Ik ben Marcus Aurelius, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Winteroog.
Ik ben een man en woon in Herculaneum (Alexandria) en mijn beroep is woordendraaier/ sofist.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2025 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Filosofie, lezen, talen, lopen, motorrijden, cultuur, auto's, techniek, kunst, wetenschap, mechanica, wapens, .
Een manier van ons lichaam om overdag opgedane gebeurtenissen 's nachts te verwerken? Misschien, maar 'wie' maakt die dromen? Een gekke vraag, 'jij' natuurlijk luidt het antwoord. Goed hoor 'ik', maar laten we nu eens deze stelling bekijken: 'jij' bent nu 'aanwezig' en doet alles volgens 'jouw' wensen. Hiermee bedoel ik je plant gericht en voert gericht taken uit... Je 'bent erbij'. Niemand spreekt mij tegen wanneer ik zeg dat 'jij' dus het bewuste is. Enkel en alleen het bewuste zelf kan een persoonlijkheid hebben en deze ook uiten en tegelijkertijd van gedachten wisselen en uiting geven van emoties tegenover anderen. 'Jij' spreekt, niemand anders, alles is vastomlijnd. 'Jij' bent er. Dus 'jij' leeft gedurende de dag. Maar zeg nu zelf wie kan het juiste moment tussen in slaap vallen en het begin van de droom aanduiden? Lucide? Niemand. De overgang is gevoelloos en geruisloos wordt je een donkere duistere andere wereld gevangen in jezelf binnen gesluisd. De meesten staan er niet eens bij stil 'dat' ze dromen. Nu goed... Als jij droomt en de droom hebt gemaakt omdat het de jouweis, hoe komt het dan dat je verrrast bent door wat er gebeurt in de droom? Stel nu dat je ze niet op voorhand maakte... wie maakt ze dan terwijl het 'jij' gevangen zit in de droom? Wie reageert daar in 'jouw' droom op 'jouw' vragen...? Het bewuste treed in contact met iets in je droom... Wie is dat? Wie maakte de droom?
Psychologen zeggen: 'het onderbewuste' okay fijn hoor maar nog steeds zelfde vraag hoe komt het dat je het niet lucide kan controleren? Is het een apart deel? Hoe komt het dat je er geen vat op hebt maar toch deel zou zijn van het 'jij'? Duidelijk dat dit 'iets' anders is... Misschien 'zit' het ook in je lichaam, maar het is niet 'jezelf' als individu als redelijk wezen. Het is een verstandig en denkend iets dat tegelijkertijd deel van je is en vreemd van jezelf: want geen controle, geen geheugen en geen directe interactie. De droom toont duidelijk verbazing en angst, die gemeend zijn door het individu binnen de droom. Het zijn echte angsten, het zijn nieuwe situaties nieuwe beelden. Gestructureerd naar voren gebracht in een meestal coherent verhaal: er is een begin en een eind (indien je niet wakker schiet badend in het zweet).
Mijn idee is dat er een ander 'intelligent' deel actief is gedurende de nacht. Een intelligent, want hoe kan je bewust tegelijkertijd de droom beleven als 'echt' en tegelijkertijd 'bewust' tegen jezelf spreken in een doorlopend gesprek? Waarvan je 'bewust' de antwoorden niet kent? Dit is intelligent en zéér adaptief. Mensen en situaties in vreemde nieuwe settingen en nieuwe woorden en teksten.
Oude dromen
Niet zomaar herkauwen van wat er die dag voordien gebeurde... ook 'oude dromen' monsters uit het verleden, overledenen, onbekenden en mysterieuze schimmen uit vervlogen tijden komen terug te voorschijn zelfs na jaren van afwezigheid. Die terugkerende droom van die W.O. I die ik uitvocht in de loopgraven. Die verdrinkingsdood. Die zelfmoord mij vanop een klif het ongewisse instortend. Opgevreten wordend door een monster zonder duidelijk vorm of kop, het kraken van de botten horend in mijn kop. Sterke oude dromen: het oude huis alles koud en verlaten een laagje ijs bedekt alles wit grijs achtig. Ook binnen in het huis lijkt alles bevroren onder een dun laagje sneeuw. Ik adem wolkjes... waar is iedereen? Alles is in allerijl verlaten... ik zie een wezen dat ik ken en goed ken. Dan zie ik als ik naar buiten kijk hetzelfde wezen, ik glimlach tot ik besef dat er iets niet klopt, maar één van hen is 'echt', de andere (zo voel ik) is een monster de duivel in persoon... het is stil, koud en ik adem wolkjes...
Feiten
Het geheugen is dus een bron van dromen alsook de dagelijkse 'zichtbare' gebeurtenissen en emoties alsook gevoelens en aanrakingen sensaties etc. Vooral beelden die opgenomen zijn door je geheugen worden gebruikt. Ze worden verknipt en vaak aaneengekleeft tot hele verhalen en avonturen die vaak in een avonturenroman niet zouden misstaan.
Er is dus maar één conclusie mogelijk, 'jij' als bewuste individu bent deelnemer aan de droom, niet uitvoerder, nog schrijver... Wat leidt tot de vraag (nogmaals) wie of wat is dat dan die zo intelligent jouw dromen tot nachtmerrie maakt of tot de zoetste verhaaltjes?
Ding
Dit deel/ding heeft duidelijk een taalvaardigheid en een grote planningsvaardigheid. Het is als het ware een regisseur/acteurs monster in ons brein. Een brein in een brein... Want bedenk wij gebruiken ons brein overdag... geheel, maar 's nachts ook... in de dromenwereld... op dezelfde manier en soms zelf heftiger (emoties etc. zoals angsten). Dus we doen niets anders dan overdag... maar toch wordt een deel van ons brein ook gebruikt door dit ding zonder dat we het merken en wordt er in een moeite een hele wereld geschapen waarvan we zo verrast zijn dat we er in rondlopen dat we niet de vraag stellen of het een droom is of niet. En als we weten dat het een droom is zijn we niet verwonderd dat dit mogelijk is zonder dat we er controle over hebben met toch weer diezelfde hersenen.
Is elke mens dan een gespleten persoon? Steeds is het 'ik' daar én het volledig evenwaardige 'andere' onderbewuste? Dit is vaak ook actief overdag... bij een misspreking: zeggen wat je werkelijk wilt inplaats van het binnensmonds te zeggen tijdens een speech.
Indien ja, dan is deze andere wel rijk aan ideeën en sterk genoeg om ons te overvleugelen.
Experiment
Een tijd terug probeerde ik dit 'andere' de controle te geven over mijn zijn tijdens de dag... Vrijwel geen reactie op het eerste zicht... en dan begreep ik dat het onderbewuste altijd op de achtergrond meestuurt en bij wijze van spreken de rivier is waarop het bootje van ons bewuste vaart of beter wordt meegesleurd. Hoezo? Wel vaak merk je dat je een bepaalde handeling uitvoert of beter niet uitvoert op irrationele gronden zo besef je 'als in eend room' opeens. Je denkt eraan terug wat jed eed of niet deed en bedenkt hoe onredelijk die was. Zijn die remmingen weggenomen door je onderbewuste? Een bepalde idee waarvan je merkt dat dit helemaal niet wenselijk is en totaal niet strookt met je werkelijke plannen?
's nachts werkte het wél, ik kon de controle verkrijgen over delen van de droom: scenes veranderen, een pistool of mes wensen wanneer ik een monster te lijf ging... etc. Lucid dreaming heet dit. Ik weet dat het droom is en treed in interactie met het onderbewuste. Een vreemde ervaring, zelfs als ik weet dat ik droomde veranderde de andere wezens niet van tactiek, ze begonnen niet ineens een koffieklets over hoe lang het al was geleden dat ze nog eens een intelligent gesprek hadden gevoerd met een gelijkgestemde. Neen het was alsof het ding niet ebsefte dat ik 'wakker' was in de droom. Er kwamen nog steeds interessante situaties naar voren: nog steeds monsters, dieren, voorwerpen, gesprekken etc. geen verandering.
Rand corporation: operation brainwash
In elk geval zie ik hier toch mogelijkheden... als het onderbewuste zo stevig en origineel creatief en hypersnel informatieverwerkend is: film schrijven, regisseren en ontwerpen in 70-90 minuten, een samenvatting van een dag of zelfs week of meer (*), dan is dit een ideale computer voor beeldverwerking en film + 3D toepassingen. Beetje primitief, maar een uitschakeling van het bewuste van een proefsubject ten voordele van het onderbewuste is uitermate interessant. Alle mogelijkheden, niet van de nadelen van het vaak nutteloze 'bewuste' deel.
* Een enkele droom of twee, drie speelde het klaar om mij in het tijdsbestek van een nacht een heel mensenleven na te spelen: begin, trouw, kinderen en dood. Fascinerend! Zo ultiem en realistisch een uur was een 7 tal jaar zo leek het. Tijdsvervaging ten top.
De messen zijn geslepen, de laarzen ingevet, de curassen aangegespt, de dextriers van stal gehaald... Het moment is daar... we kunnen ten strijde trekken op de blog vlakte.
