We zijn deze keer zeer vroeg opgestaan, omdat we al vroeg wakker waren. Na het ontbijt zijn wij om 06.50 uur reeds vertrokken. Het was half bewolkt, geen regen, dat was al goed. Even plat en dan een flinke klim. Op een gegeven ogenblik zagen wij dat de gele pijlen overschilderd waren met zwarte verf. Toch was er hier en daar nog iets zichtbaar zodat wij verder konden. Het klom nog verder tot aan de Ermita de Calvario. Na een rustpauze daalden wij af. Wij hoopten in Olatz koffie te drinken, maar de bar was niet open. Dan maar verder tot het hoogste punt van de dag, 496 meter. Wat op en neer en nog een laatste lange steile klim en een steile afdaling en we kwamen aan in Markina- Xemain om 14.00 uur. Het leek ons nog wat vroeg om te stoppen en we gingen verder naar Monasterio de Zenarrusa. Daar bleek om 16.30 uur, toen wij toekwamen, de gehele albergue al volzet, maar de pater toonde ons een andere slaapzaal met 9 bedden, eenvoudig maar proper. Installeren, douche en naar de vespers. Daarna was er een gezamenlijke maaltijd in open lucht, omdat er teveel volk was om binnen te kunnen eten. Het was een bonensoep met brood, en zelfs het brood van het ontbijt werd verorberd. Om 21,40 uur in bed en om 22.00 uur ging het licht uit.
Op deze kille dag hebben we toch 32 km gedaan zodat het totaal op 102 km komt. Morgen naar Guernika...
de eerste klim bij het vertrek uit Deba
aankomst bij de Ermita del Calvario
foto genomen door de tralies
en maar klimmen
prachtig, niet?
binnenin het kerkje in Markina-Xemein
Jacob in de verte
Simon Bolivar kwam uit dit dorp Bolibar, hier werd dan ook de nodige aandacht aan besteed
standbeeld van onze Simon
Monasterio de Zenarruzo, de openstaande deur leidde naar onze nood-slaapzaal
en dat is die zaal, wij sliepen helemaal achteraan
binnentuin in het klooster
de man uit Venezuela
wij woonden de mis bij
daarna allemaal gezellig buiten de bonensoep binnenwerken, en het was daar niet warm
Brigitta en...de pater (let op zijn schoeisel)
vergezicht van het klooster
|
