. En als ik wel in mijn broek plas eens is ze niet kwaad. Ook tante Madeleine was niet kwaad toen in in mijn broek plaste. Ik had mijn broek dan gewassen in de chassebak van de WC en ze zei dat ik "gedraaid en gesponnen Marc" was.
Vertel eens over je bompapa? Ik heb één bompapa, in Brussel. Vroeger had ik ook een Opa in Eitorf, maar die is al lang dood. Bompapa schildert, hij heeft een kamertje waar hij schildert. Hij schildert heel veel. Hij drinkt ook veel pintjes, en dan is Moeken heel kwaad. Ze zegt altijd dat hij een "malheureuze mens" is. Ik schilder dikwijls mee met Bompapa. Bompapa vindt dat ik heel goed kan schilderen. Ik had een mevrouw geschilderd en een paard en bompapa zei dat het heel goed was. Moeken heeft het dan in een kader gestoken en opgehangen.
Heb je ook een Oma in Duitsland? Ja Oma woont in Eitorf, in een wit huis; in de Goethestrasze 7. We gaan er niet veel. Mama heeft er ruzie met tante Irmi en onkel Herbert. Maar Oma is wel heel lief. Vroeger had ik een vriendin daar, Elke. Maar ik mag er nu niet meer naartoe omdat we eens onze onderbroek hebben uitgedaan en "popo kijken" hebben gespeeld.
Dus je hebt weinig vriendinnen? Ja, maar ik mag ook niet veel buiten. Mijn mama is veel weg en ze wil dat ik op mijn zusje let. Ik kan al veel :: ik kan al eieren bakken. Ik kon dat al toen ik zes jaar was; toen papa niet thuis kwam heb ik eieren gebakken want ik had honger. En ik kon toen ook al de papfles maken voor mijn zus, madame Vercammen had getoond hoe ik dat moest doen. Mijn zus lag toen nog in de wieg. Ze schreide heel veel. En toen is er eens een vriendin gekomen en mama heeft aan papa gezegd dat we alles kapot gemaakt hadden en dat ze het rap heeft opgekuist. Dat was niet waar : we hebben de hele tijd op de zetel gezeten. Mijn vriendin Sabine had ook taart bij van haar mama. Die wist dat ik dikwijls nog geen eten had 's avonds en had taart meegegeven. We hebben toen alles opgerold, alle kruimels. Het was echt niet vuil, ik kan dat goed : rollen. En ook stof afdoen, dus ik heb alles gekuist met een stofvod. Maar mijn mama was boos omdat ik vond dat die taart beter was dan haar appeltaart. En toen moesten we dus op balkon elke avond tot papa thuis kwam. Omdat papa mijn mama geloofde dat we alles kapot gemaakt hadden. Papa blijft dikwijls hangen. En dan moesten we rap eten voordat mama binnen komt. En één keer kwam ze te vroeg binnen en dan was er erge ruzie. En vanaf dan kregen we geen eten meer als papa te laat was, hij gooide alles in het toilet of in de vuilbak op straat en dan mocht ik niet zeggen. Mijn zus kreeg nog wel papfles van mama maar ik kreeg niks. Ik moest dan nog mijn huiswerk maken, want dat ging niet op balkon. Maar ik heb een pillamp en pillen gekregen van moeken en dan maakte ik mijn huiswerk onder de lakens zodat mama het niet zag dat er licht brandde want anders was ze misschien weer boos op papa. De pillamp verstop ik altijd helemaal achter in mijn nachttafeltje.
Woon je graag in België? Niet zo graag. Ik woonde liever in Duitsland. De school was er veel leuker. Hier zit ik bij zusterkes. Wij moeten een uniform aandoen met een plastieken kol. Die doet veel pijn aan mijn hals. En ik moet ook een hoedje op zetten. Er zijn veel kinderen die met mij niet mogen spelen omdat mijn mama een Duitse is. Er is al een mijnheer met een mes achter mij gelopen omdat mijn mama een Duitse is. Ik was toen heel bang. Ik ben dikwijls heel bang.
Mocht in Duitsland iedereen met je spelen? Ja, dat wel. Maar ik was niet veel buiten, ik keek dan hoe andere kinderen buiten speelden als ik op balkon zat. Ik verstopte me dan een beetje omdat ik bang was dat ze me zouden uitlachen. En als mama niet moest werken dat was ze altijd aan het kuisen en dan moest ik meehelpen. Als papa er was mocht ik wel buiten. Mijn papa ging dan met mij met de slee rijden en zo, of een sneeuwman maken. Als papa met manoeuvers was moest ik altijd binnen blijven. Er waren ook Duitse kinderen die me wilden slagen omdat mijn papa een Belg was. En ik werd ook gepest omdat ik veel punten had. Ze zeiden dan dan Carine slimmer was dan ik. Een keer was ik de eerste van de klas, en dan is mijn rapport veranderd omdat de dochter van de Kapitein minder punten had dan ik. En die papa was toen boos, en toen kreeg ik een half puntje minder. Ik had dan 91,5/100 en dat andere meisje had dan 92/100. Maar ik kreeg wel een prijs omdat ik de tweede was.
En nu had je slechte punten? Ja, ik had geen catechismus en we moesten al de eerste dag een proef doen over de catechismus. Ik heb toen geschreven : "zuster, ik heb geen catechismus". Mijn mama en papa begrijpen niet goed wat ze moeten kopen. Als ik een pen krijg, is dat van Moeken. Ik ben dikwijls niet in orde omdat mijn mama en papa dingen niet kopen. En we hebben in Duitsland ook nooit van die grote getallen moeten delen. Dat kan ik niet. En nu had ik ineens 70/100. Mijn mama zei 'Wacht maar tot we thuis zijn". Ik was toen zo bang
Hoe voelde je je, Patriceke? Ik voel me nog altijd bang. Het is niet zo gemakkelijk. Mijn papa is boos als ik iets goed kan. Hij zegt dan dat ik niet boven zijn kop mag groeien. Hij is ook kwaad als ik teveel punten heb op school. Hij heeft mijn piano geruild tegen een aquarium omdat hij die sjingel sjangel niet kon verdragen. Ik was zo gelukkig met die piano, ik had hem nog maar een week. Mama had die kunnen kopen voor 500 fr. Ik weet niet of dat veel geld is, maar zij zei dat dat goedkoop was. En toen was papa boos omdat ik niet blij was met de aquarium. Papa geeft me ook straf, maar mama ook. Als ik zeg dat ik het te warm heb dan luistert ze niet en moet ik een opstel schrijven omdat ik te luid roep. En van papa moet ik 1000 keer schrijven dat ik proper moet zijn. Ik heb toen geschreven tot het terug licht werd, en toen moest ik naar school. En papa zei dat ik als ik van school kwam verder moest schrijven. De juffrouw was kwaad omdat ik niet oplette. Maar ik was zo moe. Ik voel me ook heel verdrietig. Omdat ik vind dat mijn zus veel minder moet doen. Ze vinden haar altijd goed. Ik moet schoenen poetsen op de koer en dan doet mama de deur op slot omdat het te koud is. En dan zie ik iedereen in de zetel zitten met een warme choco. en als ik klaar ben en de schoenen blinken niet genoeg, moet ik ze nog eens poetsen. Ik ben ook verdrietig omdat mama mij soms slaat als ik het niet verdien. Als ik helemaal niets gedaan heb. Zij zegt dan "straks krijg je slaag, ik weet nog niet wanneer, maar je krijgt slaag". Ze legt dan ook soms al dingen klaar waarmee ik slaag zal krijgen. Meestal is dat met de kooklepel. Dat doet heel veel pijn, mama slaagt heel hard. Ik heb dan allemaal blauwe plekken. En ze zegt dat ik ook slaag zal krijgen met de strijksnoer. En met de hondenketting. Ze heeft dat vroeger ook gehad, slaag met de strijksnoer en met de hondenketting. Ik heb bloezen moeten weghangen en ik heb slaag gekregen met elke kapstok van de bloezen omdat ze niet goed waren opgehangen. Papa slaagt enkel op mijn poep met zijn hand, en ook op mijn mond als ik frank ben. En dat doet me allemaal heel veel verdriet. Omdat ik papa zo graag zie. Ik vind dat ik beter voor papa ben dan mama, maar toch heeft hij liever mama. En mama heeft liever ons Marina. Mama was vroeger ook de jongste en werd uitgestoten thuis. En daarom wil ze dat de jongste nu altijd het beste krijgt. Ja, ik ben heel kwaad en heel bang en heel verdrietig. Ik heb al een brief geschreven naar tante Madeleine. Die is pas gestorven. Ik heb gevraagd of ze me wil komen halen. Mijn mama had die brief gevonden. Ik had geroepen; nee mama, niet lezen, maar ze las hem toch en zei dat ik heel veel slaag ging krijgen. Ik heb me toen opgesloten in het toilet. Maar toen ze de brief gelezen had begon ze hard te schreien. Ze vroeg me om buiten te komen en ik gilde "nee" omdat ik dacht dat ik slaag ging krijgen. Maar ik kreeg geen slaag, ze bleef maar huilen. Ik heb geen medelijden met mama.
Als er morgen een toverfee zou komen en alles zou veranderen, wat zou je dan wensen? Mama vertelt veel verhalen. Ik heb al dikwijls gehoopt dat er een toverfee zou komen. Ik zou willen dat mijn zus terug weg was, en ik alleen met mijn papa. Dat mijn mama ook terug weg was, zoals vroeger. En dat mijn papa niet meer drinkt. En dat Moeken hier komt wonen.
Zou je niet ook wensen dat je een piano had?Ja, een piano, dat zou ik heel graag willen. Aan ons school is een muziekschool. Toen ik mama vroeg wat dat was zei ze "dat is niets voor jou". Maar er zijn kinderen in mijn school die naar de muziekschool kunnen. Ik weet niet goed wat dat is. En ik zou ook thuis willen mogen tekenen en rustig een boek lezen in de zetel. Mijn mama zegt altijd als ik zit "heb je niks te doen?" en dan moet ik kuisen of strijken en zo. Gelukkig is mijn mama dikwijls weg en dan lees ik heel veel boeken. En bij Moeken lees ik ook veel. En ik zou ook lang haar willen. En kleedjes die ik mooi vind, zoals Marina krijgt. En ik zou wensen dat ik veel vrienden en vriendinnen had en dat ik buiten mag spelen zoals de andere kinderen. Ik zou wensen dat we terug naar Duitsland gingen wonen, maar ergens waar allemaal Belgische kinderen wonen en geen Duitse die mij slagen. Of nog liever zou ik bij Moeken willen gaan wonen in Brussel. Moeken wil dat ik goed punten heb op school en ze helpt mij bij mijn huiswerk. En ik zou eens graag naar Spanje gaan, op reis. Ik zou ook wensen dat mensen mij geloven. Ik heb al gezegd op school dat ik thuis veel slaag krijg maar ze zeggen dan hoe durf je dat zeggen van je ouders, zo een fatsoenlijke mensen. Ik zou wensen dat ik altijd alle gerief kreeg om op school mee te kunnen. Maar we hebben geen geld en de boeken zijn heel duur. En toen heeft Moeken geld gegeven voor de boeken en mama heeft zich daar een kleed van gekocht en ik had nog geen boeken. En op school zeiden ze dat ik de boeken niet gevraagd had thuis, dat het mijn schuld was.
En wat zou je nog allemaal wensen? Wat zou je nu wensen, nu je in mij woont? Wat kan ik voor je doen? Ik vind het goed dat je nog altijd de dingen doet die ik zo graag deed. Maar ik zou zo graag willen dat je dat wat meer kon doen, in plaats van altijd maar te werken. Maar ik ben ook wel fier dat je veel kan. Ik knutselde vroeger graag autootjes in elkaar, en nu kan jij zoveel doen in je huis. Dat kunnen niet veel madammen. En ik zou willen dat je wat meer rust nam. Ik vind het wel goed dat je gezond eet, meestal toch. En ik zou willen dat ik nu kon zeggen wat ik voel. vroeger kon ik dat niet, maar nu ben je groot, dus nu kan je dat toch doen? Er zijn nog altijd veel mensen die niet willen dat jij zegt wat je voelt en dat komt omdat je nog altijd denkt dat je dat niet mag. Maar je mag dat wel, en ik wil ook dat je dan kwaad wordt en zegt dat je wel mag zeggen wat je voelt. Ik wil ook graag dat je je evenveel waard voelt dan iedereen. En dat je centjes hebt om veel leuke dingen mee te doen. Vroeger deed je veel gevaarlijke dingen maar dat is nu niet meer, en ik ben daar blij om. Ik ben niet zo bang meer, soms nog wel. En dan zou ik willen dat je gewoon zegt "ja, je bent bang, dat is allemaal goed" in plaats van "niet bang zijn!". En ook als ik verdrietig ben wil ik dat je naar mij luistert. Maar ik vind het wel goed dat je zegt dat mensen zelf kiezen wat er met hen gebeurt. Alleen begrijp ik niet waarom Marina dan zoveel meer heeft dan ik. Ik wil graag dat je voelt dat je evenveel verdient dan Marina. Dat je ook een leuke man hebt en ook gelukkig bent met hem en je veilig voelt. Een man die er is en niet zoals papa, die altijd weg is. En die niet teveel drinkt, zoals papa. En die luistert als je iets voelt. Ik wil dat je meer dingen doet die je leuk vindt, nog meer dan nu. en dat je ook kwaad kunt zijn. zo echt kwaad, en roepen en zo. En dat mensen dan luisteren.
Bedankt, lieve Patrice, ik hou van je. Ik wil graag nog meer aandacht voor je hebben, ook als je bang bent, kwaad of verdrietig. Ik kan je niet beloven dat andere mensen zullen luisteren en je zullen geloven, maar ik kan je wel beloven dat ik zelf zal luisteren. we zullen komende weken veel schrijven, want ik weet dat je dat graag doet. Je kan immers heel goed opstellen schrijven op school. We schrijven een brief naar je mama en je papa en ook naar Marina. Want natuurlijk ben jij even goed dan Marina, en je verdient evenveel dan zij heeft. Misschien zijn er nu mensen bij ons die niet willen dat we tonen wat we voelen, maar dat is omdat ze zelf bang zijn voor wat zij zelf voelen. Dus dat moeten we ons niet aantrekken, gewoon naar kijken en weten dat het zo is en niets met ons te maken heeft.
Alleen is het goed dat je ook kijkt naar wat je hebt, want dat is toch best wat. we hebben een eigen huisje, en veel mensen die van ons houden. En ik heb toch ook een leuke man, die doet wat hij kan? Misschien maakt het je soms bang dat hij zo moeilijk over gevoelens kan praten en dan kwaad wordt, maar we moeten doen zoals ik hierboven zei : gewoon laten doen. Gerrit is je papa niet, dus je hoeft echt niet bang te zijn, niet voor hem en ook niet voor andere mannen die zo wat stoer doen. Ik beloof je dat ik meer mijn gevoelens zal uiten, je hebt gelijk, ik ben nu groot en het wordt tijd dat ik dit leer. Er zijn nog goede dingen, toch? We zijn gezond en we amuseren ons. Omdat je zo vaak alleen geweest bent kan ik nu goed alleen zijn met mezelf, en daar echt van genieten. En we hebben ook heel leuk werk met veel leuke mensen die met ons samen werken. Het is niet meer zoals vroeger, ik zorg nu voor je, dat beloof ik.
Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=Q-Jylprbkk0
19-12-2013 om 15:13
geschreven door patrice 
|
