In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 14: we zijn weer opgestaan om 07.00 uur en om 08.00 uur was het ontbijt. Dit was zeer goed en de twee Belgen zaten ook aan tafel. Zij vertrokken voor ons, even later, na afscheid te hebben genomen van Anton en Karen, waren we ook op weg. De zon scheen en het werd al snel warm. 5 km verder waren we in Wassigny en bij de rustpauze aldaar zag ik aan Brigitta haar gezicht dat ze met iets zat. Ze bleek veel pijn te hebben in de knie. Ze opteerde om de tocht te stoppen in Chateau-Porcien. Na die rustpauze gingen we verder en in Justine-Herbigny zei ze dat ze niet verder kon.
Daar is geen openbaar vervoer dus besloten wij om de liften. Al spoedig kregen wij een lift van een landbouwer en zijn zoon, die ons afzetten in Hauteville. Daar liften wij verder en werden door een verpleegster meegenomen tot aan de oprit van de snelweg in Rethel. We stelden ons daar strategisch op en werden binnen het halfuur meegenomen door een chirurg, die consultatie had gehad in het ziekenhuis in Rethel. Na wat reorganisatie in zijn elektrische wagen, de kinderstoelen moesten verplaatst worden, konden wij meerijden. Hij moest naar Reims en zette ons af aan het station in Reims rond 14.30 uur.Alle personen die ons meegenomen hadden, hebben wij trouwens uitvoerig bedankt.
In het station kochten wij 2 tickets Reims - Brussel, kostprijs voor 2 personen was 306 euro, niet weinig dus! Wij moesten dan nog wachten tot 18.45 uur, want de vroegere treinen waren volzet. Bleek dat het een TGV was van Reims naar Paris-Est, dan naar het station Gare du Nord om dan daar om 20.19 uur de Thallys te nemen naar Brussel.
We hadden tijd en hadden nog niet gegeten. We gingen langzaam naar het centrum op 200 meter van het station. Daar hebben wij als afscheid uitgebreid gegeten op het terras, in de zon, en liet ik zelfs mij iPhone opladen. Die was leeg omdat die de ganse dag en nacht ervoor gezocht had naar verbinding, wat vreet aan de batterij. Ik had die echter nodig om te kunnen opzoeken welke treinverbindingen wij zouden kunnen hebben in Brussel.
Wij gingen op tijd naar het station en stapten de TGV in om plaats te nemen op de ons toegewezen plaatsen, net zoals in een vliegtuig. Op 45 minuten waren we in Paris- Est en dan trekkebenend ( Brigitta ) zoeken naar de Gare du Nord. Na 3 keer de weg te vragen, kwamen we daar aan en konden onmiddellijk instappen, na door een detector gepasseerd te zijn. Ook in de Thallys zijn het genummerde plaatsen zoals in een vliegtuig. De trein vertrok en even verder stopte hij terug, bleek dat er een spoorlopers gesignaleerd was met als gevolg een halfuur vertraging. Toen hij dan uiteindelijk verder mocht rijden, haalde hij een snelheid van 299 km/h. Dit kan je dan volgen op het WiFi-netwerk op de trein. Al spoedig merk je dan dat je op Belgisch grondgebied komt, de snelheid daalt drastisch en het is alsof de trein over kasseien rijdt. Hier kunnen ze dus een voorbeeld nemen aan de Franse spoorwegen! Aangekomen in de Gare du Midi, kochten wij 2 tickets naar Sint-Niklaas, 18 euro voor de 2 . In Berchem moesten wij overstappen op de laatste trein die in St-Niklaas zou stoppen. Om middernacht waren wij in het Station van Sint-Niklaas. Er waren geen bussen meer dus namen wij de taxi naar huis, 30 euro. Om 00.30 uur waren we eindelijk thuis. Douchen en nog wat geestelijk afkoelen met een fles wijn en om 03.00 uur lagen wij in bed.
Deze laatste dag hebben we toch nog 10 km gedaan, eindtotaal 293 km.
Wij hebben nu lessen getrokken uit deze tocht en hebben besloten om dit nooit meer te ondernemen. We hebben het gehad met het rugzaktrekken en gaan in de toekomst andere soorten vakantie nemen. In feite wel jammer dat je na 14 dagen een tocht moet stopzetten, een tocht die je dan al heel lang aan het plannen was. We zullen nog wel naar Rome gaan, maar dan met het vliegtuig....
Terraske in REIMS! God zij dank, we zitten weeral in den drank! Het eten was ook lekker! Toch niet van elke hap een foto nemen hé! Desserke.... jammie, jammie Hmm... da lukt wel! Hap per hap...
Bewijs dat in Frankrijk de treinen wel op tijd kunnen rijden.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
