Ik ben Marcus Aurelius, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Winteroog.
Ik ben een man en woon in Herculaneum (Alexandria) en mijn beroep is woordendraaier/ sofist.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2025 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Filosofie, lezen, talen, lopen, motorrijden, cultuur, auto's, techniek, kunst, wetenschap, mechanica, wapens, .
Wat een zak vol verwachtingen had ik bij toen ik het VW testcentrum binnengereden kwam: een monster van een wagen verwachtend. Laag gewicht 210pk turbo! Dezelfde motor als de TT, de GTi etc. De mythische 2.0 TFSI...
Buitenkant:
Mooie wagen, sportiever dan de standard Beetle. Grote velgen die doen denken aan Fuchs velgen van Porsche.
Interieur:
Op het eerste zicht mooi afgewerkt en mooi vormgegeven. Maar schijn bedriegt. Goedkoop plastic overal. Hard als beton. Wél leuke zetels, maar té breed. De zijwangen houden niets tegen bij sportief gebruik. Het stuur is te dun. En de wagen rammelt langs alle kanten Het linker raam vooraan rammelde net alsof het glas niet goed aansloot met de rubberen rand van de deurstijl.
Motor:
Platte mus. (Dit zou alles moeten zijn dat ik erover schrijf, maar de motor is zo teleurstellend dat ik hier even over ga doorbomen.) Er is Koppel voorhanden per versnelling welgeteld 3 seconden... Is de wagen dan zo snel? Neen: buiten adem in elke versnelling. Hij trekt niet door en stopt net als een diesel bij 4500 tpm. Irritant. Inhaal manoeuvres zijn zo zeer riskant. Alhoewel de wagen altijd welwillend is: wheelspin all over the place. Tractie is die van een GTi MK2 uit 1988. Slecht. Piepende banden etc.
De motor is niet melodieus en doet meer dan eens aan een dieseltje denken. Een diesel voelt zelfs sterker aan. De snelheidsbeleving is er wel, maar beperkt.
Deze motor is een miskleun, ik kan en zal nooit geloven dat deze het beter doet in een TT of een GTi. Jaren over nagedacht. Dit motorblok zou het worden... Is dit alles dat VW/audi te bieden heeft? Zwak, zwak zwak.
Niet sportieve motor.
Het onderstel is best ok en comfortable.
Verbruik:
Laat mij het zo stellen: een Hummer zal ongeveer evenveel verbruiken: 11.5 liter gemiddeld. Directe injectie? 2014? Deze motor lijkt nog niet mee met zijn tijd.
Verdict:
Fan van de beetle? Koop de diesel of een 1.2L turbo. Mijd de 2.0 Turbo en koop nooit een TFSI 2.0 van VW of Audi.
Als eerste in België heb ik enkele weken terug een testrit gedaan met de nieuwste Mini Cooper S 192 pk 2.0L Turbo.
Interieur: een stijlvol interieur. Nog steeds gevuld met goedkoop plastic, maar beter afgewerkt en alles oogt wat volwassener.
De grote snelheidsmeter in het midden is 'eindelijk' weg. In de plaats daarvan wordt de snelheid op aanvraag aangegeven op een uitschuifbaar stukje plastic dat omhoog schuift uit het dashboard. Zeer Nerdy, maar niet handig: je kijkt naar de weg en niet naar dat kleine schermpje.
Verder valt er niets te zeggen: alles quasi hetzelfde gebleven.
Comfort:
Comfortabele wagen: de stoelen zijn breder en groter dan voorheen, mooie echte BMW stoelen (sportief!) het is makkelijk om de ideale zit te vinden. De wagen is minder hard en ik zou zelfs durven zeggen te zacht? Ja dat zeg ik. Het onderstel is een beetje wollig.
Rijgedrag:
Hoe rijdt dit? Goed, ik heb net ervoor gereden met een Countryman 1.6 Turbo 163 pk en dat ding toverde een lach op mijn gezicht...
Deze nieuwe mini rijdt 'goed' maar geeft niet veel plezier. De reden? Het onderstel mist scherpte: bij trage bochten en op een rond punt verkiest de snuit de buitenkant van de bocht en onderstuurd de wagen nadrukkelijk (zware neus 2.0 was toch lichter dan de turbo 1.6??).
De vering voelt zeer wollig en zeker niet strak aan.
Als je de wagen in 'sport' modus zet (ik reed de automaat dan reageert de wagen wat beter op het gas en gaat het sturen wat directer.
Maar over het algemeen geeft de mini de indruk dat je met een BMW rijdt en dat 'kart gevoel' van de vorige minis is écht wel wég
Een zware Mini zo volet dat aan.
Motor:
De motor is redelijk responsief. De MINI MK 1 Cooper S met compressor motor had een gretiger blokje en beet echt stevig.
Dat heb je dus niet met deze wagen, heel lineair en het koppel wordt breed uitgesmeerd over het hele toerental bereik.
Snel, maar eerder 'vlot' dan sportief. Een allemansvriend voor alledag. Hij rijdt zoals een Mini Cooper (zonder S) dus geen sport maar wel vlotjes.
Geen duw in de rug of giftige stuurreacties. Alles lijdzaam. De auto zal wel snel zijn... maar je voelt niet veel.
BMW heeft echt verbluffend werk geleverd om de MINI Cooper S zoveel als mogelijk te laten rijden als de vorie Mini diesel (dus geen cooper en geen s).
Geluid:
Het geluid is er en beter dan in een Ford ST bijvoorbeeld. Maar het is een elektronisch en steriel aandoend geluid.
Er is maar 1 acceleratie geluid en 1 gas los geluidje: een mooi acceleratie toontje maar elektronisch aandoend en een plofje uit de uitlaat.
Waarom elektronisch? Telkens wanneer je het gaspedaal induwt of lost telkens perfect getimed en zonder overgang: een plof of een geluidje.
Net als je een schakelaartje omgooit: aan of uit.
Er is geen symphonie, enkel twee standen... wat schraal in vergelijking met b.v. de BX GTi (1990): deze wagen had een heel eigen karakter:
brommend stationair als een beer en traag wegrijdend V8 pruttelend, koppelomvormer die traag omdraait (zalig geluid), gas geven was grommend, extra gas was hese roep, en nog meer gas was een brullend monster nog meer gas en kick down gaf een venijnige en als door een wesp gestoken pijnscheut en dan een woedeaanval schreeuw. En een hele wereld daar tussen die 4 versnellingen hebben elke dag mij zoveel pret bezorgd 1.9 L en 8V, waarvan 4 racekleppen (4 grotere kleppen) en de K- jetronic. dat inlaatgeluid en die injectoren die tikken...
Ik dwaal af, BMW in vergelijking met de BX GTi is het geluid van de nieuwe Mini Cooper S een miskleun net zoals het geluid van alle andere BMW diesels. Maar in vergelijking met een Ford Focus ST of Renault Clio R.S. of Ford Fiesta ST is het een geslaagd geluid.
Spijtig dat er maar twee standen zijn: dat maakt de wagen wat karakterloos.
De automaat levert uitstekend werk! Een koppelomvormer... dus... Kick down is er!! Zeer aangenaam. Je kan er makkelijk traag mee rijden of snel en opzwepend.
Gemakkelijk zittende stoelen, goede pedalen (maar de koppeling is té licht.) Mooi stuurwiel (niet té klein!!! autogids!).
Alles netjes. Mooi, af.
Motor/rijervaring
De Mini JCW heeft een gelijkaardig blok en gelijkaardige pk's, maar echt niet hoor: de pug heeft een snot blokje: geen écht sterk blok.
De versnellingsbak heeft lange halen en is traag. Niet zo precies, een zwakke slappe pot met een lepel er in.
Koppeling te licht. Zet de wagen in 1 en hij rijdt verbluffend vlot en flexibel weg, net een 2013 diesel...
En zo rijd de wagen ook: diesel brom, diesel versnelling (maar niet zo krachtig als een diesel en niet zo lang doortrekkend).
Er is een moment waarop je denkt ah ja ik voel het! En dan moet je al opschakelen en dan duurt het enkele seconden om een gat te overbruggen (turbo gat?) en dan ga je weer en schakelen...
Dooie boel, saai. Soms eventjes wat snelheid, maar welbeschouwd= miskleun. Géén Gti.
Onderstel is ok voor een standaard pug 208. Niet scherp, wat hard afgeveerd, niet oncomfortabel, maar NIET sportief. Zeker en vast niet.
Wel beter dan de Renault Clio R.S. die slappe bak is minder gti dan de pug qua motor en qua onderstel.
Dus: een zwakke combinatie: geen duw in de rug,geen vermogensopbouw, geen schreeuw, geen gif. Braaf, doodbraaf.
Wél snel: in cijfers, niet in gevoel. Je voelt niets. Geen fun, niets.
Het stuur is te licht en duidelijk elektrisch bekrachtigd. Nerveus op de autosnelweg (waar de uitlaat in elke versnelling begint te 'dreunen', zeer oncomfortabel.
Nou ja: 6/10 GT86, Renault R.S., GTi 208= geen gti's en geen sportwagens.
De Ford ST komt dicht bij een gti ervaring, maar de motor heb ik niet ten volle kunnen beleven en de sound was ook hier zwak.
Pug 208 GTi Scirocco 2.0 tsi (of Audi TT) Bmw 125i M pack
Misschien de Genesis 2.0T, maar de motor is zo dorstig... niet interessant.
Gezocht: wilde en leuke wagen!
Een wagen met power en karakter: een wagen die je angstzweet bezorgt telkens je in die ene bocht net iets teveel gas gaf. Een wagen waar ik zondag morgend voor uit mijn bed wil komen... just for the pleasure of driving it.
Weet je wat ik merkte? Op youtube vind je geen mens die een filmpje maakt over autoliefde of zijn favoriete wagen. Enkel rijtesten, maar allemaal oppervlakkig: niemand beschrijft het acceleratiegevoel, die duw in de rug, het karaktervol snerpen/grommen of schreeuwen van de motor.
Zeer licht die autofilmpjes. Geweld, wildheid, nervositeit: dat is waar het om draait een wagen die je het gevoel geeft dat je leeft!
Onverwacht: deze 170pk sterke diesel is een feest om mee te rijden! Goed onderstel (wel wat zwaar), maar boordevol trekkracht, je voelt de wagen echt trekken! DNA systeem in sport zetten en voila de dubbele koppeling werkt perfect: super snel!!! Als een razende giert de Alfa door de versnellingen! Je waant je in een rallywagen Zo snel gaat het allemaal en nerveus! Wat een lol.
Het stuur wordt directer, onderstel straffer en dan wordt het een woest beest. Enige minpunt: geluid is puur dieselend + de versnellingen zijn relatief kort en de Alfa schakelt zo snel, je zou willen dat die acceleratiekracht blijft voortduren.
Mak lammetje in eco en normal, maar een duivel in sport! Zo fijn: een wagen die met een druk op de knop verandert van karakter Opschakelen= stoot in de rug, net als bij ferrari. Geef volgas en de banden zoeken langs alle kanten grip in een bocht: lekker wild.
Prachtwagen: mist a) meer vermogen / versnellingsbakverhoudingen om langer door te gaan in elke versnelling, b) diesel geluid is stupide
Een feest om mee te rijden! Wild wild wild wild. Je stapt uit de wagen met een stijve nek en je hart dat enkele slagen sneller slaat.
Dus dna systeem: 9/10 Wegligging: 7/10 Wildheid: 8/10 versnellingbak: 9/10 (enorm goed! net als in een ferrari 458 italia)
Man man man, die Toyota GT86 is zeer mooi en leuk en cool etc. etc.
De zit is sportwagen
Het stuur is sportwagen
De looks: sportwagen
De schakelflippers: sportwagen
De motor: een tweetakt... dat is de beste vergelijking een tweetakt. Niets vermogen tot de rode zone en dan? Ook niets, maar dan ben je al op snelheid dus acceleraties kun je dan toch al vergeten. Mijn 50cc scooter daar lijkt de motor op en ik moet zeggen die scooter had ergens tussen de 6-7500 toeren wel degelijk een momentje van ja jaaa jaaa ik voel ergens vermogen. Niet dus voor de Toy 86.
Platte makke blok. Net alsof je op een doos met puppies gaat staan: superzacht.
Bij 50 km/h heb je de koppelomvormer die een leuk geluidje voortbrengt als je het gaspedaal intrapt en ook even een flistje van voortgang, maar dit is de automaat en niet de motor.
Toyota maakt zich belachelijk alsook subaru: TOYOTA BOUWT MOTOREN!!!!! SUbaru doet het chassis!!!!!!
DUIDELIJK TOCH!!
Nee hoor: ze doen het omgekeerd. Subaru kan geen atmos bouwen enkel turbos! Vraag ze het dan ook niet!
En ja die celica motor was ontworpen door Yamaha... en onderstel was afgesteld door anderen... dus... een foute combinatie.
Motorisch: miskleun.
Al de rest: fantastisch! 4 zetels, een mini koffertje en een leuk lijntje.
Oh ook niet fantastisch: de prijs zelfs met kortingen 32000 euro... in amerika 17.000 euro... zie jij het verschil ook?
WOOOOW eindelijk de kans om deze mythische wagen te rijden.
Of toch bijna: de nieuwe versie.
Exterieur:
De wagen ziet er langs de voorkant uit als een slecht getekend manga figuurtje. En daar laat ik de bal liggen (in het kamp van mensen zonder goede smaak). De achterkant is dan weer een schot in de roos. Japanners kopiëren? Hollanders ook! Die Van den bergen? de Hollander die deze wagen 'ontwierp' heeft leentje buur gespeeld bij onze aziatische vriendjes: de achterkant is krek dezelfde als die bij de CZC van mitsubishi of de Colt.
De felle kleurtjes zijn grappig en zouden niet misstaan in een snoepwinkel.
Uiterlijk: alleen voor liefhebbers van insecten etc. De uitlaten zien er goed uit alsook de zwarte velgen 18'' .
5/10
Interieur:
Het interieur kan je ook terugvinden bij de rode prijs modelletjes van Renault: Dacia!!!
Jawel, interieur is van dezelfde hoge kwaliteit en alles kraakt en voelt hard en plastiekerig aan.
Mijn oude BX van 13 jr terug had een stijlvoller en meer sportief interieur!!!
De digitale snelheidsmeter is belabberd: je kan niet in een oogopslag zien hoe snel je gaat.
Oh ja: geen opties in het interieur, enkel lagere modelletjes 1200cc's etc. kunnen uitgebreid opgeleukt worden met carbon, kleurtjes, stiksels etc.
Zéér vervelend voor een topmodel dit gebrek aan individualisatie.
De pook is lelijk en steekt te ver naar boven, het handschoenkastje lijkt op dat van de vuilnis emmers die je voor 6.95 kunt kopen in BRICO en voelt ook zo aan.
MAAR! Interieur is ruim bemeten, ik ben 6''1 voet en kan makkelijk op de achterbank zitten. Ruimte genoeg voor mijn benen.
Grote koffer in vergelijking met die van de GT86 en andere concurrenten. Ook vier deuren.
Dat zijn mooie pluspunten.
kwaliteit/cool factor: 5/10
praktisch: 7/10
Motor:
De motor... 200pk en een licht gewicht... dubbele koppeling, launch control... dat gaat vooruit hoor ik je denken?
Wel neen, de snelheidsbeleving valt dik tegen (waarover verder meer).
De motor komt (waarschijnlijk) snel van z'n plek (je voelt niets... maar meer daar over later), zonder wheelspin of torque steer
De autmaat doet goed zijn best en is geruisloos op de achtergrond aanwezig.
Er is wat geluid!!! Jaja beste liefhebbers er is geluid! 6 verschillende tonen: grommend bij het wegrijden (mooi), stofzuigerend bij hogere toeren, ploffend (wanneer opgewarmd) bij gas lossen, en hier en daar een schakel tikje en een bas geluidje. Hmm 5 dus, niet zes.
Geluid: 7/10
De wagen stuurt niet zo goed als verwacht (de ford ST is messcherp) en zelfs in RS modus kan dit wagentje de R.S. of zelfs m'n BMW qua stuurgevoel (te licht!!) en qua wegligging niet aan (nochtans cupchassis). De wagen reageert overstuurd en wat zoekerig in lange bochten.
Spijtig, maar dit is niet aangenaam. Je zit zeer snel aan je limiet.
Comfort: goed cupchassis is braaf zoals een poesje van 1 maanden oud.
Je vloert het pedaal en de wagen vloeit traag en gestaag naar de rode zone. Dit is geen vuurvreter. De motor mist pieken en karakter.
Dit is een trage motor die opgevoerd is en dat merk je: geen race gevoel.
De schakellepels werken goed, maar de automaat schakelt niet graag terug. Op full auto is er geen kickdown, geen bruuske reacties geen huil en een rotvaart na het terugschakelen van 2 versnellingen: niets zachte voortgang.
Motor: 5/10
Beleving:
Beleving? Hmm, moeilijk... de wagen was een klein beetje nerveus en ik moet toegeven dat zou misschien plezant kunnen zijn, maar je blijft 100% op je honger. De motor doet niets: je voelt geen snelheid, geen acceleratie, geen duw in de rug: superlinear (lees saai).
Je hebt het gevoel of er geen echt contact is tussen de motor en de versnellingsbak en de turbo en het motorblok. Wat bedoel ik? Er lijkt geen Turbo aanwezig, dat bedoel ik, geen druk niets. De versnellingen lijken op afstand bediend te worden via kabeltjes... zeer onthecht is het gevoel.
Je voelt je niet 'involved' met het hele proces. Geen link tussen je rechtervoet en de motor. Niet 'power on demand'.
Amechtig, dat is het idee. De motor is niet opgewassen tegen zijn taak (vergelijk met de krachtige en duwende en vuurspuwende krachtcentrale in de MINI JCW... en je weet exact wat deze auto mist).
In het kort: dit is geen GTi en zéker geen R.S. een flauwe wagen.
Kijk als je 7 jaar oude bmw diesel meer sensaties opwekt dan de nieuwste 'hothatch mét cupchassis... dan weet je het wel: bagger.
Conclusie:
Zoek je een hardcore GTi? Dan ben je bij Renault aan het foute adres. De renstal heeft zich toegelegd op het maken van kleine blikjes voor de normale burgervader die graag een R.S. sticker op z'n neus wil en daar graag teveel geld voor op tafel legt, maar niet z'n starbucks koffie over z'n schoot wil krijgen door een teveel aan koppel of een sensationele sprintpartij.
Je wilt showen maar eigenlijk dieselen? Dan is dit het ideale alternatief.
Cool zijn op een racefiets? maar dan met 'training wheels'. Een shotje tequila met lime en zout, maar dan zonder tequila (water uit een tequila fles).
Mijn algemene score is eigenlijk 5/10, maar de geluidjes die de wagen maakt en het feit dat je schakelflippers aan het stuur hebt en dat de wagen dagdagelijks inzetbaar is maakt: 6/10.
Toch maar even proberen dan? De Focus ST viel tegen (voelde aan als een 'stevige diesel'), dus toen ik de postieve testverslagen erop na las was ik zeer sceptisch over de Ford Fiesta ST.
Goed, naar de dealer. Een knallelijk rode Fiesta wachtte mij op. Geen goed begin, belachelijke kleur en het voltallige kleurenpallet (buiten zwart, panter zwart..) lijkt weggelopen uit een japans snoepkraam: felle lelijke kleurtjes.
Maar goed, rijden maar! Een testrit maken was meteen mogelijk
Interieur
De zetels zaten vrij oncofortabel (net zoals in de focus st) enne, ik weeg 65 kg 1.80m, spriet dus. De zijwangen van de ztel proberen je fijn te knijpen en de hoofdsteun duwt je hoofd onnatuurlijk naar voren.
Starten maar: start knop... op een Fiesta? Het interieur is zeer verzorgd, beter en leuker ogend dan een Polo of Renaut clio R.S. (alleen KIA PRoceed heeft een zalig kwaliteitsvol interieur dat makkelijk Mercedes en Bmw overklast).
Dus starten! Ik duw de knop in en ... niets ... muisstil. Tegenvaller, dit is geen luide wagen, als je youtube bekijkt klinkt de Fiesta ST wel sportief, maar in het echt valt dat dik tegen. Bij het wegrijden klinkt hij iets luider en mooier dan een Focus ST, maar niet luid genoeg.
Versnellingsbak
De versnellingsbak doet zijn werk zeer precies: mooie lange slagen, klik klak- achtig, stevig, goed in de handliggende pook. De koppeling grijpt zeer snel aan en doet haar werk voortreffelijk.
Motor
De turbomotor doet ook hier weer haar best om het diesel gevoel zo goed als mogelijk te benaderen. Maar slaagt daar niet helemaal in: wat positief is, dit betekent een motor die gretiger is dan die in de Focus. Dit is een snelle wagen: je zit in 2de en haalt makkelijk 70-80.
Ik heb tijdens de proefrit 4e niet aangeraakt. Maar ook hier: bijna een totale afwezigheid van sensaties, geen sportgevoel, geen 'oh oh oh wat ga ik hier snel - gevoel', gezapig en braaf. Er is geen opbouw van vermogen, geen piek, alles is linear, té linear. Dit is een braaf poesje.
Onderstel
Het onderstel is dan weer helemaal anders: perfect! messcherp, loepzuiver en het voelt aan of je nooit snel genoeg kan gaan! Dit onderstel kan 250 pk aan. Het stuur is zo direct! Beter dan een John Cooper works! Dat nodigt uit tot spelen. En zéér comfortable! Zo zacht, wow, hier kan ik gerust mee naar Frankrijk rijden no problem, verbruikt ook niets
Conclusie:
Als je een snelle wagen zoekt gewoon enkel en alleen om stoplichtsprintjes en circuit mee te doen: perfecte wagen!
Als je een GTi 'oude stijl' zoekt: bars, hard, karaktervol en met een loeiende briesende en grommende motor, een wagen die je elke bocht drie weesgegeroetjes laat zeggen en bij het wegsprinten je klamme handjes bezorgt aan het stuur (met hartkloppingen : DAN BEN JE AAN HET VERKEERDE ADRES! DIT IS EEN STANDAARD FIESTA DIE WAT VLOTTER IS.
Dit is geen rijders auto, geen emotie in die motor, geen gevoel, geen geluid geen ST kortom.
Maar! Veel beter dan de Focus St! Zéér veel beter. En goedkoop 7% korting en -2440 salon korting en enkele opties (cruise, metallic etc.) kom je aan... 18.000 euro!!!!! Super cheap Dus als je een vlotte auto zoekt voor dagdagelijks gebruik dan koop je een Fiesta ST.
Nu nog zien wat de R.S. Clio en Kia Proceed GT doen en oh ja de Peugeot 208 GTi(lelijk).
Waardering: uiterlijk 6.5/10, motor 6/10, onderstel 8/10, comfort 4/10 (stoelen zijn slecht), prijs 9/10. Totaal 6.7/10
Na gereden te hebben met een boel tamme wagens (GT86, Focus ST, etc.) is het een goed idee om mijn gedachten eens de vrije loop te laten gaan en te brainstormen over mijn ideale wagen.
Het chassis en handling van een MX-5, het uiterlijk van een GT86 (maar dan een maatje groter), een beul van een motor en het interieur van een mx-5, maar dan groter. En tot slot een koffer en 4 zitplaatsen.
Dusss, dat betekent dat ik een mx-5 onderstel en interieur nodig heb, een body van een GT86 uitgerekt en een chevy of ford V8...
De ideale combo die bestaat... met uitzondering van de twee extra zetels: de mx-5 V8 conversie van flying miata... en dan de zeldzame mx-5 coupe...
Vervelend al die saaie wagens. De ferrari 458 italia was niets: plastic en getril, playstation: alles elektrisch. Geen emotie en gevoel.
Dat oude bekende gevoel van toen je als bijzitter in de Porsche (échte Porsche= pré 996 shit) de limieten opzocht... die duw in de rug die bleef duren.
Een machtig gevoel: ruige power. De wagens nu zijn té stil, te soft, te comfortabel. Elke sportwagen wordt nu een Mercedes.
Frustrerend! Waar is het rijgenot en 'the complete package? = gevoel, karakter, die duw, rauwheid, sound, power én wegligging?
Blijven zoeken, blijven testen. Totdat je net die wagen vindt die perfect bij je past. Ze zijn er leuke wagens, maar je moet verdomme hard zoeken om er een te vinden die op maat gesneden is.
Die Toyota is géén sportwagen. Ja, dat leest u goed! Géén S P O R T W A G E N.
1 woord: "bedroevend".
En wel om deze redenen:
Sound?
Het standaard geluidje van de wagen is belachelijk. Ja, belachelijk: er is enkel wat gezoem (net een 2takt scootertje ofzo).
Er zijn geen verschillende geluiden bij gas on of gas off. Niets enkel bij het terugschakelen een dotje gas.
Geen geplof, gebulder/gehuil/geschreeuw... De motor klinkt als 1 welbekend ding: een naaimachine.
Power?
Naaimachine? Ja dat is dit motortje (kninkt net als een alfa 147 1.6 16v 105pk) een naaimachinetje. 200 pk? Dat gelooft geen mens. Mijn 122 pk sterke GTi van 20 jaar terug was wel sneller én ruiger en sterker! Oh én mooier geluid!
Je voelt absoluut niets als je het pedaal diep intrapt. Oh ja een fractie van een seconde denk je dat de auto opeens zal accelereren zoals het hoort, maar nee hoor: daar komt de rode zone en... niets. 0 vermogen. Geen Vtec omslag of 'vermogensband' zoals bij een moto.
Om mee te lachen. Zelfs bij het laat opschakelen en constant de rode zone opzoekend: niets. 11500km had de wagen gedaan... ingereden dus.
Die vervangwagen uit 2002 een clio 1.2 liter met 75 pk gaf nog wel meer 'power' gevoel en snelheidssensaties.
Huilen, om te huilen: Toyota zoiets breng je toch niet op de markt????? Hij voelt aan als een motor met kapotte turbo.. om het Subaru blok te sparen.
Oh mijn god: dit wilde ik niet zeggen, maar: aan het stoplicht had de GT86 moeite met een... Twingo 1.2 liter!!!!!!
Gevoel?
Gevoel... euh geen sensaties, geen duw in de rug, geen drang vooruit, geen brutaliteit, geen snelheidsgevoel... dus gevoel?
Ja: het voelde aan als een sportwagentje zonder motorblok dat van de helling wordt geduwd en zo 'accelereert' naar een hogere snelheid.
Een dikke '0' voor sportieve sensaties. Dat tussengas en dat kleine secondje van brutale reactie op het gas (0.2 seconden). Dat was naar mijn gevoel dik ok.
Rijgedrag?
Nou, een doordeweekse Ford Focus 1.6 kan er makkelijk achteraan gaan. Niet overdreven scherp, gewoon goed. Lekker direct stuurtje, dat wel. Niet oncomfortabel, de toy (want dat is hij een 'toy' speelgoedje in het Engels) ziet er wat sportwagen achtig uit vanbinnen (über cheap).
En het loopt vlotjes, demping is ok etc. Maar een Honda CRX van 1992 geeft exact hetzelfde: zitpostie, coupe gevoel, schokdemping etc.
Maar echt sportief wordt het nooit. Gewoon lekker sturend.
Spring ik hier zondag morgen voor uit mijn bed om 6u?
In geen 5 jaar.
Conclusie
-Te duur 34000 euro all in... in Amerika gaat de Scion (kopie van GT86) voor +- 18000 euro... ja hoor: u voelt zich bekocht? Nou ik ook.
-En niet echt een sportwagen: géén vermogen, niet sensationeel en traag, zeer traag.
Pluspunten?
-Ziet er goed uit (vanbuiten)
-direct stuur en wegligging 'ok'.
-achteruitrij camera...
Minpunten:
- geen vermogen (slappe naaimachine) Als de eerste de beste leasebak je er zo afrijdt dan is de lol er af.
-geen snelheidsgevoel
-geen koppel
-supergoedkope materialen
-supergoedkoop interieur
-een speelgoedje (negatief bedoeld) dat eigenlijk maar 18000 euro mag kosten.
Nou ik heb al met enkele 'droomwagens' gereden enne ik moet zeggen: geen van allen sprak mij als pure autoliefhebber écht aan.
Mijn lievelingswagen, mijn karaktervolle strijdwagen moet ik nog vinden: testen, testen, testen.
De MX-5 en die oude GTi hebben mijn hart veroverd. De meeste sportwagens of snelle hatchbacks a) klinken als stofzuigers, zijn b) niet sportief en c) hebben 0 power: géén 'gevoel' van acceleratie en snelheidssensatie, alles wordt weggefilterd.
Nou ik wéét dat er wel leuke wagens zijn maar ik heb er nog geen een tegengekomen die volledig beantwoord aan mijn idee van een sportwagen:
-direct stuur
-perfecte zit
-goed 'stevig' koppelingspedaal
-stevige schakelbak (stevige zetten)
-messcherpe én communicatieve wegligging (banden moeten spreken met het de handen aan het stuur: je voelt elke beweging van de band/ je zitvlak weet op gelijk welk moment precies wat er gebeurt met de vier banden: welke band opspringt,slipt etc.)
-melodieus geluid, de wagen moet: burbelen of blaffen als hij stilstaat, onregelmatig lopen, grommen bij het terugschakelen en opschakelen, brullen bij het accelereren, bij de rode zone moet hij schreeuwen en tenslotte bij het inhouden moet hij ploffen en knallen.Donderen mag hij ook
-EN de wagen moet laten voelen dat ie het meent: power moet je voelen: je rug moet tegen de stoel aangedrukt worden telkens je gas geeft en opschakelt. Je moet het koppel voelen. Lastwissels moeten brutaal zijn. Wanneer je het pedaal induwt moet hij er hard voor gaan en je doen geloven dat hij net het gevecht is aangegaan om de man die een kilometer voor hem rijdt in te halen die een uur of twee voordien zijn kind en vrouw hebben afgemaakt. ANGRY, WOEST, FURIEUS, BRUTAAL, MONSTERLIJK. Zo moet hij aanvoelen als je hem vloert. Je hart moet tekeer gaan. Hij moet BRUTAAL reageren! De toerenteller knalt naar het rood en als een machtige golf van staal schiet de wagen naar voor en blijft dit doen als de weerlicht totdat je het gaspedaal lost en hij zich al grommend en knallend, ploffend en burbelend een weg zoekt naar lagere toerentallen en een hogere versnelling en tenslotte bij kruissnelheid in alle rust zijn weg voortzet. Je moet snelheid en acceleratie 'voelen'.
Je moet één kunnen zijn met je wagen. Je moet er elke dag met een glimlach instappen én zondag morgen uit je bed willen sprinten om toch nog eens met die fantastische wagen te kunnen rijden gewoon voor het plezier. Je zet de wagen 's avonds laat nog even aan, om juist voor het slapen dat mooie geluid te horen van die wagen. En bij de ondergaande zon vraag je je dan af waarom dagen zo kort zijn en wegen zo recht. Je ogen worden zwaar en je valt in slaap tijdens het fluisterend antwoord van dat machtige droom beest.
DAT is in mijn idee van een sportwagen.
En ik zeg het nu al: bedroevend weinig wagens zijn échte sportwagens met karakter. Efficiëntie is hier het code woord. de meesten zijn steriel, precies, afgelijnd, gepolijst: KARAKTERLOZE BLIKKEN DOZEN MET VEEL PK'S.
Ik ben de Toyota garage in Brussel binnengestapt en daar zag ik hem dan: dé belangrijkste toyota van de laatste 10 jaar. De verpersoonlijking van alles wat een sportieve wagen moet zijn...
Wat een teleurstelling!
1) Miniscuul wagentje
2) zo ongelofelijk goedkoop ogend!
3) Geen koffer!
4) goedkope onderdelen
5) cheap ass interieur
Eerste indruk: Aldi Nissan 350Z
Zo plastiekerig. Beschamend. Je kan met je vinger de wielkasten zo induwen. De motorruimte= mini motor.
Schutborden en andere troep in de koffer is precies matchbox kwaliteit. Enne er is geen kofferruimte! De MX-5 heeft op het zicht een betere koffer.
Het interieur
Niet al te klein, sportief (middentunnel), maar de zetels zijn té klein (voor jappen gemaakt?) en het stuur is niet ver genoeg verstelbaar in de hoogte!
Zeer teleurstellend. De schakelbak schakelt lelijk (geluid is metaal tegen metaal en stug: meccano feeling).
Duw op de plastic onderdelen en het kraakt en geeft mee. Kwalitatief niet hoogstaand. Nu weet ik waarom de scion frs en soeb BRZ zo ongelofelijk goedkoop zijn in de USA: 25000 dollar, 24000 dollar... wat? 18000 -20000 euro... Ja hoor! Dan is de echte waarde nog lager! En hier wordt dat ding verkocht voor 33000+ euro!!!! is dubbel zoveel dollars!
De achterbank is wél bruikbaar (uitgetest en ik ben 6' foot tall . De stoffen bekleding begint al te scheuren vanaf 1500km...
Hard plastic en alles is zo 'petieterig' klein. Net gemaakt voor mini mensjes. Mini knopjes, mini pookje, pfff.
De motor + onderstel? (moet nog getest worden)
Ik houd mijn hart vast. Laat de testrit meevallen. De grootte valt tegen (grootte zoals Opel Tigra of renault wind... +-)
Het interieur is bedroevend Aldi-style en jaren '80 cheap. Zetels zitten niet optimaal en stuur is niet optimaal verstelbaar (en dit in een zogenaamde 'rijders auto').
Op internet zegt men geen koppel bij lage toeren en te weinig vermogen. En nu ik die 0-100 tijd zie van 7.6 seconden, denk ik: heeft de wagen echt wel 200 pk???? Een Civic haalde 10 jaar terug al de honderd in 7.1 seconden met 200 pk en zelfde gewicht! Renault clio RS (vorig model) deed er ook 7.1 seconden over en die woog heel wat meer én had geen achterwielaandrijving.
Voorlopige conclusie:
Het ziet er niet goed uit voor de GT86. Afwachten maar. 1 ding staat vast: véél te dure wagen!!!
Nou deze wagen stond al lang op mijn verlanglijstje! Eindelijk heb ik ermee kunnen rijden.
En wat geeft dit nu? Wel mixed feelings... en wel hier om:
1e indruk:
Crappy car= niet cool ogend (zoals op de vele foto's), 'gewoontjes'. De deurtjes zijn prul en het interieur is eind jaren 90 stijl.
Zeer goedkoop ogend. Véél plastic van slechte kwaliteit. Aan niets zie je dat je met een topmodel rondrijdt.
Bedroevend.
Rijden?
Comfortabele zetels (recaro's), alles zeer goed verstelbaar: stuur=perfect, zetels= perfect, pedalen= super.
In 1e en gaan. Het stuur voelt wat té licht, maar verder is het heel precies en heb je er tijdens het tijden geen last van.
De motor maakt een afschuwelijk geluid: kruising stofzuiger en naaimachine (dit is in de wagen, buiten horen we wél een leuker geluid. Vooral stationair draaien klinkt goed.). Geluid krijgt een 0/10.
Jaag de toerenteller richting rood en je ziet dat er héél wat mooie speelruimte is met dit blok. Tot 7500 tpm.
Maar het koppel dat vrijkomt bij lage toeren is belachelijk slap. De wagen doet niets. Je ziet dat toerentellertje traag naar boven glijden tot de rode zone en er zijn korte verzetten. Wat samen met het stofzuiger geluid de indruk geeft dat de wagen wat buiten adem raakt (vanaf 1000tpm) en dat is voelt aan alsof je met een dweil rijdt.
MAAAR!!!!
En hier heb ik op gewacht! Vrees niet, de evo is wél een beetje een beest die wél zeker en vast je brutaal uit je dieseldroompjes kan schudden met twee dingen: s-sport stand (stand 3, naast normal en sport) en de fenomenale wegligging!
Als er één argument is om de wagen na dit alles toch te kopen, dan is het dit. De wegligging is WOW.
Je voelt je op rails en hoe! De wagen wijkt geen centimeter van de lijn die jij hebt ingezet. Hij doet alles wat je vraagt zonder gekraak of gepomp of ook maar het minste geringste aan overhellen. Plat, vlak door de bocht.
Té snel genomen? En ga je eruit vliegen met 90% van alle wagens? Niet met de EVO: koersvast volgt hij jouw aanwijzingen door de gruwelijkste en meest angstaanjagende ('gemiste' of 'verkeerd ingeschatte') bochten.
En is dit dan wel plezant? Jazeker. Als een ware hooligan doet hij een vierwiel slip of (en dit is plezanter) een 'pivoteer' beweging.
De wagen draait om een imaginaire as en gooit zich zo met gemak door 90° graden bochten! Hij werpt een anker uit voor de bocht en trekt zich via dat anker door de bocht. Je voelt als bestuurder dat de wagen langs je schouder 'pivoteert'. Een zeer vreemd gevoel, maar leuk.
Je voelt je brutaal door elkaar geschud door de G-krachten die bocht na bocht inwerken op je gestel, hij schokt, duwt en plant zich.
Na een dolle rit moet je even tot rust komen: je voelt je doorheen geschud door een 135 kg zware WF worstelaar.
Conclusie:
Postief:
Eerst en vooral dé vraag:
Kom ik hier zondag voor uit mijn bed om een ritje te maken 'just 4 fun'?
Jazeker! Lekker pivoteren en vierwiel schuiven en genieten van dat immense gevoel van voldoening te weten na elke bocht dat je hem NOG harder had kunnen nemen!
Negatief:
Hij is nieuw té duur (oude technologie en zeer goedkoop interieur en exterieur: plastic, plastic, plastic)
0/10 voor geluid. Of 10/10 als je houdt van het geluid van de nieuwste Dyson stofzuigers.
Het vermogen 'voel' je niet. Je gaat algauw te snel.
Maar de prijs voor het beste geluid ooit? Die krijgt maar 1 wagen= Maserati Granturismo en de quatroporte... die V8 is MACHTIG!
Je loopt niets vermoedend het zebrapad over en opeens hoor je een naderende donderstorm categorie 7, je kijkt op: niets...
De donder komt dichter en dichter en opeens zie je het beest! Er volgt een machtige brul, rauw geschreeuw, harde donderslagen en het monster is voorbij geraasd. You just met the devil in person!
Dat is het gevoel dat je krijgt als een Maserati pré 2010 je voorbij rijdt. Ferrari? Vergeet die slijpmachines (irritant hoog geluidje net van een zaagblad aan 30.000tpm, je weet wel bouwvakkers tools. Dzjiiiiiiiiiiiiii dzjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing. Lelijk.
Ik kan een heel boek schrijven over dat mooie Maserati geluid!
Maar die burbelende V8'ten mogen er ook best zijn, liefst met een automaat met koppelomvormer... ouderwets 4-5 versnellingen: die transmissie geluiden bij het traag rijden of cruisen= zalig. Zoveel mooie klanken kan een V8 produceren!
Enkele jaren geleden reed ik met de mazda MX-5 1.8L 2005. Een werkelijk subliem karretje.
Lage zithouding (hypersportief), perfect stuur, zaalige schakelbak, mooie middentunnel die de twee voorste zetels van elkaar scheidt.
Mooie klokjes, perfecte bediening.
En hoe gaat het rijden?
Uitstekend: lichte koppeling (minpuntje, persoonlijk , fantastisch direct sturend.
Oh en de snelheidssensatie! Laag bij de grond, achterwiel aandrijving, een klein beetje gegrom, een duwtje in de rug bij het opschakelen en gas geven= je denkt 120 te gaan en feitelijk doe je 70! Haha wat een fun!
De wegligging is optimaal! Wat een speelvogel: uitbreken, bijsturen, korte bochten: het onderstel is prefect te commanderen. Elke stuurbeweging wordt perfect opgevolgd. Er is een directe connectie tussen de wagen en de bestuurder. "Jin bai ittai" dacht ik dat de mazda ingenieurs erover zeiden... en ze hebben gelijk! Paard en ruiter= een.
Het motor geluid is ook 'ok', sporief, maar niet overdreven.
Géén minpunten?
Jawel: de 1.8 is waardeloos= 0 power. De 2.0 heb ik niet gereden, hopelijk is die motor wat krachtiger.
Dit is rijplezier pur sang... een Ferrari 430 kan hier niet aan tippen. Maar mazda moet echt snel met een 200 pk sterke 2 liter afkomen. Die magere 127 pk zijn echt niet genoeg.
Nou om maar direct met de deur in huis te vallen: dat is ie niet. Neen dit is geen hot hatch: een auto die je hart sneller doet slaan en die wilde emoties oproept, een wagen waarvan je telkens blij bent dat je thuis bent geraakt zonder uit de bocht te vliegen. Een wagen die je lichtjes angst aanjaagd bij het rijden,"rustig rijden ik wil niet dat hij me doodbijt" dat type wagen.
Als je rustig rijdt met de Focus zou je denken met een diesltje 90 pk tdci onderweg te zijn er is niets maar dan ook niets dat je het gevoel geeft met 250 pk onderweg te zijn. Duw je het gaspedaal in dan krijg je een dieselachtige vermogensopbouw die zeker krachtig is, power te over, maar gevoelloos. Je voelt even wat power en je voelt dat er nm's aan de slag zijn. Maar hoe snel je gaat voel je nooit. Ook het geluid is snullig: er is er geen. De sound symposer is een knullig, werkt maar zeer steriel net alsof je je computer aan en af zet. Dit is zeer 'fake'. Het geluidsniveau is ook veel te laag.
Neen echt een kick of glimlach krijg je niet achter het stuur van deze benzine diesel. Positief? JAWEL! De zetels zijn voor smalle kereltjes zoals mijzelf zeer goed, uitstekend zelfs! Over de bediening van de koppeling en het stuur en schakelen moet ik niet spreken, want daar heb ik geen moment aandacht aan moeten besteden. Zo vlot en soepel gaat het allemaal. Strak genoeg, Als staal of beton. Zeer comfortabele wegligging!
Je kan schekellui rijden, het verbuik is ook redelijk. Goede zithouding.
Maar dat is het zo een beetje. Voor de rest: zéér vloeiend en vlot feilloos, maar dus ook compleet karakterloos. Het enige grijntje karakter komt niet van de motor, maar van het onderstel: breekt wanneer je het juist doet mooi en plezierig uit. De ESP grijpt dan ook mooi laat in
Als diesel is deze wagen zonder meer geslaagd, je zou niet denken aan 250 pk, maar eerder aan 200. Spijtig dat dit de sportversie van de benzines is... Een vlakke, maar zéér stevige motor. Je zal nooit vermogen tekort komen. Uitermate geschikt voor dagdagelijkse woon-werk verkeer ritten en lange vakantie trips met het gezin. Je vrouw of moeder kan er ook makkelijk mee rijden.
Finaal: het gaat allemaal té makkelijk en té geraffineerd. Er is geen grom/schreeuw/huil en hij is niet brutaal: "een leeuw zonder klauwen en tanden in een kooi."
Een oude verroeste Opel GT op een trailer op de Boomsesteenweg... Een witte Alfa Mito verlaagd met wit/blauwe velgen... Een Subaru Impreza WRX STi zwart met rally- achtervleugel en verlaagd plus mooie velgen...
Fantastisch die autoliefde? Jazeker. Maar er zitten adders onder het gras: die wrx... is dat een échte of zoals het geval zal zijn een 'fake' een dieseltje subaru vermomd als een rallymonster?? Spijtig, maar waar.
Vandaag met die benzine prijzen en dat moordend regeringsbeleid dat elk grijntje van autoliefde afstraft, zorgt ervoor dat die mooie cult wagens niet meer over de wegen rijden: geen Gti's, scheurijzers, rallybeesten en streetracers meer. Slechts hier en daar zie je een enkeling die zich in het zweet werkt om zijn of haar autoliefde te kunnen betalen.
Ik kijk er graag naar. Als ik in Frankrijk of Duitsland een pk monstertje tegenkom dan fleurt mijn dag op en verschijnt er een grote grijns op mijn gezicht. Ware autoliefde gaat nooit dood. Dat opschrift SRi of WRX of MPS ST RS ZR TS Turbo etc. dat doet mijn hart sneller slaan. Ik bekijk het interieur en zie een klokje of wijzertje dat net even anders is dan die saaie dieselbak waarvan dit sportief juweeltje is afgeleid en ik voel me blij. Dat ene temperatuurmetertje dat als extra optie verkocht werd of die mooie cup-zetels... dromen mag altijd
Die ene keer, jaren geleden in het zuiden het mooie dromerige zuiden van Frankrijk, dat ik dat blauwe geweld zag staan langs de weg klaar om toe te slaan. 'Gendarmerie' erop geplakt en zwaailichten: een Prodrive Subaru WRX STi. Fantastisch! Die hollanders deden het ook xx jaar geleden met hun brigade 911'ers.
Nou ik vraag het mij in elk geval af hoe die trotse bezitters van dat blitse staal zich die pompprijzen kunnen veroorloven. Hebben ze het geluk dichtbij huis te werken? Zodat de prijs niet veel uitmaakt?
In mijn dromen zit ik achter het stuur van mijn sportwagen en rijd ik als een gek door de nacht. Volle maan, geen verkeer... ideaal weer voor een rit.
Die brullende motor, toerenteller richting rood, shift light schakelen... en weer gas geven. Eindeloos rijdt de wagen over die mooie weg.
De koude wind die briesend over de voorruit snijdt als enige metgezel in deze anders zo donkere en stille nacht.
Ik ben een zeer groot autoliefhebber. En ik heb dit soort dromen vaker en vaker. Voornamelijk omdat het besef groeit dat deze wagens waarover ik droom, uitgestorven zijn of beter: ze worden niet gekocht.
Jaren geleden kwam je nog wel eens een Integra Type R of een Lotus Elise of zelfs een Subaru Impreza WRX STi tegen. Maar nu? Waar zijn de gladiatoren van de weg gebleven? Afgeschrikt door de hoge taxen? (Neen, nog steeds dezelfde... zelfs minder BIV dan vroeger!! Want zuiniger!)
Zuiniger? Is dat de reden samen met de stijgende diesel en benzine prijs? Heeft dat deze mooie monsters de das omgedaan?
Iedereen koopt een grijs/zwarte diesel van een gelijkvormig merk. Quasi iedereen dieselt dus en heeft ongeveer hetzelfde vermogen in het vooronder.
Een Porsche zie je nog wel eens (Cayenne vw jeepje), maar de rest? Betaalbare sportwagens en zelfs sportieve wagens zijn dood en begraven.
Kijk eens op autoscout24.be= géén Gti's of RS'en snelle coupe's of wat dan ook. Enkele Porschjes of BMW'tjes. Maar 'freude am fahren' geeft BMW al jaren niet meer. Blijft enkel Porsche over... die qua rijstijl de richting van Mercedes opgaat: flets en 'gemaakt' sportief.
Waar is de beleving gebleven? De wagens zijn snel, maar je voelt 'niets'. Niets! Geen genot, geen afschuw, geen angst.
Zelfs de nieuwe Ferrari 468 is boring: hij rijdt net als een playstation! Gevoelloos. En je hebt 0 snelheidssensatie. Zelfs het geluid is magertjes. Geen mooi symphonisch orkest of een brullende en huilende motor. Neen beschaafd en hard geluid. Dreunend. Hoofdpijn koop je er gratis bij.
Het interieur is ook zo bij Fiat weg geplukt, plastiek, harde materialen.
Die keer dat ik die Honda Prelude 2.2 VTi heb laten staan of die Pug 205 Gti dat vergeet ik nooit! Of die gele MX-5 (ja traag, maar wat een chassis!). Mijn droom de Integra type -R, voor immer wég. 12.500 euro is te veel geld voor zo een oude wagen.
Ford Focus ST? Afwachten, nu is die wagen nog wat te duur. Megane RS Trophy...? Nog niet getest.
Maar 2 vertegenwoordigers van de ras- Gti's? Pover, zeer pover.
De leuke coupés zijn ook verdwenen. Nu heb je een té zware Hyundai Genesis of een ToyotaSubaru GT86BRZ. Allebei traag. De Genesis 3.8 is snel, maar een verbuik van 14.6 liter? Kom nou.
Keuze vrijheid die zo beperkt wordt, dat is verschrikkelijk. Vandaar die dromen: ik droom over een verleden dat ik nooit zelf volledig heb meegemaakt, maar waarvan ik de details ken en weet dat het me meer dan goed zou hebben gedaan moest ik de stap genomen hebben om een echte 'rijders' wagen te kopen. Ja die Gti die ik vroeger had was een droomwagen. Maar nu 11 jaar later mis ik die wagen nog steeds.
Dat gevoel. Die beleving. Die machtige brul en schreeuw bij hoge toeren. Dat ruige karakter van een wagen die steeds bocht na bocht communiceert in welke bui hij is (onderstuur/ overstuur). DAT mis ik.Bij elke bocht kon ik via het stuur perfect de banden voelen, ik wist welke band wat deed en hoe de vering erop ging reageren. Ik voelde de weg onder mijn stoel praten. Alles was erop gericht om de bestuurder één te maken met zijn stalen ros.
Ik ben zoekende, zoekende naar dat gevoel van autoliefde en dat gevoel van genegenheid naar koud staal dat me zoveel plezier gaf dat ik op zondag vroeg opstond enkel en alleen om in die wagen te rijden. Die wagen had karakter. Hij leefde.
Ik ben bang om wagens te testen: wat als het niets blijkt? Weer minder keuze. Wat als ik ze allemaal heb gehad? En niets vindt van mijn gading???
Mijn blog heeft een gloednieuwe naam! 'Winteroog' kort, to the point en praktisch: mijn naam en de blog zijn dezelfde
Dit betekent: massa's meer bezoekers en... Neen, dit maakt het voor mij gemakkelijker om elke dag of meerdere malen per week een stukje te schrijven op mijn blog. Zeg maar gerust therapie.
Waarom? Wel de vorige naam 'blokkeerde' mijn gedachtenstroom doordat de suggestieve naam al het andere uitsloot en dus mijn creativiteit stevig beknotte.
dan reageert de wagen wat beter op het gas en gaat het sturen wat directer.
