Het werd een aangenaam weerzien. John had in Oviedo een verplichte rustdag moeten nemen en had ons niet meer ingehaald. De cava smaakte in feite iets te goed. Toen Patrick en Rassa, die nog maar juist uit bed waren geveerd ( het was toen nog maar 14.30 uur ) na het nachtbraken, daar bijna een uur later toekwamen, waren er enkel nog de lege flessen. John was in de wolken van zijn ontvangst, misschien ook deels van de cava. Tja, als je zelf niet zorgt voor een deftige ontvangst, dan is er niets.... Dat is wel jammer en wordt ook door de meeste pelgrims zo ervaren. Bij ons was er dus geen ontvangst want wij waren daar als eersten van onze groep toegekomen.

   We spraken af om alweer gezamelijk te gaan eten. John ging nog anderen opzoeken, waarmee hij tesamen had gestapt en zou niet mee gaan.

   's Avonds waren we met 6, wijzelf, Patrick, Rassa ( de jonge vrouw uit Litouwen ), en het koppel John ( een andere Ier ) en Joanie ( uit Nieuw-Zeeland ). We gingen naar het restaurant Botafumeiro, waar we twee jaar geleden ook hadden geweest en waarvan wij zeker waren dat het goed was. Uiteraard kon de wijn bij het eten niet ontbreken, zodanig dat de patron, een grapjas, al eens kwam kijken naar de onderkant van de wijnflessen, of daar soms een gat in was. Na het eten nog een digestief ( cognac en whisky ) en tot slot kregen wij van de patron nog een glaasje Spaanse kruidenlikeur.

   Na dat feestje namen wij afscheid van iedereen, behalve van Patrick, die zouden wij de dag nadien nog zien.