In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 19: opgestaan om 06.00 uur, douchen, vlucht bestellen, en gaan ontbijten om 07.30 uur. Het ontbijt was ok, maar we hebben al beter gehad voor minder geld. Daarna opruimen, inpakken en gaan afrekenen. Het is de eerste maal dat wij moeten betalen om de fietsen te stallen in open lucht voor het hotel, dan nog een duurder hotel!
Op weg om 08.45 uur. We zaten onmiddellijk op de goede weg, de SR2. We stoppen onderweg voor een frisdrank en hebben een leuke babbel met een Nederlander en een Italiaan. Daarna verder tot Aquapendente, waar wij het middagmaal namen. We reden verder en op een gegeven ogenblik zagen wij het meer van Bolzano, waar het iets minder warm is, waarschijnlijk door de afkoeling van het meer. Later passeerden wij Bolzano. Daarna in Montefiascone tanken we water bij. En dan verder tot aan het eindpunt, Viterbo. Daar vinden wij snel ons hotel, Viterbo Inn.
We checken in bij een receptionist, die wat grappig uit de hoek komt. Hij wijst ons de weg naar de stelplaats voor onze fietsen. Wij daar naartoe, maar dat slot aan die deur, dat systeem had ik nog nooit gezien. Na even een studie gemaakt te hebben, kregen wij het open, stalden wij de fietsen, en dan terug sluiten, dat was ook met enige studie. Daarna naar het hotel, verder inchecken en naar de kamer. Douchen, en dan inchecken voor de vlucht. Met mijn iPad kan ik niet printen, dus stuurde een mail met pdf eraan naar de receptie, waar onze vliegtickets werden afgedrukt. De inktcassettes waren wel aan vervanging toe, maar het is leesbaar!
Vervolgens zijn we eerst iets gaan drinken, en dan de stad gaan verkennen, aan de hand van aanwijzingen gegeven door de receptionist. Het betreft ook een middeleeuwse stad, waarvan het grootste deel nog authentiek is, in tegenstelling met vb. San Gimignano, waar veel al gerestaureerd is. Na de lange rondgang zijn wij gaan eten, pizza, was al even geleden. Dan onderweg nog een ijsje en we zijn meer dan voldaan. Nu nog plannen voor morgen.
Vandaag hebben wij 101 km gedaan, totaal op 1.770 km. Wij zijn nu 81 km van Rome. Nu nog plannen waar we de volgende nacht gaan doorbrengen, in relatie met onze terugvlucht op zaterdag.
Eindeloze vergezichten. We... geraken... er niet... op uitgekeken! Brigitta ging even een stempel halen. Het meer van Bolzano ( op de achtergrond ). Nog eens. en nog eens! Het was goed weer. Bolzano... nadert... snel! Maar we zijn er ook snel voorbij. Aha! Kilometerpaal 100 ! We gaan er geraken!
Kan je niet naast kijken !
Ons vervoermiddel aan de overkant van de weg. Voilà, we zijn in Viterbo.
Dag 18: Opgestaan om 06.15 uur. We hadden zelf in ontbijt voorzien, omdat dat de enige mogelijkheid was ( brood, croissants ) en water... het gasfornuis deed het niet ( evenals de WiFi trouwens). Opruimen, inpakken en dan drie verdiepingen naar beneden met al onze bagage. De fietsen buiten gezet, opgeladen en er was nog bijna niemand te zien, met uitzondering van leveranciers.
Op weg om 08.15 uur. Eerst volgden wij de route, maar al na 200 meter zouden we door een sintelweg moeten rijden. Doen wij niet dus terug en via de kaart de weg zoeken. Dat was vrij vlug gebeurd en het ging bergop en bergaf tot Monterrigione. Daar klom het ook nog verder tot in Siena. We tankten daar cola en water bij. Dan door de drukke toeristische binnenstad, te voet, want daar mocht je niet rijden. Uiteindelijk de stad uitgeraakt en dan via de SS 2 richting bestemming. Na enkele kilometers, stopten wij weer aan een bar om bij te tanken en iets te eten, allee, ik alleen, want Brigitta had last van haar darmen. 15 km verder stopten wij nog eens om bij te tanken, het was zeer warm.
Uiteindelijk om 15.15 uur waren wij op de bestemming. Het is daar ook een oude stad, maar minder druk. De eigenaar van het hotel blijkt bijna de halve stad te bezitten, en verwijst ons door naar Villa del Capitano, een 4 sterrenhotel, zijn eigendom ook. Daar baden wij in luxe, krijgen een koffie aangeboden, en dan ons zweetlijf gaan douchen.
Daarna verkennen wij het stadje, gaan een pint drinken, een grotere plas en gaan uiteindelijk eten in het restaurant, ook zijn eigendom, maar wij krijgen er als gast wel 10 procent korting, gelukkig maar.
Ook vandaag hebben wij 90 km gereden, totaal op 1.669 km.morgen rijden wij naar Viterbo.
San Gimignano ligt al in de verte. Typische Italiaanse stadjes.
Fantastische zichten.
Ons onderkomen voor de nacht in Val D'Orcia. Ingang van het hotel. Voilà, we zitten weer goed. Opschrift op de muur in de kamer. We gaan de stad verkennen.
Het is daar ook toeristisch. Gezellig straatje.
Daar is ook een teken van de Via Francigena.
Lap, ze fotografeert mij weer op het moment dat ik mijn ogen sluit.
Voilà, ik heb je ook se! Gezellige binnen tuin van het restaurant van de hoteleigenaar.
Dag 17: opgestaan, zal wel, om 06.30 uur. Het ontbijt stond al klaar in de gemeenschappelijke ruimte en was voldoende. Opruimen, inpakken en de fietsen gaan ophalen uit de gesloten fietsenparking.
Op weg om 08.45 uur. Wij rijden vrij vlot naar Altopascio, van daaruit naar Fucecchio, waar wij gaan drinken in een bar. Wij zien daar een Zwitser, die ons zegt dat wij zeker halt moeten houden in San Gimignano, het zou daar mooi zijn. We rijden verder via San Miniato en Castelfiorentino, waar wij middag eten. We tanken water bij want het is al ontzettend warm. Daarna rijden wij verder via Certaldo en vanaf de afslag naar San Gimignano begint het te klimmen... en klimmen. Op een gegeven ogenblik zien wij in de verte San Gimignano liggen. We rijden de stad binnen en gaan op zoek naar ons nachtverblijf. Iedereen kijkt naar ons alsof wij het zevende wereldwonder zijn. Uiteindelijk gevonden waar we moeten zijn en de vrouw wijst ons de weg naar het appartement dat wij voor één nacht hebben gehuurd. De fietsen mochten daar in de hal geplaatst worden, en dat ging maar net. Daar naar boven met de trap naar het derde verdiep, en dat met al onze bagage, precies of we hebben nog niet genoeg gezweet. Het appartement bestaat uit een keuken, slaapkamer en badkamer. Het is een beetje oubollig maar past perfect bij de middeleeuwse stad, waarin wij in het midden ervan logeren.
Douche en iets gaan drinken, een Sigeric, dat was de bisschop die de Francigena de eerste maal gedaan heeft. Wij hebben daar dan nog wat rondgewandeld tussen de massa toeristen, maar het is echt de moeite waard, echt mooi en nog authentiek. Daarna zijn wij gaan eten en nog iets gaan drinken, was nodig, want we hadden alleen maar dorst, fietsen met temperatuur tussen 35 en 40 graden....
Vandaag hebben wij 90 km gereden, totaal op 1.579 km. Morgen naar San Quirice dOrcia, nen hele mond vol, maar dat zou zo ook een oud spel zijn.
Onderweg in Altopascio. Verzicht. Idem. Mooie baan. Wijngaard. Eén van de ingangen van het stadje San Gimignano. Voilà, voor de deur van ons verblijf. Daar linksboven, helemaal onder het dak, was het appartement. Daar ook rechts met dat witte bord, schuin tegenover een bar...
Wij zaten dus pal in het Centrum van het stadje. Wat? Ja sorry, ik kon het niet laten , heb er vlug al wat van gedronken. Ik zie er al smal uit van de dorst! En dat smaakte... Dat is dat witte bord, blijkt een geclasseerd gebouw te zijn.
Het centrale marktplein.
Met fontijn... Overal zie je daar torens.
en oude gebouwen. en Brigitta... Rondwandeling met vergezichten. en nog torens...
Dag 16: opgestaan om 07.00 uur, goed geslapen, het ontbijt was om 08.00 uur. Na het ontbijt opruimen, inpakken en de fietsen ophalen uit de linnenkamer, een verdiep lager moeten brengen via de trap. Dan stel ik vast dat de achterband van de fiets van Brigitta weer plat staat. Een teiltje gevraagd aan de receptie en water en ik kon weer beginnen. Bleek dat het lek juist naast het eerste lek was. Er moet toch ergens iets in die band zitten op die plaats. Allee, lek gedicht, en we konden vertrekken na het teiltje terug te hebben gegeven met een mille grazié.
Vooruit dan maar weer, om 09.55 uur op weg. Het reed vlot, meestal licht bergaf zodat wij goed opschoten. s Middags stopten wij in Massa om een broodje te eten en bij te drinken. Het was weer warm, gemiddeld tussen de 33 en 37 graden, maar dat zijn wij inmiddels gewoon. Dan weer verder over een drukke baan, de S1, en wij kwamen aan in Viareggio, op 20 km van Pisa. Daar kochten wij in een warenhuis nog maar eens een fles bruiswater van 1,5 liter. Valt eigenlijk op dat er op zondagnamiddag geen bars meer open zijn, dus moesten wij ons plan trekken. Brigitta wou persé naar Lucca, want het zou daar mooi zijn. De Via Francigena passeert daar ook, dus wij daar naartoe. Eerst langs Massarosa, waar wij de overnachting in Lucca boekten en ons weer bijdronken. Dan verder en er werd ons een steile klim voorgeschoteld, daarna een leuke afdaling, die ook wat voor verkoeling zorgde. Op een gegeven ogenblik zagen wij een wegwijzer naar links, Lucca. We sloegen in, en de baan versmalde en het begon weer te klimmen. Na 4,5 km dachten wij dat dit niet meer normaal was, en vroegen de weg. Uit het Italiaans verstonden wij dat wij terug moesten keren want dat dit de goede weg niet was. Dan maar terug, 4,5 km naar beneden, gelukkig! We vervolgden gewoon de weg van voorheen en om 17.25 uur waren we op de bestemming in Lucca. Andrea, een vriendelijke jonge Italiaan toonde ons het verblijf voor onze fietsen. Daarna toonde hij ons de kamer, met eigen sanitair uiteraard. De toegangsdeur was een oude gammele deur, dan een oude middeleeuwse trap naar boven en dan opende hij met een badge ons verblijf, volledig nieuw en modern, met alles erop en eraan, met ons gat in de boter gevallen, en dat midden in het oude stadscentrum van Lucca.
Na de douche gingen wij uit eten en dan nog even de stad verkennen, maar het was al donker. Spijtig, want het is er zeer mooi.
Vandaag hebben wij 120 km gereden, totaal op 1.489 km. Morgen zien we wel waar we weer geraken.
Het ontbijt was hier inbegrepen, en dat staat al klaar in de gemeenschappelijke ruimte, dus we kunnen morgen starten wanneer we willen.
In Lucca op verkenning...
Daar zouden wij gaan eten.
Sfeerbeeld.
Wiens standbeeld is dat? Nog een sfeerbeeld... Hier aten wij dus.
Dag 15: opgestaan om 06.15 uur. Het ontbijt was om 07.00 uur en het was genoeg. Daarna de sleur van elke dag, opruimen, inpakken en naar de fietsen in de linnenkamer.
We zijn vertrokken om 08.45 uur. Het beloofde weer een warme dag te worden. We volgen de gps-route tot op een kiezelweg. Dat zien wij niet zitten want in feite zijn onze fietsen daar niet geschikt voor. We gaan verder via de weg en blijkt dat wij na 1 uur nog maar 8 km van Fidenza weg zijn, dus 11 km voor niets, en dat was trouwens een flinke klim! Na een omweg pikken wij op de route in. Brigitta kloeg over een te slappe achterband en in Fornovo di Taro, kochten wij een stevige voetpomp in een soort van Brico winkel. Band opgepompt en we reden verder. De weg begon te klimmen maar wij hadden dorst. Dat was iets voorbij Fornovo toen we iets zagen waar wij konden bijtanken. Een koude Cola en een literfles bruiswater, en we konden verder. We klommen, klommen en klommen en het bleef maar klimmen, onder een brandende zon, en maar zweten! De batterijcapaciteit was al flink geslonken door het klimmen. In Terenzo dachten wij dat we boven waren. Wij dronken daar nog een literfles water. En dan weer klimmen, en een korte afdaling. Daar aten we ons middagmaal op een picknickplaats. We reden verder en tijdens het klimmen , iets na Cassio gaf mijn batterij er de brui aan, totaal leeg! 100 meter verder was er een restaurant en Brigitta vroeg daar of we de batterijen mochten opladen. Dat bleek geen probleem en we hebben daar dan ook nog maar iets gegeten en gedronken. Na anderhalf uur waren de batterijen voldoende opgeladen om verder te geraken, ze waren voor 3/5 opgeladen. Terug inpakken en op weg. Nog een fikse klim tot Ostello Della Cisa, normaal gezien het einddoel van de dag, maar daar was buiten een hotelletje niets te zien, zelfs geen andere huizen. We besloten om verder te rijden en na 2,5 km verder waren we aan het hoogste punt, de Passo della Cisa. Daar boekten wij onze overnachting in Pontrimoli. We reden verder en dat was alleen maar afdalen, met haarspeldbochten, pure FUN! Op een gegeven ogenblik reed ik weer 60 km/h in de afdaling. Soms dacht ik op de moto te zitten.
Uiteindelijk om 18.10 uur waren we op de bestemming, hotel Napoleon, op 400 meter was het oude stadscentrum van Pontrimoli. Douche en de stad gaan verkennen, echt de moeite en blij dat wij tot daar zijn gereden. Na enkele glazen wijn met hapjes waren we voldaan, we zaten nog vol van de twee middagmalen na elkaar.
Vandaag hebben wij weer 100 km gereden, totaal staat nu op 1.369 km. Rome nadert! Waar we morgen gaan aankomen, weten wij nog niet, hangt af van verschillende factoren.
Eerste dorststop.
We zaten al hoog...
Weeral grote dorst... Baantje voor motoliefhebbers.
Volledig boven!
Kerkje dat nog hoger stond.
Pontrimoli, de Romeinse brug
We gaan die brug over...
Bijna over...
Leuke straatjes, met een voetganger... Diezelfde voetganger...
Dag 14: opgestaan om 06.35 uur, een beetje overslapen, want het afgesproken ontbijt was om 07.00 uur. Het ontbijt was eenvoudig maar goed. Daarna weer hetzelfde als altijd, opruimen, inpakken, de fietsen ophalen uit de werkstal, en het was al warm! Dan moesten we nog afrekenen .
We zijn vertrokken om 08.45 uur. Een paar honderd meter verder hing bij een apotheker een thermometer en het was al 30 graden, dat beloofde weer. We volgden de gps-route niet aangezien oninteressant terrein, vlak en tussen velden met mais of rijst. We namen de grote baan, recht op het doel af. Eerst kwamen we in Pavia en vroegen de weg aan een lokale fietser. Die reed ons voor met zijn gammele fiets tot aan de kathedraal. Een paar fotos nemen, en dan reden wij verder in de richting van Cremona. We namen weer de grote baan en via enkele kleinere dorpen, kwamen wij aan in Orio Litta. Daar vonden wij 1 bar die open was. Wij aten daar een sandwich met alles erop, en dronken een lekkere koude cola. Daarna reden wij verder op de gps-route en na een kort stukje sintelweg kwamen wij op een dijk, dat ook een fietsravel is. Dat was een dijk van de rivier PO, de ader in de streek waar wij al enkele dagen rijden. Die Ravel leidde ons direct naar Piacenza. Dat bleek een drukke stad die ons niet aansprak. Wij stopten aan een bar waar wij water bestelden, elk een fles van 1,5 liter, en dat smaakte, het was snikheet. Het was toen pas 14.45 uur en wij besloten om nog wat verder te rijden. 20 km verder waren wij in Fiorenzuolia, waar wij in een bar nog eens een cola dronken en een hotel bestelden in Fidenza. Dat was nog 15 km verder, maar wat is dat voor ons. Onderweg zagen wij bij een apotheker een aanduiding van de temperatuur: 41 graden! DAAROM waren wij zo aan het zweten!
Om 17.30 uur waren we bij het hotel in Fidenza, inchecken, fietsen binnen in de linnenkamer, douche nemen, en iets gaan drinken, want we hadden dorst. Vervolgens zochten wij nog iets om te gaan eten. Na even zoeken vonden wij een bar/restaurant, bedoeld voor Pelgrims. We hebben daar lekker gegeten voor weinig geld., met elk 2 wijntjes. Daarna zijn wij nog een wijntje gaan drinken, en ook dan kregen wij er nog vanalles bij.
Vandaag hebben wij 124 km gereden, totaal staat nu op 1.269 km. Vanaf morgen verandert het terrein en gaan we het wat rustiger aan doen. Naar het schijnt wordt het morgen nog warmer. Vanavond om 21.00 uur was het nog 31 graden, de terrasjes zaten vol!
Ons hotelkamer in Garlasco. Kathedraal in Pavia. Tweede deel...
Standbeeld op het plein voor de kathedraal. Ster gemaakt met gekleurde stenen. Beroemde brug in Pavia. Drinkstop in Piacenza, Brigitta, kijk eens vrolijker? We hadden dorst, na een lange tocht langs de rivier Po. Onderweg in een kerk. Idem. Voilà, in Fidenza, na de douche eerst gaan drinken. Nog een foto van onderweg, de temperatuurmeter op de achtergrond vermeldde 41 graden, vandaar dat wij moesten bijdrinken. ;-) Fidenza. Ook nog in Fidenza Dit ook... Hier gingen wij eten.
Dag 13: opgestaan om 06.15 uur, goed geslapen, ontbijt was om 07.00 uur, een uitgebreid ontbijtbuffet. Daarna naar de kamer, opruimen en inpakken, en dan gaan afrekenen. Daarna gingen wij naar de fietsen in de garage.
We waren op weg om 08.45 uur en het was al warm, dat beloofde. We moesten terugrijden naar Ivrea om in te pikken op het pad en de goede richting te vinden. De bewegwijzering in Italië is ook niet wat het zou moeten zijn. Eindelijk de goede richting en aanvankelijk volgden wij de Gps-file. Dat ging een tijd goed totdat wij na een lange smalle baan ineens voor een sintelpad stonden. We besloten om niet terug te keren en dachten dat het niet ver zou zijn. Verkeerd gedacht, we kregen maar liefst 7 km sintelbaan op het menu, waar het gevaar voor lekrijden groter is. Wanneer wij er eindelijk door zijn komen we op een grote baan terecht, die we volgen, en plotseling het bord Vercelli zagen. We dachten dat wij Vercelli binnen reden, maar niets was minder waar, het was een boerengat waar iedereen ons aanstaarden alsof we van een andere planeet waren. Bij een stop aldaar werd Brigitta opgevreten door de muggen. Dan maar verder en 30 km verder reden wij Vercelli binnen. Op een fietspad ging niemand opzij ondanks onze luide fietsbel..... dwars of doof dus! Daar namen wij dan in de schaduw ons middagmaal. Daarna reden wij verder naar Mortara tussen enerzijds maisvelden en anderzijds uitgestrekte rijstvelden. Ha, daar komen de muggen van, veel water, het habitat van muggen, lijkt wel Lapland! In Motara aangekomen, besloten wij om nog wat verder te rijden, het was nog vroeg. We reserveerden een kamer met ontbijt in Garlasco, dat was nog extra 16 km.
Toen wij daar aankwamen om 16.15 uur heb ik ingecheckt, en de vrouw wees ons de kamer. De fietsen konden binnen staan in een werkstal. Eerst hebben wij de kettingen van onze fietsen gesmeerd, was nodig na gisteren een dag in de regen te rijden. Daarna een deugddoende douche en dan op etenjacht, maar eerst iets gaan drinken, we hadden dorst! Daarna verder zoeken naar een restaurant. Eindelijk één gevonden, maar die verstonden daar enkel Italiaans, en deden zelfs de moeite niet. Wij zijn daar gewoon buitengegaan. Uiteindelijk vonden wij iets waar we een hamburger konden eten, hebben wij ook gedaan. Tot slot zijn we nog een glas wijn gaan drinken, maar daar kreeg je ook nog 2 schotels eten bij, dat is hier de gewoonte in Italië. We hadden genoeg binnen en dan naar de kamer.
Om iets voor half zeven was het hier nog 32 graden en toen wij teruggingen om 21.00 uur was het nog 30 graden, zal wat worden om te slapen, hoewel, er is airco. Ik had al gelezen dat het in de Po-vlakte warm kan zijn, maar van de muggen heb ik niets gelezen! Straks moeten wij hier ook nog gaan vluchten.
Vandaag hebben wij 112 km gedaan, hoofdzakelijk vlak, totaal 1.145 km. Morgen gaan wij nog wat kilometers malen om van de hitte hier en de muggen vanaf te geraken, maar dat zal vermoedelijk in één dag niet lukken.
Zicht vanop het terras van onze kamer, de Alpen op de achtergrond. Idem Idem Ha, je gaat een foto van mij nemen ook! Even poseren! Wat een body! ;-) Het hotel. Standbeeld in Vercelli
Grote baan, zonder fietspad, gaat wel goed vooruit, met aan de ene kant maisvelden... ...en aan de andere kant rijstvelden!
Dag 12: we zijn opgestaan om 06.15 uur. Er was daar geen ontbijt voorzien, dus hebben wij er zelf voor gezorgd. Na het ontbijt hebben wij opgeruimd en ingepakt en de kamer achtergelaten alsof er niemand was geweest, behalve het bed dat beslapen was en de gebruikte handdoeken.
Toen wij buiten kwamen om 09.00 uur aan de fietsen, was het plotseling stevig aan het regenen. Dju, eerste dag Italië en al slecht weer. Toch vertrokken ondanks het weer en nu maar zoeken naar de goede weg. Tweemaal over en weer gereden, net zoals duiven eerst rondvliegen en dan in de goede richting vertrokken. Wij volgden aanvankelijk de roadbooks op Gps, die ik gedownload had van de Lightfoot gids van de Via Francigena. Het was stevig klimmen en dalen en dan een sintelweg voorgeschoteld. Dat is niets voor onze fietsen, dus wij keren terug om een andere weg te kiezen. Andere weg buigt plotseling af in de verkeerde richting. We waren het zat en besloten een afdaling te doen en de grote weg te nemen, anders gingen wij nooit op de bestemming geraken. Dat was in Nus. Van daaruit grote weg dus. Het was op dat ogenblik licht aan het regenen. Aan een benzinestation besloten wij om een kaart van Italië te kopen. Die hadden wij niet bij want het was ook niet de bedoeling om al in Italië te zijn. Gelukkig maar, want toen wij de kaart kochten begon het plotseling hevig te regenen. Schuilen was de boodschap. Toen het minderde reden wij verder, en rond 11.00 uur reden wij door 2 tunnels. En dan sloeg het noodlot toe.... Brigitta was aan het roepen naar mij, maar ik verstond het niet, want het was beginnen te gieten. Bleek dat de achterband van haar fiets lek was. Gelukkig was er kort in de buurt een droge ruimte waar water kan getapt worden door mensen die nog geen leidingwater hebben. Daar te voet met de fietsen naar toe. We hadden wel een teiltje met water nodig om het lek op te sporen. Ikke gaan vragen in een winkel, maar men verstond mij niet. Daarnaast was een bureel en een vrouw belde iemand op die Engels kon, men gaf mij de gsm door zodat ik kon uitleggen wat ik nodig had. Toen werd het duidelijk en 2 minuten later had ik een teiltje met water. Voorzichtig terug om niet alles te morsen, de binnenband eruit gehaald, lek opgespoord en gedicht, terug alles gemonteerd en de band opgepompt met het pompje van de fiets. Dat bleek onvoldoende om de band op 5 kg te zetten, maar wij konden voorlopig verder. Het teiltje werd ondertussen ook teruggebracht. We reden verder maar moesten de band nog op de juiste spanning krijgen. Een paar kilometer verder in Vicente gevraagd aan een vrouw die ons passeerde. Zij kon gelukkig wat Frans en bleek dat haar man een stevige fietspomp had. Ze wees ons de weg waar wij moesten zijn. Zij haastte zich ook daarheen. De man had inderdaad een stevige pomp en de band kon op spanning gezet worden. We konden weer verder. Het was inmiddels 13.30 uur en wij besloten eerst te eten. We reden dan verder en op een gegeven ogenblik begon het weer te regenen, met klank en lichtspektakel, dus weer gaan schuilen aan een benzinestation, met een lekkere koffie voor geen geld.
Daarna klaarde het wat op en wij reden verder. Stilaan werd het terrein vlakker, en wij verlieten de vallei van Aosta. De zon begon zelfs te schijnen!!! Wij stopten bij een bar en reserveerden daar onze overnachting, bij een lekkere koffie. Rond 17.00 uur waren wij in Ivrea, met slechte kasseien als traktatie. Nog een paar kilometer en wij waren bij het hotel Gardenia. Inchecken, de fietsen in een garage stallen en naar de kamer. Douchen en daarna gingen wij een streekbiertje drinken. Wij konden niet eten in het hotel, wegens het restaurant gesloten, maar de receptionist, een vriendelijke Italiaan, bestelde voor ons 2 pizzas, tja, we zijn in Italië hé! Hij dekte zelfs een tafel voor ons. Daarna hebben we nog enkele wijntjes gedronken.
Vandaag was het een speciale dag, regen, lek rijden.... ondanks dat hebben wij 85 km gereden, totaal nu op 1043 km. Morgen zien we wel hoe ver we geraken, het blijft een avontuur...
Foto in de kamer... nog één... en nog één!
Het was slecht weer... Plensbui... Bezienswaardigheid onderweg. Voilà, het klaarde op! We lieten stilaan de bergen achter ons. Rivier in Ivrea. Zicht op de stad.
Dag 11: opgestaan om 05.30 uur. Ontbijt genomen op de kamer, inpakken, opruimen en de fietsen ophalen uit de kelder. Dat mocht niet met de lift, maar we hebben het toch gedaan, er was nog niemand te zien, en de deur van de kelder was slotvast. Tassen opladen en vertrekken, gelijk een dief in de nacht. Het had weer geregend.
Op weg om 08.00 uur, en eerst ging het langs Montreux, en daarna een fietsravel langs de Rhône. Onderweg drinken wij koffie in Vernayez. Dan verder naar Martigny, vrij makkelijk parcours. Onderweg passeren wij een fietswinkel en willen wij remblokken kopen. Blijkt dat de handelaar die bepaalde remblokken niet heeft. Dan verder naar de volgende fietswinkel in Martigny, blijkt in verlof te zijn. Even later passeren wij nog een fietswinkel en daar kopen wij remblokken voor onze fietsen, aangezien ons er nog wat te wachten zou staan. Van daaruit fietsen wij verder naar Orsières, licht bergop. Bij het binnenrijden zien wij een voertuig staan van de pechverhelping met een fietsdrager op de trekhaak. Ik vraag of hij soms iemand kent, die ons over de Grand Saint Bernard zou kunnen zetten, met fietsen en bagage. Even zielig doen, een bedrag afspreken en hij rijdt een monovolume voor. Wij laden de fietsen erin en vertrekken richting Grand St Bernard. Hij wou ons enkel afzetten aan de top. Onderweg nog gestopt om geld op te nemen aan een automaat om de man te kunnen betalen, hij wou enkel cash... in t zwart uiteraard. Afgezet aan de top en dan naar beneden, een afdaling van 26 km, Italië binnen , en dan nog in een rotvaart. Afdaling, met haarspeldbochten, tegen een maximum snelheid van 60,1 km/h. Op 2.473 meter hoogte en dan afdalen tegen die snelheid, dat is frisjes. Na een eerste afdaling komen wij in Etroubles, waar wij cola gedronken hebben en een overnachting in Aosta hebben gereserveerd. Dan verder naar beneden tegen een rotvaart en om 16. 00 uur kwamen wij aan in Aosta. Dan het hotel opgezocht, het was er één zonder receptie, zelf inchecken dus en dat ging vanzelf.
Na de douche gingen wij inkopen doen en zijn wij ook gaan eten, pizza natuurlijk, we zijn in Italië. Nog iets gaan drinken en dan de blog van 2 dagen invullen.
Vandaag hebben wij 107 km gedaan, waarvan wij 26 km niet hoefden te trappen. Totaal 958 km. Morgen bij leven en welzijn verder.... ondertussen is het hier aan het onweren!
Montreux...
Grooooote winkel. Fietspad langs de Rhone. Hier moesten wij de brug over. De Rhone Prachtige gebouwen. Rustpauze aan een benzinestation, met koffie. Zicht op de bergen. en een waterval Mont Blanc Express... Toen zagen we dit staan in Orsières, zouden we het vragen? Ja, we hebben het gevraagd en zijn met de fietsen afgezet aan de top van de Grand St-Bernard. Door deze man met zijn voertuig. Het was daag hoog, droog, maar niet zo warm. Wacht....ik kom!
We begonnen aan de afdaling...
En reden Italië binnen. Mooie bloemen Van ginds boven kwamen we al... Enkele huizen. Toen waren we al een heel eind gedaald, ongeveer de helft van de 26 km afdaling. Eerst wat drinken. en een overnachting boeken. Binnenplaats van ons verblijf in Aosta.
Vlak aan het oude stadscentrum. We gaan iets eten Grote pizza's, konden bijna niet op de tafel.
Dag 10: opgestaan om 06.00 uur, het heeft geregend. Ontbijt was om 06.30 uur. Opruimen, inpakken en wegwezen.
We zijn vertrokken om 08.10 uur. De baan lag nog nat en het was fris. Even later hebben we iets extra aangetrokken. Het terrein was tamelijk goed, licht stijgend en dalend. Tweemaal hebben wij moeten terugkeren op onze stappen, wegen licht misrijden door bewondering van de natuur. Om 10.00 uur komen wij aan de Zwitserse grens. De controle gepasseerd, wij moesten zelfs niet stoppen, ocharme die ouwe mensjes... Het werd weer een warme dag. In een warenhuis Migros kopen wij ons middagmaal omdat we daar kunnen betalen met kaart, we hebben trouwens nog geen Zwitserse Franken. Stilaan naderen wij Lausanne, een drukke stad, die wij door moeten. Van het ene verkeerslicht naar het andere, en blij dat we zijn wanneer wij er eindelijk door geraakt zijn. Daarna, na enkele stops uiteraard, volgt een goede baan tussen wijnvelden op de bergflank enerzijds en le Lac Leeman anderzijds ( ook het meer van Lausanne genoemd ) . Wij rijden dan verder en zien een bord dat er festiviteiten zijn in Vevey, waar wij overnachting geboekt hebben. En ja, wanneer wij daar toekomen staat er overal controle. Wij moeten te voet verder. Op een gegeven ogenblik stoppen wij om even te kijken op Google maps, waar wij juist moeten zijn, er bollen ook 5 mails binnen. Wij gaan verder en aan de toerist info ongeveer 100 meter verder, stel ik vast dat ik mijn zonnebril had laten liggen op de bagagetassen op de fiets. Zonnebril weg natuurlijk. Even teruggelopen, zonder resultaat. Brigitta had met de fiets in de hand achter mij aan gestapt, en had niets zien vallen, resultaat: bril gestolen in een moment van onaandachtzaamheid.
Dan verder naar het hotel. Bleek dat het uitgebaat werd door Indiërs. Even een discussie over het plaatsen van de fietsen, wij zouden die gewoon op straat moeten zetten, en er was daar festiviteit die twee weken duurde. Dat ging dus niet voor ons, en ik vroeg mijn geld terug! Dan gaat het opeens wel, de fietsen konden in de kelder gestald worden.
Douche nemen, en naar de festiviteiten, de wijnfeesten, die om de 20 jaar gehouden worden, dus wij hadden geluk. Het was daar echt gezellig, met veel ambiance en een gezellige drukte. Wij zijn daar dan ook gaan eten... en nog iets gaan drinken, in de bar, juist naast het hotel, uitgebaat door Belgen.
Vandaag hebben wij 96 km gedaan, totaal 851 km. Morgen verder ....
Op weg naar Zwitserland. Achtergelaten treinstel. Zwitserse grens. Voorbij Lausanne aan het Lac Leman.
Fietsen in de schaduw, computertje kan niet zo goed tegen zon en warmte. Wijngaarden op de flanken van het meer.
Toeristinfo in Vevey.
Eerst de dorst lessen, foto van volle pint is moeilijk! Overal ambiance...
Twee late zwemmers
Overal langs de kade stonden er stalletjes.
Ik kon het niet laten.
Het was een feest dat maar om de 20 jaar gehouden wordt, wij hadden geluk dus.
Alles in het teken van dat feest.
In het rose, het café, uitgebaat door Belgen.
Daarnaast, waar het golfkarretje staat, was ons verblijf.
Dag 9: zeer vroeg opgestaan, om 05.15 uur, het ontbijt was reeds vanaf 06.00 uur. We wilden ook vroeg vertrekken aangezien er een zware etappe op het menu stond, niet zo zeer van kilometers, maar hoogteverschillen! Dus na het ontbijt opruimen en inpakken.
Om 07.40 uur hebben wij de fietsen opgehaald, tassen erop, en op weg! Besançon was nog aan het slapen. Het was niet zo simpel om de stad uit te geraken, maar toen we eruit waren, dan begon het pas.... een steile klim met haarspeldbochten, en als je dan dacht dat je boven was, dan kwam er nog een klim. Onze nuchtere benen hebben het geweten, ze waren opeens wakker. Daarna was het makkelijker terrein, wel nog wat bergop en bergaf, maar niet zo steil meer. Onderweg kochten wij ons middagmaal in Tarnecay. We reden verder en kwamen aan in Ornans. Daar stond een wegwijzer naar Pontarlier via de D67. We volgden die in de vallei van de Loue, dat ging vlot. Wanneer wij aankwamen in Mouthier-haute-Pierre begon het te klimmen....en klimmen....en klimmen, er bleek maar geen einde aan te komen! Uiteindelijk kwamen wij aan een grotere baan, bleek dat de klim daar gewoon verder ging, en dat onder een loden zon. In totaal hebben wij anderhalf uur aan één stuk geklommen, van 400 meter naar 900 meter. Dan nog een vlak stuk en wij kwamen aan in Pontarlier om 13.00 uur.
Het hotel was nog gesloten en wij gingen een frisse pint ( x2 ) drinken, wij hadden het verdiend en ons vloeistofgehalte moest aangevuld worden! ;-) Op onze reservatie stond dat de kamer in het hotel vanaf 15.00 uur beschikbaar was. Bleek daar dat het hotel pas open ging om 17.00 uur. Wij zagen een Engelsman binnengaan met een code. Hij zei ons dat we dat ook konden krijgen bij het inchecken via de automaat in de hal. Zogezegd, zo gedaan, inchecken, nog de 1,40 euro toeristentaks betalen en we kregen onze code, die ook voor de kamer was.
Brigitta ging al douchen, terwijl ik een onderkomen zocht voor de fietsen. Een poetsdame zei dat er in het ernaast gelegen hotel van dezelfde keten een ruimte voorzien was voor fietsen. Ik daar naar toe, en inderdaad, er was een berging voorzien.
Daarna zelf een douche genomen. Straks gaan we ergens anders eten, want de receptionist staat er vanavond alleen voor en wees ons door naar de Courtepaille, waar wij dan nog eens 15 procent korting krijgen ook.
Vandaag hebben wij 72 km gefietst, wat bloed, zweet en tranen gekost heeft, allee, alleen het zweet hoor! Totaal afgelegde kilometers 755 . Als alles goed is, rijden wij morgen de Zwitserse grens over naar Vevey, waar ik al een dure studio heb gereserveerd.
Dag 8: opgestaan om 07:45, ontbijtbuffet om 07.30 uur en het was er tamelijk druk! Daarna inpakken en we hebben dan onze fietsen afgehaald uit de conferentiezaal.
We waren op weg om 09.10 uur. We hadden meer dan 100 km voor de boeg. We reden de route op Gps, die startte dwars door een park, bergaf, en dan een paar kilometer fietsravel. Vervolgens ging het over de baan, rustige banen trouwens, eerst de D17 tot in Chalindray. Daarna de D5 richting Champlitte, maar dat reden wij voorbij tot in Vaite. Daar namen wij ons middagmaal en dat was ook de ideale gelegenheid om de kettingen van onze fietsen te smeren. Dat was al even geleden en gesmeerd gaat alles beter! We hadden toen al 51 km. Na het middagmaal reden wij verder over de rustige D5, daarna de D3 en tenslotte de D1. Het laatste stuk voor Besançon werden wij nog getrakteerd met een stuk grint- en keienpad, en daarna nog wat slecht wegdek. We kwamen tenslotte in het verkeer terecht en een kilometer verder waren we op de eindbestemming, de Ibis Budget Gare in Besançon.
Ingecheckt, onze fietsen konden in een magazijn, maar de sleutel was zoek! Een klein uurtje later kwam de vriendelijke receptionist ons verwittigen dat de sleutel terecht was. De fietsen in het magazijn, en dan een douche nemen.
Straks gaan wij Besançon verkennen en daar uiteraard iets drinken en eten.
We hebben vandaag 104,8 km gefietst onder een brandende zon. Het totaal staat nu op 683 km. Morgen rijden wij naar Pontarlier.
Rustpauze in de schaduw. Zeer rustige omgeving.
Rustpauze voor het middagmaal, daar hebben wij ook de kettingen van onze fietsen gesmeerd. Gemeentehuis. Waterplaats. Besançon
Prachtig zicht op de oude gebouwen. Idem. Kerk... met popje! Mooi ( gebouw )
Dag 7: we zijn iets later opgestaan, het ontbijt was om 07.00 uur. Het ontbijtbuffet was zeker in orde. Daarna pakten we in en gingen de fietsen ophalen op de binnenkoer.
Om 08.45 uur zijn wij vertrokken. Aanvankelijk volgden wij de Gps route, tot die plots een andere richting insloeg. We hebben dan gewoon de wegwijzers gevolgd, eerst naar Chateauvillain, waar wij in een warenhuis ons middagmaal kochten, dan richting Arc-en-Barrois over de D6 en de D3 en kwamen na een stevige klim aan in Langres om 12.45 uur. Onderweg waren het steeds mooie en rustige wegen, weinig verkeer, wel regelmatig klimmen en dalen ( hoogste snelheid vandaag 57,1 km/h, in een afdaling dus ). Eerst hebben wij iets gedronken op een terras in hartje Langres.
En dan begon het... we zochten naar een overnachtingsplaats binnen het bereik van onze batterijen. Alles bleek volzet, dus dan maar iets zoeken in Langres zelf. Daar bleek ook alles volzet, behalve de Ibis Budget. Die ging pas open om 16.00 uur, zodat wij besloten om al online te boeken om er zeker van te zijn dat wij een kamer hadden. Dat was zo gefikst en dan nog maar enen, of 2 , gaan drinken in afwachting....
Om 15.50 uur waren wij aan het hotel en konden reeds binnen, dus ingecheckt, betaald, bagage naar de kamer gedaan en de fietsen konden gestald worden in de conferentieruimte, waar nog al fietsen stonden. Blijkbaar is Ibis daar nogal soepel in, en zij hebben steeds een oplossing. dus voor morgen ook al geboekt in Ibis Besancon....
Straks gaan wij hier in het centrum eten, en misschien iets drinken?!? Want we hebben dorst!
Vandaag hebben wij slechts 66 km gedaan, totaal op 578,2 km. Morgen dus naar Besancon, normaal gezien 101 km, kan ook niet anders, want onderweg niets meer vrij.
Kamer in Clairvaux
Actiefoto 1 2 3 Rustige bosrijke omgeving Rust- en plaspauze.
Rustpauze in de enige schaduwplek aan het kruispunt met de Via Francigena. In Langres, drinken en hotel reserveren.
De achterwielen van onze fietsen in de conferentiezaal. Links mijn voet, rechts het embleem van de stad ( het is een zwaard! ) Kelderverdieping in oud gebouw. Dit oud gebouw... Weeral goed gegeten.
Dag 6: we zijn weer opgestaan om 05.55 uur, het ontbijt was weer vanaf 06.30 uur. Na het ontbijtbuffet gingen wij opruimen op de kamer, haalden de fietsen op uit de gesloten binnenkoer, en gingen afrekenen.
Om 08.15 waren we op weg, eerst 10 km langs een kanaal in de schaduw, en het was nog fris, zeg maar koud. We waren blij dat we het kanaal verlieten en in de zon konden rijden om op te warmen. We reden over rustige wegen met zeer weinig verkeer en een paar uur later passeerden wij al in Chavanges. Nog een etappe verder en om 11.00 uur waren wij in Brienne-le-Chateau. Er stonden toen al 50 km op de teller. Daar probeerden wij inkopen te doen voor het middagmaal, maar alles was gesloten. Dan maar verder via Dienville en nog een aantal kleine dorpen. Om 12.00 uur waren wij in Dolancourt, maar daar bleek zelfs geen enkele winkel te zijn. Uiteindelijk vonden wij in Bar-Sur-Aube een klein warenhuis dat nog open was ook. Inkopen en een weinig verder verorberd wat we gekocht hadden.
Wij hadden nog geen overnachting vastgelegd en begonnen te zoeken op de iPhones. We moesten wel rekening houden met de resterende batterijcapaciteit van de fietsen. We besloten om verder te rijden en wel op goed geluk een overnachtingsplaats te zoeken. Tot hier toe was het makkelijk terrein geweest, maar nu begon het. Vlak na het middagmaal werden we getrakteerd op een steile klim, en aangezien wij dat nog niet hadden moeten doen, mispakten wij ons daaraan en wij geraakten niet meer verder. We hadden vroeger moeten schakelen naar het grootste kamwiel achteraan. Dus terug even naar beneden om te schakelen en dan terug omhoog met meer ondersteuning. Dan lukte het wel, een goede les voor verder. Daarna hadden wij nog zon klim, maar nu waren we voorbereid. Dan een steile afdaling en dan zou het pad omhoog gaan over een keienpad. Dat deden wij dus niet en namen de baan richting Clairvaux. Het was ondertussen bloedheet en wij besloten om daar te stoppen, wij hadden trouwens niet genoeg batterij meer over om tot het volgende dorp te geraken.
Wij hebben daar onze intrek genomen in het Hotel de lAbbaye, het enige daar ook, maar fantastisch mooie omgeving tussen de bossen. Eerst iets gaan drinken, voor mij een Affligem en voor Brigitta een gewone pils. Douche, beetje kledij uitwassen, een wandelingetje en dan terug iets gaan drinken, voor mij weer een Affligem en voor madam een coupe Champagne. Een beetje later nog een coupe Champagne en ik zal mij dan ook nog een Affligem nemen. Geeft niet want we zijn wat uitgedroogd, het kind moet een naam hebben hé.
Vandaag hebben wij 96,5 km gereden, totaal 511,5 km, madam zegt 512,2 km, want zij rekende alles na de komma mee. Morgen weten we nog niet. Zal afhangen van het terrein, want het wordt stilaan ruwer.
Zicht op de kathedraal van Vitry vanuit de hal van het hotel. Onderweg nog wat champagnehuizen.
Een dorp met allemaal hetzelfde type huizen.
Rustpauze, maar...ik zit NIET! ( het poepke sparen hé ) Het hotel De L'Abbaye in Clairvaux. Dat is de abdij zelf
Mooi onderhouden abdij!!! Zicht op de tuin van het hotel. Idem. Wat gaan we drinken? Neenee, diene vlieger gaat niet op zulle, dat is te duur!
Dag 5: gisteravond zijn we dus gaan eten bij de concurrentie, eerst aperitief, dan een voorgerechtbuffet en dan een pizza om U tegen te zeggen, veel te veel voor goed te zijn. We hebben die dan nog doorgespoeld met een liter witte wijn....
Deze nacht niet zo goed geslapen, Brigitta wel. We zijn opgestaan om 05.55 uur, konden gaan ontbijten om 06.30 uur. Daarna inpakken en op weg om 08.15 uur. Eerst volgden wij de verbinding naar de route en dan op weg naar Condé-Sur-Marne, met de nodige tegenwind en heuvels, maar ook door de wijngaarden van Veuve Clicquot, Mumm, en andere minder bekende champagnehuizen. Op een gegeven ogenblik leidde de route ons naar een onverhard pad langs een kanaal, nog wat verder naar een sintelweg die ons verder zou doen afwijken hebben van de overnachtingsplaats. Dat deden wij dus niet en namen zelfs een baantje in tegenovergestelde richting. Dat was dus beter en wij volgden nu een baan die recht op ons doel afging,Vitry-le-François. Onderweg namen wij ook nog het middagmaal dat wij gekocht hadden in Chalons-en-Champagne. Uiteindelijk kwamen we om 14.30 uur toe op de bestemming.
Na de douche hebben we nog wat kledij uitgewassen, was weeral nodig, want het was goed weer.
Vandaag was het weer glooiend terrein, dus constant schakelen en trappen. Onze eigen input was ook niet weinig. Wij zijn echter toegekomen met batterij, maar als het terrein zo blijft, dan zullen we minder Km per dag moeten doen dan voorzien of de batterij onderweg opladen.
Wij hebben vandaag 85 km gedaan, het grootste deel niet op de GPS route, totaal is dus 415 km. De volgende dagen gaan wij vaak buiten de gedownloade Gps routes rijden om verbinding te hebben met mogelijke overnachtingsplaatsen. Bijgevolg weten wij nog niet waar we morgen naar toe rijden.
Het hotel Premier Classe ( op de achtergrond ). Idem. Nog eens poseren. Tussen de wijngaarden.
Champagnestreek.
Weer een stuk onverhard, maar goed berijdbaar, Brigitta in de verte... Komt dichterbij... Nog dichter... De Marne. Rustpauze onderweg... Kapelletje... Rustpauze onderweg tussen afgereden graanvelden en bossen.
Dag 4: gisteravond zijn wij gaan slapen om 22.00 uur, we waren moe! Deze nacht hebben wij beiden goed geslapen, het was een goed bed. We zijn opgestaan om 06.55 uur, douche en gaan ontbijten om 07.30 uur. Het was een typisch Frans ontbijt, brood met confituur, choco en een croissant. Na het ontbijt de dagelijkse sleur, inpakken en gaan afrekenen.
De fietsen uit de garage gehaald, de tassen erop en op weg om 09.20 uur. Het terrein was hetzelfde als gisteren, klimmen, dalen, klimmen, dalen.... we passeerden La Lobbe, Wassigny en Chateau-Pourcien. Daar kochten wij ons middagmaal. Dan verder over Avancon, St-Loup-en-Champagne, Bazancourt, Pomacle en via Witry en Betheny naar Reims, waar wij aan de kathedraal aankwamen om 14.00 uur. Brigitta ging de stempels halen in de kathedraal voor de Credenziale en dan verder richting hotel in Taissy. Onderweg weken wij af naar een warenhuis, om een goedkope t-shirt te kopen, want ik heb vodden nodig om de kettingen ( van de fietsen ) te reinigen en te smeren, een mens moet improviseren hé. Dan reden wij verder naar het hotel, Premier Classe, is goedkoop en blijkt een avontuur, maar we hebben een proper bed, proper toilet en een propere douche, meer hebben wij niet nodig.
De fietsen konden weeral binnen gestald worden in het linnenkot, wij gelukkig dus! Na de douche gingen wij verkennen om te gaan eten, maar dronken eerst een Affligem in het hotel ernaast. Daar zijn drie hotels, die erg betaalbaar zijn en in feite ongeveer hetzelfde zijn. We gaan straks eten in het hotel ernaast, de Campanille. Daar zei men dat we in ons hotel een reductiebon moesten vragen en dan krijgen wij nog eens 15 procent korting! We zullen zien!
Vandaag hebben wij volgens GPS 74,9 km gereden, totaal dus 330, 6 km. Morgen rijden wij naar Vitry-le-François.
Zowel gisteren als vandaag hebben wij met sterke tegenwind gereden, en dat met klimmen en dalen bleek dat wij nog slechts 3 en 4 km batterij over hadden toen wij op de bestemming aankwamen. We gaan dus zuinig moeten omspringen met de batterij om de dagelijkse doelstelling te halen, en natuurlijk nog wat meer eigen input geven.
Vandaag was het hoofdzakelijk zonnig en onze armen en knieën zullen het geweten hebben. Wij zijn een beetje verbrand....
Rare dingen... Weer een rustpauze. Nog één, maar ik zit dan nooit, kwestie van mijn zitvlak wat te sparen... Kathedraal van Reims, de kleine gele stip is Brigitta. Hier onze fietsen aan de kathedraal.
Dag 3: opgestaan om 07.15 uur, het ontbijt was pas om 08.00 uur. Brigitta heeft goed geslapen, ik wat minder wegens te warm dekbed. Na een douche om het zweet van ons af te spoelen, zijn wij gaan ontbijten. Het ontbijt was meer dan voldoende, met charcuterie, kaas, confituur en yoghurt. Daarna zijn we gaan opruimen, klaarmaken, afrekenen en de fietsen uit de gesloten garage gaan halen. Nadat de tassen erop geplaatst zijn en de GPS opgestart is, zijn wij vertrokken om 09.30 uur.
De zon scheen al volop, wat een contrast met de vorige dagen! Het was nog wel een beetje fris, maar het ging. We fietsten langs de Maas en 10 km verder waren we in Frankrijk, Givet. We moesten verder langs een drukke baan, het was ook de enige baan naar Fumay. Van daaraf begon de miserie, een lange klim en ondertussen was het al warm. Een versnelling hoger ( Tour ) was niet voldoende zodat ik op Sport moest rijden om boven te geraken. Het bleef maar klimmen. Op een picknickplaats aten we ons middagmaal. Daarna klom het nog een beetje en dan begonnen de afdalingen, tegen een maximum snelheid van 54 km/h. Dat deed deugd en bracht wat afkoeling. Uiteindelijk passeerden we aan Rocroi. We hadden al gezien dat onze batterijcapaciteit ( van de fiets hé ) aan het afnemen was, zodat wij noodgedwongen zuiniger moesten rijden, dus meer op Eco. Na nog enkele pittige klimmen, wegenwerken en afdalingen kwamen wij om 15.30 uur al aan in Signy-lAbbaye.
Bleek dat de overnachtingsplaats, Le Gibergeon, nog gesloten was tot 16.30 uur. Dan maar noodgedwongen een Leffe gaan drinken in een café daar schuin tegenover, met rare snuiters als andere klanten. We hadden nog tijd en besloten onze kettingen ( van de fietsen uiteraard ) al te smeren. Deze hadden meer dan verwacht afgezien van de 2 dagen in de regen. Om 15.40 uur besloot ik toch om te telefoneren naar het hotel, het wachten had lang genoeg geduurd. Men kwam onmiddellijk open doen en onze kamer werd getoond, alsook de garage waarin we onze fietsen konden stallen.
Na weeral een deugddoende douche gingen wij nog iets drinken in de bar van het hotel, zij een Triple Karmeliet en ik een La Chouffe. Straks gaan wij hier ook eten.
Vandaag hebben wij 85,9 km gereden, wat ons totaal brengt op 255,7 km, en die 700 meters moest ik er bijzetten van... Het waren wel al zware kilometers, want wie zegt dat het met een elektrische fiets een kinderspel is, die heeft ofwel geen elektrische fiets of is die zwaar aan het liegen. Als je niet trapt, dan ga je niet vooruit, en bergop is er wel ondersteuning maar de eigen input is ook niet te onderschatten. We zullen vanavond geen last hebben om in te slapen.
We zien er ook al goed uit, de benen verbrand tot boven de knie ( koersbroek ) onderarmen verbrand en de rest wit, resultaat van de eerste zonnige dag, maar wij klagen niet!
Morgen rijden wij naar Taissy, dat is een beetje voorbij Reims. Normaal gezien doen wij daar te voet 15 dagen over, nu in 4 dagen met de fiets. Vanaf daar wordt het interessanter , want dat is een nieuw stuk!
Ochtendfoto van ons verblijf. Nog eens maar met Brigitta erbij... Oude standsmuur van Givet ( reeds in Frankrijk ). Even een foto genomen van mezelf , spiegelbeeld in het raam van een warenhuis. Aangekomen in Signy-l'Abbaye Aan de kerk nog eens de kettingen gesmeerd... Voilà, ze is weer gelukkig, we gaan weer eten. Kleine renovatie en het is bewoonbaar! Ons bed, tussen de muren, moest je induiken vanaf het voeteneind. Kleine kamer, maar knus.
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
