|
Zelfliefde begint met jezelf goed te keuren. Jezelf te aanvaarden en van jezelf te houden helemaal zoals je bent. Zoals elke EFT-oefening begint met het statement dat je van jezelf houdt ongeacht het feit dat je boos, verlegen, van slag etc. bent.
Wat is dat goed-keuren nu eigenlijk? Wij zijn allen opgegroeid met normen en waarden die verweven zitten in ons systeem, en waarvan we ons grotendeels niet meer bewust zijn. Deze normen en waarden zij niet absoluut. Dat betekent dat wat er binnen één samenleving als slecht bekeken wordt, in een andere samenleving "normaal" is of alleszins wordt getolereerd. Laten we iets nemen waarvan de meesten denken dat er een algemene consensus bestaat over de slechtheid ervan : moord. Als je hier op voorhand plant om je echtgenote om zeep te helpen en de bezwaren die tussen-droom-en-daad bestaan kan omzeilen en dus je plan uitvoert, riskeer je een fikse gevangenisstraf. In Pakistan was het lange tijd - in bepaalde gevallen - niet strafbaar dat je een vrouw had vermoord als dat te maken had met de familie-eer. Integendeel, moorden in de naam van de familie-eer (niet zelden door familie van de vrouw die "eerroof" pleegde!) kreeg de goed-keuring van de samenleving.
Als "goed" en "kwaad" niet absoluut zijn, kan je je afvragen of goed-keuren een absolute betekenis kan hebben. Het "culturele" aspect van wat goed en kwaad betekenen, is echter slechts een topje van de ijsberg. Op fijnstoffelijk niveau bestààt er geen goed of kwaad. Het discours over "goed" en "kwaad" is enkel een bril met dewelke je naar jezelf en naar anderen kijkt. En dan gaat oordelen waar je een bepaald gedrag moet klasseren: in de map "goed" of in de map "slecht".
Vegetariërs die oordelen over vleeseters, dierenliefhebbers die oordelen over hondenrennen, werkenden die oordelen over "doppers", milieufreaks die oordelen over auto-liefhebbers, vlijtigen die oordelen over "luien".... : ogenschijnlijk komen zij op voor een edel ideaal. Maar in wezen maakt hun anti-"slecht"-gedachte dat er een illusie ontstaat dat wij van elkaar afgescheiden wezens zijn waarvan er een deel "goed" is en een deel "slecht".
Gaan we bij onszelf kijken, dan komt de splitsing tussen "goed" en "slecht" vaak neer op het onder-scheid dat we maken tussen onze nastrevenswaardige eigenschappen en datgene wat we nog moeten verbeteren. Maar ook dat "goed" en "kwaad" is niet absoluut. En vermits we onze "slechte" eigenschappen liever niet in de ogen kijken, zoeken we ervaringen die ons uitdagen om dit juist wel te doen. "Oh, ik herkende mezelf niet, ik ben normaal niet snel kwaad maar die kerel brengt met tot koken...".
De waarheid is : wij MOETEN niks verbeteren aan onszelf. Alles aan ons is okee. Okee betekent : niet goed en niet slecht. Wij hoeven niet te bewijzen dat wij deugen. Niet aan onszelf en ook niet aan anderen. Uitgerekend de "bienfaiteurs" (een schitterend Frans woord toch) die het nastreven om "goed" te zijn voor de anderen en vooral om in deze goedheid erkend te worden, worstelen met hun eigen "slecht"-heid.
Het komt erop aan om je "duivel" lief te hebben. Dat betekent : houden van jezelf ook al bedrieg je je vrouw, steel je uit de spaarpot van je kinderen, haat je je schoonmoeder, ben je verslaafd etc... Houden van je jaloersheid, je gierigheid, je slordigheid, je schuldgevoelens... Als je je duivel lief kan hebben, kan je ook jezelf liefhebben.
Bekijk het zo : alles wat je nu op dit moment bent is een resultaat. Een keuze die je gemaakt hebt in het verleden, een uur geleden, gisteren, vorige week, vorig jaar, ..... Geen goede of slechte keuze, gewoon een keuze. Omdat je binnenkant weerspiegelt wordt in je ervaringen, zal je die ervaringen aantrekken die je met de neus op je innerlijke feiten van dat bepaalde moment duwen (zie hierboven het voorbeeld over kwaadheid).
Het komt erop aan om die ervaringen te omarmen (met heel open armen) zonder te oordelen over anderen of over jezelf en zonder weerstand. Lijden ontstaat vaak doordat je weerstand biedt tegen wat je zelf in je leven gemanifesteerd hebt. Ook je eigen zogezegd "kleine kanten". Vooràl je zogezegd kleine kanten, omdat we hier vaak het meeste moeite mee hebben bij het begrip zelfliefde. Het is belangrijk om onszelf te leren slecht-keuren : van onszelf houden ook als we niet "perfect" zijn. Want ook "perfect zijn" is niet meer dan maximaal beantwoorden aan de externe normen en waarden die wij hebben ingeslikt. En dus niet absoluut en zeker onwaar.
Als je met liefde naar datgene kan kijken wat je nu in je leven hebt, ongeacht of het in jouw ogen "goed" of "slecht" is, kan je je ontspannen en stopt het lijden. Dat is de enige en ware betekenis van de woorden van Jezus "Alles is liefde".
07-01-2014 om 22:56
geschreven door patrice 
|
