Na maanden van fysieke en mentale uitputtingen, winnen en verliezen, zweten en rillen, lopen en springen, vallen en weer opstaan kijken we terug op een geslaagde zomer
Met een deelnemers aantal van 11 personen (per speeldag), en 18 (+ Stefanie & Lies) over het ganse seizoen, werd er dit jaar een absoluut record gevestigd. Een opsteker voor de organisatie, die nu reeds liet weten om volgend jaar zeker er opnieuw voluit voor te gaan. Ook het niveau ging er zienderogen op vooruit. Na editie 1, 2 & 3 werden sommigen nog van het kastje naar de muur en terug gespeeld, nu konden diezelfde personen al eens uitpakken met een gemeten voorzet of een dribbel uit de voeten schudden! Hoopgevend voor de toekomst van het Belgische voetbal. De eindrangschikking werd uiteindelijk iets voor de geschiedenisboeken, want deelnemen is belangrijker dan winnen. De échte geschiedenis werd dit jaar geschreven door Sanne, door zich als allereerste jongedame in het speelveld te gooien.Met zon overgave zoals zij het deed, daar kunnen zelfs onze Rode Duivels nog van leren. Hopelijk inspireert onze techniek en kracht, gekoppeld aan efficiëntie hen ook
Verder was er ook evolutie merkbaar qua materiaal. Er werd geïnvesteerd in doelen (kleine & grote), 2 soorten ballen om zelfs het grillige weer slimmer af te zijn en een niet te versmaden ultra moderne high quality Canon SX 10, geschonken door onze sponsor Dereere NV. De geruchten gaan de ronde dat deze camera voortaan ook zal ingezet worden bij Europese- & Wereldkampioenschappen om te zien als een bal al dan niet de lijn overschrijdt, indien de lijnrechter van dienst zich op vakantie zou wanen in een of ander Zuid-Afrikaans land en zo een ploeg ongewenst uit het tornooi kegelt ondanks een veel sterkere tegenstander die ook zou gewonnen hebben zonder een afgekeurd tegendoelpunt, want de finale plaats was zeker en vast verdiend en de spitsen van het benadeelde land bakten er eigenlijk vrij weinig van wat dus sowieso ging resulteren in een vroege uitschakeling. Geruchten dus.
Maar tegenwoordig ging de passie voor onze geliefkoosde activiteit verder dan het voetbalveld. Zo ontstond tussen pot en pint het idee om onze avonturen op het wereld wijde web te gooien en zo de wereld (& met grote zekerheid Uruguay) te laten zien hoe het leven er in de Belgische Koningin der Badsteden aan toe ging. Een royaal leven. Na de blog, met matchverslagen, foto- & filmmateriaal werd er onlangs een nieuw item toegevoegd: Het Forum. Om ook bij koudere temperaturen, hardere ondergronden en met andere lichaamsdelen ons te kunnen vermaken op vrijdagavond werd hier het mekka van de behoeften gevonden om kosteloos en vrijwillig af te spreken en te plannen. Deze is terug te vinden op http://vrijdagavonden.forum-actief.com/login.forum?connexion.
Maar zelfs dit volstond voor sommigen nog niet. Tussen nog meer potten en pinten werd de passie nog heviger en werkte aanstekelijk op een aantal mensen. Na deze editie kunnen we dan ook vaststellen dat Sanne & Vince van wal staken, Fons & Lies het huwelijksbootje vonden en Stefanie & Toon een woonboot zoeken. En onze Oostendse visserssloep volgt de vloot, varend in de richting van veel liefde en voorspoed, de volgende zomer tegemoet
Met dank aan alle deelnemers om een inpiratiebron te zijn voor de wedstrijdverslagen:
Nicolaï, Arne, Vincent, Sanne, Fons, Lies, Toon, Stefanie, Ruben, Steven, Thomas, Jasper, Arthur, Reinder, Luk, Andries, Michiel, Joachim & Dimitri. Eveneens Veerle & Ralph voor het openen van de Bolga Tanga. En ten slotte De Golf & Het Strandhuis, voor de soms wat discutabele bediening, maar vooral de gezellige momenten met pannenkoeken, ijs, bier, frisdank maar vooral elkaar.
Voor de allerlaatste keer van het jaargang 2010 staan we paraat voor wat conditietraining. We is figuurlijk want in eerste instantie betekent dat enkel Koen. Omdat het de laatste keer is, is hij reeds wat vroeger afgezakt naar de plaats waar de afgelopen maanden zoveel te beleven viel. Met de bal aan de voet en in het voetbalshirt van de nationale ploeg van Ghana zoekt hij een strookje strand om daar wat te goochelen met de bal. Na een kwartiertje met zichzelf te hebben gespeeld komt Nicolaï ook wat balgevoel opdoen. Arne & Vince lieten op voorhand weten dat ze eerst nog elders verplichtingen hadden dus besloten we om nog even te wachten. Jasper liet zich in extremisch nog afwezig melden wegens een of ander 3erangsfilmfestivalletje in de buurt en Arthur had het verkeerde weerbericht gelezen.In de verte zagen we plots een blauw hemd onze richting uitkomen, met daarin Arne. Na een telefoontje kwam ook Vince uiteindelijk ter plaatse. De harde kern is net zoals de vorige weken bereid zich met elkaar te meten
Ondertussen was het al ruim na 20u en hadden Koen, Arne & Nicolaï een opwarming achter de rug die zelfs bij de meeste 1ste klassers een utopie is. Omdat er geen wijzigingen meer mogelijk waren in het klassement bleef het competitiebeest in Koen slapen. Dit resulteerde in een pak assists voor Nicolaï. De grootste bezorgdheid was tot welke scoren we gingen spelen. 5 leek te weinig, 10 werd in eerste instantie als doel genomen. Naarmate de wedstrijd vorderde en de score opliep werd het toch duidelijk dat september niet de meest aangewezen maand is om veel te voetballen. De ballen gingen er toch niet meer zo vlot in als halfweg het seizoen en de zon had geen zin om lang op te blijven. Bij een stand van 8-5 in het voordeel van Koen & Lai begon de duisternis ons parten te spelen. Omdat we niet ver van de 10 zaten had iedereen er nog goede hoop op dat het wel ging lukken. Maar de duisternis overviel ons. 5 min, 10 min, 15 min de ene na de andere aanval werd de nek vakkundig omgewrongen, een ware massamoord. Plots vond de bal wel de weg naar het doel. Een witte goal op een zwarte achtergrond bleek uiteindelijk een beslissend factor te worden. Vince & Arne hadden moed geput uit hun 6e doelpunt en kort daarop werd een 7e& 8stedoelpunt gescoord. In deze fase bleken de knieën van Nicolaï niet bestand te zijn tegen Arne zijn brute kracht en verliet stroppelend het veld. Een einde zoals zovelen dit seizoen. Met de 8-8 stand werd de wedstrijd dan maar gestaakt.Het was amper 21u10 maar toch was de nacht al gevallen. Ook de temperaturen lieten reeds voelen dat we vanaf volgende week maar beter binnen blijven. Maar het belangrijkste was, vandaag bleek dat niemand een verliezer is.
Om ons nog wat op te warmen gingen we een ijsje eten (je moe nie vragen hoe koud et was é!) en een fris pintje drinken om de innerlijke mens weer op te krikken. Arne & Nicolaï lieten zich niet verleiden om lang te blijven, maar Vince & Koen sloten het (out-door)seizoen af met veel gesms & ice tea.
Vrijdagavond 3 september 2010. Al veel foto- & filmmateriaal en nu dus ook het verslagje. Met dank aan Nicolaï.
Op drie september startte de nieuwe EK campagne van de Rode Duivels. Belgicisten als we zijn, konden we natuurlijk niet op de afspraak ontbreken. 7 dappere Belgen trokken naar het Koning Boudewijnstadion. Bijna waren het er slechts zes, want Steven moest zich in het zweet lopen om nog net op de tijd de trein te halen.
De sfeer zat er al direct goed in en de zakken met boterkoeken (en losse boterkoek) vlogen door de wagon want de wedstrijdsponsor van vandaag (Bakkerij Koen, winkelpad 38 40 te Oostende) zorgde voor krachtvoer.
Arne, uitgedost in een t shirt dat net iets te klein was, had onmiddellijk energie te veel en besloot dan ook maar even de loopband (lees: roltrap in omgekeerde richting) uit te proberen. Na een kleine aanpassingsperiode ging zijn prestatie al snel de lucht in.
Het metrotoestel was bevolkt met een horde barbaren (ook wel Duitsers genoemd) die onmiddellijk vocaal het roer in handen namen. Toen ze enkele haltes verder de metro moesten verlaten klonk tussen het gegniffel door meermaals auf wiedersien.
Twee haltes later was het ook onze beurt en werden we opgeslorpt in de rood geel zwarte massa. Enkele drankjes later namen we al snel onze plaats in op de tribune om ondergedompeld te worden in de helse sfeer. Het zingen van de Brabançonne was ongetwijfeld een kippenvelmoment. En vanaf dan was er geen houden meer aan. 90 minuten lang klonk de ene na de ander voetbalchanson uit onze monden. Steven hield het thuisfront goed op de hoogte en verzond daarom aan een spoedtempo tientallen smsen.
Ondanks het jammerlijke verlies was de sfeer ook na de wedstrijd nog steeds top hoewel de spreekwoordelijke man met de hamer er toch aankwam. Dit was echter zonder Koen gerekend. Na het (stiekem) drinken van een of andere Red Bull barste de duivel / etter pas echt in hem los. En dat terwijl we dankzij de p trein ruim een half uur extra moesten treinen.
Andere reizigers zagen dit niet zitten en verlieten reeds te Brugge de trein. Ze zagen er eerder getraumatiseerd uit. We slaagden er nog net in de reis te vervolmaken, maar waren, eens aangekomen te Oostende, des te gelukkiger afscheid te kunnen nemen van onze ADHDer.
Eind augustus, maar het had meer iets weg van eind oktober. Veel wind en wolken, die gelukkig voor ons zich al overwerkt hadden de voorbije dagen en besloten zich enkel te mengen in een kleurrijk licht- & luchtschouwspel. Waren die punten en het klassement het wel waard om hier in deze omstandigheden ons uit te sloven? JAZEKER! Met Arne in aantocht werd het veld opgesteld, op een zucht van de vloedlijn.Ondanks het feit dat Koen & Arne respectievelijk 1ste en 2de staan in het klassement, werden ze toch samen in een team opgedeeld. Zo bleven enkel Nicolaï & Vince over die zich dan maar verzoenden met de rol van underdog. De laatste loodjes wegen duidelijk zwaar, want de man met 4 vingers kon de deelnemers op 1 hand tellen. Verder dan 3 jongeren die 'ze zagen vliegen' was er in de verste verte geen ziel te bespeuren.
Underdogs zijn underdogs voor een reden. De 2-0 achterstand stond in een mum van tijd op het denkbeeldige scorebord. Het veld was na deze korte inspanning echter alweer gereduceerd tot een hoopje los zand, zodat het moeilijker werd om 1-tijdsvoetbal te spelen. Met de legendarische uitspraak 'Putjes zijn in ons nadeel, je moet ze opvullen' zag Koen al onmiddelijk het probleem. Vince liet zich echter niet onbetuigd en reageerde met een nog legendarischere uitspraak 'Elk putje da je toedoet, maak je 2 nieuwe'. Een mentale tik voor Koen, die deze quote niet had zijn aankomen. Het was meteen een keerpunt in de match want plots konden de troepen van de Blankenbergse mosselmijn wél scoren. Bij een 4-1 tussenstand begon het spel van Arne & Koen definitief te slabakken en slaagden Vince & Nicolaï er in om de achterstand ongedaan te maken. Arne begon zich zorgen te maken, helaas was dat niet voor de score, maar omdat zijn date van 10u vertraging ging oplopen... Op gegeven moment, bij een 7-8 tussenstand in het voordeel van Vince en Nicolaï, schoot Nicolaï ongevaarlijk op doel, maar gleed Koen de bal in eigen doel, tot groot jolijt van de tegenpartij. 7-9 en match gespeeld. Of toch niet? Koen bleek door deze owngoal zich dan uiteindelijk toch te focussen op de match en met 3 doelpunten op een rij in enkele minuten tijd schonk hij Arne alsnog de 3 broodnodige punten. In het slot van de wedstrijd kwam Fons nog even opdagen om de doelmond van Nicolaï & Vince te verdedigen waardoor hij zijn 1ste puntje van het seizoen raapte. Het lijkt erop dat na de eindzege voor Koen ook de strijd voor de 2e plaats beslist is... Nicolaï & Vince hebben eveneens grote zekerheid over hun respectievelijke 3e & 4e plaats als eindrangschikking.
In de buik van het peleton kunnen er nog veranderingen plaats vinden, maar daarvoor gaan ze toch eerst nog eens moeten afkomen ;-). Volgende week zitten we met z'n 7en in het koning Boudewijnstadion voor de voetbalinterland tussen België & Duitsland. Indien het weer het toelaat spelen we de week erna wel nog.
Traditioneel werd er afgesloten in het tea-room. Arne zijn date werd afgeblazen zodat we toch met z'n 5en nog wat konden verder keuvelen. Aangezien we aan het einde van de maand zitten was het budget niet meer wat het moest zijn. Ook het feit dat het om 21u30 al donker was deed ons verlangen naar een warme douche/bad zodat we vroeg richting huis vertrokken.
Het lange en uitputtende seizoen loopt stilaan op zijn einde. Vandaag was duidelijk te merken dat er al een aantal slachtoffers vielen door het intensieve spel. Naast de blessure van Sanne, met voetoperatie tot gevolg, hadden een aantal deelnemers nood aan een vakantie in Kievit. Voor Vince lag de situatie anders. Door een aantal verliespartijen op een rij, misliep hij de winstpremies en moest zo dus bijklussen om al zijn onkosten te kunnen betalen. Schade aan andere auto's betaal je immers niet met een glimlach... Enkel diegene die zich zorgen maakten om hun plaatsje in het klassement kwamen dus opdagen om hun punten te sprokkelen. Helaas voor hen bleek de opgave een loodzware. Arne & Nicolaï wilden graag Vince op achterstand zetten,die om eerdere vernoemde redenen pas na de match opdaagde, maar moesten daarvoor voorbij Koen. Zowel letterlijk als figuurlijk een huzarenstukje...
Als enige teamspeler eiste Koen meteen de bal op. Wegens de fysieke achterstand besloot hij om het spel uitermate tactisch aan te pakken. Paar snelle goals, recuperen, en opnieuw vlammen. Een tactiek die hem meteen op een 0-2 voorsprong bracht. Vervolgens werd de 0-3 onbegrijpelijk gemist, waarvan team N.A. gebruik maakten om hun eerste van de avond te scoren. Maar de mentale sterkte van Koen werd duidelijk toen hij een 3e & 4e doelpunt scoorde. Een kloof van 3 doelpunten die tot het einde van de wedstrijd standhield. Afwisselend werd er nu gescoord en gemist. Terwijl N.A. het van hun samenspel moesten hebben, slaagde Koen er in om geen enkele slechte pass uit te delen en af en toe het talrijke opgekomen publiek te verwennen met een aantal bruggetjes. Nicolaï & Arne streden voor wat ze waard waren, maar meer dan 7 eervolle tegentreffers zaten er niet in. Eindstand 7-10 dus.
Net op het moment dat we richting 'de golf' vertrokken kwamen Andries en Luk ons vervoegen. In het nieuwe stamtea-room die qua prijs en kaartkeuze veel beter in de smaak valt dan het strandhuis, konden de verhalen beginnen. Luc ging richting Hongarije, Koen naar Oostenrijk, Nicolaï ging zich gaan amuseren in Engeland en Arne & Andries bleven thuis. Ook deze week gingen de pannenkoeken, ijsjes en dame-blanches vlot naar binnen. Toen Vince zijn opwachting maakte had hij meteen zin in een 'boerinneke'. Helaas moest hij vrede nemen met een boerke, alhoewel het hem toch zichtbaar beviel. Arne & Koen kozen ervoor niet lang te blijven, het 4-tallig elitegroepje slaagde erin het personeel overuren te laten draaien, tot iets voor middernacht.
Een nieuwe maand, een nieuwe start! En uiteraard ook een nieuwe verslaggever. Arne Dumarey kreeg de ingrediënten voorgeschoteld om een mooi receptje te maken. Hij ging aan de slag en bakte er onderstaand tekst van! Om van te smullen? laat het weten door scores in te voegen!
Een spannende dag vandaag voor de klassementspelers. Ondanks een zacht zonnetje en een nog zachter briesje waren de spelers van de top 4 present. De thuisploeg van Vincent en Arne werd bovendien gesteund door een geel spook, dat Ruben bleek te heten. Het dreamteam Koane-Nicolaï zette meteen veel druk op de ketel en kwam al snel 3-0 voor te liggen. Maar dankzij de onzichtbare spelverdeler Ruben kwam de thuisploeg terug tot 5-5.Jammer genoeg ging het spook op dat moment ergens anders gaan spoken. Dankzij een paar knappe plaatsballen van Nicolaï kwam de thuisploeg enkele doelpunten achter te staan, maar dankzij een reeks snelle counters en mooie acties van Vincent werd dit verlies teniet gedaan. Na 8-8 en 9-9 bleef het heel spannend. Maar op dat moment besloten Nicolaï en vooral Koen geen enkele kans meer te laten liggen, zodat ze met enkele gelukkige afstandsschoten uiteindelijk 3 goals kwamen voor te liggen. De stand was nu 14-11 en de thuisploeg besloot tot een tactische wissel, met nu Vincent in het doel. Dit bleek echter een ongelukkige beslissing want bij de eerstvolgende aanval werd verdediger Arne uitgetikt en maakte Nicolaï het mooi af met een van zijn typische plaatsballen.
Dankzij deze overwinning vergroot Nicolaï zijn voorsprong op Vincent met twee punten en voelt Arne zijn hete adem in zijn nek, nu hij twee punten dichterbij komt.
Na de sportieve uitdaging zakten we af naar Tearoom De Golf voor pannenkoeken, frisdrank en een boerke en boerinneke. Daarna wist Koen ons nog iets bij te brengen over poppertjes, een sexuele term die ik hier niet uit de doeken ga doen, maar waar niemand (behalve Koen) ooit al van gehoord heeft.
Je ziet het: je weet niet wat je mist of wat je zou kunnen bijleren! Wees present! Tot volgende week!
Na een weekje platte rust, tekenden 5 personen present afgelopen vrijdag. Eentje daarvan luisterde naar de naam 'Toon', en dat was de enige criteria goedgekeurd te worden als verslaggever! Amen!
De voorlaatste dag van de maand juli. We zitten al in de helft van de grote vakantie.Maar we wrijven het er verder niet in en laten de leraars en leerlingen nog even genieten onder andere van een avondje inspanning en ontspanning op vrijdag bij Koen's Beach House. Het weer liet ons niet in de steek, zoals die bliksemse dag van Ghana- tegen dat zuid amerikaans nietig land. Alleen de wind moesten we betrekken in onze tactiek. Maar dit alles was geen probleem. Tactiek en Techniek alomtegenwoordig bij het hoogstaand potje voetbal. Zelfs al lag het veld er slecht bij, toch was de kwalitiet van het spel weer noemenswaardig hoog. Koen nam plaats in het team van Luk en zij probeerden het triumviraat Toon-Nicolai-Arne te bekampen . Insiders merken het al aan de namen. De gemiddelde leeftijd lag net als het niveau iets hoger, dan andere weken, maar dit valt volledig te vergelijken met de beloften, die nog uit de kern worden gehouden door professionele Villa-lookalikes. Er werd afgetrapt en iedereen klaar voor de strijd. Plotseling trapte rechterflankspeler Dekeyser fel naar voren voor de tweede goal van zijn ploeg. Anti-voetbal uiteraard, wat toen al een troffe fair play opleverde voor het andere team. Maar de match ging gewoon verder en met een razende start kwam het drietal voor met 5-1, maar Luk en Koen wilden meer dan 1 punt in de rangschikking halen en kwamen wonderbaarlijk terug tot 5-4. Toen tijdens een van de vele slurpjes aan de colafles kwam het besef bij het ene team dat ze met een man meer speelden, wat ze sinds dat moment volledig probeerden uit te buiten. Dit hadden ze voorgenomen en werd werkelijkheid. De precieze uitslag was niet belangrijk. Wat maakt het uit. 10-6of 10-7 Goaltjesdief Haeck, Spelverdeler Dumarey en flankafdweiler Dekeyser pakten elk drie punten mee en doen een goede zaak in het klassement. Het olijke duo aan de overkant mag ook gefeliciteerd worden voor hun medewerking aan het doelpuntenfestijn. 1 ding was duidelijk: ook vandaag weer hadden de afwezigen ongelijk. Op naar de beste helft van velen: de derde helft (laat de wiskundigen, maar de fout zoeken). We zochten vervanging voor het overvol strandhuis en hoopten een beter plaatsje te vinden. Na de vergissing tussen poffertjes en een koffie wisten we ook dat er in dit horecazaakje iets niet pluis was. Maar met het gezelschap van fons en lies erbij stoorden we ons niet meer aan de bediening en keuvelden rustig verder. De een al wat later dan de ander. Laat de gezelligheid van dit kleine gezelschap een voorbeeld zijn voor ons allen.
Eindelijk! De werd deze week grondig ge-updatet, hoera! ziehier een overzichtje:
- matchverslag 16 juli - foto's van 5 juni en 2 juli -->voortaan dus geen pixagogo meer nodig - filmpje van 2 juli --> de naam van de titel gaat je wel duidelijk worden na het bekijken ervan - klassement --> belangrijke verschuivingen: Vince verstoot Nicolaï van de 3e plaats. Arne verstevigt zijn 2e plaats en loopt in op Koen. Andries stijgt een plaatsje, Arthur lijkt loon naar werken te krijgen want hij maakt een sprong van 5 plaatsen voorwaarts in het klassement!
Hopelijk zien we elkaar (morgen) 30 juli op het strand van Mariakerke. De sleutel is terug terecht, dus al het materiaal zal voor handen zijn om er opnieuw een lap op te geven!
Met enige vertraging (het is vakantie voor iedereen) komt het matchverslag van 16 juli online. Na een week van wachten op Vince, die plechtig beloofde om zijn beste beentje voor te zetten, vertrok hij op kamp, zonder een letter op papier. Nicolaï werd dan maar geofferd aan 'Lectus', de god van de literatuur. Hij schiep een bron van inspiratie voor ons allen, iets machtigs, een passage in een of andere 2000 jaar oud boek waardig! Here we go!
We schrijven vrijdag 16 juli, een bewolkte dag ergens aan de Belgische kust. Het strand is verlaten, op vijf mensen na. Ook nu weer gaan ze de uitdaging aan om felbeheerde punten in de wacht te slepen op de wie-op-het-einde-van-het-seizoen-laatste-staat-mag-de-rest-trakteren-lijst. Niemand durft de beslissing van de teamverdeling op zich te nemen tot Koen de knoop doorhakt. Met zijn gekende air van ik dribbel ze toch in mijn eentje op een hoopje kiest hij voor gestalte voor de goal. Samen met Nicolaï neemt hij het op tegen Arthur, Arne en Vincent. (die we voor ons gemak het AA team zullen noemen).
Het AA team maakt direct gebruik van zijn numerieke meerderheid om een kleine voorsprong te nemen. Goals komen van onder meer Arthur, Arne en Vince.
Het plein ligt er uitermate slecht bij en dit speelt dan ook in het nadeel van het andere team, dat technisch nochtans sterker is. Dit komt echter niet uit de verf en de voorsprong van het AA team wordt steeds groter. Men besluit daarop om snel naar de transfermarkt te trekken voor een extra versterking en jawel in de 43 ste minuut betreedt Andries het veld. Deze spits (overgenomen van KV Wevelgem) kampt echter wel nog met een conditionele achterstand. Toch blijkt hij onmiddellijk een meerwaarde te zijn voor de rood geel groenen. (of rood geel zwarten, zoals je wenst).
De wedstrijd wordt een echte thriller en Koen is onstopbaar. Zowel Arne als Vince besluiten dan maar aan de noodrem te trekken en halen de topspits met vuile fouten onderuit. Opzet gelukt, want de scheids houdt zijn kaarten op zak en de bewuste speler moet zich terugtrekken in de goal.
Ondanks diverse open doelkansen slagen de rood geel groenen er niet in om de winning goal te scoren. Iets wat het AA team wel lukt. Met een prachtig sjot zet Vince de score op 15 14 en maakt hiermee niet alleen de winning goal, maar ook onmiddellijk de mooiste treffer van het seizoen.
UPDATE 10 september! De scores werden eerder al persoonlijk meegedeeld, maar na ruim 10 weken topvoetbal, is het tijd om het ook via het WereldWijdeWeb bekend te maken.
1) Koen -38 punten 2) Arne - 28 punten 3) Nicolaï - 24 punten 4) Vincent - 20 punten 5) Sanne - 9 punten Luk - 9 punten 7) Toon - 7 punten Ruben 7 punten 9) Steven - 6 punten Arthur - 6 punten 11) Joachim - 5 punten 12) Dimitri - 4 punten Andries - 4 punten 14) Reinder - 3 punten 15) Jasper - 2 punten 16) Meire - 1 punt Thomas B - 1 punt Fons - 1 punt Luc VNH & Sander vonden helaas nog geen gaatje om af te komen. Maar we hebben nog enkele maanden voor de boeg, dus alles is nog mogelijk! Alvast veel succes
Het beloofde vandaag een memorabele dag te worden. De kwartfinales van het WK werden gespeeld, maar bovendien werden ze nog uitgezonden ook in de Bolga Tanga! Iets wat een positieve invloed had op ons deelnemersaantal, want uit alle hoeken van Oostende en Bredene stroomden er liefhebbers toe.
Voor het eerst dit jaar konden we Michiel Meire verwelkomen. Een naam die een belletje doet rinkelen bij de voetballers van het eerste uur. Een succesvolle voetbalcarriére heeft hij ondertussen al achter de rug, maar na omzwervingen bij de nationale ploeg van Italië en het blauw-zwarte 'army' uit de West-Vlaamse hoofdstad, nam hij de wijselijke beslissing terug te keren naar zijn roots. Samen met Luk, Vince & Toon vormden ze het 'gekleurde team'. Toon had het enigzins niet makkelijk zijn uitrusting aan te passen, maar door de felle zon werd dit snel verholpen. In afwachting van Nicolaï, die ondanks het droge weer toch nattigheid voelde, besloten we aan de match te beginnen. Dimitri, Arne & Koen wassen hun kledij met 'Dash' waardoor deze het nodige gemeenschappelijke hadden om een team te vormen. Ondertussen was het nog steeds wachten op Nicolaï, die in de tactische bespreking als bliksemafleider uitgespeeld werd. Het eerste noemenswaardige feit viel al vroeg in de wedstrijd te noteren. Een eerste flits, en doelpunt. Na het dribbelen van 3 tegenstanders legde Koen de bal terug tot bij Arne die Toon te grazen nam. Helaas werd het vrijwel meteen teniet gedaan toen er werd tegengescoord. Ondertussen was Nicolaï aangekomen. De kleurlingen hadden de meeste kansen, maar omzetten in doelpunten ging niet. De efficientië zat bij de tegenpartij wel snor. Ze liepen uit tot 7-3 en het leek erop dat de tegenpartij stevig op hun donder gingen krijgen. Maar wanneer de nood het hoogst is, komt de aap uit de mouw. Het bleef kansen regenen maar nu gingen ze er plots wel in. Sommigen zagen de bui al hangen... De witte wonnen uiteindelijk, de match werd bij 10-7 beëindigd. Ruben kwam net voor tijd nog even zijn rol als 'waterboy' vervullen.
Geen strandhuis dus, maar wel een groot scherm WK voetbal in het leukste tea-room van de 67 km lange Belgische kust. En ver daar voorbij ook in feite. Toen we aankwamen was Ghana al begonnen aan zijn match tegen Uruguay. Alle ingrediënten aanwezig om er een overgetelijke avond van te maken dus. Toen er op slag van rust gescoord werd door de Afrikanen kon het feest beginnen. We voelden ons meteen echte inwoners van het dorp 'Bolga Tanga'. Uitbaters Veerle & Ralph trakteerden ons op Hommelbier, Jupiler, Cola, Ice-Tea & chocomelk. Bij deze wensen we hen dan ook uitdrukkelijk te bedanken voor de fantastische service! Ondertussen was de tweede helft al begonnen en al snel kon Uruguay de score in evenwicht brengen. De match ging verder en verder. Na 90 min nog steeds gelijk, verlengingen dus. Na 119' min nog steeds gelijk, maar een penalty voor Ghana! Geloof me: vreugde en verdiet, dichter dan op dat ogenblik kunnen ze niet bij elkaar liggen. Enkele minuten later is het veel te zware verdict een feit. Ghana is uitgeschakeld... Treuren heeft geen zin, dus drinken we er nog maar een! en nog een. en nog een... Een pittige avond dus, met alles erop en eraan, maar helaas er (net) niet in...
